Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
03-06-2014
Medische sportkeuring en maximale intensiteitstest bij Energy Lab
Vandaag had ik mijn afspraak bij Energy Lab in Paal voor mijn: * medische sportkeuring * maximale intensiteitstest met bepaling hartslagzones * DEXA-scan (meting vetpercentage, botdichtheid, ...)
En het resultaat van de keuring was gelukkig goed: ik ben geschikt gevonden om te blijven lopen. Geen hartafwijkingen vastgesteld. Ook mijn intensiteitstest viel mee: mijn basisuithouding zit goed wat betekent dat mijn trainingen goed zijn en ik zo verder mag doen (met hier en daar een kleine aanpassing). Natuurlijk zal ik nooit geen atleet worden maar een goede (voor mijn leeftijd) recreatieve jogger is ook al niet slecht
Een paar kilootjes mogen er wel nog af maar mijn vetpercentage zit zeer goed: 16,1 % (wat in de categorie 'zeer laag' zit bij de recreatieve sporters).
Ook nog een individueel trainingsschema op maat meegekregen en ik mag mij nog eens gratis inschrijven voor een van de komende Golazo-organisaties.
Morgen gaan we terug trainen met vol goede moed en motivatie.
Na de Abdijentocht met een goed humeur
afgezakt naar Herselt voor de eerste manche van het plaatselijk
joggingcriterium: de Bergomloop in Bergom (deelgemeente Herselt).
Het humeur zat prima maar de voeten waren dat een stuk minder want
gans de dag getwijfeld of ik wel zou gaan gezien mijn blaren me toch
wel een beetje zorgen baarden.
In Herselt geopteerd voor de 5 km (2
rondjes door het bos). Het parcours is tamelijk heuvelachtig en
volledig onverhard. De start vind plaats op het voetbalveld waarna
onmiddellijk het bos ingedraaid wordt. Ik was achteraan gestart en
bij het indraaien van het bos ontstond toch eventjes een stilstaande
file door het smalle paadje. Geen zorgen, want vandaag wordt het
meer een trainingsloopje.
De paadjes in het bos liggen er goed
bij en de weg loopt constant op en neer. Ik slaag er in om een
rustig tempo te houden zowel omhoog als omlaag om uiteindelijk in
26'58 te finishen. Toch een gemiddelde van 11,2 km/u op een pittig
parcours zonder tot het uiterste te gaan.
En ... van de blaren weinig last gehad.
Nu volgt een weekje rustige training en
goede verzorging van de blaren en tegen volgende vrijdag zijn we
klaar voor de start van een loop-vierdaagse.
Ah ja, eerst op dinsdag nog eens naar
Energy Lab om een maximale intensiteitstest te doen en te horen hoe
we onze training kunnen optimaliseren. Kijk er naar uit !
Na mijn laatste wedstrijd in Gelrode op
24 mei heb ik beslist om een paar dagen te rusten. Vooral mentaal
was het na Brussel een beetje op, denk ik. Op Hemelvaartsdag, na 5
dagen volledige rust, stond ik dan wel 'onvoorbereid' aan de start
van de Abdijentocht. In tegenstelling tot vorig jaar werd er dit
keer gestart in Averbode en werd er naar Tongerlo gelopen. Een
grotendeels onverharde, licht heuvelachtige loop van 16 km door de
bossen van Averbode, de Merode en de Beeltjens met een doorkomst door
Blauberg dorp en Westerlo.
Dit keer had ik de auto maar direct in
Tongerlo geparkeerd en daar de shuttlebus naar Averbode genomen. Dit
verliep heel vlot en ruim op tijd kon ik mijn borstnummer gaan
ophalen. Daarna nog in koffietje en tijd voor de opwarming.
Zo'n 2300 lopers stonden om 15 uur aan
de start, nadat reeds 1300 wandelaars in de voormiddag de tocht
hadden aangevat. Mijn bedoeling was om niet al te snel te starten en
om te proberen binnen 1u25 de aankomst te bereiken.
Al bij al verliep de wedstrijd relatief
vlot. Mijn voorziene tempo kon ik meestal goed volhouden en ook
mentaal voelde ik dat de rustperiode mij goed had gedaan. Op zo'n 3
km van het einde begon ik dan een beetje last te krijgen van een
opkomende blaar maar deze zou mij er niet van weerhouden om het tempo
vol te houden om uiteindelijk na 1u24'49 de aankomst in Tongerlo te
bereiken. Juist binnen mijn voorzien schema dus en heel gelukkig
hier mee.
