Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
02-05-2014
SVK Bosloop in Oud-Heverlee
Na de Antwerp 10 Miles was het op 1 mei
terug tijd voor een 'kleinere' organisatie: de SVK Bosloop in
Oud-Heverlee. Een golvend parcours in het Meerdaalbos en keuze uit
een omloop van 5 km, 8 km of 16 km (2 rondjes van 8).
Gezien ik in de voorbereiding naar de
20 km van Brussel het iets rustiger aan wil doen, viel mijn keuze dan
ook op de 8 km, zeker omdat er 's anderendaags nog een jogging op
mijn programma stond.
De 16 km vertrok 10 min voor ons (14:30
uur) en viel duidelijk in de smaak want maar liefst 329 lopers aan de
start. Om 14:40 uur was het dan starttijd voor de deelnemers aan de
5 en 8 km. De eerste 2 km werden op dezelfde omloop afgelegd waarna
de deelnemers aan de 5 km werden afgeleid op een ander deel van het
parcours. In totaal kwamen hier 466 lopers opdagen (132 voor de 5 km
en 334 voor de 8 km).
Juist voor de start kleurde de hemel
duidelijk donkerder en het was toen al duidelijk dat we
waarschijnlijk een regenvlaag mochten verwachten. Ongeveer 5 min na
de start was het al zover en het zou alleen maar erger en erger
worden. Op een bepaald moment viel de regen zo hard uit de lucht dat
ge amper nog 10 m ver kon zien. Bovendien werd deze vergezeld van
hagel, bliksem en donder. De omloop werd dan ook snel herschapen in
water- en modderrijk parcours. Bijkomend aan het golvend karakter
maakte dit deze jogging redelijk zwaar :)
Ik was dan ook duidelijk gelukkig dat
ik maar één rondje van 8 km moest afleggen en daarna snel droge en
propere kleren kon aantrekken want aan de aankomst zagen we er
allemaal uit als verzopen modderduiveltjes.
Uiteindelijk zou ik op een mooie 77e
plaats op 334 stranden in een tijd van 39'18 (gemiddeld 12,03
km/uur). Heel tevreden hiermee in toch wel zware omstandigheden.
Zeker voor een brildrager was het helse weer moeilijk te verteren.
De SVK Bosloop is een zeer goede
organisatie met een prachtige onverharde omloop in het Meerdaalbos.
Zeker een jogging die volgend jaar niet mag ontbreken op mijn
programma.
Om 11:40 uur de trein op in
Heist-op-den-berg richting Antwerpen. Ik was duidelijk niet de enige
die die richting uit ging :)
Een half uurtje later stonden we al in
Berchem en daar tram 9 op tot op Linkeroever. Om 12:40 uur konden we
al ons borstnummer gaan oppikken, samen met een T-shirt en een bon
voor een Alpro pakket dat ik na de wedstrijd wel zou gaan oppikken.
Rustig naar de kleedruimte om ons daar
om te kleden, dan de rugzak afgeven en de site een beetje gaan
verkennen. Het regenjasje had ik maar in de rugzak gelaten want het
weer was prachtig: blauwe lucht en een heerlijk zonnetje.
Tijdens de opwarming voelde ik al dat
de benen niet optimaal waren. Vrijdagavond voluit gaan in de
Dijkloop was blijkbaar geen goede keuze geweest. Enkel maar hopen
dat eens de 10 Miles op gang geschoten zouden worden alles toch nog
in zijn plooi zou vallen.
De startbox van wave 1 stond boemvol.
Gezien mijn beoogde tijd (1uur 25) besliste ik mij achteraan in de
box te plaatsen om niet in de weg te lopen van vele snelle lopers
voor mij.
Dit bleek achteraf niet zo'n goed idee
te zijn want de eerste kilometers moest ik niet anders doen dan
slalommen tussen tragere lopers die duidelijk niet thuis hoorden in
wave 1. Sommigen liepen zelfs met vijf naast elkaar waardoor het
heel moeilijk werd een egaal tempo te lopen.
De eerste vier kilometers voelden de
benen nog OK, niet super, maar het ging. Eens de Kennedytunnel
voorbij voelde ik echter al dat geen superdag ging worden. Het tempo
moest ik al vlug iets laten zakken.
Bovendien had ik ook een beetje last
van de warmte.
