wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
28-10-2012
Kinderen en Psallentes, oude en nieuwe muziek, meer dan een schoon moment!
Donderdag bleek het nog een discussiepunt: muziekeducatie voor nieuwe muziek! Vrijdag was ik overtuigd dat we verder stonden dan dat de meeste gedachten waren gegaan die dag. En week lang waren Kinderen van de 5de en 6de klas van Basisschool De Zonnebloem uit Antwerpen al aan het werken rond de monumentale "Messe de Notre Dame", een 14de eeuwse polyfone mis van Frans dichter en componist Guillaume de Machaut. Neen, geen nieuwe muziek maar wel degelijk 14de eeuwse muziek! Maar voor die kinderen was de muziek nieuw en op basis van wat ze hoorden en op basis van hun exploratie maakten ze eigen composities
In de week lang durende muziekworkshop onderzochten zij namelijk de polyfone zang, wat was de basis daarvan? Wat waren de elementen die die taal deed zijn wat ze was? Ze maakten op basis van dat alles zelf composities vertrekkende vanuit volkse melodiën en liederen en experimenteerden met polyfone compositietechnieken door gebruik te maken van loops, herhalingen en spiegelingen van samples. Ze werden daarin vakkundig begeleid door muzikanten: Liesbeth Bodyn, Astrid Bossuyt en Marieke Berendsen medewerkers van De Veerman. Op donderdagmiddag wisselden ze hun ervaringen uit met Psallentes, het professionele ensemble dat op vrijdagavond met La Messe concerteerde in AMUZ. Ze zongen ook samen een lied, eenstemmig, tweestemmig, driestemmig. Vrijdag gaven ze samen met Psallentes een concert in Amuz, in de namiddag. kinderen met diverse culturele achtergronden (16 kinderen, 9 nationaliteiten, .... ook anderstalige nieuwkomers......) niets kon ons van de schoonheid weerhouden in dit werk!!!
Ontroering was mijn deel en ook veel inzicht! Nieuwe muziek was voor deze kinderen vertrekken vanuit een gegeven uit de 14de eeuw en daar vandaag betekenis aan geven! Met de hulp van middelen hen aangereikt maar gehanteerd naar eigen inzicht en vermogen. Loopstation naast een contrabas, viool, de eigen stem en opnames van geluiden.....maar met de opbouw die ze ontdekten in de 14de eeuwse muziek! "Nieuw" en "erfgoed" hand in hand alsof het dagelijks was. Wat onze artistiek medewerkers presteerden was fenomenaal, was de schoonheid ver voorbij!!! Ik ben ook dankbaar dat de zangers van Psallentes mee stappen in zo'n schoon avontuur, dat ze er ook tevreden en enthousiast door worden, net als de kinderen. Je zou elke week zo'n project willen doen. Is er iemand met wat centjes die dit steunen kan, bel mij, roep mij, ik ben al onderweg!
De complexe schoonheid van een strijkerskwartet, het zoeken en vinden van elkaar, tegen elkaar, met elkaar, na elkaar, samen met elkaar..... Zo complex is schoonheid dus, het lijkt eenvoud van een wit vlak tot je ontdekt dat er duizenden varianten in het wit verscholen liggen, en dan hebben we nog geen nadrukkelijke kleur gebruikt. De eenvoud en de simpelheid, het complexe en de schoonheid, ze gaan samen, hand in hand.... maar het genot heeft daar allemaal geen last van. Eenmaal genot de hoofdtoon is dan is er een flow, een niet meer denken aan de onderliggende structuur , aan het gemaakte of vooral hoe het gemaakt is. Maar ook bij afkeer het afschuwelijke is de flow herkenbaar ze liggen dichter bij elkaar dan ik verwacht: de liefde en de pijn, de schoonheid en de lelijkheid, het genot en de afschuw,.... hoe bipolair kunnen we zijn? De warme jas is warm en veilig, hoe hij gemaakt is en uit wat voor stof en welke kleur doet er weinig toe, het genot van de warmte is er en daar kan niets tegen op. Zo ook het beeld: of het oud of nieuw is, eenmaal het mij raakt of mij kraakt en mij meeneemt in volle flow is de onderliggende structuur de complexheid van de zaak een zaak voor anderen, voor analisten voor wetenschappers voor ....... En toch af en toe stap ik uit de flow en wil weten hoe het werkt en waarom en waarom altijd maar weer waarom.... ondertussen zijn er jaren over gegaan en ik weet niets dat de flow overtrof enkel dat het ene mij meeneemt het andere mij tegenhoud. Ik ga vandaag voor het meegaan, het meeslepen, het overdonderende tot iets of iemand me halt toeroept maar dan heel hard..... maar je mag ook meegaan.... ik start alvast bij Beethoven.