Na de aankomst nog een beetje
loswandelen, een beetje stretchen en een beetje napraten met een paar
leden van de Woestijnroutelopers en dan terug naar de auto. Thuis
gekomen moeten vaststellen dat ik op elke voet met een grote
(pijnlijke) blaar zat. Zelden last van blaren en nu op elke voet
één. Hopelijk is de meeste last hiervan verdwenen tegen de
volgende dag want dan staat de Bergomloop in Herselt op mijn
programma: 5 km, ideaal om na de Abdijentocht de spieren los te
maken. Terwijl ik dit schrijf is het ondertussen middag en de blaren
doen me wel een beetje twijfelen of het raadzaam is om deze avond
deel te nemen. Nu, dat zien we dan wel binnen een paar uur.
Zaterdagnamiddag, 17 uur, start van de
Vorsdonkloop in Gelrode, 8ste manche van het Aarschots
Joggingcriterium.
Mijn eerste jogging na de 20 km van
Brussel en deze week is het mij duidelijk geworden dat ik in een
soort van decompressieperiode zit. Niet veel zin in training en de
motivatie om heel diep te gaan is er ook niet echt.
In Gelrode wordt ons een vlakke omloop
van 4,3 km voorgeschoteld. Deze loopt voor 60% op onverharde
boswegen. Er is keuze tussen 1, 2 of 3 rondjes. Voor mij volstaan 2
rondjes.
Een kleine, maar goede organisatie met
418 deelnemers in totaal. We startten ook allemaal samen. Al bij al
loop ik nog een goed resultaat met een gemiddelde van 5'10 per km.
De volgende dagen zal ik toch rustig
aan houden om dan hopelijk tegen donderdag terug volop gemotiveerd
aan de start van de Abdijentocht te kunnen verschijnen.
Eindelijk was het dan zover: de 20 Km
door Brussel. Vroeg opstaan (06:15u), douchke en ontbijt (drie
sandwiches) om mij dan naar Mechelen te begeven om daar tegen 07:25
de trein te nemen naar Brussel-Centraal. Van daaruit de metro naar
het Jubelpark (metrolijn 1 of 5 tot Merode). Alles verliep heel
vlotjes (ik was duidelijk de enige niet) en reeds tegen 08:15u in het
Jubelpark.
Meer dan tijd genoeg om mijn
borstnummer op te halen (toch eventjes moeten zoeken want nergens
aangegeven) en mij naar de kleedkamer te begeven. Deze bevond zich
in het Legermuseum waar tussen de oude vliegtuigen en tanks vele,
vele rijen stoelen waren geplaatst (waarschijnlijk de mooiste
kleedkamer van Belgie).
De sportzakken konden ook hier achter
gelaten worden. Ik maakte deze met een hangslot vast aan één van
de vlaggemasten zodat er toch een beetje veiligheid was maar
blijkbaar zijn er in al die jaren nog nooit problemen geweest.
En dan was het tijd om een beetje rond
te lopen in het Jubelpark. Veel tentjes en heel veel volk (meer dan
40.000 deelnemers en nog veel meer toeschouwers) en ook ... heel veel
zon.
Nog een beetje loslopen en dan tegen
10:00 uur richting startbox 3. Om 10:15u werden wij dan op gang
geschoten. Echt vlotjes verliep dat wel niet helemaal. Tijdens de
eerste kilometer was het regelmatig vertragen op de tamelijk smalle
wegen. Pas op Wetstraat kon ik eindelijk een beetje in mijn ritme
komen. Maar het vele volk en de toch wel vele tragere lopers die
duidelijk niet thuis hoorden in de eerste startboxen maakten het
gedurende gans de wedstrijd toch wel moeilijk. Het zou gedurende de
ganse wedstrijd regelmatig slalommen worden. Niet echt bevorderlijk
voor het ritme.
Het parcours: verhard natuurlijk want
in Brussel. Continue op en neer: eerste 7 km licht oplopend (door de
tunnels op de binnenring), daarna een 8-tal km licht glooiend gevolgd
door een goede km bergaf (goed voor het tempo) om dan van km 17 tot
19 (Tervurensesteenweg) terug (serieus) omhoog te gaan. De laatste
kilometer ging dan terug naar beneden tot aan de finish. Helaas was
het hier weer stukken smaller en zo druk dat ik mij de moeite niet
meer nam om te beginnen slalommen en dus maar gewoon meeging in de
flow (terwijl een sneller tempo er nog wel in zat).
Bovendien was tijdens de laatste 500m
de weg dan nog gehalveerd omdat het Rode Kruis bezig was om iemand te
reanimeren. Door de warmte hadden een 400 deelnemers last van
overhitting, vier hartinfarcten en ongelukkig genoeg ook één dode
(later zou blijken dat de jongeman die men net voor de finish aan het
reanimeren was het niet gehaald heeft).