Op het einde van de Scheldekaaien (rond
km 12) kwam ik dan ook nog een tot nu toe onbekende van mij tegen:
een vent die daar stond te zwaaien met een grote hamer. Natuurlijk
pats op mijne kop !!!
De laatste kilometers waren dan ook
afzien. Het tempo was ondertussen naar een bedroevend niveau gezakt
en mijn beoogde eindtijd was al lang buiten bereik. Het enige dat
mij nu nog interesseerde was de finish halen in een betere tijd dan
vorig jaar (1 uur 32).
Vorig jaar vond ik de konijnepijp niet
zo lastig als dat iedereen zei. Dit jaar echter bleek deze mij niet
zo gunstig gesteld te zijn. Wat was ik blij toen ik deze eindeloze
tunnel eindelijk uit was.
Zelfs een kleine versnelling op het
eind zat er niet meer in.
Uiteindelijk toch de finish behaald in
1 uur 30 min 33 seconden. Een tweetal minuten sneller dan vorig jaar
maar een duidelijk slechter gevoel dan toen en natuurlijk al helemaal
niet in de buurt van wat ik in gedachten had.
Toch één positieve noot: ik heb een
lesje geleerd: de vrijdagavond voor een grote wedstrijd is het geen
goed idee om voluit te gaan op een jogging van 6,5 km. Iets dat ik
duidelijk zal onthouden in mijn voorbereiding naar de 20 Km van
Brussel toe op 18 mei.
Vrijdagavond, de vierde jogging uit het
Aarschots Joggingcriterium. Dit keer was Betekom the place to be.
Keuze uit een wedstrijd over 3,6 of 6,8
of 11,2 km of 10 mijl. Gezien ik op zondag al start in de Antwerp 10
Miles besloot ik om het in Betekom bij de 6,8 km te houden.
Bovendien was het de bedoeling om deze absoluut niet op vol tempo te
lopen, eerder een doorgedreven trainingsloopje dus.
De start vond plaats aan de kerk van
Betekom. De start (eerste 700m) liep in dalende lijn tot aan de brug
over de Demer waar links afgeslagen werd. De linkeroever van de
Demer lag er onverhard bij (twee hard aangestampte sporen met keitjes
en een middenberm in gras) en deze werd gevolgd tot aan de volgende
brug waar dan de rechteroever van de Demer werd opgezocht om terug te
keren naar de kerk waar ook de aankomst plaatsvond. De rechteroever
was geasfalteerd.
Zo'n 200 lopers namen de start van de
6,8 km. Gezien deze in dalende lijn liep, zat het tempo er al direct
goed in. Ik nestelde mij in het zog van een knappe jonge dame en zou
deze de ganse wedstrijd volgen. Het goede voornemen om er een
trainingsloopje van te maken was daardoor al snel vergeten.
Uiteindelijk zou ik eindigen in 31min
09 sec, of een gemiddelde van 12,5 km/u. Gelukkig zijn er nog 2
dagen tot de 10 Miles en zou ik hiervan al bij al niet veel last
mogen van ondervinden.
Na de 12.5 km van vrijdagavond in
Wolfsdonk was het zaterdag namiddag dus tijd voor de 10 Km van
Mechelen. Dit keer een vlak, volledig verhard parcours langs de
oevers van de Dijle en in de wijk Mechels Broek in Muizen. Start en aankomst
op de atletiekpiste van het Sportdomein De Nekker.
De opwarming deed ik samen met Karen
Peeters die in Wolfsdonk eerste geëindigd was bij de vrouwen (en die
hier in Mechelen later ook eerste zou eindigen). Bleek trouwens dat wij
allebei in Schriek wonen :)
Ook deze jogging ging ik zeker niet
voluit gaan want nog 7 dagen te gaan tot de 10 Miles en de dag
voordien dus al een zwaar parcours in Wolfsdonk afgelegd. Om zeker te
zijn dat ik mij niet zou
laten vangen aan een snelle start plaatste ik mij bij de start
dan ook volledig achteraan. Het aantal deelnemers viel mij hier
trouwens wel een beetje tegen (slechts 264 deelnemers). Na ongeveer 1
km lopen bereikten we de Dijle
en werd er langs de oever richting Mechels Broek gelopen. Langs het water
voelde je wel dat er een beetje wind
stond. De enige beschutting bestond er dan ook in om ergens in een
groepje te belanden. Halverwege kwamen we dan ook door rond de
25'20. Na een ommetje in het Mechels Broek werd het tweede deel van
de jogging aangevat: langs de andere oever van
de Dijle terug naar het atletiekstadion.
