Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
23-06-2014
Hagelandse wijnloop in Holsbeek
Tweede jogging van dit weekend, de
Hagelandse Wijnloop in Holsbeek. Het kaartje met het profiel van
deze jogging volstond voor mij om de kortste afstand (7 km) te
kiezen. De 12 km liet ik over aan de echte berggeiten.
Bij aankomst in Holsbeek viel mij
direct op hoeveel volk er aanwezig was. Prachtig zonnig weer en een
drukte van jewelste in en om de Sportschuur waar de inschrijvingen
plaatsvonden. Eerst ook nog eventjes genieten van een koffietje op
het terras van de cafetaria voor het tijd was om de opwarming aan te
vatten.
Buiten de aanloopstrook (en dus ook
aankomststrook) van ongeveer een kilometer liep het parcours voor de
rest over onverharde boswegen.
De eerste drie km verliepen
voornamelijk heuvel opwaarts terwijl de laatste vier bergafwaarts
gingen. Heel veel volk aan de start (meer dan 600 deelnemers voor
beide afstanden). Gestart ongeveer in het midden van het pak zorgde
ervoor dat ik niet te snel van wal stak en de motor dus niet direct
opblies.
Een mooi parcours dat gedurende de
eerste vier km samen moest afgelegd worden. Na een aanloop van een
goede kilometer op verharde wegen rond de Sportschuur werd het bos op
de Chartreuzenberg ingedoken. De onverharde paadjes hier waren soms
wel aan de smalle kant wat inhalen bemoeilijkte zeker met zoveel
lopers.
Na een viertal kilometer werden diegene
die de 12 deden linksaf gestuurd, terwijl wij (de 7km-lopers)
rechtsaf en verder bergafwaarts werden gestuurd. Blijkbaar had ik de
jogging van Ramsel goed verteerd want de benen voelden echt goed aan.
Ik had zelfs de tijd om te genieten van de omgeving. Echt wel een
mooi parcours daar in Holsbeek.
Op het einde, op de verharde wegen rond
de Sportschuur, richting aankomst kon er zelfs nog een inspanning
bovenop zodat mijn laatste kilometer bijna de snelste werd die ik
ooit gelopen heb.
Uiteindelijk aangekomen na 39'30 (7,36
km) en een gemiddelde dus van 5'22 per km. Mijn beste prestatie ooit
op een heuvelachtig parcours als dit.
De drie wijndegustatiebonnetjes aan de
aankomst vonden een welwillende ontvanger die vast en zeker in mijn
plaats zal genoten hebben van de lokale wijntjes.
Op naar de derde en laatste jogging van
het weekend.
Vrijdagavond en start van een
jogging-driedaagse. Eerst de vierde wedstrijd uit het Herselts
Joggingcriterium, de Ramselse Routeloop. Een rondje van 2,5 km in
het centrum van Ramsel. Een bijna voor 100% verharde omloop met een
brug erin. Enkel de beklimming van de brug loopt over een grindweg
gedurende een 200m.
Keuze uit 2 rondjes (5 km) of 4 rondjes
(10 km). Speciaal voor de vrouwen was er ook nog een Ladies Run van
5km. Gezien er de komende twee dagen nog joggings op mijn programma
staan, viel mijn keuze op de 5 km.
Heel veel volk aan de start (353
lopers) waardoor het toch een beetje drummen was op de smalle
startstrook. Bovendien was er geen lint gespannen waardoor niemand
juist wist waar de start exact was. Op een bepaald moment gaf iemand
van de organisatie aan waar de start zou plaatsvinden en daar nam ik
dan ook plaats maar het was blijkbaar onbegonnen werk om iedereen nog
achter die lijn te krijgen waardoor men dan toch maar het startschot
gaf. Hierdoor zat ik echter wel achteraan in het pak waardoor een
snelle start onmogelijk was.. Gelukkig was er een aparte Ladies Run
want ook hier namen 210 lopers deel.
Pas na de eerste paar honderd meters
kon ik eindelijk mijn tempo vinden en vanaf dan was het continue
andere lopers voorbij lopen. Pas na een goede kilometer had ik mijn
plaats gevonden. Het vele slalommen en de moeilijke start hadden mij
toch wel een beetje energie gekost waardoor ik toch even op adem
moest komen. Gelukkig kon ik daarna een egaal tempo van ongeveer
4'45 per km aanhouden om tenslotte de laatste kilometer in 4'29 te
eindigen.
De omloop zelf is relatief snel was het
niet van de vele lopers en de brug die elke ronde genomen moest
worden.
Na 23'42 bereikte ik de aankomst. Best
wel tevreden want veel meer zat er niet in. Tevreden met een volle
zak aan geschenken terug naar huis. Prima organisatie (enkel de
start duidelijker maken) en dat was ook duidelijk aan het vele volk
die aan alle wedstrijden deelnam.
Dit weekend op mijn programma: slechts
één jogging, de Kruistocht in Blauberg (Herselt), derde jogging van
het Herselts Joggingcriterium.
Keuze uit een 5 km (die er 6 blijken te
zijn) en een 10 km wedstrijd. Gezien de 6 km start om 19:15 uur en
de 10 km om 20:00 uur mij dan maar ingeschreven voor allebei.