Al bij al haalde ik vlot de finish in
1u 52'26. Een snellere tijd had er zeker ingezeten indien het iets
minder druk was geweest maar al bij al heel tevreden met mijn eerste
20 Km door Brussel.
Na de wedstrijd terug omkleden en
rustig langs de vele tentjes flaneren in het Jubelpark en mij tegoed
doen aan een suikerwafel (wat was dat lang geleden).
Metro en trein terug en rond 14u30
stond ik thuis al onder de douche (zalig).
Vrijdagavond was het dus tijd voor een
bijna thuiswedstrijd (de Averegtenjogging in Heist-op-den-berg, maar
ik woon in deelgemeente Schriek en hier vind in juni ook nog een
jogging plaats en deze is dus mijn echte thuiswedstrijd).
Gezien ik de volgende zondagmorgen de
20 Km van Brussel liep, koos ik voor één rondje van 5 km in en rond
het Provinciaal Domein (mogelijk was ook 2 of 3 rondjes). Ik had ik
mij ook voorgenomen om als laatste te starten en pas halverwege te
versnellen. De bedoeling was om het dus rustig aan te doen en niets
te forceren.
De omloop loopt over ongeveer 50%
betonweg en 50% harde bosweg in het domein zelf. De omloop kan je
ook als vlak beschouwen.
Om 19u45 werd de 5km met 378 deelnemers
op gang geschoten. Als allerlaatste vertrok ik.
Na een tweetal kilometer begon ik te
versnellen om uiteindelijk nog meer dan 200 deelnemers in te halen en
te finishen als 176e in een tijd van 26 min 01 sec. Op geen enkel
moment was ik hierbij in het rood gegaan. Een goede training dus
voor de volgende zondag en heel tevreden.
Dit jaar al mijn derde nieuwe paar, maar de kilometerteller draait dan ook extra toertjes dit jaar. Na in januari een paar Asics Kayano 19 gekocht te hebben (ondertussen al 189 km op de teller) en in maart een paar Brooks Adrenaline gekocht te hebben (al 210 km op de teller) is mijn keuze dit keer gevallen op een paar Asics Gel Foundation 11. Natuurlijk gebruik ik ook nog mijn Saucony Stabil CS die ik vorig jaar heb aangekocht (ondertussen bijna versleten met 850 km op de teller). Ik heb graag meerdere paren van verschillende merken ter beschikking zodat mijn voeten zich telkenmale moeten aanpassen. Alle schoenen zijn wel antipronatieschoenen. Volgende week wordt het nieuw paar ingelopen.
Na de jogging in Tongerlo op
vrijdagavond was het nu dus tijd om voor de eerste keer deel te nemen
aan de Natuurloop Herenthout-Berlaar. Ondanks het slecht weer, veel
regen en wind, waren er toch 350 lopers opgedaagd om zaterdagnamiddag
hetzij van Herenthout naar Berlaar (14,3 km) of van Bevel naar
Berlaar (6,3 km) te lopen. Ik had mij ingeschreven voor de langste
afstand.
Het parcours is absoluut de moeite
waard. Zeker 75% over vlakke en onverharde boswegen van het Merode
bos, door het natuurgebied Kruiskensberg, langs de Grote Nete,
voorbij het Kasteel in Gestel, ... een echte natuurloop dus. Door de
overvloedige regen van de voorbije dagen en in de loop van de
voormiddag had de organisatie op het laatste moment het parcours nog
moeten aanpassen: 800m ingekort omdat er een stuk niet meer
beloopbaar was door een combinatie van de regen en tractoren. De
rest van het parcours lag er gelukkig nog wel beloopbaar bij, weze
het wel met de nodige modder waardoor het op sommige delen wel zwaar
lopen was. Bovendien blies de wind continue op kop
en viel er gedurende gans de wedstrijd een druilerige regen naar
beneden. Gelukkig bleven de zware buien wel uit.
In afwachting dat de bussen ons kwamen
oppikken in Berlaar om ons naar de start in Herenthout te brengen,
was er nog tijd voor een versterkend koffietje.
Ik had het plan opgevat om in
voorbereiding van de 20 Km van Brussel volgende week vandaag niet
boven 90% van mijn maximale hartslag te gaan en ... ik heb mij er ook
aan gehouden. Relatief traag vertrokken en dan beetje
bij beetje versnellen zonder in het rood te gaan. Na ongeveer 1uur 11 min 42 sec bereikte
ik de sporthal in Berlaar (gemiddelde van 5'16 per km). Heel tevreden met mijn prestatie en ...
vooral met het mij houden aan mijn plan van het 'rustig' te houden.
Nog een goed woordje voor de
organisatie want perfect. Zelfs aan de start in Herenthout was er
nog mogelijkheid om je jasje en evt. andere spullen af te geven die
je nadien in Berlaar kon recupereren. Gewoonweg top !