Tijd voor mij om op kop van het groepje
plaats te nemen en het tempo iets op te drijven (zonder evenwel te
overdrijven). Kilometer na kilometer zag ik het aantal mensen in
mijn spoor verminderen en haalden we sneller gestarte joggers in.
Uiteindelijk bereikte ik de aankomst na
48'53. Het tweede deel van de jogging dus duidelijk sneller
afgelegd.
Het was dan ook een fantastisch
loopweekend en een zeer goede afsluiter van mijn voorbereiding op
Antwerpen.
Eerst was ik ook nog van plan om op
Paasmaandag de jogging van Erps-Kwerps mee te lopen maar overdaad
schaadt dus zullen we het maar houden bij een heel rustige, trage
korte training in Schriek.
Volgende vrijdag doen we dan wel nog de
Dijkloop in Betekom (korte afstand) mee vooraleer op zondag de trein
naar Antwerpen te nemen.
Vorige vrijdagavond stond de 3e jogging
van het Aarschots Joggingcriterium op het programma. De Run with
Wolves in Wolfsdonk. Een heuvelachtig, bijna volledig onverhard
parcours door de bossen en weilanden in en rond Wolfsdonk.
Ik had gekozen voor de 13 km. Na 4 km
moesten we een drukke spoorlijn over en men had mij gewaarschuwd dat
er verschillende treinen passeerden en de mogelijkheid dus bestond
dat je voor een gesloten spooroverweg stond. Er kwam o.a. een trein
voorbij 20 min na de start.
Ik had mij dan ook voorgenomen snel te
starten zodat ik zeker de eerste 4 km in minder dan 20 min zou lopen.
Bij de start was het dus direct vol gas. Ik bereikte de spoorlijn
na exact 19'48 en juist op het moment dat ik er passeerde ging de bel
en werd de overweg gesloten :)
Gezien ik deze jogging eerder als
training voor de 10 Miles van volgende week wou opvatten, had ik mij
dan ook voorgenomen om de rest van de jogging rustiger te lopen om
niets te forceren. Zeker ook omdat ik 's anderendaags ook al
ingeschreven was voor de 10 Km van Mechelen.
Eens de spoorweg voorbij kwam er echter
een zware en relatief lange beklimming van de Bosberg die serieus de
benen afsneed. Eens de top bereikt kostte het mij toch een kilometer
om een beetje te recupereren.
Daarna zette ik mij in een groepje en
liet mij 'rustig' meedrijven. De laatste 3 km kon ik dan ook vrij
gemakkelijk nog versnellen om tenslotte te eindigen na 1uur 4
minuten. Toch nog een gemiddelde van 11,7 km/uur. Helemaal niet
slecht, zeker omdat ik het middendeel van de jogging niet voluit ben
gegaan.
Dit was duidelijk een mooi parcours,
samen met de Appelbloesemjogging zeker één van de mooiste tot nu
toe.
Vrijdagavond, dus terug tijd voor het Aarschots joggingcriterium:
de gijmeljogging. Keuze uit 1, 2 of 3 rondjes van ongeveer 5.4 km. Een
vlakke, snelle omloop die voor 80 % verhard is. Enkel de laatste
kilometer loopt over onverharde wegen door het bos. Bovendien is dit
looppad door het bos erg snel en inhalen is hier bijna zo goed als
onmogelijk. Ik had besloten om er 2 rondjes van te maken. De start
(iedereen samen) vond plaats op het voetbalveld waar een lus diende
gemaakt te worden voordat we op de weg kwamen. Gezien iedereen samen
startte, was het toch wel eventjes drummen bij de start. Pas na een
300m kon er echt tempo gemaakt worden. Vanaf dan echter verliep het
voor mij heel vlot. Juist voor we de eerste keer het bos indoken met
zijn smalle loopstrook had ik nog een paar lopers ingehaald zodat ik
hier geen last van had. Ook het tweede rondje kon ik het tempo van
ongeveer 4'50 vlot aanhouden. Tijdens de laatste doortocht in het bos
werd ik wel eventjes afgeremd door een aantal lopers voor mij maar nog
een klein spurtje op het einde zorgde voor een tijd van 50'02 voor
10.43km. Een mooi gemiddelde en mijn snelste tempo op zo'n afstand
ooit. De vorm is er duidelijk en dat laat het beste verhopen voor de 10 Miles binnen 2 weken. Eerst volgende vrijdag de Run with Wolves (13km, heuvelachtig) en op zaterdag de 10 Km van Mechelen.
