Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
17-11-2014
Marathon van Kasterlee
Zondag 16 november 2014. Mijn allereerste marathon. Na weken van training zou vandaag blijken of dit voldoende was. De vorige dagen had het al geregend en ook op zondagmorgen bleef het regenen. Gezien de omloop in Kasterlee grotendeels onverhard was, zou het een slijkerige bedoening worden. Na lang twijfelen had ik beslist om in korte mouwen te starten. Dit zou nadien een goede beslissingen blijken te zijn. Ik had samen met Johan Saenen, die ook zijn eerste marathon tot een goed einde zou brengen, afgesproken om samen naar Kasterlee te rijden. Gezien Johan chauffeur wou spelen, maakte dat het voor mij extra gemakkelijk. Geen zorgen om de weg, parking of iets dergelijks. Om 10 uur stonden we met zo'n 1500 lopers aan de start. Een 1100 lopers voor de halve marathon (1 ronde) en 436 lopers voor de volledige afstand (2 ronden). Gezien het de eerste keer was dat ik deze afstand zou afleggen, had ik mij geen eindtijd als doel gesteld. Bovendien was het parcours van dien aard (modderig, heuvelachtig) dat ik mij hierbij weinig kon voorstellen want al mijn lange trainingen hadden plaatsgevonden op vlakke en grotendeels verharde wegen. Mijn enige betrachting bij de start was om de eerste ronde fris door te komen met liefst zo droog mogelijke voeten. Dit zou echter ijdele hoop blijken want na twee kilometer en de passage over de modderige brug over de snelweg stond het water al in mijn schoenen. De eerste kilometers verliepen ook relatief moeilijk want door de vele lopers op de smalle stukken was het hier en daar een paar keer aanschuiven waardoor toch veel tijd verloren ging. Tijdens de volledige eerste ronde zou het bovendien moeilijk lopen zijn omdat er continue lopers voor of naast je liepen en het niet eenvoudig was om de grootste plassen te vermijden. Op een droog parcours zouden de vele deelnemers een bonus kunnen zijn maar hier op het heel modderig parcours vond ik het eerder een nadeel. Op het einde van de eerste ronde (na zowat 15 km) begonnen de drie zware beklimmingen van de Hoge Mouw. Al bij al verliepen deze vlot en nog steeds (opmerkelijk) heel fris begaf ik mij naar de eerste passage aan de finish. Misschien wel het moment om iets te versnellen. Gezien er tijdens de tweede ronde nog enkele marathonlopers overbleven op het parcours was het nu stukken eenvoudiger om al glijdend een zo goed mogelijk traject te kiezen. Natuurlijk lag de omloop er nu nog slechter bij want al 1500 lopers waren er gepasseerd en bovendien bleef het lichtjes miezeren (heel fijne regen). Na zowat 10 km in de tweede ronde (30 km in totaal) bleek het toch geen goed idee te zijn om te versnellen want ik voelde dat de zware omloop toch zijn tol begon te eisen. Tijd dus om terug een tandje (zelfs een paar) lager te schakelen. Tenslotte moesten we ook nog een tweede keer de beklimmingen overleven. De laatste vijf kilometer waren dan ook heel zwaar. Het bobijntje was duidelijk af. Ik was dan ook heel blij om toch de aankomst te bereiken in een redelijke tijd (4 uur 29 minuten). Na een warme douche en een bord spaghetti voelde ik mij al terug fris en begonnen de plannen voor een volgende al te broeden. Volgend jaar volgt er zeker een vervolg. Niet in Kasterlee (hier wil ik wel de halve lopen) maar ergens op een vlak en verhard parcours wil ik mij zeker nog eens aan een marathon wagen.
