Het is al bijna een jaar geleden dat ik hier nog iets postte. Lichamelijke problemen, lees kwetsuren en een gebrek aan motivatie hebben me bijna doen besluiten om de loopschoenen aan de haak te hangen.
Nu de adductoren bijna genezen zijn en ook de ontsteking op de zitknobbel bijna tot het verleden hoort, heb ik er terug zin in. Ben steeds blijven trainen, maar in mindere mate. Vooral veel gefietst, al vind ik daar mijn ding niet echt in.
Ik heb dit jaar een zestal wedstrijden gelopen, allemaal kleinschalige evenementen waar ik hier en daar eens op het podium kwam te staan.
Ondertussen heeft zich ook weer een andere blessure aangemeld, ontsteking van de voetpees, ofte facias plantaris.
Maar ik kan er mee lopen, al heb ik achteraf wel weer pijn.
Ik ben ondertussen ook lid geworden van een ander loopteam namelijk TSR onder leiding van Jo Haenen.
Maar genoeg geklaagd en gezaagd, over tot de orde van de dag.
Het wedstrijdverslag van de Don Bosco Jogging in Luik, een onderdeel van de CJPL challenge. Hier heb ik mijn interesse op laten vallen naar volgend jaar toe, als is daar na vandaag ook weer enige twijfel rond onstaan.
Vanmorgen thuisgekomen van het werk en een uurtje op de zetel gaan liggen. (Ja het is nog steeds van datte, pensioen is helaas nog veraf 😕)
Richting Luik getrokken zonder enige wedstrijdinfo, alleen het startuur wist ik ☺
Toen ik daar aankwam wist ik meteen wat me te wachten stond, en dat was zeker geen parcours "plat et rapide" zoals ze in Wallonie plachten te zeggen.
Met 181 lopers aan de start voor de hoofdwedstrijd, zijnde 10,68 km. Vrij chaotisch zoals gewoonlijk probeerde ik al dalend mijn tempo te vinden. En dat lukte vrij aardig. De eerste km liep ik onder de 4min/km, en ook de tweede, ondanks het knikje op het einde. En net dat knikje was de voorbode van een zware derde km waar ik amper 12km/u haalde. Dit trok zich nog even door en op km 5 was het weer dalen en zo liep ik nog eens onder die magische 4 min. Dan kwam er een passage door een mooi park met wat hellingen en onverharde stukken, het bleef zwaar. Op km 7 ging zelfs even het licht uit, geen evidentie als je met een zonnebril loopt. Het duurde tot km 9 eer ik terug bij positieven was. In de laatste volle km mochten we nog eens afdalen en terug een tijd boven de 15km/u. Dan was het nog een kleine 700 meter tot de finish, maar in de laatste 200 meter ging het plots weer stijl omhoog. Ik stond zelfs even geparkeerd, maar toen ik hoorde dat het maar 50 meter meer was en twee lopers achter mij dreigend korter kwamen had ik nog een kort sprintje uit de benen geperst. Bovenbenen waren ondertussen betonblokken en ik probeerde wat uit te lopen, al was de goesting op. De prijsuitreiking liet op zich wachten, liefst 2 uur na mijn aankomst.
Uiteindelijk ben ik als 24 ste binnengekomen in een tijdvan 47.44 en werd ik vierde in mijn categorie, net zoals in Lantin een paar weken geleden, ook een onderdeel van deze challenge.
Wat ik ook weer ga doen is de organisatie beoordelen op min en pluspunten.
Plus= mooi parcours
goede parkeergelegenheid
bevoorrading ok, peperkoek, fruit en water bij aankomst
Gisteren nog eens een echte "wedstrijd" gelopen. De afsluiter van de Haspengouw Challenge is best een mooie maar pittige wedstrijd, 15 km lang en met enkele onverharde passages en ook enkele te overwinnen hoogtemeters. Mijn prestatie vorig jaar evenaren 1u06( slechtste prestatie ooit daar) zou gezien de omstandigheden al vrij goed zijn, echt veel zin had ik er trouwens niet in. Toch met een klein hartje afgezakt naar Kotsoven, al had ik ook kunnen opteren voor een lange duurloop met loopmakker Sven Nicolaij. Maar ik dutte na mijn nachtdienst lekker in op de sofa.
Dus werd het Kortessem. Iets meer dan 200 lopers aan de start, niet slecht voor deze organisatie (komt waarschijnlijk ook wel door de mooie geldprijzen die ze verloten onder de aanwezigen die hun wedstrijd uitlopen). Geen idee wat en hoe ik zou lopen vandaag, gewoon vertrekken en dan zie ik wel. Na amper 300 meter bij het ingaan van de eerste bocht kreeg ik het "gezelschap" van een ex-loopmaatje/vriend, die door omstandigheden dus mijn vriend niet meer is. Hij keek me aan met een blik van, hier ben ik, ik ga je "pakken". Mij niet gelaten, ik weet dat hij in goede vorm verkeert en ik momenteel in een mindere periode. Maar ik liet me niet afschrikken en legde er de pees op voor zover dat mogelijk was. Gedurende twee km plaatste hij telkens ik aanstalten maakte om hem voorbij te gaan een kleine versnelling (4.07/4.07). In km 3 ging het wat bergaf en kon ik het tempo opdrijven, en dat was net genoeg om hem van mij af te schudden. Daarna probeerde ik zo lekker mogelijk te lopen zonder achter mij te kijken of me op te jagen. Ik liep in een groepje van 5, maar allen moest ik na een tijdje laten gaan. Onderweg werd ik nog door een paar lopers gepasseerd en ééntje kon ik daarvan bijhouden. Ik bleef op mijn elan doorgaan zo goed en kwaad het kon. Na de passages op het onverhard probeerde ik terug te recupereren, maar in de laatste onverharde passage op km 10 kreeg ik het zowaar moeilijk. De "vijand" was echter op veilige afstand en dus liet ik me gewillig uitbollen. Het was nog 5 km dan, waarvan de laatste 3 km alweer eindeloos leken te duren. De laatste km zette ik nog mijn beste beentje voor, maar ook ik had mijn beste kruit al verschoten. Bij het ingaan van de laatste bocht trok ik nog enkele pijnlijke grimassen, maar uiteindelijk blij dat ik over de finish kwam na 1u en 4 min.26 afgezien te hebben. Na een verkwikkende douche nog enkele lekkere biertjes achterover geslagen terwijl we geduldig wachtten op de prijsuitreiking annex tombola. De "geldprijzen gingen ook dit jaar weer aan mijn neus voorbij, maar uiteindelijk kon ik toch nog een waterkoker op de kop tikken. Mijn "jongste" zal blij zijn met de aanwinst voor haar uitzet.