Na vrijdag in de pittige heuvels van Gelrode afgezien te hebben, was het gisteren tijd voor een vlakkere jogging in Perk. De kasteeljogging (5 of 11,4 km) vond plaats op een vlak, relatief vlot beloopbaar, half onverhard parcours. Op sommige stukken moest je wel opletten om je voeten niet te verzwikken maar al bij al viel dit zeer goed mee. Ik had gekozen voor de langere afstand en bij de start had ik toch mijn twijfels of ik wel al voldoende gerecupereerd was na vrijdagavond. Maar eens het startschot gegeven kon ik vrij gemakkelijk het tempo van 5km/uur oppikken en tijdens de volledige afstand onderhouden. Ik had dan ook een goed mikpunt want enkele meters voor mij liep een vrouw aan het zelfde tempo gedurende de ganse wedstrijd. Op de momenten dat ik zwaar kreeg, onder andere een 2-tal km voor de aankomst toen de wind pal op kop opstak, kon ik mij op mijn richtpunt concentreren en zo toch mijn tempo blijven aanhouden. Na 56'44 liep ik dan ook over de aankomststreep, flink tevreden met mijn gemiddelde van 12,1 km per uur. Over deze afstand trouwens mijn beste tijd ooit. Een nieuwe jogging die gezien zijn toch wel mooi parcours mij duidelijk ligt.
Vrijdagavond 4 april werd in Gelrode de Appelbloesemjogging
georganiseerd. Nu het zomerweer terug in voege is, komen ook de vrijdagavond joggings er terug aan. Ik
had mij aangemeld voor de 13 km (4 en 7 km was ook mogelijk). Gezien
ik op zondag nog aan een jogging deel neem, had ik mij voorgenomen om
deze als training op te vatten. In mijn hoofd had ik zo gedacht aan een
gemiddeld tempo van 5min30 per km. Het vertrek vond plaats aan de
parochiezaal in Gelrode. Tegen 19u vertrokken we dan (de lopers voor de
7 en 13 km samen). Ik weet niet met hoeveel we waren maar het was een
grote meute. We liepen via de Rillaarsebaan
richting Wezemaal om dan scherp naar links te draaien en rond de
Moedermeulen te lopen. In de helling na de
Moedermeulen was het drummen, ik passeerde het 1 km bord na ongeveer
5'30 (mooi op schema dus). Dan volgde de (gevaarlijke ?) afdaling over
de weg met
losliggende stenen. Vervolgens linksaf via een glooiend bospad. Dan via
de boomgaarden die mooi in
bloei stonden. Een landbouwvoertuig had de loopstrook toch aardig kapot
gereden wat het vervelend maakte om te lopen. Op t einde via een
asfaltbaan
links rechts lichtjes dalend richting Aarschot. Dan de asfaltbaan
verlaten en terug onverharde weg brengt ons naar de waterbevoorrading.
Daar splitst de 7 km en de 13 km. Ondertussen was mijn tempo al aardig
gezakt tot ongeveer 5'40 per km en was er geen sprake meer van
training. Het was voluit gaan om niet helemaal stil te vallen. Het
loodzware parcours met zijn nijdige hellingen kroop toch serieus in mijn
benen. Wij sloegen dus rechts af. Dit pad daalt naar de E 314 en daar
beneden wordt het terug verharde ondergrond. We lopen achter de parking
van het benzinestation door en een helling brengt ons terug tussen de
boomgaarden. We lopen nu terug richting Wezemaal. De weg bleef
geleidelijk aan klimmen. Zo komen we terug op t parkoers van de 7 km en
lopen we
dezelfde lus als daarstraks, alleen nu met wat extra km in de benen. Als
we de waterbevoorrading voor de 2de keer doorkomen steken we de baan
over en wacht ons een asfaltweg langsheen de autosnelweg, omhoog maar
weer. Boven
gekomen linksaf, dalend. linksaf en . terug bergop. Wat verder
rechtsaf via een
(gevaarlijke) smal pad met stenen naar beneden. Nu rechtdoor en we lopen
de parochiezaal binnen. 1u 1422 heb ik dr over gedaan ofwel 5'45 per
km. Gezien het zware parcours al bij al niet slecht maar ik was wel
stikkapot. Muziek schalt
luid uit de boxen, en binnen krijgen we in ruil voor ons startnummer een
plastic zak met 1 pak witloof, 1 peer, 1 appel en 1 potje yoghurt. Er wordt geen uitslag opgemaakt (is traditie), t is een keuze die gemaakt
wordt.
