Een systeem in vrije val. Een overspannen maatschappij in volle hysterie over hun hebben en hun goed wordt teruggeslagen op het "zijn". Het doet denken aan een gedicht van Ed Hoornik.--Op het schoolbord stonden ze geschreven, de werkwoorden "hebben en "zijn"...--
Daar staan we dan als in een realityprogramma die te ver is gegaan. Mond vol tanden en gedachten die nergens meer op slaan.
De kapitalist in zijn onderbroek of beter nog de keizer zonder kleren! Schoon is het allemaal niet zou je zeggen alhoewel. Drama is het wel en elk drama heeft zijn schone kanten. Tabula rasa met onze gedachten, met onze systemen,.... hop hop op naar de zero samenleving. Alles opnieuw gedefinieerd en geordend. Ik ken slechter tijden, maar doe dat dan ook vanuit mijn luxe.... voor wie aan de kant van de armoede staat lijkt het mij erger, en ze zijn alsmaar met meer. Bedenkelijk!
Maar vrije val heeft iets van vrijheid, iets van alles kan. Maar hopelijk is er ook een parachute en een landing anders zal de klap hard en fataal zijn. Maar ook dat is vrijheid natuurlijk wel egoistisch , de dodelijke klap zonder bekommerd te zijn voor wat overblijf en achetrblijft, nog eenmaal kiezen voor mijzelf. Bedenkelijk!!!
Ik zet Schumann op "In der Fremde" en kies om te luisteren , te kijken naar wat was en is! Een heerlijke parachute is dit, de landing is verzekerd ook al zal het minder mooi zijn dan dit moment.
22-10-2011 om 16:56
geschreven door TB 
|
