Wie subsidie als salaris ziet is verkeerd bezig! Het staat er niet zo, maar toch bijna (knack van deze week, interview met Joke Schouwvliege, Vlaams minister van cultuur). Het gaat over de kunsten sector. Alsof wij de enigen zijn die subsidie als onderdeel van ons salaris gebruiken. De welzijnssector, het onderwijs, justitie, landsverdediging, het politieke gestel en wie weet wat nog meer gebruikt overheidsgeld ten dele als salaris den dele voor werking. Wat is er fout met subsidies binnen cultuur/kunsten. De kunsten, uit noodzaak geboren, zijn er altijd geweest. Het voortdurend proberen en stotteren, het kijken vanuit een andere hoek, de benadering der benaderingen en toch weer anders, de noodzaak van het ontmoeten ook, ...en nog veel meer dan dat. Net "dat meer", net die benadering moet het ontgelden. Maar men slaat en zalft, men klieft en lijmt de stukken weer aaneen. Het lijkt nog niet duidelijk waar we heengaan , waar we willen uitkomen. Zowel hier als de ons omringende landen staat kunst en de gehele culturele sector en zeker de financiering daarvan ter discussie. We kropen de voorbije jaren uit een achterstandspositie en dreigen die alweer te moeten inleveren. Oorzaak: een crisis! Welke crisis ? de crisis die de wandel en handel van banken en hun speculanten ter discussie zou moeten stellen. Niets daarvan, we geven die handel kredieten zodat ze er weer flink tegenaan kunnen en vooral verder het kwaad kunnen aanrichten. En wij? Wij handelen in waarden, in normen en hoe we die verschuiven willen of net niet, we handelen in woorden en tekens om te komen tot enige betekenis al dan niet gedragen door ons allen. Je kan maar beter lucht verkopen deze dagen of handelen in drinkbaar water of in de stilte.
We moeten ook opener en toleranter, hoezo opener? De kunst is net openbaar en als het dat niet is dan is het net opgekocht door de dubieuze handel als belegging.
Hoezo toleranter, wat verdraagt de kunst vandaag niet dan? We zijn soms moeilijk, ik geef dat met volle verstand toe of we komen moeilijk uit onze woorden en tekens, dat is ook waar. Maar daar gaat het nu net om. Zo lang blijven zoeken tot de formulering helder is en dan toch weer zo relatief dat het dicht bij de leugen staat! Daar zijn wij dan mee bezig. Is dit essentieel? 'T is maar hoe je kijkt. De kritiek , de formulering en de herformulering, het zoeken aan zich, het hanteren van de taal die net bedacht is, ..... ze houden ons allen wakker en fris zodat we niet alleen het slijten der gewoonte ondergaan. Ze maakt het leven fris en leefbaar en is even noodzakelijk als water en lucht! De nar, de zot.... het zei hem vergeven dat hij het elke keer weer probeert en niet slaafs de macht van de herhaling der herhaling beleid!!! Maar dit ontolerante en gesloten stuk is in vrije tijd ontstaan en is ongesubsidieerd, is het dan meer waard? Is het intolerant en gesloten?
Jawel mijn publieksbereik is matig tot klein, mijn invloed ook, maar is ze daarom minder of moet ze daarom minder?
Teveel vragen die me rusteloos doen ronddolen in het landschap van de onwetenden die zoeken naar een samenleving die alvast probeert en telkens opnieuw probeert een antwoordt te geven hoe on-vol-ledig ook. Wie wil dat nu betalen?
20-06-2010 om 15:00
geschreven door TB 
|