Nu volgt een weekje relatieve rust
(kalme kortere trainingen tapering dus) om klaar te zijn tegen
zondag 18 mei ! En ja, tussendoor op vrijdagavond nog de 5km in de
Averegtenjogging meepikken in mijn thuisstad (maar ik ga mij er wel
heel rustig houden).
Vrijdagavond, tijd om voor de eerste
keer deze maand naar Tongerlo af te zakken voor de jogging 'Dwars
door de Abdij'. Keuze uit 1, 2 of 3 ronden van 4 km rond en ook door
de Abdij van Tongerlo. Een grotendeels (70%) onverharde vlakke
omloop door de prachtige natuur rond de abdij.
Gans de dag hadden we al regenbuien
mogen verteren maar deze avond bleef het gelukkig droog. Er stond
wel een sterke wind die in de open stroken dan ook nog recht op kop
blies. Het was dus kwestie van goed doseren.
Gezien ik 's anderendaags ook al
Herenthout-Berlaar (14 km) liep, had ik beslist om het hier bij 2
ronden (iets meer dan 8 km dus) te houden. De bedoeling was om de
eerste ronde in iets meer dan 20 min te lopen om dan in de tweede
ronde iets te versnellen zonder echter tot op de bodem te gaan.
Dit plan lukte me ook wonderwel en na
iets meer dan 40 min liep ik over de aankomst (gemiddelde 4'56 per
km). Aan de aankomst kregen we elk nog een grote fles (75cl) Prior
(Tongerlo Triple Abdijbier) als geschenk voor deelname aan deze 25e
editie.
Voor mij een geslaagde jogging met een
goede organisatie waar alles voorzien is. Binnen een drietal weken
zien ze mij hier al terug voor de Abdijentocht van Averbode naar
Tongerlo.
Na het trotseren van de weergoden in
Oud-Heverlee op donderdag was het vrijdagavond op de Demerjogging
gelukkig beter weer. Er was wel redelijk veel wind maar gelukkig was
het droog.
In totaal 445 lopers (261 voor de 5 km
en 184 voor de 10 km) waren afgezakt naar Langdorp om ofwel deel te
nemen aan de 5,4 of de 10 km wedstrijd.
De start werd gegeven aan de
Parochiezaal om 19:30 uur (gezamelijk voor beide afstanden). Na een
korte verharde aanloop (600 m) rond de kerk van Langdorp werden de
oevers van de Demer opgezocht. Langs het onverharde pad van de Demer
werd van Langdorp gelopen naar het voetgangersbruggetje aan de
Oostelijke Ring in Aarschot (ongeveer 2,5 km) en dan via de andere
onverharde oever terug. Voor de 5 km lopers zat het er dan op. Voor
de 10 km lopers (waaronder mezelf) werd dan nog eens terug gelopen
naar het voetgangersbruggetje en nog eens terug tot in Langdorp.
Ik had mij voorgenomen om het relatief
rustig aan te doen, zeker in de eerste ronde gezien ik de dag
voordien nog had deelgenomen aan een zware jogging.
De eerste 5 km legde ik dan ook af in
bijna 26 minuten (5'10 per km) waarna ik de tweede ronde versnelde en
deze aflegde in 24'30 (4'50 per km). Perfect ingedeeld dus en een
mooi voorbeeld van een negatieve split. Het deed ook enorm veel
deugd om de tweede ronde continu sneller gestarte lopers in te halen
en achter mij te laten.
Na de Antwerp 10 Miles was het op 1 mei
terug tijd voor een 'kleinere' organisatie: de SVK Bosloop in
Oud-Heverlee. Een golvend parcours in het Meerdaalbos en keuze uit
een omloop van 5 km, 8 km of 16 km (2 rondjes van 8).
Gezien ik in de voorbereiding naar de
20 km van Brussel het iets rustiger aan wil doen, viel mijn keuze dan
ook op de 8 km, zeker omdat er 's anderendaags nog een jogging op
mijn programma stond.
De 16 km vertrok 10 min voor ons (14:30
uur) en viel duidelijk in de smaak want maar liefst 329 lopers aan de
start. Om 14:40 uur was het dan starttijd voor de deelnemers aan de
5 en 8 km. De eerste 2 km werden op dezelfde omloop afgelegd waarna
de deelnemers aan de 5 km werden afgeleid op een ander deel van het
parcours. In totaal kwamen hier 466 lopers opdagen (132 voor de 5 km
en 334 voor de 8 km).
