Normaal was het de bedoeling dat ik Peter vandaag zou hazen naar een tijd onder de 4'45/km gemiddeld op de 10 km, maar het veel te warme weer, 29 graden, zorgde ervoor dat dit onbegonnen werk was. Ieder zijn eigen tempo was vandaag de beste oplossing.

Bij de korte wedstrijd bleek al meteen hoe warm het wel was. Weinige lopers kwamen echt fris over de finish lijn. Martine eindigde als 1e masters bij de dames trouwens. Mijn vrouw Vanessa,  trotseerde de warmte, niet echt haar ding, en liep de 5 km uit in ongeveer dezelfde tijd als vorig jaar en hield toch nog meer dan 25 deelnemers achter haar, samen met de kids waren  we dus fier op haar !!

Even later  was het dan de beurt aan de lopers van de 10 km. De motor niet opblazen zou belangrijk worden bij deze temperaturen. Het parcours in Wellen kent  geen geheimen niet meer voor de meeste lopers. Het rondje van 5 km dient 2x gelopen te worden. Het rondje voorziet alles : een vlakke aanloop van +- 1.5 km, dan klimmen tot 2.5 km, vervolgens een onverharde strook tot aan het bordje van de 3 km om van hieruit in dalende lijn richting finish te lopen. 

Ik vertrok desondanks veel te snel (4.22 en 4.25) de eerste kilometers en moest dit al snel bekopen tijdens de 1e klim. Zelfs bij de dalende stroken op het einde van de 1e ronde kreeg ik het heel moeilijk en moest ik heel wat lopers laten passeren. De warmte had me hier echt goed te pakken, niet moeilijk want er is dan ook nergens  mogelijkheid om ook maar even in de schaduw te lopen. Bij de passage aan de finish kon ik gelukkig enkele bekertjes water over me heen kieperen en dit gaf me toch terug even een koeler momentje. Maar even later diende de klim zich voor de 2e maal aan en ging de lichaamstemperatuur weer omhoog. Tempo dus weer laten zakken was de enige oplossing om niet in moeilijkheden te raken. Gelukkig  waren er in de laatste kilometers enkele buurtbewoners zo slim, om zich buiten te plaatsen met hun tuinslang of met sponsen langs de weg, waarvoor mijn dank !! Zo konden we tijdens de laatste kilometers het tempo terug richting 4'30 opkrikken en nog enkele lopers inhalen. Zo overschreed ik uiteindelijk de finish toch nog met een goed gevoel na 46'40 voor 9.85 km, of  4'44/km gemiddeld. Zeer tevreden met deze prestatie in deze omstandigheden. Ik wist eigenlijk niet dat ik  tot dit in staat was bij om en bij de 30 graden.

Over de Bokkerijdersrun trouwens niks dan lof (zowel voor, tijdens als na de wedstrijd) !! Moesten alle Haspengouw wedstrijden op deze manier georganiseerd worden, zouden we meer kiezen om een wedstrijd op Vlaamse bodem te lopen als de wedstrijden gelijktijdig zijn in Haspengouw Challenge en Hesbignon. 

Volgend weekend wordt de keuze weeral niet makkelijk met een wedstrijd in de VictorsCup als de mooie maar zware wedstrijd te Fallais. Fallais lopen we al zeker, Tongeren naar alle waarschijnlijkheid ook :)