wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
27-03-2014
Weg, troost en beelden
'Weg is weg' zegt men wel eens in een kinderlijk naïve bui, maar wat bedoeld men dan eigenlijk? Er zullen wel evenveel betekenissen voor dit woord zijn als gedragingen en interpretaties daarvan zijn. De doden zijn weg en toch ook weer niet helemaal. Ze gaan en blijven op hetzelfde moment. Ook al vervagen ze in een herinnering die nooit de werkelijkheid kan zijn, dan toch zijn ze gebleven. Net als diegene die zegt dat hij/zei weggaat en in uw lijf en leden blijft steken al was het een teek. Niet dat het allemaal op pijn of ontstekingen lijkt, maar toch,voor de gelijkenis voel ik iets. Het graaft zich in en laat zich moeilijk verwijderen. Indien het blijft steken en je het niet verzorgd richt het een verwoestende schade aan die zich aandient als vermoeid en slapeloos, als slap en neerslachtig. De reactie daarop is bovendien onbegrip, net dat wat je op -dat moment - wel missen kan. En dat moment is ook wel een slecht begrip voor het soms eeuwig aanvoelende verloop der zonnestanden. Soms zijn het de herinnering, soms het verlangen of het alsnog willen beschrijven van een nooit ontstane geschiedenis, Al dan niet met de glimlach van het warme gevoel of de grimas van de pijn en het hele kleurenpallet ertussen. In alle gevallen is er troost nodig, die we dan vinden in het onnuttige nuttige! Het turen naar een beeld, het wegglijden in muziek, het navigeren in de woorden van een tekst of boek, het weldadige of de dynamiek van theater of dans. Dan mag dat allemaal en is het onnuttige de nuttigheid zelve. Dan pas begrijpen we het nut van wat een zinloze bezigheid lijkt. Weggaan is een lang en traag proces, de slakkengang onder de processen. ook al gebeurd het als een plots verschijnsel de naweeën zorgen voor de traagheid van het lossen en oplossen. Soms lost het ook niet en wat dan. Dan zoeken we eeuwige troost. Het is daar waar ik bleef steken en niet meer verlaten kon.