Juist voor de start kleurde de hemel
duidelijk donkerder en het was toen al duidelijk dat we
waarschijnlijk een regenvlaag mochten verwachten. Ongeveer 5 min na
de start was het al zover en het zou alleen maar erger en erger
worden. Op een bepaald moment viel de regen zo hard uit de lucht dat
ge amper nog 10 m ver kon zien. Bovendien werd deze vergezeld van
hagel, bliksem en donder. De omloop werd dan ook snel herschapen in
water- en modderrijk parcours. Bijkomend aan het golvend karakter
maakte dit deze jogging redelijk zwaar :)
Ik was dan ook duidelijk gelukkig dat
ik maar één rondje van 8 km moest afleggen en daarna snel droge en
propere kleren kon aantrekken want aan de aankomst zagen we er
allemaal uit als verzopen modderduiveltjes.
Uiteindelijk zou ik op een mooie 77e
plaats op 334 stranden in een tijd van 39'18 (gemiddeld 12,03
km/uur). Heel tevreden hiermee in toch wel zware omstandigheden.
Zeker voor een brildrager was het helse weer moeilijk te verteren.
De SVK Bosloop is een zeer goede
organisatie met een prachtige onverharde omloop in het Meerdaalbos.
Zeker een jogging die volgend jaar niet mag ontbreken op mijn
programma.
Om 11:40 uur de trein op in
Heist-op-den-berg richting Antwerpen. Ik was duidelijk niet de enige
die die richting uit ging :)
Een half uurtje later stonden we al in
Berchem en daar tram 9 op tot op Linkeroever. Om 12:40 uur konden we
al ons borstnummer gaan oppikken, samen met een T-shirt en een bon
voor een Alpro pakket dat ik na de wedstrijd wel zou gaan oppikken.
Rustig naar de kleedruimte om ons daar
om te kleden, dan de rugzak afgeven en de site een beetje gaan
verkennen. Het regenjasje had ik maar in de rugzak gelaten want het
weer was prachtig: blauwe lucht en een heerlijk zonnetje.
Tijdens de opwarming voelde ik al dat
de benen niet optimaal waren. Vrijdagavond voluit gaan in de
Dijkloop was blijkbaar geen goede keuze geweest. Enkel maar hopen
dat eens de 10 Miles op gang geschoten zouden worden alles toch nog
in zijn plooi zou vallen.
De startbox van wave 1 stond boemvol.
Gezien mijn beoogde tijd (1uur 25) besliste ik mij achteraan in de
box te plaatsen om niet in de weg te lopen van vele snelle lopers
voor mij.
Dit bleek achteraf niet zo'n goed idee
te zijn want de eerste kilometers moest ik niet anders doen dan
slalommen tussen tragere lopers die duidelijk niet thuis hoorden in
wave 1. Sommigen liepen zelfs met vijf naast elkaar waardoor het
heel moeilijk werd een egaal tempo te lopen.
De eerste vier kilometers voelden de
benen nog OK, niet super, maar het ging. Eens de Kennedytunnel
voorbij voelde ik echter al dat geen superdag ging worden. Het tempo
moest ik al vlug iets laten zakken.
Bovendien had ik ook een beetje last
van de warmte.
Op het einde van de Scheldekaaien (rond
km 12) kwam ik dan ook nog een tot nu toe onbekende van mij tegen:
een vent die daar stond te zwaaien met een grote hamer. Natuurlijk
pats op mijne kop !!!
De laatste kilometers waren dan ook
afzien. Het tempo was ondertussen naar een bedroevend niveau gezakt
en mijn beoogde eindtijd was al lang buiten bereik. Het enige dat
mij nu nog interesseerde was de finish halen in een betere tijd dan
vorig jaar (1 uur 32).
Vorig jaar vond ik de konijnepijp niet
zo lastig als dat iedereen zei. Dit jaar echter bleek deze mij niet
zo gunstig gesteld te zijn. Wat was ik blij toen ik deze eindeloze
tunnel eindelijk uit was.
Zelfs een kleine versnelling op het
eind zat er niet meer in.
Uiteindelijk toch de finish behaald in
1 uur 30 min 33 seconden. Een tweetal minuten sneller dan vorig jaar
maar een duidelijk slechter gevoel dan toen en natuurlijk al helemaal
niet in de buurt van wat ik in gedachten had.
Toch één positieve noot: ik heb een
lesje geleerd: de vrijdagavond voor een grote wedstrijd is het geen
goed idee om voluit te gaan op een jogging van 6,5 km. Iets dat ik
duidelijk zal onthouden in mijn voorbereiding naar de 20 Km van
Brussel toe op 18 mei.
Vrijdagavond, de vierde jogging uit het
Aarschots Joggingcriterium. Dit keer was Betekom the place to be.
Keuze uit een wedstrijd over 3,6 of 6,8
of 11,2 km of 10 mijl. Gezien ik op zondag al start in de Antwerp 10
Miles besloot ik om het in Betekom bij de 6,8 km te houden.