De start en aankomst is gelegen op het
voetbalveld van Blauberg waar eerst een paar lussen gelopen moeten
worden waarna via een verharde weg het bos wordt ingedoken om dan aan
de andere kant van het bos terug op een verharde weg te komen om zo
terug te lopen naar het voetbalveld. Op het eerste gezicht een
snelle omloop maar bij nader toezien bleek dat iets minder waar te
zijn want de lussen op het voetbalveld (en de ondergrond daar) remmen
toch wel af en ook de onverharde stroken zijn niet echt supersnel
(een aantal zanderige stroken).
De 6km loop bestaat uit 2 rondjes van 3
km terwijl de 10 km loop eerst een lus van 900m maakt waarna 3
rondjes van 3 km volgen.
Mijn bedoeling was om de 6 km goed door
te lopen om daarna de 10 km heel rustig (duurlooptempo) uit te lopen
wat ook goed gelukt is. Na exact 29 minuten had ik de 6 km afgewerkt
(147ste op 353) terwijl ik de 10 km (in feite maar 9,69km) afwerkte
in 56'10 (170ste op 172).
Mijn gemiddelde hartslag op de 6 km
bedroeg 152 terwijl mijn omslagpunt 159 is. Er zit dus nog wel een
beetje progressie in. Voornamelijk mentaal moet ik mij instellen om
toch nog iets dieper te kunnen gaan.
Na afloop van beide wedstrijden was ik
toch wel heel tevreden. Kilometers gemaakt, mooi weer, een paar
leuke gesprekken gehad met collega lopers (Kenny Peetermans en zijn
moeder-fotografe, Cindy Verschueren, ...) en een paar felicitaties in
ontvangst mogen nemen voor mijn benoeming tot JogLog van de week op
JogBlog.be
Nu een rustige trainingsweek voor mij
om dan volgend weekend aan te zetten in drie wedstrijden: de Ramselse
routeloop op vrijdag, de Hagelandse Wijnloop op zaterdag en
Herentals-Tielen op zondag.
Pinkstermaandag en tijd voor de laatste
jogging van mijn vierdaagse: de stratenloop in Aarschot. Een vlak en
verhard parcours in het centrum van Aarschot. Keuze uit 3 km (één
rondje), 6 km (twee rondjes) en 12 km (vier rondjes).
Gezien het mijn vierde opeenvolgende
loopdag was en de temperatuur terug (zeer) hoog opliep, koos ik voor
twee rondjes. De bedoeling was om toch eens door te lopen met een
beoogde tijd van minder dan 30 minuten (of meer dan 12 km/u).
Zo'n 200 lopers stonden er aan de start
achter het Café De Knoet. Brede wegen en dus zeker geen
opstoppingen. Via de Elisabethlaan werd er naar het Stadspark
gelopen om dan via de kerk en de Bonewijk terug in het Stadspark te
belanden waar de schaduw meer dan welkom was. Na het Stadspark gaat
het dan in rechte lijn over de Schaluin naar de aankomst. Na één
rondje kwam ik door in 14'25, goed op schema dus en ik voelde me nog
prima ook.
Nu was het kwestie om het tweede rondje
in ongeveer hetzelfde tempo af te leggen.
Dit lukte me nog wonderwel want het
tweede rondje klokte ik in 14'45, en een totaaltijd over de 6 km van
29'12 (of zo goed als 12,5 km/u).
Gezien de warmte en mijn prestaties van
de vorige dagen kan ik hiermee best wel heel tevreden zijn.
Vier warme en zware dagen maar geen
enkele keer had ik het gevoel dat ik over mijn toeren ging. Het zal
dus een Pinksterweekend worden om te herinneren.
Zondag, Pinksteren, en derde dag van
mijn jogging vierdaagse. Dit keer stond de bergloop (Jeezekesloop)
in Wezemaal op mijn programma. Vorig jaar heette die nog de
Aardbei-jogging.
Ik wist dus waaraan ik begon. Een
zware, heuvelachtige, voor 50 à 60% onverharde omloop in Wezemaal en
de Wijngaardberg. Een 10km-parcours met drie loodzware beklimmingen
waar ik vorig jaar telkenmale halverwege moest beginnen stappen.
Dit jaar kregen we bovendien nog een
loden hitte en blakende zon erbij. De temperaturen bedroegen bij de
start al rond de 30°. Onmiddellijk had ik mij voorgenomen om aan
mijn tijd geen aandacht te schenken. Het voornaamste was de hartslag
onder controle houden en veel drinken. Bij de start had ik mij al
van een flesje water voorzien dat ik later vast en zeker nog zou
kunnen gebruiken.
Na de twee plaatselijke rondjes met
reeds een kleine helling in doken we na 3,5 km onmiddellijk de berg
op. Aan de voet van de eerste beklimming met brede trappen die
leiden naar het Jezusbeeld besloot ik onmiddellijk te stappen en dit
zou ik ook bij de twee volgende beklimmingen doen. Het was gewoonweg
te warm om hier bergop te lopen.
