wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
18-06-2014
Klimmen uit een dal
In stilte ... het ging als vanzelf , maar wat een geluid daarbinnen. Zoemende gedachten, wriemelende fantasie, ontplofte wanen. Het is nooit stil daarbinnen. Ook als ik het helemaal stil lijk te maken is er altijhd wel een geluid of gebeuren dat binnendringt en de boel weer helemaal verprutst. Gedachten stromen aan en af, in en uit als dag en nacht. Wat zou er van mij overblijven zonder al dit, wat blijft er van de kleur over in een zwart gat. Maar soms is teveel teveel, teveel gedacht, teveel geluid, teveel smaak of wansmaak, teveel voelen of gevoel. De maat van mijn gedachten was zoek, de woorden te weinig of teveel, de richting onduidelijk. Ik kruip uit dit dal en klim omhoog ,zodat ik eenmaal daarboven weet dat beneden mijn plaats is. Maar eerst naar boven: overzicht krijgen, overschouwen, aanschouwen van al dat gewriemel en gedoe wat wij met zijn allen veroorzaken onder het mon 'cultuur'. Ik klim en klim en bedenk dat klimmen genoeg moet zijn, nog even niet naar beneden kijken gewoon klimmen tot ik niet meer verder kan. Dat wat wij cultuur noemen mag nog even daar blijven, daar beneden. Laat mij nog maar wat klimmen uit dit dal.