Bovendien was het de bedoeling om deze absoluut niet op vol tempo te
lopen, eerder een doorgedreven trainingsloopje dus.
De start vond plaats aan de kerk van
Betekom. De start (eerste 700m) liep in dalende lijn tot aan de brug
over de Demer waar links afgeslagen werd. De linkeroever van de
Demer lag er onverhard bij (twee hard aangestampte sporen met keitjes
en een middenberm in gras) en deze werd gevolgd tot aan de volgende
brug waar dan de rechteroever van de Demer werd opgezocht om terug te
keren naar de kerk waar ook de aankomst plaatsvond. De rechteroever
was geasfalteerd.
Zo'n 200 lopers namen de start van de
6,8 km. Gezien deze in dalende lijn liep, zat het tempo er al direct
goed in. Ik nestelde mij in het zog van een knappe jonge dame en zou
deze de ganse wedstrijd volgen. Het goede voornemen om er een
trainingsloopje van te maken was daardoor al snel vergeten.
Uiteindelijk zou ik eindigen in 31min
09 sec, of een gemiddelde van 12,5 km/u. Gelukkig zijn er nog 2
dagen tot de 10 Miles en zou ik hiervan al bij al niet veel last
mogen van ondervinden.
Na de 12.5 km van vrijdagavond in
Wolfsdonk was het zaterdag namiddag dus tijd voor de 10 Km van
Mechelen. Dit keer een vlak, volledig verhard parcours langs de
oevers van de Dijle en in de wijk Mechels Broek in Muizen. Start en aankomst
op de atletiekpiste van het Sportdomein De Nekker.
De opwarming deed ik samen met Karen
Peeters die in Wolfsdonk eerste geëindigd was bij de vrouwen (en die
hier in Mechelen later ook eerste zou eindigen). Bleek trouwens dat wij
allebei in Schriek wonen :)
Ook deze jogging ging ik zeker niet
voluit gaan want nog 7 dagen te gaan tot de 10 Miles en de dag
voordien dus al een zwaar parcours in Wolfsdonk afgelegd. Om zeker te
zijn dat ik mij niet zou
laten vangen aan een snelle start plaatste ik mij bij de start
dan ook volledig achteraan. Het aantal deelnemers viel mij hier
trouwens wel een beetje tegen (slechts 264 deelnemers). Na ongeveer 1
km lopen bereikten we de Dijle
en werd er langs de oever richting Mechels Broek gelopen. Langs het water
voelde je wel dat er een beetje wind
stond. De enige beschutting bestond er dan ook in om ergens in een
groepje te belanden. Halverwege kwamen we dan ook door rond de
25'20. Na een ommetje in het Mechels Broek werd het tweede deel van
de jogging aangevat: langs de andere oever van
de Dijle terug naar het atletiekstadion.
Tijd voor mij om op kop van het groepje
plaats te nemen en het tempo iets op te drijven (zonder evenwel te
overdrijven). Kilometer na kilometer zag ik het aantal mensen in
mijn spoor verminderen en haalden we sneller gestarte joggers in.
Uiteindelijk bereikte ik de aankomst na
48'53. Het tweede deel van de jogging dus duidelijk sneller
afgelegd.
Het was dan ook een fantastisch
loopweekend en een zeer goede afsluiter van mijn voorbereiding op
Antwerpen.
Eerst was ik ook nog van plan om op
Paasmaandag de jogging van Erps-Kwerps mee te lopen maar overdaad
schaadt dus zullen we het maar houden bij een heel rustige, trage
korte training in Schriek.
Volgende vrijdag doen we dan wel nog de
Dijkloop in Betekom (korte afstand) mee vooraleer op zondag de trein
naar Antwerpen te nemen.
Vorige vrijdagavond stond de 3e jogging
van het Aarschots Joggingcriterium op het programma. De Run with
Wolves in Wolfsdonk. Een heuvelachtig, bijna volledig onverhard
parcours door de bossen en weilanden in en rond Wolfsdonk.
Ik had gekozen voor de 13 km. Na 4 km
moesten we een drukke spoorlijn over en men had mij gewaarschuwd dat
er verschillende treinen passeerden en de mogelijkheid dus bestond
dat je voor een gesloten spooroverweg stond. Er kwam o.a. een trein
voorbij 20 min na de start.
Ik had mij dan ook voorgenomen snel te
starten zodat ik zeker de eerste 4 km in minder dan 20 min zou lopen.
Bij de start was het dus direct vol gas. Ik bereikte de spoorlijn
na exact 19'48 en juist op het moment dat ik er passeerde ging de bel
en werd de overweg gesloten :)
Gezien ik deze jogging eerder als
training voor de 10 Miles van volgende week wou opvatten, had ik mij
dan ook voorgenomen om de rest van de jogging rustiger te lopen om
niets te forceren. Zeker ook omdat ik 's anderendaags ook al
ingeschreven was voor de 10 Km van Mechelen.