Na die eerste zware beklimming volgde
een even steile afdaling met hier en daar nog modder. Eens beneden
gaat het direct terug omhoog voor de tweede steile (en lange)
beklimming. Ik was duidelijk ook niet de enige die besloten had om
de beklimmingen al stappend te nemen. Eens boven gaat het langs
graspaadjes door de appelboomgaarden. Af en toe licht omhoog en af
en toe licht omlaag. Na een goede vijf kilometer volgt tenslotte de
laatste lange beklimming waarna het tot aan de aankomst bergaf gaat
langs graspaadjes, grind paden en asfalt. Tijdens de afdalingen en
'vlakke' stukken probeerde ik er wel een goed tempo in te houden
zonder evenwel in ademnood te komen.
Op geen enkel moment steeg mijn
hartslag boven de 150 waardoor ik wist dat ik geen problemen zou
kennen. Na 1u 1min 14 sec bereikte ik de aankomst (bijna 5 min
langzamer dan vorig jaar, maar gezien de weersomstandigheden absoluut
tevreden). Ik voelde mij al bij al nog tamelijk fris en had een
gemiddelde hartslag van 143 (ofwel 83% van mijn max).
Terwijl ik aan de aankomst van een stuk
sinaasappel en een glas water genoot was men bij het Rode Kruis bezig
om iemand klaar te maken om naar het ziekenhuis af te voeren. Nadien
zou blijken dat er in totaal drie mensen afgevoerd moesten worden.
In deze temperaturen gaat men soms veel
te diep. Beter het iets rustigers aan doen.
Als het weer het toelaat (geen onweer)
beëindig ik op Pinstermaandag mijn loopvierdaagse in Aarschot.
Zaterdagnamiddag, tweede jogging van
mijn vierdaagse. Net zoals vorig jaar had ik mij ingeschreven voor
de 10 km op de Pallieterjogging in Lier. Een gezamelijke start met
de deelnemers aan de 5 km juist voor de Zimmertoren.
Ik had mij al voorbereid op een hete
namiddag want de voorspellingen logen er niet om: blakende zon en 30°
(in de schaduw). Geen temperaturen om er een snelheidswedstrijd van
te maken dus.
Blijkbaar hadden deze voorspellingen
ook een invloed op het aantal deelnemers want ik had de indruk dat
het minder druk was dan vorig jaar.
Voor de start bleek die blakende zon
nog goed mee te vallen want regelmatig verschenen er wolken
waarachter de zon verdween waardoor het nogal meeviel maar ... tien
minuten voor de start trok de hemel helemaal open en werden we
vergast op een waar zonnebad.
Ik had mijn petje wel in mijn sporttas
achter gelaten en blijkbaar was ik niet de enige. Het zou afzien
worden.
Stipt om 16 uur werd de start gegeven.
De eerste 4km in het centrum van Lier werd gezamelijk met de
5km-lopers afgelegd. Gelukkig was er om de 2,5km een bevoorrading
met water en stonden er hier en daar mensen met een tuinslang om de
deelnemers een beetje verfrissing te schenken.
In het centrum konden we zo nu en dan
ook nog profiteren van de schaduw van de gebouwen of bomen maar na
een goede 4km, terwijl de 5km-lopers linksaf gingen naar de aankomst,
moesten wij rechtsaf richting dijk van de Nete. Drie à vier km
zwoegen in open veld langs de dijk van de Nete in de blakende zon
bleek er voor velen teveel aan te zijn. Zeker een 15-tal lopers zou
ik hier inhalen die de weg al wandelend verder zetten. Er was dan
ook geen briesje wind en helemaal geen schaduwplekken. Enkel maar
zon en hitte.
Terwijl ik bij de start een gemiddeld
tempo van ongeveer 5'30 per km had aangehouden, met de bedoeling om
dit gedurende gans de wedstrijd zo te houden, voelde ik na een
kilometer op de Netedijk ook de warmte in mijn benen slaan. Het
moment om het tempo te laten zakken naar bijna 6 min per km. Kwestie
van de volgende dagen niet al te kapot te zijn.
Na een goede 57 min bereikte ik de
aankomst aan de Zimmertoren. Vijf minuten trager dan vorig jaar maar
toen had ik ook doorgelopen. Nu was dit gezien de zon en de hitte
totaal niet mogelijk en bovendien zou dit heel ongezond geweest zijn.
Dus al bij al tevreden met mijn
wedstrijd en duidelijk nog fris genoeg om er de volgende dag terug
aan te beginnen.
Vrijdagavond, mijn eerste jogging van
mijn Pinkstervierdaagse. De tweede jogging van het Herselts
joggingcriterium vond plaats in Varenwinkel, deelgemeente van
Herselt. Keuze uit 5 of 10 km. Gezien ik van plan ben om ook de
volgende drie dagen nog aan een wedstrijd deel te nemen, had ik hier
gekozen voor de 5 km.
Er moest een kleine en een grote lus
gelopen worden op een vlak en onverhard parcours, voornamelijk
bestaande uit gras en boswegen. Sommige stukken waren niet echt vlot
beloopbaar want veel oneffenheden waardoor het opletten was voor
verstuikingen.
