Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
24-05-2015
St-Guibertusjogging in Itegem
Na mijn maagproblemen in de Averegten
Jogging op vrijdagavond ging ik in principe deelnemen aan de
Sinksenjogging in Kasterlee. Maar een autorit van 45 min en dan
heuveltjes op en heuveltjes af leken mij niet de manier om goed te
herstellen, dus was het tijd voor het alternatief: de
St-Guibertusjogging in Itegem.
Twee jaar terug had ik hier ook
deelgenomen. Een ultrasnel, volledig vlak en verharde omloop.
Rondjes lopen in de dorpskern van Itegem. Meer was er niet aan.
Bovendien op een goede 10 min rijden ideaal dus.
De 3 km wedstrijd vond plaats om 14:45
uur en de 6, 11 en 16 km starten om 15:20 uur. Gezien ik me terug
goed voelde, kon ik hier nogmaals mijn snelheid testen dus.
Ingeschreven voor zowel de 3 als de 6
km dus. De 3 km was één middelgrote ronde, terwijl de 6 km een
kleine en een grote ronde was.
Heel snel gestart en een eerste km die
juist misschien iets te snel was waardoor ik de tweede km toch iets
moest recupereren om dan terug voluit te kunnen gaan. Uiteindelijk
toch een gemiddelde gehaald van 4:22 min/km. Op deze afstand is dit
trouwens een besttijd voor mij. Dus heel tevreden.
De 6 km zou ik dan volmaken met mijn
compagnon van de dag voordien, Wendy. Zij ging voor de 11 km (1
kleine en 2 grote rondes). Vlotjes hielden we een gemiddelde aan van
iets meer dan 11 km/u (hetzelfde tempo als op de Averegten Jogging
maar dit keer zonder problemen voor mij).
Zondag wordt een rustdag om dan op
maandag naar Namen af te zakken voor een trail van 30 km en bijna
1000 hoogtemeters.
Ook een jaarlijkse traditie: de
Averegten Jogging. Een parcours zonder geheimen gezien ik hier
regelmatig een paar rondjes kom lopen. Dit jaar was de omloop iets
anders uitgetekend dan de vorige jaren maar grosso modo komt het op
hetzelfde neer: half op verharde weg, half op 'onverharde' weg in het
provinciaal domein de Averegten.
Het was ook al weer een tijdje geleden
maar de zon was erbij en de temperaturen lagen een paar graden hoger
dan de vorige dagen (of is het zelfs al weken).
Naar jaarlijkse gewoonte veel volk op
deze jogging. De start van de 5,2 km (1 ronde) werd gegeven om 19:45
uur, waarna het de beurt was aan de 11 km (2 rondes met klein lusje)
en de 16 km (3 rondes).
Zelf had ik gekozen voor de 11 km
wedstrijd. De bedoeling was om een tempo van ongeveer 11 km/u aan te
houden en dit in het gezelschap van Wendy Vermaelen.
Het was mijn eerste loopje van deze
week en ik had me de voorbije dagen niet echt als een atleet
gedragen. Vanaf de tweede ronde begon dit liederlijke leven dan ook
zijn tol te eisen last van de maag. Ook Wendy merkte het en
vroeg zelfs of het niet beter was om het tempo iets te laten zakken.
Nee, nee, dat kon ik niet maken.
Uiteindelijk toch heelhuids (en met
alles nog in de maag) de aankomst bereikt. Een warme douche later
was ik klaar om met het bijna voltallige KC-Team de verjaardag te
vieren van Karen. Onze jongste (Lucy, onze viervoetig teamlid niet
meegerekend) werd er namelijk 28 die dag. Proficiat Karen.
Op zondag stond er nog eens een
nieuweling op de agenda. In Linden werd voor de eerste maal de
Bosloop georganiseerd. Keuze uit een omloop van 4 km, 7 km of 13 km
(deze laatste is in feite 2 rondjes van de 7 km, zonder de
aanloopstrook).
Alhoewel ik de dag voordien genoeg
hellingen gezien had in de trail in Oeudeghien had ik hier besloten
om toch maar voor de lange afstand te gaan. Gezien ik al
verschillende joggings in deze streek gelopen had (Wezemaal,
Holsbeek) wist ik dat het ook hier een pittige omloop zou worden.
Een mooie, bosrijke omloop op voor ¾
onverharde ondergrond met een golvend parcours met een paar pittige
klimmetjes en afdalingen erin.
