Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
01-03-2015
Natuurlopen in Lier
Ingeschreven voor de 25km op de North C
Trail in Koksijde maar gans de week aan het twijfelen. De laatste
weken heel veel kilometers gemaakt ... beetje vermoeid ... de
weersverwachtingen melden heel veel wind ... twijfels.
Donderdag dan maar beslist om mijn
startnummer door te verkopen ... gelukkig kandidaten genoeg. Ik had
echt geen zin om ten eerste 180 km alleen in de auto naar Koksijde te
rijden om daar dan een paar uur tegen de wind te zwoegen en continue
zand te moeten eten om daarna nog eens 180 km terug te moeten keren.
Nee, dit keer liet ik deze kelk aan mij voorbijgaan.
Als alternatief gekozen voor de 10 km
in Lier, zo kon ik de kilometers deze week beperken (op zondag nog 15
km in Olmen en 5 km in Grasheide, waardoor mijn weektotaal op zo'n 57
km komt te staan).
In Lier was het zonnetje van de partij.
Toch al een tijdje geleden dat we konden genieten van dat beestje.
Jammer genoeg blies er een serieuze wind.
Ik had beslist om hier eens door te
lopen om te zien hoe het gesteld was met mijn conditie. Doel: onder
de 50 minuten zou fantastisch zijn (zeker met deze strakke wind die
in het tweede wedstrijdgedeelte op kop blies). Van in de start kon
ik mij tempo van juist onder de 5' per km aanhouden. Alles verliep
vlotjes buiten dat ik al snel geïsoleerd kwam te zitten. Het
groepje voor mij liep iets te snel (misschien had ik er toch moeten
bijblijven maar ik had schrik om mezelf op te blazen) terwijl het
groepje achter mij iets te traag ging. Hierdoor kwam ik in het
tweede wedstrijddeel helemaal alleen te zitten toen de wind pal op
kop blies. De gemiddeldes kregen dan ook een deuk(je). Toch direct
zo'n 10 à 15 sec per km trager.
Gelukkig kon ik de laatste kilometers
hiervan nog een beetje goed maken zodat ik uiteindelijk eindigde in
49'33. Helemaal tevreden en in mijn binnenste voelde ik weet ik dat
er waarschijnlijk nog iets meer had ingezeten had ik mij niet laten
uitzakken.
Het was voor mij ook mijn allereerste
wedstrijd in het truitje van de Heistse Berglopers. Toch ook wel een
speciaal gevoel ... zeker als je onderweg een paar collega Berglopers
kunt inhalen :)
Na het klimwerk op de trails van de
vorige weken was het dit weekend weer eens tijd om de vlakke wegen op
te zoeken. Op aanraden van sommige van mijn KC-teamgenoten was ik
samen met Johan, Wendy, Rudy en Roland afgezakt naar Watervliet voor
de 27 km Leopoldsloop. Karen die zich te vermoeid voelde, had
wijselijk afgehaakt.
Vorig jaar kregen alle deelnemers aan
de 27 km twee kilo neuzekes (cuberdons) cadeau. Alleen al daarvoor
zou een mens een extra inspanning leveren, nietwaar.
Over het parcours kunnen we kort zijn:
vlak en saai. Start in Watervliet om 14 uur en de eerste 5 km op
verharde weg richting Leopoldskanaal. Na die eerste 5 km loopt de
rest van het parcours langs het Leopoldskanaal. Eerst ongeveer 2,5
km onverhard met vele putten (door de regen goed gevuld met water) en
rond de putten modderig. Hier en daar dus goed opletten om niet uit
te glijden. Na die onverharde strook die het tempo toch doet dalen
volgen nog ongeveer 6 km op verharde weg waarna gewoon rechtsomkeer
gemaakt wordt en langs dezelfde weg terug richting start/aankomst
gelopen wordt.
Toch één positief punt: de met
momenten stevige wind blies op kop tijdens de heenrit. Het moment
dus om zich bij een groepje aan te sluiten. Samen met Roland, die in
volle voorbereiding op de marathon in Barcelona zit, hadden we
beslist om een tempo van ongeveer 10,5 à 11 km/u aan te houden. Al
snel vonden we een relatief grote groep die dit blijkbaar ook van
plan was. Na de onverharde strook langs het kanaal splitste de groep
zich echter. In eerste instantie gingen we mee met het snelste deel
van de groep maar al snel zagen we dat deze toch iets te snel gingen.
Tijd dus om ons terug te laten uitzakken naar het volgende groepje.
Met de wind in de rug tijdens de
terugweg viel het groepje al snel uiteen. We pikten telkens aan bij
de snelste loper om zo het tempo goed hoog te houden. Na de laatste
bevoorrading op 5 km van de aankomst besliste ik om het tempo nog
iets op te drijven (om de verloren tijd op de onverharde stroken)
goed te maken. Al snel bleef ik alleen over en kon zo nog een aantal
lopers inhalen om uiteindelijk na 2u28min04s te eindigen of bijna 11
km/u gemiddeld.
Absoluut heel tevreden met mijn
prestatie.
Oh ja, nog een minpuntje: dit jaar geen
neuzekes maar wel een rozijnenbrood. Jammer.