De temperatuur bedroeg nog altijd een
goed stuk boven de 20° en de zon scheen volop. Toch had ik mij
voorgenomen om hier zo goed als voluit te gaan. De volgende dagen
zou ik het dan wel iets rustiger houden.
Goed vertrekken was hier de boodschap
want na 200m een 180° bocht waardoor opstoppingen onvermijdelijk
waren en nadien volgde nog een stuk met veel modderplassen.
De eerste kilometers slaagde ik erin
een tempo van ongeveer 4'35 per km aan te houden maar de laatste twee
kilometers moest ik dat toch iets laten zakken gezien de drukkende
weersomstandigheden. Uiteindelijk toch aangekomen in 22'44 (ofwel
4'47 per km). Best wel tevreden hiermee zeker gezien de omloop niet
als supersnel omschreven kon worden.
Medische sportkeuring en maximale intensiteitstest bij Energy Lab
Vandaag had ik mijn afspraak bij Energy Lab in Paal voor mijn: * medische sportkeuring * maximale intensiteitstest met bepaling hartslagzones * DEXA-scan (meting vetpercentage, botdichtheid, ...)
En het resultaat van de keuring was gelukkig goed: ik ben geschikt gevonden om te blijven lopen. Geen hartafwijkingen vastgesteld. Ook mijn intensiteitstest viel mee: mijn basisuithouding zit goed wat betekent dat mijn trainingen goed zijn en ik zo verder mag doen (met hier en daar een kleine aanpassing). Natuurlijk zal ik nooit geen atleet worden maar een goede (voor mijn leeftijd) recreatieve jogger is ook al niet slecht
Een paar kilootjes mogen er wel nog af maar mijn vetpercentage zit zeer goed: 16,1 % (wat in de categorie 'zeer laag' zit bij de recreatieve sporters).
Ook nog een individueel trainingsschema op maat meegekregen en ik mag mij nog eens gratis inschrijven voor een van de komende Golazo-organisaties.
Morgen gaan we terug trainen met vol goede moed en motivatie.
Na de Abdijentocht met een goed humeur
afgezakt naar Herselt voor de eerste manche van het plaatselijk
joggingcriterium: de Bergomloop in Bergom (deelgemeente Herselt).
Het humeur zat prima maar de voeten waren dat een stuk minder want
gans de dag getwijfeld of ik wel zou gaan gezien mijn blaren me toch
wel een beetje zorgen baarden.
In Herselt geopteerd voor de 5 km (2
rondjes door het bos). Het parcours is tamelijk heuvelachtig en
volledig onverhard. De start vind plaats op het voetbalveld waarna
onmiddellijk het bos ingedraaid wordt. Ik was achteraan gestart en
bij het indraaien van het bos ontstond toch eventjes een stilstaande
file door het smalle paadje. Geen zorgen, want vandaag wordt het
meer een trainingsloopje.
De paadjes in het bos liggen er goed
bij en de weg loopt constant op en neer. Ik slaag er in om een
rustig tempo te houden zowel omhoog als omlaag om uiteindelijk in
26'58 te finishen. Toch een gemiddelde van 11,2 km/u op een pittig
parcours zonder tot het uiterste te gaan.
En ... van de blaren weinig last gehad.
Nu volgt een weekje rustige training en
goede verzorging van de blaren en tegen volgende vrijdag zijn we
klaar voor de start van een loop-vierdaagse.
Ah ja, eerst op dinsdag nog eens naar
Energy Lab om een maximale intensiteitstest te doen en te horen hoe
we onze training kunnen optimaliseren. Kijk er naar uit !
Na mijn laatste wedstrijd in Gelrode op
24 mei heb ik beslist om een paar dagen te rusten. Vooral mentaal
was het na Brussel een beetje op, denk ik. Op Hemelvaartsdag, na 5
dagen volledige rust, stond ik dan wel 'onvoorbereid' aan de start
van de Abdijentocht. In tegenstelling tot vorig jaar werd er dit
keer gestart in Averbode en werd er naar Tongerlo gelopen. Een
grotendeels onverharde, licht heuvelachtige loop van 16 km door de
bossen van Averbode, de Merode en de Beeltjens met een doorkomst door
Blauberg dorp en Westerlo.
Dit keer had ik de auto maar direct in
Tongerlo geparkeerd en daar de shuttlebus naar Averbode genomen. Dit
verliep heel vlot en ruim op tijd kon ik mijn borstnummer gaan
ophalen. Daarna nog in koffietje en tijd voor de opwarming.
Zo'n 2300 lopers stonden om 15 uur aan
de start, nadat reeds 1300 wandelaars in de voormiddag de tocht
hadden aangevat. Mijn bedoeling was om niet al te snel te starten en
om te proberen binnen 1u25 de aankomst te bereiken.
Al bij al verliep de wedstrijd relatief
vlot. Mijn voorziene tempo kon ik meestal goed volhouden en ook
mentaal voelde ik dat de rustperiode mij goed had gedaan. Op zo'n 3
km van het einde begon ik dan een beetje last te krijgen van een
opkomende blaar maar deze zou mij er niet van weerhouden om het tempo
vol te houden om uiteindelijk na 1u24'49 de aankomst in Tongerlo te
bereiken. Juist binnen mijn voorzien schema dus en heel gelukkig
hier mee.
