Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
31-05-2015
Bergomloop in Herselt
Mijn eerste wedstrijd van drie dit
weekend, tevens ook de eerste wedstrijd uit het Herselts
Joggingcriterium. Hier vorig jaar ook al gelopen: rondjes van 2,5
km, volledig onverhard en golvend. Niet echt een vlot lopende omloop
maar ook geen waar je je kapot op loopt.
Start van de 5 km om 19:15 uur en van
de 10 km om 20:00 uur. Ik had geopteerd voor de kortste afstand.
Niet om door te lopen maar om er een tempotraining van te maken.
Voor de start begon het stevig te
regenen maar eens we vertrokken waren viel dit al bij al nog goed
mee. Ook van de stevige wind hadden we in het bos niet echt veel
last.
Wat ik wel vergeten was: 100m na de
start moest er achter een schuilhokje doorgelopen worden. Zo smal
dat hier maar een tweetal personen naast elkaar konden lopen (op een
strookje van 10m). Dit veroorzaakte natuurlijk een enorme opstopping
(zeker voor zij die achteraan gestart waren, zoals mezelf). Hierdoor
was mijn eerste kilometer ook opmerkelijk trager dan al de rest.
Tijdens het verder vervolg van de
wedstrijd kon ik er toch een goed tempo inhouden (zowel bergop als
bergaf) waardoor ik tevreden over de aankomststreep kwam.
Pinkstermaandag. Tijd om nog eens een
trail te lopen en wat voor één.
30 Km, 900 hoogtemeters. Dat begint al
serieus te tellen. Vertrek en aankomst op de Citadel van Namer in
een prachtdecor. De hoogtemeters waren vooral terug te vinden op 11
hellingen, waarvan er zeker drie minstens een kilometer lang waren.
Zware kost voor mij.
Voor de rest alles wat een trail te
bieden heeft: prachtige boswegen (de meeste uitstekend beloopbaar),
veel single tracks, prachtige vergezichten, mooie dorpjes en een paar
technische afdalingen.
Jammer genoeg maakte ik ergens
halverwege kennis met de harde ondergrond. Op een vlak stuk dan nog,
single tracks, bleef mijn voet achter een verdoken tak haperen en er
was geen houden meer aan kwak, hard tegen de grond. De
rechterknie goed geschaafd en pijnlijk, de rechterelleboog al even
erg beschadigd. Gelukkig geen schade die mij tot opgeven zou
dwingen. Verder lopen was geen probleem alhoewel ik wel voelde dat
vanaf dat moment alles toch veel moeilijker ging
De beklimmingen waren net iets
zwaarder, het tempo op de vlakke stukken vlotte niet meer echt
Zo'n drie kilometer voor de aankomst
hadden de organisatoren nog een extraatje in petto. De beklimming
van Tienne des Biches, amper 400 meter lang, maar wel goed voor 70
hoogtemeters. Voor deze helling was een apart klassement voorzien.
Tijdsopname aan het begin van de beklimming en tijdsopname op de top.
Voor mij zat er alleszins geen toptijd in want bij het begin van de
beklimming begin stappen tot helemaal boven. En ik was zeker niet de
enigste (er waren nog 59 lopers die trager waren op dit stuk dan
mezelf) ongelooflijk dat er mensen zijn die dit tegen een stevig
tempo kunnen oplopen.
Eénmaal boven zou je dan denken, oef,
we zijn er maar dan stond nog de eindbeklimming op het menu: de
Citadel. Meer dan één kilometer aan een stuk bergop om dan
eindelijk na bijna 30 km en bijna vier uur later de streep te zien.
Joepie.
Volgens de officiële uitslag ben ik
als 268e op 297 over de streep gelopen :D Op de beklimming van
Tienne des Biches ben ik als 228e op 297 geëindigd (en dit zonder
één stap te lopen ).
En nu recupereren en nog eens
recupereren want zondag staat de 20 Km van Brussel op het
programma. Ik ga hier zelf niet voor een besttijd maar heb een
vriendin beloofd om haas te spelen opdat zij een toptijd zou kunnen
lopen. Haar beoogde eindtijd is onder 1u50 te eindigen. Dit zou
voor mij normaal gezien geen probleem mogen zijn als de benen
tenminste tegen dan gerecupereerd zijn.
