wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
09-09-2011
Maria vaart voort!
De taal was sterk, de vertelkracht nog sterker, het ritme was juist, het kader op maat geknipt, de compositie evenwichtig als dat moest en net uit dat evenwicht als de inhoud daarom vroeg, het spel bijzonder sterk. Soms is theater op zijn best, zelfs zo sterk dat tijd en ruimte vergaat. Een flow waarin je wordt meegetrokken, opgezogen! Zo was het gisterenavond bij het bekijken van "Maria vaart" een locatie productie van "Het Gevolg" geschreven en in regie van Stefan Perceval . Van bij het begin krijg je een patat op uw gezicht, schoonheid bestaat even niet, de harde gespeelde werkelijkheid recht in uw maag en het blijft maar komen. Flarden van de tekst zijn bekend omdat ze refereren naar het eigen verleden, je prevelt bijna mee met "de tuinman en de dood" een gedicht wat blijkbaar in ons collectief geheugen zit. En dan de strijd de eeuwige strijd van loskomen en toch weer niet, van liefde en de leugen die ze soms is, van........ ga kijken nu het nog kan want binnenkort vaart dit schip naar een onbekende overkant. Ik was anderhalf uur verloren gelopen in deze werkelijkheid en merk dat ik na een dag nog niet geheel terug ben. Daarom bestaat theater (kunst), om mij te brengen naar daar, waar ik anders nooit kom, waar ik dan een tijd blijf om het voor altijd in mijn hart te dragen en weer te komen in mijn wereld die voorgoed veranderd is, niets zal meer hetzelfde zijn, nooit meer. Daarom en daarom is dit de schoonheid voorbij!
Als-of het (n)iets was. Wat maakt het verschil tussen niets en iets nog uit in een wereld waar we doen als-of. Als-of we onze verantwoordelijkheid nemen en vervolgens gewoon verder gaan zoals gisteren en doen of er niets is gebeurd Als-of we ecologisch besef hebben gekregen , maar dan toch verder gaan met bezoedelen en bevuilen Als-of er geen stress en druk op het werken zit en vervolgens iedereen de bomen injagen met nog meer Als-of het woord als-of een leventhema is geworden en de keuze verantwoord. Als-of we vertrouwen hebben en dan duizend en één controlemechanismen in schakelen om het vertrouwen te schaden. Maar het is liegen in het kwadraat, het is van "iets" net dat "niets" maken. Het is het verdoezelen van angst en ontevredenheid, het is er niets aan doen en doen alsof onze agenda dat bepaald. Alsof het mij niet de keel uithangt! Gewoon tabula rasa en je hebt net dat "iets" vast waar je mee verder kan, meer hoeft echt niet!
Anders kijken of anders waarnemen het lijkt een moeilijke oefening. We kijken steeds maar vanuit dezelfde verbinding in onze hersenen en zien dan wat we al wisten en geraken in de spiraal van altijd dezelfde weg. Zeker nu ik weet dat het meeste van ons neuronet in de eerste drie jaar van ons leven ontstaat en dat we tot ons 16-de dat verfijnen om daarna vooral op gewoonte verder te gaan. Allemaal een wat griezelige gadchte die we maar beter indachtig zijn. Mijn zou de kunstenaars en de wetsnchappers dankbaar moeten zijn die het gevecht aangaan om toch op zijn minst proberen dit niet te doen en elke keer weer de hoek om te slaan en dat te bekijken alsof ze er nooit zijn geweest , dat alles nieuw en oorspronkelijk is! Schoon maar verdomme moeilijk, niet kijken vanuit "gewoonte of weten" maar vanuit nieuwschierigheid telkens opnieuw en opnieuw en verbaast zijn over onze kortzichtigheid. Maar nog meer verbaast zijn over wat er in deze nieuwe werkelijkheid te zien is en dat dan als schoonheid ervaren, voor heel even om dan opnieuw te kijken/waarnemen alsof je niets weet. Ter eer en glorie van het bestaan dat mag evolueren elke seconde opnieuw en opnieuw en opnieuw!