Na de aankomst nog een beetje
loswandelen, een beetje stretchen en een beetje napraten met een paar
leden van de Woestijnroutelopers en dan terug naar de auto. Thuis
gekomen moeten vaststellen dat ik op elke voet met een grote
(pijnlijke) blaar zat. Zelden last van blaren en nu op elke voet
één. Hopelijk is de meeste last hiervan verdwenen tegen de
volgende dag want dan staat de Bergomloop in Herselt op mijn
programma: 5 km, ideaal om na de Abdijentocht de spieren los te
maken. Terwijl ik dit schrijf is het ondertussen middag en de blaren
doen me wel een beetje twijfelen of het raadzaam is om deze avond
deel te nemen. Nu, dat zien we dan wel binnen een paar uur.
Zaterdagnamiddag, 17 uur, start van de
Vorsdonkloop in Gelrode, 8ste manche van het Aarschots
Joggingcriterium.
Mijn eerste jogging na de 20 km van
Brussel en deze week is het mij duidelijk geworden dat ik in een
soort van decompressieperiode zit. Niet veel zin in training en de
motivatie om heel diep te gaan is er ook niet echt.
In Gelrode wordt ons een vlakke omloop
van 4,3 km voorgeschoteld. Deze loopt voor 60% op onverharde
boswegen. Er is keuze tussen 1, 2 of 3 rondjes. Voor mij volstaan 2
rondjes.
Een kleine, maar goede organisatie met
418 deelnemers in totaal. We startten ook allemaal samen. Al bij al
loop ik nog een goed resultaat met een gemiddelde van 5'10 per km.
De volgende dagen zal ik toch rustig
aan houden om dan hopelijk tegen donderdag terug volop gemotiveerd
aan de start van de Abdijentocht te kunnen verschijnen.
Eindelijk was het dan zover: de 20 Km
door Brussel. Vroeg opstaan (06:15u), douchke en ontbijt (drie
sandwiches) om mij dan naar Mechelen te begeven om daar tegen 07:25
de trein te nemen naar Brussel-Centraal. Van daaruit de metro naar
het Jubelpark (metrolijn 1 of 5 tot Merode). Alles verliep heel
vlotjes (ik was duidelijk de enige niet) en reeds tegen 08:15u in het
Jubelpark.
Meer dan tijd genoeg om mijn
borstnummer op te halen (toch eventjes moeten zoeken want nergens
aangegeven) en mij naar de kleedkamer te begeven. Deze bevond zich
in het Legermuseum waar tussen de oude vliegtuigen en tanks vele,
vele rijen stoelen waren geplaatst (waarschijnlijk de mooiste
kleedkamer van Belgie).
De sportzakken konden ook hier achter
gelaten worden. Ik maakte deze met een hangslot vast aan één van
de vlaggemasten zodat er toch een beetje veiligheid was maar
blijkbaar zijn er in al die jaren nog nooit problemen geweest.
En dan was het tijd om een beetje rond
te lopen in het Jubelpark. Veel tentjes en heel veel volk (meer dan
40.000 deelnemers en nog veel meer toeschouwers) en ook ... heel veel
zon.
Nog een beetje loslopen en dan tegen
10:00 uur richting startbox 3. Om 10:15u werden wij dan op gang
geschoten. Echt vlotjes verliep dat wel niet helemaal. Tijdens de
eerste kilometer was het regelmatig vertragen op de tamelijk smalle
wegen. Pas op Wetstraat kon ik eindelijk een beetje in mijn ritme
komen. Maar het vele volk en de toch wel vele tragere lopers die
duidelijk niet thuis hoorden in de eerste startboxen maakten het
gedurende gans de wedstrijd toch wel moeilijk. Het zou gedurende de
ganse wedstrijd regelmatig slalommen worden. Niet echt bevorderlijk
voor het ritme.
Het parcours: verhard natuurlijk want
in Brussel. Continue op en neer: eerste 7 km licht oplopend (door de
tunnels op de binnenring), daarna een 8-tal km licht glooiend gevolgd
door een goede km bergaf (goed voor het tempo) om dan van km 17 tot
19 (Tervurensesteenweg) terug (serieus) omhoog te gaan. De laatste
kilometer ging dan terug naar beneden tot aan de finish. Helaas was
het hier weer stukken smaller en zo druk dat ik mij de moeite niet
meer nam om te beginnen slalommen en dus maar gewoon meeging in de
flow (terwijl een sneller tempo er nog wel in zat).
Bovendien was tijdens de laatste 500m
de weg dan nog gehalveerd omdat het Rode Kruis bezig was om iemand te
reanimeren. Door de warmte hadden een 400 deelnemers last van
overhitting, vier hartinfarcten en ongelukkig genoeg ook één dode
(later zou blijken dat de jongeman die men net voor de finish aan het
reanimeren was het niet gehaald heeft).