Zondag, 30 maart, tijd voor de laatste manche in het Natuurlopen criterium van Lier: de stadsloop. Keuze uit 5 of 10 Km en de Halve Marathon. Een prachtige zomerdag was het. Ideaal om mij eens te testen op de 10 km. De lopers van de 5 en 10 Km vertrokken samen en na een 200m was er een kleine wegversmalling waardoor er toch wel een korte opstopping ontstond. Jammer maar deze was gelukkig snel voorbij. Er moesten twee rondjes van 5 km gelopen worden in het stadscentrum van Lier: over de Grote Markt, langs de Zimmertoren en een stukje Netedijk. Een prachtig parcours door het stad met heel veel volk langs de weg. Natuurlijk allemaal verhard en ook regelmatig straatkasseien. Na één rondje kwam ik door in 24 minuten. Heel snel voor mij. Het tweede rondje moest ik dan ook het tempo ietsje laten zakken om uiteindelijk de 10 km en 176 meter af te leggen in 50'44 (ofwel een gemiddelde van 12 km/u). Mijn beste tijd ooit op deze afstand !!!
Mijn tweede paar Saucony CS2 heeft ondertussen 800 km op de teller staan en lopen dus op hun laatste beentjes. Een tweetal maanden terug heb ik mij ook een paar Asics Kayano 19 aangeschaft dewelke ook al 200 km op de teller hebben. Tijd dus om eens uit te kijken naar een bijkomend paar loopschoenen. Gezien ik de slijtagevastheid van de zool van de Saucony schoen maar niets vind (na amper 100 km moest ik al bij de schoenmaker langs om nieuwe zooltjes te zetten) had ik dan ook besloten om deze niet meer aan te schaffen. Mijn recent aangekochte Asics voldoen duidelijker beter want met al 200 km op de teller ziet de zool er nog steeds prima uit. Gezien ik echter in een professioneel tijdschrift gelezen had dat het voor de voeten beter is om verschillende paren loopschoenen (verschillende merken) te hebben, moest ik dus uitkijken naar iets anders dan Asics. Na grondige analyse viel mijn keuze dan ook op Brooks Adrenaline GTS. Gezien ik het model 2013 voor een koopje op de kop kon tikken (50% korting), moest ik niet lang twijfelen en staan deze nu dus bij mijn andere loopschoenen. Morgen krijgen zij de eerste kilometers op hun teller. En nu maar hopen dat de zooltjes van Brooks slijtagevast zijn
Eens iets anders dan een gewone loopwedstrijd: de Antwerp Urban Trail. Een tocht van 12 km door het stad en door zijn bezienswaardigheden. Gezien ik mij had ingeschreven voor de eerste wave was de start al om 09:30 uur. Dit betekende om 06:00 uur opstaan om een uurtje later de trein te nemen naar Antwerpen. Om 07:30 uur stond ik op het Astridplein en begaf mij naar de startzone in Park Spoor Noord (zo'n 1.7 km te voet). Mooi op tijd, alle tijd voor het ophalen van mijn startnummer en om mij om te kleden en een beetje rond te lopen terwijl de lopers ondertussen toestroomden. Gezien dit mijn eerste Urban Trail was, had ik mij voorgenomen om kalmpjes te starten en de eerste kilometers tegen een tempo van 5'30 per km af te leggen. Ik had toch wel een beetje schrik van de tempowisselingen die eraan zaten te komen met de trappen op en af en het zich door bochten wringen in de gebouwen. Na een paar kilometer voelde ik mij prima en trok het tempo dan maar omhoog. Dit zou ik trouwens de volledige 12 km kunnen volhouden. Alsmaar ietsje sneller en sneller om tenslotte mijn laatste kilometer op zijn snelst af te leggen. De passages in de historische gebouwen: het station, het stadhuis, het Steen, het Begijnhof, het MAS, ... waren prachtig. Gezien de talrijke bezienswaardigheden waar we door moesten of die we passeerden had ik nooit de indruk dat deze wedstrijd 12 km lang was. De kilometers vlogen voorbij. Uiteindelijk liep ik, zonder ooit te forceren, na 1 uur 1 min 12 sec over de aankomststreep. Een, voor mij, zeer goede tijd. Bovendien was ik ook nooit echt in het rood gegaan. Volgend jaar zien ze mij hier zeker terug (misschien in een latere wave, zodat ik iets langer kan uitslapen).
