wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
21-03-2010
Wat drijft!!
Wat me drijft vragen ze. Hoe moet ik daar op antwoorden? Hoe kan ik daar op antwoorden! Het is als het schrijven van een tekst het begint ergens om ergens te eindigen. Waarom je eraan begint is nooit helemaal duidelijk en wat het wordt al evenmin anders schrijf je niet, anders adem je niet. Met dat laatste is het nog het best te vergelijken, met ademen. Het niet doen is doodgaan, het wel doen houd niet de vraag in waarom je het doet, het gebeurd en dan ga je verder. De vraag staat buiten het vormgeven zelf. De vraag is ouder of van een andere orde. Ze heeft niets met het zoeken van woorden, gebaren of tekens te maken. Een maal je formuleert of probeert dat te doen (laat het mij op iets als stotteren houden) is de vraag weg, zit je in een andere flow. Wie drijft aan? En welke moraliteit dat heeft is al evenmin duidelijk, maar het is wel ikzelf die het doe. Zonder denken als het ware, al is dat geen zekerheid. Maar de gedachten zijn niet gewild ze "zijn daar", alsof vanzelf ( al denk ik dat het toe-geven is). De romantiek van het vormgeven bestaat, al is deze lang niet zo plezierig als sommigen dat willen zien. De kwelling , het niet weten, het ordenen van die chaos die dit alles aandrijft het is een hoop vol verlangen en pijn vol liefde en haat vol van elke bestaande tegen stelling. Voor je begint is alles zekerheid, eenmaal begonnen zet je gewoon alles in de solden , grote schoonmaak, uitverkoop, tabula rasa! En wat komt ? Misschien helmaal niets, misschien houd het gewoon op, stopt het ademen! Dan op dat moment is alles zwart en wit, is alles engel en duivel is alles goed en kwaad. Niets bied noch polariteit of zekerheid het is noch leven noch dood. Pas daarna zie je de ravage of de helderheid. Maar de drang naar nog een hap lucht komt weer en weer en weer. Iets als het niet laten kunnen, of is het niet willen. Lossen om vast te houden of net zoveel verliezen tot het zichzelf oplost.
Dat is wat drijft, een wrakhout dat ooit verdwenen zal zijn, de betekenis zal wel duidelijk worden onderweg!