Al bij al haalde ik vlot de finish in
1u 52'26. Een snellere tijd had er zeker ingezeten indien het iets
minder druk was geweest maar al bij al heel tevreden met mijn eerste
20 Km door Brussel.
Na de wedstrijd terug omkleden en
rustig langs de vele tentjes flaneren in het Jubelpark en mij tegoed
doen aan een suikerwafel (wat was dat lang geleden).
Metro en trein terug en rond 14u30
stond ik thuis al onder de douche (zalig).
Vrijdagavond was het dus tijd voor een
bijna thuiswedstrijd (de Averegtenjogging in Heist-op-den-berg, maar
ik woon in deelgemeente Schriek en hier vind in juni ook nog een
jogging plaats en deze is dus mijn echte thuiswedstrijd).
Gezien ik de volgende zondagmorgen de
20 Km van Brussel liep, koos ik voor één rondje van 5 km in en rond
het Provinciaal Domein (mogelijk was ook 2 of 3 rondjes). Ik had ik
mij ook voorgenomen om als laatste te starten en pas halverwege te
versnellen. De bedoeling was om het dus rustig aan te doen en niets
te forceren.
De omloop loopt over ongeveer 50%
betonweg en 50% harde bosweg in het domein zelf. De omloop kan je
ook als vlak beschouwen.
Om 19u45 werd de 5km met 378 deelnemers
op gang geschoten. Als allerlaatste vertrok ik.
Na een tweetal kilometer begon ik te
versnellen om uiteindelijk nog meer dan 200 deelnemers in te halen en
te finishen als 176e in een tijd van 26 min 01 sec. Op geen enkel
moment was ik hierbij in het rood gegaan. Een goede training dus
voor de volgende zondag en heel tevreden.
Dit jaar al mijn derde nieuwe paar, maar de kilometerteller draait dan ook extra toertjes dit jaar. Na in januari een paar Asics Kayano 19 gekocht te hebben (ondertussen al 189 km op de teller) en in maart een paar Brooks Adrenaline gekocht te hebben (al 210 km op de teller) is mijn keuze dit keer gevallen op een paar Asics Gel Foundation 11. Natuurlijk gebruik ik ook nog mijn Saucony Stabil CS die ik vorig jaar heb aangekocht (ondertussen bijna versleten met 850 km op de teller). Ik heb graag meerdere paren van verschillende merken ter beschikking zodat mijn voeten zich telkenmale moeten aanpassen. Alle schoenen zijn wel antipronatieschoenen. Volgende week wordt het nieuw paar ingelopen.
Na de jogging in Tongerlo op
vrijdagavond was het nu dus tijd om voor de eerste keer deel te nemen
aan de Natuurloop Herenthout-Berlaar. Ondanks het slecht weer, veel
regen en wind, waren er toch 350 lopers opgedaagd om zaterdagnamiddag
hetzij van Herenthout naar Berlaar (14,3 km) of van Bevel naar
Berlaar (6,3 km) te lopen. Ik had mij ingeschreven voor de langste
afstand.
Het parcours is absoluut de moeite
waard. Zeker 75% over vlakke en onverharde boswegen van het Merode
bos, door het natuurgebied Kruiskensberg, langs de Grote Nete,
voorbij het Kasteel in Gestel, ... een echte natuurloop dus. Door de
overvloedige regen van de voorbije dagen en in de loop van de
voormiddag had de organisatie op het laatste moment het parcours nog
moeten aanpassen: 800m ingekort omdat er een stuk niet meer
beloopbaar was door een combinatie van de regen en tractoren. De
rest van het parcours lag er gelukkig nog wel beloopbaar bij, weze
het wel met de nodige modder waardoor het op sommige delen wel zwaar
lopen was. Bovendien blies de wind continue op kop
en viel er gedurende gans de wedstrijd een druilerige regen naar
beneden. Gelukkig bleven de zware buien wel uit.
In afwachting dat de bussen ons kwamen
oppikken in Berlaar om ons naar de start in Herenthout te brengen,
was er nog tijd voor een versterkend koffietje.
Ik had het plan opgevat om in
voorbereiding van de 20 Km van Brussel volgende week vandaag niet
boven 90% van mijn maximale hartslag te gaan en ... ik heb mij er ook
aan gehouden. Relatief traag vertrokken en dan beetje
bij beetje versnellen zonder in het rood te gaan. Na ongeveer 1uur 11 min 42 sec bereikte
ik de sporthal in Berlaar (gemiddelde van 5'16 per km). Heel tevreden met mijn prestatie en ...
vooral met het mij houden aan mijn plan van het 'rustig' te houden.
Nog een goed woordje voor de
organisatie want perfect. Zelfs aan de start in Herenthout was er
nog mogelijkheid om je jasje en evt. andere spullen af te geven die
je nadien in Berlaar kon recupereren. Gewoonweg top !
Nu volgt een weekje relatieve rust
(kalme kortere trainingen tapering dus) om klaar te zijn tegen
zondag 18 mei ! En ja, tussendoor op vrijdagavond nog de 5km in de
Averegtenjogging meepikken in mijn thuisstad (maar ik ga mij er wel
heel rustig houden).
