Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
14-06-2015
Kruistocht in Blauberg (Herselt)
Derde wedstrijd uit het Herselts
Joggingcriterium. Dit keer een vlakke wedstrijd in Blauberg. De
omloop is ongeveer 50% verhard, een stuk grindweg, een stuk op gras,
een strook bosweg en ook nog een strook zandweg een beetje van
alles dus.
Keuze uit een 6 km wedstrijd (2 rondjes
van 3 km) of een 9,9 km (één klein rondje van 900m en 3 ronden van
3 km). Start van de 6 km om 19:15 uur en de 10 km om 20:00 uur.
Mooi de tijd dus om deel te nemen aan allebei de wedstrijden.
Blijkbaar trekt het Herstelts
Joggingcriterium dit jaar de hitte (en bijhorende onweersbuien aan)
want na vorige week in heel zwoel weer te moeten lopen (en donder en
bliksem) was het dit keer weer van dat. Temperaturen tot boven de
30° en een mogelijk aangekondigd onweer (dat gelukkig niet boven
Herselt zou losbarsten).
Bij de start was ik blijkbaar nog niet
goed wakker want terwijl ik dacht achteraan te staan, stond ik voor
de eerste lopers (daarom dat iedereen met zijn gezicht naar mij stond
dus). Toen ik dat besefte probeerde ik nog vlug iets naar achter te
gaan maar op dat moment klonk het startschot. Nog juist de reflex
mij om te draaien, helemaal naar de zijkant te springen en te
beginnen lopen. Juist op tijd om niet onder de voet gelopen te
worden van een aanstormende losgeslagen kudde.
Al van bij de eerste kilometers in de
eerste wedstrijd voelde ik dat het een zware dobber zou worden.
Iedereen klaagde over het zwoele weer en de benen protesteerden bij
elke poging tot tempoversnelling. Kwestie dus van rustig te blijven
en er een goede training van te maken.
Na de 6km wedstrijd een tiental minuten
herstellen om dan de start te nemen van de tweede wedstrijd. Dit
keer wel helemaal achteraan gestart met de bedoeling om het heel heel
rustig te houden. Al na het eerste korte rondje van 900m liep ik,
samen met Cindy, in laatste positie. De anders 'tragere' lopers
hadden dit keer blijkbaar allemaal voor de 6km wedstrijd gekozen want
zelfs met ons tempo van iets meer dan 10 km/u bleven we op de laatste
plaats hangen.
Bij aanvang van de laatste ronde
versnelde Cindy (zij wou een snelle laatste ronde lopen) en ik volgde
haar dan maar. Al vlug haalden we een loper in en deze probeerde bij
ons aan te pikken maar na een paar honderd meter zag hij het
nutteloze van zijn poging in. Tot mijn verbazing moest ik echter
iets verder Cindy ook laten gaan de benen wilden echt niet meer
mee.
Uiteindelijk zou ik nog één
bijkomende loper inhalen.
Na de wedstrijd nog een uurtje staan
nakeuvelen met de rest van het KC-Team en afspraken gemaakt voor de
thuiswedstrijd van Karen op zondag (Jeezekesloop in Wezemaal).
Derde wedstrijd van het weekend en
meteen ook de zwaarste: de Halve Marathon in Nijlen. Voor mij de
allereerste keer dat ik hier deelnam.
Start om 14 uur, samen met de lopers
van de 5 en 10 km. De omloop (rondjes van iets meer dan 5 km) is
volledig vlak en verhard. Via de openbare wegen, veel in open
vlaktes wordt vanuit het centrum in Nijlen rondjes afgewerkt.
Voor de start nog een paar collega
Berglopers tegen het lijf gelopen. Ideaal dus om een groepsfotootje
te maken.
Het was warm zondag. De zon scheen
voluit en het zou een zware dobber worden. Bovendien speelde de wind
in de open vlaktes ook nog een (negatieve) rol. Gelukkig was er
onderweg meer dan voldoende bevoorrading, hetzij opgezet door de
organisatie, hetzij door lokale bewoners.
De bedoeling was om er een tempoloopje
van te maken: iets rond mijn marathontempo (5:40 min/km) om zo in
iets minder dan 2 uur de aankomst te bereiken.
Op het einde van het eerste rondje
voelde ik dat het niet voor vandaag zou worden. De benen voelden
redelijk vermoeid aan door de inspanningen van de voorbije dagen maar
vast en zeker ook door de warmte. Bovendien had ik in de loop van de
voorbije nacht een paar keer het toilet mogen opzoeken (diarhee).
Dankzij een Immodium kon ik toch de start nemen maar een positieve
invloed op mijn conditie van de dag had dit duidelijk niet gehad.
De rest van de kilometers zou ik dan
ook afmalen (met zware benen) tegen een iets trager gemiddelde om na
2 uur en bijna 3 minuten de halve marathon vol te maken. Het kan
niet iedere dag prijs zijn hé.