Gisterenochtend was het al tijd voor mijn vierde wedstrijd van dit jaar: de Flitsrun in Averbode. Lang getwijfeld tussen de 8 of 12 km. Gezien ik 's ochtends echter een lichte irritatie in de knie voelde, besliste ik dan maar om voor de 8 km te gaan. Gezien de schrik voor een blessure er toch wel een beetje inzat, dan ook maar beslist om helemaal achteraan te vertrekken en niets te forceren. Gewoonweg opvatten als een trainingsloopje. Er moesten twee rondjes van 4 km gelopen worden over een mooi parcours: merendeel onverhard en slingerend door het bos. Een mooi parcours, zeker als het droog ligt. Gisteren was dit wel het geval. Het was trouwens de warmste 9 maart ooit in België. Korte mouwen- en broekendag dus, zelfs om 10:30 in de voormiddag. Het eerste rondje liep ik 'rustig' aan, continue mensen inhalen maar wel heel plezant. Het was eens iets anders dan snel snel te vertrekken. Eens de tweede ronde begonnen, versneld ik ook maar een beetje. Helemaal geen last van de knie en dus tijd om er een 'snel' rondje tegenaan te gooien om uiteindelijk in 42 minuten te finishen. Heel tevreden en ook nog een mooi aankomst geschenk mogen ontvangen: een zak met twee appels, een balpen, een koekje, een actimelleke en een bus tandpasta
Een prima test was dit voor de Antwerp Urban Trail van volgende zondag.
Afgelopen zondag was het tijd voor de 30e Volksloop in Putte-Grasheide. Vorig jaar was dit mijn eerste wedstrijd van het jaar (mijn 3e wedstrijd ooit). Toen had ik mij ingeschreven voor de 10 km. Wetende dat het parcours maar 2,6 km lang was en dat er dus rondjes gedraaid moesten worden, had ik dit keer geopteerd voor de 5 km. Bovendien paste dit prima in mijn trainingsschema gezien ik na drie zware weken nu bezig was aan een rustige trainingsweek. Er hadden zich zo'n 210 lopers gemeld voor deze 5 km. Stipt om 14:30 uur konden we eraan beginnen. Het parcours is vlak en voor 70% onverhard. Een relatief snel parcours met een paar 'moeilijkere' passages. In totaal moesten er 5,2 km gelopen worden en na 25'03" bereikte ik de aankomst. Helemaal tevreden met een gemiddelde van 12,43 km/u. Nadien bleek ik als 84e de aankomst bereikt te hebben.
Zondag, 23 februari 2014, afspraak om 15:30 uur voor de start van de 10 km in het Bloso-domein van Hofstade. De 5 km wedstrijd was om 15:00 gestart met 213 deelnemers. Aan de 10 km wedstrijd namen 355 lopers deel. Het parcours in het Bloso-domein slingert zich tussen de bomen door rond het water van het domein. Een mooi beloopbaar, vlak en praktisch volledig onverhard parcours.
Het zonnetje was goed van de partij wat de jogging eerder op een lentejogging liet lijken i.p.v. een winterjogging. Enkel tijdens de open stukken waar de wind op kop blies, voelde deze een beetje kil aan. De meeste lopers waren dan ook in korte broek met korte mouwen. Ikzelf hield het toch maar bij een lange broek met lange mouwen.
