wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
17-08-2012
Simpelder en niet weglopen
Het is altijd wat simpelder op vakantie, simpelder qua luxe, iets minder gedoe met afspraken en al zeker in moeten en nog moeten. Ook de gedachten lijken dan eenvoudiger minder complex. Het wereld verbeteren, begin bij uzelf, is dan relatief eenvoudig. De druk is eraf zou je dan kunnen zeggen. ook al heb ik mij voorzien van een terrasje met wifi en controleer ik vanop afstand het een en ander zei het met een slagje van" af en toe" met relatief grote gaten tussen in. Het zijn natuurlijk die gaten die het hem doen, die slaan ook toe in mijn verstand, in mijn redeneren en die kunnen opgevuld met echt nieuwe gedachten, ook al is ook dat relatief als de tijd en zelfs de ruimte. Ik had dit al eerder moeten beseffen, dat mijn zijn met inbegrip van alles wat ik doe, nooit wegloopt van mijzelf, ik het steeds meeneem naar waar ik ookga of sta. Het is enkel het perspectief dat verandert , en net dat is zo belangrijk! Ook al kom ik hier waar ik nu zit en die ik niet verklap jaar na jaar terug, het biedt steeds nieuw perspectief ander zicht, nieuw inzicht. Tot dit overgaat wil ik terugkomen om dan nooit meer terug te komen. Ook dat wil ik graag met mijn denkbeelden en gedachten.
Een museum is een verzameling van weten en meer weten geworden, audioguides, QR codes, teksten allom en als je wil en gids al toegift. Ik hou het gewoon bij naar waar "mijn kijken" mij brengt of zijn het "mijn gedachten" die de leiding nemen. Het doet er weinig toe, in ieder geval is het teveel aan weten en wetens waardigheden niet altijd aan mij besteed. Toch niet elke dag, soms hou ik van de ouderwets opgebouwde klassieke tentoonstelling als documentaire, soms hou ik van uitgebredied context en soms hou ik gewoon van gedachten verdwalingen, uit intuïtief gedrag voorkomend uit kijken en mij dan volop laten meeslepen door gevoel en fantasieën. Heerlijk dat er dan niets moet begrepen, zelfs mijzelf niet, het mag allemaal lijken als verloren... en dan vinden, dat is het moment waarop ik niet wacht maar dat ik wel cadeau krijg. Je staat ineeens voor een werk en dan gebeurd het als vanzelf je verdwijnt erin, je gaat erin op om misschien nooit meer weer te keren. Zeker is dat niets meer zal zijn zoals tevoren. Simpel als dat! En dan is er gewoon tijd voor een glas wijn licht gekoeld. De dag mag voor de rest gestolen worden.
