wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
03-02-2012
een spiegel van 55 jaar!
Terwijl de sneeuw een wit tapijt legt moet ik er toch aan denken dat het allemaal zo proper niet is ! Voetbalfanaten die elkaar uitmoorden, katholieken die in de Singel proberen een voorstelling lam te leggen, .... dat alles naast het dood en verderfverhaal van naties die proberen te hervormen, geheime gevangenissen die maar niet gesloten en gecontroleerd geraken. Allemaal in de werled die hier nu zacht bedekt word door een wit tapijt. Soms zou het moeten kunnen, een nieuwe witte laag leggen en opnieuw beginnen. Behoedzamer met de kleur en vorm omgaan. Ik keek in de spiegel deze ochtend en zag hem, de man van 55 jaar. Bij nader toezien droeg hij een zilveren kroon, hij droeg ze fier als een kind van 5. Alles rondom hem was geluk zo dacht hij, zo keek hij naar de spiegel en zichzelf, bedacht een schone wereld rondom hem. Hij was voor het geluk geboren en dacht dat dat voor iedereen zo was. Tevredenheid blijkt een moeilijk begrip en nog moeilijker na te streven feit. Zo moeilijk is dat toch niet , elke seconde instappen en weten dat dat het is, niets meer en niets minder. Het ene moment kou en sneeuw de ander zon en warm. De ene moment alleen de andere omgeven door samen. Wat is daar nu toch zo moeilijk aan. De man gaat straks een sneeuwman maken om hem langzaam zien weg te smelten, zo zal het vergaan!
