Zondag, Pinksteren, en derde dag van mijn jogging vierdaagse. Dit keer stond de bergloop (Jeezekesloop) in Wezemaal op mijn programma. Vorig jaar heette die nog de Aardbei-jogging.

Ik wist dus waaraan ik begon. Een zware, heuvelachtige, voor 50 à 60% onverharde omloop in Wezemaal en de Wijngaardberg. Een 10km-parcours met drie loodzware beklimmingen waar ik vorig jaar telkenmale halverwege moest beginnen stappen.

Dit jaar kregen we bovendien nog een loden hitte en blakende zon erbij. De temperaturen bedroegen bij de start al rond de 30°. Onmiddellijk had ik mij voorgenomen om aan mijn tijd geen aandacht te schenken. Het voornaamste was de hartslag onder controle houden en veel drinken. Bij de start had ik mij al van een flesje water voorzien dat ik later vast en zeker nog zou kunnen gebruiken.

Na de twee plaatselijke rondjes met reeds een kleine helling in doken we na 3,5 km onmiddellijk de berg op. Aan de voet van de eerste beklimming met brede trappen die leiden naar het Jezusbeeld besloot ik onmiddellijk te stappen en dit zou ik ook bij de twee volgende beklimmingen doen. Het was gewoonweg te warm om hier bergop te lopen.

Na die eerste zware beklimming volgde een even steile afdaling met hier en daar nog modder. Eens beneden gaat het direct terug omhoog voor de tweede steile (en lange) beklimming. Ik was duidelijk ook niet de enige die besloten had om de beklimmingen al stappend te nemen. Eens boven gaat het langs graspaadjes door de appelboomgaarden. Af en toe licht omhoog en af en toe licht omlaag. Na een goede vijf kilometer volgt tenslotte de laatste lange beklimming waarna het tot aan de aankomst bergaf gaat langs graspaadjes, grind paden en asfalt. Tijdens de afdalingen en 'vlakke' stukken probeerde ik er wel een goed tempo in te houden zonder evenwel in ademnood te komen.

Op geen enkel moment steeg mijn hartslag boven de 150 waardoor ik wist dat ik geen problemen zou kennen. Na 1u 1min 14 sec bereikte ik de aankomst (bijna 5 min langzamer dan vorig jaar, maar gezien de weersomstandigheden absoluut tevreden). Ik voelde mij al bij al nog tamelijk fris en had een gemiddelde hartslag van 143 (ofwel 83% van mijn max).

Terwijl ik aan de aankomst van een stuk sinaasappel en een glas water genoot was men bij het Rode Kruis bezig om iemand klaar te maken om naar het ziekenhuis af te voeren. Nadien zou blijken dat er in totaal drie mensen afgevoerd moesten worden.

In deze temperaturen gaat men soms veel te diep. Beter het iets rustigers aan doen.

Als het weer het toelaat (geen onweer) beëindig ik op Pinstermaandag mijn loopvierdaagse in Aarschot.