Eerst dit, mijn tenen
krollen, haren rijzen omhoog, bij het geroep om cultureel ondernemerschap, alsof we dat al
niet doen, alsof we leven van de hemelse douw en de te kleine subsidie!
Jawel ik onderneem, en doe niets anders dan ondernemen, en jawel de
overheid is een van de klanten die bij ons inkoopt aan nog steeds te lage prijzen. We worden immers opgezadeld met zeer moeilijke opdrachten die zowel
samenleven, cohesie, sociaal cultureel bewustzijn, diversiteit, kansarmoede , culturele armoede , creativiteitstekort, talentontwikkeling en kennis van de kunsten moeten oplossen. Hebt u nog zoiets????
Ik denk dat ik als ondernemer naast een grote reus uit de privésector
mag staan, we zullen op gebied van ondernemen niet moeten onderdoen.
Helaas mijn winst is agogisch, sociaal, cultureel,..... en dus geen geld.
Als ik dit zou kunnen , zeg wel "kunnen" meten en financieel zou kunnen
omrekenen dan zou mijn portefeuille of tenminste die van mijn
onderneming er niet slecht uit zien. Dus ja mijn maatschappelijke taak
zou moeten vergoed worden en niet aanzien als een aalmoes voor de
kunsten!!!
Als men ons aanmaant meer commercieel te werken en commercieel wil zeggen: alles uitdrukken in economische termen dan
volg ik, maar dan moet ook de maatschappelijke meerwaarde berekend
worden en zo uitgedrukt, heeft er iemand zo'n meetlat? Of willen e het bruto nationaal geluk eens berekenen en hoe doe je dat in economisch vergelijkbare cijfers???. De kunsteducatie mag wel
probleemgebieden aanpakken (diversiteit, integratie, kans- en
cultuurarmoede, creativiteit armoede, kunsten kortzichtigheid etc..). Ik
vind velen die roepen om meer ondernemerschap in de kunst en cultuursector zwak in hun argumenten, het gaat hen alleen over kostprijs en uitgegeven centen men blijft die platte retoriek al te veel
hanteren!
07-06-2011 om 22:21
geschreven door TB 
|