De start van de 7 en 13 km werd met een
half uur vertraagd omdat er blijkbaar enkele vandalen de linten die
het parcours afbakenen op een aantal plaatsen hadden verwijderd.
Om 16:00 konden we met zo'n 300 lopers
dan toch starten. Al bij de eerste helling voelde ik de benen
protesteren. Vandaag moest en zou het dus trager moeten. Bovendien
was het zonnetje weer van de partij en was het heimelijk warm.
Elke helling was dan ook afzien. Het
duurde tot voorbij het 10 km punt vooraleer ik eindelijk een beetje
in het tempo geraakte.
Uiteindelijk zou deze 13 km wedstrijd
toch 168 hoogtemeters tellen, wat niet mals is.
Een eerste organisatie met zeker een
mooie toekomst voor zich. Nog een paar kleine minpuntjes weg te
werken tegen volgend jaar en dit kan uitgroeien tot een blijver op de
kalender.
Volgend (verlengd) weekend kondigt zich
weer tamelijk zwaar aan. Het zullen deze week dus enkel
hersteltrainingen worden.
Enkele weken terug postte Karen een
berichtje op onze teamsite: Wie gaat er mee op 16 mei naar een
trail gevolgd door barbecue (door haar aangeboden tgv haar komende
verjaardag) ?
Direct mijn programma bekeken en ja, er
was die dag nog een gaatje vrij. En had het niet moeten zijn, dan
hadden we wel een gaatje gemaakt natuurlijk.
Rond 11:30 uur pikte Johan, met zijn
nieuwe wagen, ons (Karen, Rudy en mezelf) dus op in Rotselaar. Na
een korte tussenstop in Leuven om daar nog Roland op te laden, waren
we met zijn vijven onderweg naar Oeudeghien (deelgemeente van Ath in
de provincie Henegouwen) waar om 13:45 uur de start gegeven werd van
de Trail l'Enfer des Collines (25 km).
Gezien Vondelmolen (peperkoek) één
van de sponsors was van dit evenement en zij ons al eens hadden
gesponsord, kregen we de inschrijvingsticketten gratis wat natuurlijk
graag meegenomen was. In ruil zouden wij onderweg wel een beetje
reclame maken :)
De trail zelf was zeker niet één van
de moeilijkste: 'slechts' een goede 400 hoogtemeters, altijd goed
beloopbaar en relatief veel asfalt (voor een trail dan). Prima
georganiseerd want heel goed afgepijld en nooit echt twijfels gehad
over de te volgen weg. Bovendien heel veel seingevers onderweg. Op
zich dus wel een mooie omloop door de bossen en dorpjes in de
omgeving.
Slechts een tweetal moeilijke passages:
één heel glibberige korte (heel korte) beklimming waar ik
natuurlijk uitgleed en vast kwam te zitten met één voet in de
modder en op een bepaald moment een grote plas water waar je wel
langs kon lopen maar waar Rudy (op aandringen van Karen) zou door
lopen. Helaas voor hem bleek deze plas alsmaar dieper en dieper te
worden zodat hij halverwege (wijselijk) besliste om rechtsomkeer te
maken maar op dat moment bleef vastzitten in de onderliggende modder
waardoor hij één van zijn loopschoenen verloor. Gelukkig kon hij
deze nog terugvinden want anders mocht hij op zijn sokken verder
lopen.
Bij een trail maakt de eindtijd zelden
iets uit (voor ons toch) waardoor we deze meestal aan een 'rustiger'
tempo afwerken. De opeenvolgingen van hellingen, moeilijke passages,
single tracks en afdalingen zorgen er automatisch voor dat je op het
einde toch vermoeid aan de aankomst komt.
Na een deugdoende (koude) douche
installeerden we ons voor de barbecue. Twee stukken vlees, groentjes
en een bakje frieten. Niet echt van hoogstaande kwaliteit maar het
heeft ons absoluut gesmaakt.
Met een mand vol leuke herinneringen
konden we zo de terugweg aanvatten. In Rotselaar dan nog gestopt
voor een laat ijsje om dan tegen 21:30 uur terug thuis te komen. Een
leuke teamervaring die absoluut voor herhaling vatbaar is. Misschien
slagen we er ooit wel in om al de teamleden eens samen te krijgen.
Een knap filmpje van onze uitspattingen is te zien via https://www.youtube.com/watch?v=5hWrI-drj0M
