wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
01-10-2011
Ne schone stiel!
Het zijn oude symbolen en werktuigen waarvan ik mij bedien, alsof de wetenschap mij voorbijgegaan is. Alsof er geen geloof is in vooruitgang en ontwikkeling. Hoe zou het ook anders en wat is dat dan vooruitgaan, waar gaat dat dan naartoe? Neem nu de knakkers die bezig zijn met elementaire deeltjesen dan iets zien wat sneller is dan het licht. Is dat vreemd? Wat weten we eigenlijk en wat weten we niet? We weten slechts wat er "was" niet wat er "is". Ambetant maar waar. Je ziet ook wat je weet en niet wat er is. Dus oude werktuigen en oude symbolen en vooral oude gedachten. Soms moet het allemaal eruit en allemaal tegelijk. Tabula rasa! Daarom hou ik van ze, zie ik ze graag, zijn het makkers in een eeuwigdurend gevecht naar "zin" die net zo goed "onzin" kan zijn. Daarom zie ik ze graag, de schilders, beeldhouwers , musici, thetaer- & filmmakers, de dansers al is het op een slappe koort, de ..... ze bedienen zich allemaal van oude werktuigen en nog oudere symbolen om te zoeken naar dat wat nooit gevonden kan worden. t' is ne schone stiel zou mijn grootvader gezegd hebben! Hij wist het.
Het was lang geleden maar ineens dook hij uit het niets op. Deze keer was het de muziek die het hem deed, maar het had net zo goed een geur of een voorbij flitsend beeld kunnen zijn. Maar hij was er en het liet me niet onberoerd, het was lang geleden. Hij deed mij denken aan de anderen waar ook gemis mee gemoeid was. Hij was al 27 jaar weg en nog kon hij zomaar binnenstappen alsof hij gisteren hier ook was. Ik noem ze vrienden ook al zijn ze dood. De tranen zijn steeds aanwezig, omdat ik niet klaar ben met hen en dat ook nooit zal worden. Hoe moet dat met vrienden die er niet meer zijn, hoe zet je daar een punt achter? Dat net nu Gus binnenstapt is niet verbazend, ik zit volop in het werk waar hij grondslagen van heeft gelegd, wel in een nader tijd en met andere inzichten. Hij zou een goeie tegenstander zijn om het denken vooruit te helpen. Net zoals Bram met de gemakkelijkheid, alsof hij de zon zelf is, binnenstapt en een onderonsje begint-" dat ik meer langs de kant van de on-zin moet gaan staan"-. raar maar we begrijpen elkaar. Alsof ik met mezelf praat. Ik weet zelfs niet zo zeker of dat ook niet zo is. Maar de tranen verraden gemis en liefde. Wat muziek of en geur of een beeld al niet vermag!