Vrijdagavond, tijd om voor de eerste
keer deze maand naar Tongerlo af te zakken voor de jogging 'Dwars
door de Abdij'. Keuze uit 1, 2 of 3 ronden van 4 km rond en ook door
de Abdij van Tongerlo. Een grotendeels (70%) onverharde vlakke
omloop door de prachtige natuur rond de abdij.
Gans de dag hadden we al regenbuien
mogen verteren maar deze avond bleef het gelukkig droog. Er stond
wel een sterke wind die in de open stroken dan ook nog recht op kop
blies. Het was dus kwestie van goed doseren.
Gezien ik 's anderendaags ook al
Herenthout-Berlaar (14 km) liep, had ik beslist om het hier bij 2
ronden (iets meer dan 8 km dus) te houden. De bedoeling was om de
eerste ronde in iets meer dan 20 min te lopen om dan in de tweede
ronde iets te versnellen zonder echter tot op de bodem te gaan.
Dit plan lukte me ook wonderwel en na
iets meer dan 40 min liep ik over de aankomst (gemiddelde 4'56 per
km). Aan de aankomst kregen we elk nog een grote fles (75cl) Prior
(Tongerlo Triple Abdijbier) als geschenk voor deelname aan deze 25e
editie.
Voor mij een geslaagde jogging met een
goede organisatie waar alles voorzien is. Binnen een drietal weken
zien ze mij hier al terug voor de Abdijentocht van Averbode naar
Tongerlo.
Na het trotseren van de weergoden in
Oud-Heverlee op donderdag was het vrijdagavond op de Demerjogging
gelukkig beter weer. Er was wel redelijk veel wind maar gelukkig was
het droog.
In totaal 445 lopers (261 voor de 5 km
en 184 voor de 10 km) waren afgezakt naar Langdorp om ofwel deel te
nemen aan de 5,4 of de 10 km wedstrijd.
De start werd gegeven aan de
Parochiezaal om 19:30 uur (gezamelijk voor beide afstanden). Na een
korte verharde aanloop (600 m) rond de kerk van Langdorp werden de
oevers van de Demer opgezocht. Langs het onverharde pad van de Demer
werd van Langdorp gelopen naar het voetgangersbruggetje aan de
Oostelijke Ring in Aarschot (ongeveer 2,5 km) en dan via de andere
onverharde oever terug. Voor de 5 km lopers zat het er dan op. Voor
de 10 km lopers (waaronder mezelf) werd dan nog eens terug gelopen
naar het voetgangersbruggetje en nog eens terug tot in Langdorp.
Ik had mij voorgenomen om het relatief
rustig aan te doen, zeker in de eerste ronde gezien ik de dag
voordien nog had deelgenomen aan een zware jogging.
De eerste 5 km legde ik dan ook af in
bijna 26 minuten (5'10 per km) waarna ik de tweede ronde versnelde en
deze aflegde in 24'30 (4'50 per km). Perfect ingedeeld dus en een
mooi voorbeeld van een negatieve split. Het deed ook enorm veel
deugd om de tweede ronde continu sneller gestarte lopers in te halen
en achter mij te laten.
Na de Antwerp 10 Miles was het op 1 mei
terug tijd voor een 'kleinere' organisatie: de SVK Bosloop in
Oud-Heverlee. Een golvend parcours in het Meerdaalbos en keuze uit
een omloop van 5 km, 8 km of 16 km (2 rondjes van 8).
Gezien ik in de voorbereiding naar de
20 km van Brussel het iets rustiger aan wil doen, viel mijn keuze dan
ook op de 8 km, zeker omdat er 's anderendaags nog een jogging op
mijn programma stond.
De 16 km vertrok 10 min voor ons (14:30
uur) en viel duidelijk in de smaak want maar liefst 329 lopers aan de
start. Om 14:40 uur was het dan starttijd voor de deelnemers aan de
5 en 8 km. De eerste 2 km werden op dezelfde omloop afgelegd waarna
de deelnemers aan de 5 km werden afgeleid op een ander deel van het
parcours. In totaal kwamen hier 466 lopers opdagen (132 voor de 5 km
en 334 voor de 8 km).
Juist voor de start kleurde de hemel
duidelijk donkerder en het was toen al duidelijk dat we
waarschijnlijk een regenvlaag mochten verwachten. Ongeveer 5 min na
de start was het al zover en het zou alleen maar erger en erger
worden. Op een bepaald moment viel de regen zo hard uit de lucht dat
ge amper nog 10 m ver kon zien. Bovendien werd deze vergezeld van
hagel, bliksem en donder. De omloop werd dan ook snel herschapen in
water- en modderrijk parcours. Bijkomend aan het golvend karakter
maakte dit deze jogging redelijk zwaar :)
Ik was dan ook duidelijk gelukkig dat
ik maar één rondje van 8 km moest afleggen en daarna snel droge en
propere kleren kon aantrekken want aan de aankomst zagen we er
allemaal uit als verzopen modderduiveltjes.
Uiteindelijk zou ik op een mooie 77e
plaats op 334 stranden in een tijd van 39'18 (gemiddeld 12,03
km/uur). Heel tevreden hiermee in toch wel zware omstandigheden.
Zeker voor een brildrager was het helse weer moeilijk te verteren.