Eens de spoorweg voorbij kwam er echter
een zware en relatief lange beklimming van de Bosberg die serieus de
benen afsneed. Eens de top bereikt kostte het mij toch een kilometer
om een beetje te recupereren.
Daarna zette ik mij in een groepje en
liet mij 'rustig' meedrijven. De laatste 3 km kon ik dan ook vrij
gemakkelijk nog versnellen om tenslotte te eindigen na 1uur 4
minuten. Toch nog een gemiddelde van 11,7 km/uur. Helemaal niet
slecht, zeker omdat ik het middendeel van de jogging niet voluit ben
gegaan.
Dit was duidelijk een mooi parcours,
samen met de Appelbloesemjogging zeker één van de mooiste tot nu
toe.
Vrijdagavond, dus terug tijd voor het Aarschots joggingcriterium:
de gijmeljogging. Keuze uit 1, 2 of 3 rondjes van ongeveer 5.4 km. Een
vlakke, snelle omloop die voor 80 % verhard is. Enkel de laatste
kilometer loopt over onverharde wegen door het bos. Bovendien is dit
looppad door het bos erg snel en inhalen is hier bijna zo goed als
onmogelijk. Ik had besloten om er 2 rondjes van te maken. De start
(iedereen samen) vond plaats op het voetbalveld waar een lus diende
gemaakt te worden voordat we op de weg kwamen. Gezien iedereen samen
startte, was het toch wel eventjes drummen bij de start. Pas na een
300m kon er echt tempo gemaakt worden. Vanaf dan echter verliep het
voor mij heel vlot. Juist voor we de eerste keer het bos indoken met
zijn smalle loopstrook had ik nog een paar lopers ingehaald zodat ik
hier geen last van had. Ook het tweede rondje kon ik het tempo van
ongeveer 4'50 vlot aanhouden. Tijdens de laatste doortocht in het bos
werd ik wel eventjes afgeremd door een aantal lopers voor mij maar nog
een klein spurtje op het einde zorgde voor een tijd van 50'02 voor
10.43km. Een mooi gemiddelde en mijn snelste tempo op zo'n afstand
ooit. De vorm is er duidelijk en dat laat het beste verhopen voor de 10 Miles binnen 2 weken. Eerst volgende vrijdag de Run with Wolves (13km, heuvelachtig) en op zaterdag de 10 Km van Mechelen.
Na vrijdag in de pittige heuvels van Gelrode afgezien te hebben, was het gisteren tijd voor een vlakkere jogging in Perk. De kasteeljogging (5 of 11,4 km) vond plaats op een vlak, relatief vlot beloopbaar, half onverhard parcours. Op sommige stukken moest je wel opletten om je voeten niet te verzwikken maar al bij al viel dit zeer goed mee. Ik had gekozen voor de langere afstand en bij de start had ik toch mijn twijfels of ik wel al voldoende gerecupereerd was na vrijdagavond. Maar eens het startschot gegeven kon ik vrij gemakkelijk het tempo van 5km/uur oppikken en tijdens de volledige afstand onderhouden. Ik had dan ook een goed mikpunt want enkele meters voor mij liep een vrouw aan het zelfde tempo gedurende de ganse wedstrijd. Op de momenten dat ik zwaar kreeg, onder andere een 2-tal km voor de aankomst toen de wind pal op kop opstak, kon ik mij op mijn richtpunt concentreren en zo toch mijn tempo blijven aanhouden. Na 56'44 liep ik dan ook over de aankomststreep, flink tevreden met mijn gemiddelde van 12,1 km per uur. Over deze afstand trouwens mijn beste tijd ooit. Een nieuwe jogging die gezien zijn toch wel mooi parcours mij duidelijk ligt.
Vrijdagavond 4 april werd in Gelrode de Appelbloesemjogging
georganiseerd. Nu het zomerweer terug in voege is, komen ook de vrijdagavond joggings er terug aan. Ik
had mij aangemeld voor de 13 km (4 en 7 km was ook mogelijk). Gezien
ik op zondag nog aan een jogging deel neem, had ik mij voorgenomen om
deze als training op te vatten. In mijn hoofd had ik zo gedacht aan een
gemiddeld tempo van 5min30 per km. Het vertrek vond plaats aan de
parochiezaal in Gelrode. Tegen 19u vertrokken we dan (de lopers voor de
7 en 13 km samen). Ik weet niet met hoeveel we waren maar het was een
grote meute. We liepen via de Rillaarsebaan
richting Wezemaal om dan scherp naar links te draaien en rond de
Moedermeulen te lopen. In de helling na de
Moedermeulen was het drummen, ik passeerde het 1 km bord na ongeveer
5'30 (mooi op schema dus). Dan volgde de (gevaarlijke ?) afdaling over
de weg met
losliggende stenen. Vervolgens linksaf via een glooiend bospad. Dan via
de boomgaarden die mooi in
bloei stonden. Een landbouwvoertuig had de loopstrook toch aardig kapot
gereden wat het vervelend maakte om te lopen. Op t einde via een
asfaltbaan
links rechts lichtjes dalend richting Aarschot. Dan de asfaltbaan
verlaten en terug onverharde weg brengt ons naar de waterbevoorrading.