Ik had mij bij de start vooraan geplaatst wat niet zo'n goed idee was
want hierdoor liet ik mij tijdens de eerste kilometer meesleuren aan een
tempo dat ik nooit zou kunnen volhouden. Een tempo onder de 5min/km kan ik aan tijdens een wedstrijd over max 5 km maar voor een 10 km loop is me dat momenteel nog te snel. Tussen kilometers vier en
zes moest ik dat dan ook bekopen en pas vanaf de zevende kilometer kon
ik terug in mijn normale tempo komen om uiteindelijk na 51'22" de
aankomst te bereiken. Plaats 167 in de uitslag op 355 deelnemers. Met mijn 54 jaar, en pas mijn tweede loopjaar, toch niet zo slecht
Het was voor mij de eerste keer in Hofstade en het is mij goed bevallen. Genoeg parking dichtbij (op minder dan 50m van de start), een aangename sfeer en een leuk, onverhard, parcours. Goede bevoorrading. Volgend jaar zien ze mij zeker terug.
Mijn eerste wedstrijd van het jaar zit er al op. Gisterenmorgen deelgenomen aan de jogging Les Hivernales in Watermael-Bosvoorde. Een jogging van 10 km (20 km is ook mogelijk) over vooral onverharde wegen in het Zoniënwoud. Een mooie omloop dat wel maar zeker niet vlak. Het gaat hier continue op en neer. Tijdens de eerste helft van de jogging wordt er voornamelijk geklommen en de tweede helft is dan meer in dalende lijn. De 'klimmetjes' zijn best wel pittig en kruipen toch wel in de benen (zeker zo vroeg op het jaar). De organisatie is prima. Absoluut een mooi begin van het jaar. Bovendien was het gisteren prachtig weer. Zo'n 7°, zon en niet teveel wind. De inschrijvingen zijn beperkt tot 2000 deelnemers (te verdelen over de twee afstanden). Gisteren liepen zowat 900 lopers de 10 km. Na 54 min 25 bereikte ik de aankomst (336e plaats). Gezien het heuvelachtig parcours ben ik hier absoluut tevreden mee. Volgend jaar zien ze mij hier terug (tenzij de weersomstandigheden dramatisch zouden zijn).
Na bijna twee paar Saucony CS2 versleten te hebben in mijn eerste loopjaar was het tijd om mij, tijdens de solden, een nieuw paar loopschoenen aan te schaffen. Eens naar Decathlon Olen getrokken om eens te zien of het advies dat ik daar zou krijgen identiek zou zijn als dit in de running store te Kontich. Blijkt van wel. Ik heb een antipronatie schoen nodig. Gezien ik wel tevreden was over de loopeigenschappen van de Saucony maar vond dat de zool wel heel vlug versleten was (na amper 100 km moest ik al nieuwe hieltjes laten zetten) wou ik dit keer een ander merk proberen. Bleek in de solden nog juist één paar Asics Kayano 19 in mijn maat over te blijven. Deze kon ik krijgen tegen wel een heel scherpe prijs van 89 Euro (i.p.v. normaal 140 Euro). Gezien de korte looptest in de winkel mij overtuigde, heb ik deze dus maar meegenomen. En nu maar hopen dat de schoen prima is en de zolen toch iets langer meegaan.
Vanaf Kerstmis tot 6 januari zo goed als niet meer gelopen (met uitzondering van één korte wedstrijd) zodat de spieren konden herstellen. Nu zitten we terug in de opbouwfase naar de Antwerp 10 Miles toe. Ik zal mij hierbij laten leiden door een trainingsschema dat ik van het net gehaald heb. Een 16 weken schema die aangepast is aan mijn mogelijkheden. Vandaag staat mijn tweede duurlooptraining op het programma. Dit schema zal ik af en toe wel eens moeten een beetje aanpassen zodat de geplande wedstrijden erin passen. De eerste is trouwens gepland op 2 februari. Les Hivernales in Bosvoorde, een 10 km wedstrijd in het Zoniënwoud. Ik kijk er al naar uit.
Deze morgen mijn laatste wedstrijd van 2013 gelopen. De eindejaarscorrida (4 km) in het centrum van Leuven. Persoonlijk vind ik dit een mooi parcours, dwars door het centrum van Leuven met aankomst op de Grote Markt. Veel volk en veel sfeer. Zo'n 1200 lopers namen deel aan de 4 km en ik eindigde toch mooi 158ste in 19 min 20 sec. Er waren ook nog 8 en 12 km wedstrijden.