De SVK Bosloop is een zeer goede
organisatie met een prachtige onverharde omloop in het Meerdaalbos.
Zeker een jogging die volgend jaar niet mag ontbreken op mijn
programma.
Om 11:40 uur de trein op in
Heist-op-den-berg richting Antwerpen. Ik was duidelijk niet de enige
die die richting uit ging :)
Een half uurtje later stonden we al in
Berchem en daar tram 9 op tot op Linkeroever. Om 12:40 uur konden we
al ons borstnummer gaan oppikken, samen met een T-shirt en een bon
voor een Alpro pakket dat ik na de wedstrijd wel zou gaan oppikken.
Rustig naar de kleedruimte om ons daar
om te kleden, dan de rugzak afgeven en de site een beetje gaan
verkennen. Het regenjasje had ik maar in de rugzak gelaten want het
weer was prachtig: blauwe lucht en een heerlijk zonnetje.
Tijdens de opwarming voelde ik al dat
de benen niet optimaal waren. Vrijdagavond voluit gaan in de
Dijkloop was blijkbaar geen goede keuze geweest. Enkel maar hopen
dat eens de 10 Miles op gang geschoten zouden worden alles toch nog
in zijn plooi zou vallen.
De startbox van wave 1 stond boemvol.
Gezien mijn beoogde tijd (1uur 25) besliste ik mij achteraan in de
box te plaatsen om niet in de weg te lopen van vele snelle lopers
voor mij.
Dit bleek achteraf niet zo'n goed idee
te zijn want de eerste kilometers moest ik niet anders doen dan
slalommen tussen tragere lopers die duidelijk niet thuis hoorden in
wave 1. Sommigen liepen zelfs met vijf naast elkaar waardoor het
heel moeilijk werd een egaal tempo te lopen.
De eerste vier kilometers voelden de
benen nog OK, niet super, maar het ging. Eens de Kennedytunnel
voorbij voelde ik echter al dat geen superdag ging worden. Het tempo
moest ik al vlug iets laten zakken.
Bovendien had ik ook een beetje last
van de warmte.
Op het einde van de Scheldekaaien (rond
km 12) kwam ik dan ook nog een tot nu toe onbekende van mij tegen:
een vent die daar stond te zwaaien met een grote hamer. Natuurlijk
pats op mijne kop !!!
De laatste kilometers waren dan ook
afzien. Het tempo was ondertussen naar een bedroevend niveau gezakt
en mijn beoogde eindtijd was al lang buiten bereik. Het enige dat
mij nu nog interesseerde was de finish halen in een betere tijd dan
vorig jaar (1 uur 32).
Vorig jaar vond ik de konijnepijp niet
zo lastig als dat iedereen zei. Dit jaar echter bleek deze mij niet
zo gunstig gesteld te zijn. Wat was ik blij toen ik deze eindeloze
tunnel eindelijk uit was.
Zelfs een kleine versnelling op het
eind zat er niet meer in.
Uiteindelijk toch de finish behaald in
1 uur 30 min 33 seconden. Een tweetal minuten sneller dan vorig jaar
maar een duidelijk slechter gevoel dan toen en natuurlijk al helemaal
niet in de buurt van wat ik in gedachten had.
Toch één positieve noot: ik heb een
lesje geleerd: de vrijdagavond voor een grote wedstrijd is het geen
goed idee om voluit te gaan op een jogging van 6,5 km. Iets dat ik
duidelijk zal onthouden in mijn voorbereiding naar de 20 Km van
Brussel toe op 18 mei.
Vrijdagavond, de vierde jogging uit het
Aarschots Joggingcriterium. Dit keer was Betekom the place to be.
Keuze uit een wedstrijd over 3,6 of 6,8
of 11,2 km of 10 mijl. Gezien ik op zondag al start in de Antwerp 10
Miles besloot ik om het in Betekom bij de 6,8 km te houden.
Bovendien was het de bedoeling om deze absoluut niet op vol tempo te
lopen, eerder een doorgedreven trainingsloopje dus.
De start vond plaats aan de kerk van
Betekom. De start (eerste 700m) liep in dalende lijn tot aan de brug
over de Demer waar links afgeslagen werd. De linkeroever van de
Demer lag er onverhard bij (twee hard aangestampte sporen met keitjes
en een middenberm in gras) en deze werd gevolgd tot aan de volgende
brug waar dan de rechteroever van de Demer werd opgezocht om terug te
keren naar de kerk waar ook de aankomst plaatsvond. De rechteroever
was geasfalteerd.
Zo'n 200 lopers namen de start van de
6,8 km. Gezien deze in dalende lijn liep, zat het tempo er al direct
goed in. Ik nestelde mij in het zog van een knappe jonge dame en zou
deze de ganse wedstrijd volgen. Het goede voornemen om er een
trainingsloopje van te maken was daardoor al snel vergeten.
Uiteindelijk zou ik eindigen in 31min
09 sec, of een gemiddelde van 12,5 km/u. Gelukkig zijn er nog 2
dagen tot de 10 Miles en zou ik hiervan al bij al niet veel last
mogen van ondervinden.