Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
14-06-2014
Kruistocht in Blauberg (Herselt)
Dit weekend op mijn programma: slechts
één jogging, de Kruistocht in Blauberg (Herselt), derde jogging van
het Herselts Joggingcriterium.
Keuze uit een 5 km (die er 6 blijken te
zijn) en een 10 km wedstrijd. Gezien de 6 km start om 19:15 uur en
de 10 km om 20:00 uur mij dan maar ingeschreven voor allebei.
De start en aankomst is gelegen op het
voetbalveld van Blauberg waar eerst een paar lussen gelopen moeten
worden waarna via een verharde weg het bos wordt ingedoken om dan aan
de andere kant van het bos terug op een verharde weg te komen om zo
terug te lopen naar het voetbalveld. Op het eerste gezicht een
snelle omloop maar bij nader toezien bleek dat iets minder waar te
zijn want de lussen op het voetbalveld (en de ondergrond daar) remmen
toch wel af en ook de onverharde stroken zijn niet echt supersnel
(een aantal zanderige stroken).
De 6km loop bestaat uit 2 rondjes van 3
km terwijl de 10 km loop eerst een lus van 900m maakt waarna 3
rondjes van 3 km volgen.
Mijn bedoeling was om de 6 km goed door
te lopen om daarna de 10 km heel rustig (duurlooptempo) uit te lopen
wat ook goed gelukt is. Na exact 29 minuten had ik de 6 km afgewerkt
(147ste op 353) terwijl ik de 10 km (in feite maar 9,69km) afwerkte
in 56'10 (170ste op 172).
Mijn gemiddelde hartslag op de 6 km
bedroeg 152 terwijl mijn omslagpunt 159 is. Er zit dus nog wel een
beetje progressie in. Voornamelijk mentaal moet ik mij instellen om
toch nog iets dieper te kunnen gaan.
Na afloop van beide wedstrijden was ik
toch wel heel tevreden. Kilometers gemaakt, mooi weer, een paar
leuke gesprekken gehad met collega lopers (Kenny Peetermans en zijn
moeder-fotografe, Cindy Verschueren, ...) en een paar felicitaties in
ontvangst mogen nemen voor mijn benoeming tot JogLog van de week op
JogBlog.be
Nu een rustige trainingsweek voor mij
om dan volgend weekend aan te zetten in drie wedstrijden: de Ramselse
routeloop op vrijdag, de Hagelandse Wijnloop op zaterdag en
Herentals-Tielen op zondag.
Pinkstermaandag en tijd voor de laatste
jogging van mijn vierdaagse: de stratenloop in Aarschot. Een vlak en
verhard parcours in het centrum van Aarschot. Keuze uit 3 km (één
rondje), 6 km (twee rondjes) en 12 km (vier rondjes).
Gezien het mijn vierde opeenvolgende
loopdag was en de temperatuur terug (zeer) hoog opliep, koos ik voor
twee rondjes. De bedoeling was om toch eens door te lopen met een
beoogde tijd van minder dan 30 minuten (of meer dan 12 km/u).
Zo'n 200 lopers stonden er aan de start
achter het Café De Knoet. Brede wegen en dus zeker geen
opstoppingen. Via de Elisabethlaan werd er naar het Stadspark
gelopen om dan via de kerk en de Bonewijk terug in het Stadspark te
belanden waar de schaduw meer dan welkom was. Na het Stadspark gaat
het dan in rechte lijn over de Schaluin naar de aankomst. Na één
rondje kwam ik door in 14'25, goed op schema dus en ik voelde me nog
prima ook.
Nu was het kwestie om het tweede rondje
in ongeveer hetzelfde tempo af te leggen.
Dit lukte me nog wonderwel want het
tweede rondje klokte ik in 14'45, en een totaaltijd over de 6 km van
29'12 (of zo goed als 12,5 km/u).
Gezien de warmte en mijn prestaties van
de vorige dagen kan ik hiermee best wel heel tevreden zijn.
Vier warme en zware dagen maar geen
enkele keer had ik het gevoel dat ik over mijn toeren ging. Het zal
dus een Pinksterweekend worden om te herinneren.
Zondag, Pinksteren, en derde dag van
mijn jogging vierdaagse. Dit keer stond de bergloop (Jeezekesloop)
in Wezemaal op mijn programma. Vorig jaar heette die nog de
Aardbei-jogging.
Ik wist dus waaraan ik begon. Een
zware, heuvelachtige, voor 50 à 60% onverharde omloop in Wezemaal en
de Wijngaardberg. Een 10km-parcours met drie loodzware beklimmingen
waar ik vorig jaar telkenmale halverwege moest beginnen stappen.
Dit jaar kregen we bovendien nog een
loden hitte en blakende zon erbij. De temperaturen bedroegen bij de
start al rond de 30°. Onmiddellijk had ik mij voorgenomen om aan
mijn tijd geen aandacht te schenken. Het voornaamste was de hartslag
onder controle houden en veel drinken. Bij de start had ik mij al
van een flesje water voorzien dat ik later vast en zeker nog zou
kunnen gebruiken.
Na de twee plaatselijke rondjes met
reeds een kleine helling in doken we na 3,5 km onmiddellijk de berg
op. Aan de voet van de eerste beklimming met brede trappen die
leiden naar het Jezusbeeld besloot ik onmiddellijk te stappen en dit
zou ik ook bij de twee volgende beklimmingen doen. Het was gewoonweg
te warm om hier bergop te lopen.
Na die eerste zware beklimming volgde
een even steile afdaling met hier en daar nog modder. Eens beneden
gaat het direct terug omhoog voor de tweede steile (en lange)
beklimming. Ik was duidelijk ook niet de enige die besloten had om
de beklimmingen al stappend te nemen. Eens boven gaat het langs
graspaadjes door de appelboomgaarden. Af en toe licht omhoog en af
en toe licht omlaag. Na een goede vijf kilometer volgt tenslotte de
laatste lange beklimming waarna het tot aan de aankomst bergaf gaat
langs graspaadjes, grind paden en asfalt. Tijdens de afdalingen en
'vlakke' stukken probeerde ik er wel een goed tempo in te houden
zonder evenwel in ademnood te komen.
Op geen enkel moment steeg mijn
hartslag boven de 150 waardoor ik wist dat ik geen problemen zou
kennen. Na 1u 1min 14 sec bereikte ik de aankomst (bijna 5 min
langzamer dan vorig jaar, maar gezien de weersomstandigheden absoluut
tevreden). Ik voelde mij al bij al nog tamelijk fris en had een
gemiddelde hartslag van 143 (ofwel 83% van mijn max).
Terwijl ik aan de aankomst van een stuk
sinaasappel en een glas water genoot was men bij het Rode Kruis bezig
om iemand klaar te maken om naar het ziekenhuis af te voeren. Nadien
zou blijken dat er in totaal drie mensen afgevoerd moesten worden.
In deze temperaturen gaat men soms veel
te diep. Beter het iets rustigers aan doen.
Als het weer het toelaat (geen onweer)
beëindig ik op Pinstermaandag mijn loopvierdaagse in Aarschot.