Daar splitst de 7 km en de 13 km. Ondertussen was mijn tempo al aardig
gezakt tot ongeveer 5'40 per km en was er geen sprake meer van
training. Het was voluit gaan om niet helemaal stil te vallen. Het
loodzware parcours met zijn nijdige hellingen kroop toch serieus in mijn
benen. Wij sloegen dus rechts af. Dit pad daalt naar de E 314 en daar
beneden wordt het terug verharde ondergrond. We lopen achter de parking
van het benzinestation door en een helling brengt ons terug tussen de
boomgaarden. We lopen nu terug richting Wezemaal. De weg bleef
geleidelijk aan klimmen. Zo komen we terug op t parkoers van de 7 km en
lopen we
dezelfde lus als daarstraks, alleen nu met wat extra km in de benen. Als
we de waterbevoorrading voor de 2de keer doorkomen steken we de baan
over en wacht ons een asfaltweg langsheen de autosnelweg, omhoog maar
weer. Boven
gekomen linksaf, dalend. linksaf en . terug bergop. Wat verder
rechtsaf via een
(gevaarlijke) smal pad met stenen naar beneden. Nu rechtdoor en we lopen
de parochiezaal binnen. 1u 1422 heb ik dr over gedaan ofwel 5'45 per
km. Gezien het zware parcours al bij al niet slecht maar ik was wel
stikkapot. Muziek schalt
luid uit de boxen, en binnen krijgen we in ruil voor ons startnummer een
plastic zak met 1 pak witloof, 1 peer, 1 appel en 1 potje yoghurt. Er wordt geen uitslag opgemaakt (is traditie), t is een keuze die gemaakt
wordt.
Zondag, 30 maart, tijd voor de laatste manche in het Natuurlopen criterium van Lier: de stadsloop. Keuze uit 5 of 10 Km en de Halve Marathon. Een prachtige zomerdag was het. Ideaal om mij eens te testen op de 10 km. De lopers van de 5 en 10 Km vertrokken samen en na een 200m was er een kleine wegversmalling waardoor er toch wel een korte opstopping ontstond. Jammer maar deze was gelukkig snel voorbij. Er moesten twee rondjes van 5 km gelopen worden in het stadscentrum van Lier: over de Grote Markt, langs de Zimmertoren en een stukje Netedijk. Een prachtig parcours door het stad met heel veel volk langs de weg. Natuurlijk allemaal verhard en ook regelmatig straatkasseien. Na één rondje kwam ik door in 24 minuten. Heel snel voor mij. Het tweede rondje moest ik dan ook het tempo ietsje laten zakken om uiteindelijk de 10 km en 176 meter af te leggen in 50'44 (ofwel een gemiddelde van 12 km/u). Mijn beste tijd ooit op deze afstand !!!
Mijn tweede paar Saucony CS2 heeft ondertussen 800 km op de teller staan en lopen dus op hun laatste beentjes. Een tweetal maanden terug heb ik mij ook een paar Asics Kayano 19 aangeschaft dewelke ook al 200 km op de teller hebben. Tijd dus om eens uit te kijken naar een bijkomend paar loopschoenen. Gezien ik de slijtagevastheid van de zool van de Saucony schoen maar niets vind (na amper 100 km moest ik al bij de schoenmaker langs om nieuwe zooltjes te zetten) had ik dan ook besloten om deze niet meer aan te schaffen. Mijn recent aangekochte Asics voldoen duidelijker beter want met al 200 km op de teller ziet de zool er nog steeds prima uit. Gezien ik echter in een professioneel tijdschrift gelezen had dat het voor de voeten beter is om verschillende paren loopschoenen (verschillende merken) te hebben, moest ik dus uitkijken naar iets anders dan Asics. Na grondige analyse viel mijn keuze dan ook op Brooks Adrenaline GTS. Gezien ik het model 2013 voor een koopje op de kop kon tikken (50% korting), moest ik niet lang twijfelen en staan deze nu dus bij mijn andere loopschoenen. Morgen krijgen zij de eerste kilometers op hun teller. En nu maar hopen dat de zooltjes van Brooks slijtagevast zijn