Daarmee zit 2013 er op wat betreft het lopen dan toch. Nu profiteren van een 10-tal dagen rust om dan vanaf 6 januari terug te beginnen met opbouwen. Mijn spieren hebben deze rust meer dan verdiend. In mijn eerste loopjaar heb ik toch mooi 1303 km gelopen in 134 trainingen./wedstrijden. Deelgenomen aan 21 wedstrijden voor een totaal van 175,72 km. En zeggen dat ik in juli en augustus dan nog gekwetst was.
Volgend jaar staan er alvast een paar heel mooie wedstrijden op mijn verlanglijstje, te beginnen met de Antwerp Urban Trail, de Antwerp 10 Miles, de Abdijentocht en de Halve Marathon van Brussel.
Maar eerst genieten van de rust en het eindejaar. Een gezond en gelukkig jaar gewenst aan alle lezers (en niet-lezers) van mijn blog
Gisteren dus voor het eerst deelgenomen aan de 10 Km van Brussel. Door de triestige omstandigheden van de laatste twee weken (inslapen van ons 17 jarig hondje, Mischka en het overlijden van mijn schoonbroer, Eddy) was de voorbereiding allesbehalve ideaal verlopen. Ik verscheen dus aan de start zonder al te veel verwachtingen. De start vond plaats onder het Atomium en het parcours verliep voor een groot deel over onverharde wegen in het Park van Laken met als hoogtepunt de passage voor het Koninklijk Kasteel. Vlak kan je dit parcours zeker niet noemen. Constant ging het op en neer. Een ideaal parcours voor een intervaltraining. Gelukkig hadden de organisatoren voor droog weer gezorgd. De bij momenten nijdige wind namen we er dan maar bij gezien de temperatuur toch een mooie 10° bedroeg. Er moesten twee rondjes van 5 Km gelopen worden. Na het eerste rondje wist je dus waar de moeilijkheden lagen (overal ). Ik had mij voorgenomen om niets te forceren en onder 90% van mijn maximale hartslag te blijven. Ik was dan ook best tevreden met mijn 52min40sec en een 1001e plaats op bijna 2000 deelnemers. Na de aankomst terug naar het Koning Boudewijnstadion om te douchen om dan nog mooi op tijd de tram aan de Heizel te nemen richting Schaarbeek om daar de bus op te stappen naar huis. Al bij al een mooie organisatie in een schitterend decor.
De winterperiode komt eraan. Het
aantal joggings waaraan ik zal deelnemen zal sterk verminderen en dit
niet alleen door het weer maar ook omdat er nu eenmaal minder
organisaties zijn in deze periode van het jaar.
In november stond er nog maar één op
mijn programma. De 11 novemberjoggging in Heultje bij Westerlo. Een
kleine organisatie waar niet veel informatie over beschikbaar was op
het internet. Een vlak, bijna volledig verhard parcours van ongeveer
4 km lang. De keuze was één, twee of drie rondjes. Gezien ik een
beetje wou trainen op mijn snelheid had ik dus gekozen voor één
rondje met de bedoeling van ongeveer 4'45 per km te lopen.
Iedereen samen aan de start (ik schat
zo'n 200 lopers). Mijn eerste kilometer kwam ik door op 4'40, mooi
binnen mijn schema. Daarna doken we het bos in (het enige stuk
onverhard parcours van zo'n 5 à 600 m). Helaas was voorbijsteken
hier niet zo gemakkelijk en zat ik achter een groepje jonge kinderen.
Bovendien stonden er ook nog eens verloren bomen op het looppad
(bijna had ik met één van dichtbij kennis gemaakt). Hierdoor was
mijn 2de kilometer stukken trager (5'10) waardoor ik mijn beoogde
gemiddelde niet meer zou kunnen halen.
Juist voor de aankomst nog een weide
dwars oversteken en dan aankomen na bijna 19 minuten (gemiddelde van
4'56).
Al bij al best tevreden zeker ook omdat
het droog gebleven was. Volgend jaar toch maar eens uitkijken naar
een andere jogging op 11 november (Park van Tervuren misschien ???).
De volgende weken zullen we het bij
trainingsloopjes houden in afwachting van de 10 Km in Brussel op 22
december en de eindejaarscorrida van Leuven op 29 december.
 "Very Happy"){kind=icon}
