wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
18-03-2011
Open mind in kerndebat Nederlandse onderwijsraad! Of gewoon Kunst!
Een
samenleving zonder kunst is zielig of is er zelfs géén. Elke samenleving moet stotteren en
proberen vorm te geven aan denkbeelden, gedachten, fantasieën,
twijfels, zekerheden ..... daar kan kunst dienstig voor zijn, én als vragensteller én als vormgever van mogelijke antwoorden, reflecties.......
Maar moet het dienstig zijn, neen denk ik. Het is wat het is! en dat moet volstaan... Het hoeft niet mooi of lelijk, het hoeft niets.... Anders maken we er meteen iets nuttig van en dan verliest het zijn zeer fel beheerde en vergruisde plaats, zijn dubbelzinnigheid, zijn twijfel, zijn niet wetende alwetendheid. Kunst is vanwege zijn "onnuttig" zijn het meest
geschikt in ons "nuttigheidsdenken". Het kan ons minstens doen twijfelen aan de zekerheid die we hebben opgebouwd en die de relativiteit zelve is. Nu is er in de Nederlandse onderwijsraad een debat bezig of kunstvakken naast de kernvakken nuttig zijn? Kunst zou een kernvak bij uitstek
moeten zijn en niet naast de kernvakken mogen staan. Kunst is wat mensen altijd hebben
gedaan de gehele ontwikkeling lang. Het bannen uit onderwijs heeft geen
zin en is getuigen van niet kennis der mensheid en zijn ontwikkeling. De muzen terug op zijn essentie nemen , het verband met de kunsten van vandaag zien kan daarin helpen! Kunst in het centrum van ontwikkeling en onderwijs. Er gewoon zijn zonder eisen, zonder proeven en leerlijnen, zonder welke eis dan ook behalve die van er te zijn. Elke dag, elk jaar, elk moment er zijn met zo veel mogelijk verschijningsvormen. Het veel ruimte en plaats geven van kunst vandaag lijkt gewaagd in deze matte op
zichzelf terug-plooiende samenleving, waar angst en terughoudenheid de
hoofdgedachten blijken te zijn. Het innovatieve van kunst
waar jaren mee werd uitgepakt op symposia en congressen en door
onderzoek ondersteund, moet het ineens afleggen tegen begrippen en
thema's zoals cultuurparticipatie en het zoeken naar (de eigen)
identiteit. Ik mag hopen dat de onderwijsraad in Nederland en onze beleidsmakers onderwijs in Vlaanderen hun wijsheid behouden en
strijden voor méér en voor kunst recht in de kern van ons bestaan. Misschien word ik ooit nog fan van onderwijs dan!