Goede organisatie.. -mooi parcours -twee maal bevoorrading -warme douches -mooie tombola -zakje met wat chips/water/fruit aan de aankomst en een blikje Red Bull Punten beoordeling 8/10
Nog eens terug aan het "bloggen" geraakt, al is de motivatie ver weg sinds het "incident" Maar we lopen nog, al is het op een laag pitje, met de bijhorende pijn. Maar hier ga ik niet meer over klagen, stuit toch steeds op onbegrip. Ik heb me ook voorgenomen om het ook wat kalmer aan te doen, me niet meer zo competitief op te stellen.Ik moet ook niks meer bewijzen denk ik zo. Mijn lichaam kan het ook niet meer aan vrees ik, al heb ik toch nog een beetje hoop.
Maar goed, ik blijf ondertussen niet stilzitten en heb ik een "nieuw" doel gevonden. Ik ga me in de toekomst wat meer toeleggen op "haaswerk" en ik heb iemand gevonden die dat wel kan appreciëren.
Op 4 oktober trok ik daarom naar de 10 km van Luik, een organisatie van jawel, de zo verguisde Golazo organisatie, maar met 9 euro voorinschrijving kan ik nog net leven. Samen met Adinda en haar partner en nog een andere loopster trokken we naar ginder. Ik ontfermde me over Adinda, haar doel was de 10 km onder de 50 minuten te lopen. Omdat ik me nog moet inwerken in dat hazen vertrokken we de eerste km iets te snel (4.37), de tweede km in 4.47. Ik dacht dat het lekker liep, maar Adinda voelde dat niet zo aan. Gaandeweg vertraagde het tempo en tot km 7 bleven we op schema. Maar door de passage langs de Foire de Liëge en de daarbijhorende geuren van smoutebollen , frieten en ander vettig gebak werd Adinda wat onwel.Ze had zich op deze wedstrijd veel te fel gefocust en mede hierdoor speelde de zenuwen haar ook parten.0 Bij de laatste drinkpost stopte ze net iets te lang om ons doel nog te halen. Toch probeerde ik er nog alles uit te halen, maar helaas werd het 50.20 voor 9,95 km. Volgende keer beter, voor beiden was dit leergeld ;-)
De week er voor deed ik ook nog mee aan de "natuurjogging" van Landen, een recreatieve wedstrijd. Ondanks mijn vrij trage start liep ik toch lang bij de top 10. Moest ik versneld hebben zou ik zeker vooraan gelopen hebben. Maar het zou geen natuurjogging zijn, moesten er geen obstakels tussen zitten, en een eerste passage "onverhard" op km 3 werd een feit. Hier kon ik nog vrij goed doorheen, maar op km 6 werd het alleen maar erger en verloor ik meteen heel wat plaatsen. Maar geen erg, het was een mooie training van 15 km die ik afhaspelde in één uur 19 min.
Loopmaatje Adinda had ondertussen de halve marathon van Eindhoven op haar bucketlist gezet en zou deze graag onder de 2 uur uitlopen (vorig jaar 2u01.57) Samen met een vriendin ging ze daar op weekend. Ik had eigenlijk andere plannen, tot ik héél toevallig op een toch wel héél goedkoop startnummer botste. Alles nog een keertje gecheckt en uiteindelijk toch dat nummer gekocht, al vertrouwde ik het in eerste instantie niet. Het was te goedkoop om waar te zijn. Maar goed, het nummer was binnen en ik wilde haar verrassen met mijn "aanwezigheid". Samen met haar man die de 10 km zou lopen, trokken we zondagvoormiddag naar Eindhoven. Het zou geen vrouw zijn, als ze het al niet een beetje doorhad dat ik ging komen, maar uiteindelijk was te toch tevreden om een gesprekspartner te hebben tijdens haar "tochtje". Met 9000 !!!, nooit gezien overigens, stonden we in verschillende startblokken aan de start. Desondanks we in het laatste startvak stonden konden we toch vrij vlot starten. Het te lopen tempo was dan ook 5.35m/km. Alhoewel we daar niet in slaagden gedurende de eerste twee km, en met de drinkstops onderweg die toch wat seconden kostten, konden we uiteindelijk toch na 1 uur 56 min en een handvol seconden over de finish lopen. Adinda had in de laatste 300 meter wel nog een ferme eindsprint in haar benen die ik niet kon beantwoordden. Ja ze heeft me goed liggen gehad de laatste km's met te zeggen dat het niet meer zo goed ging, haha. Maar ik kon er mee leven. Het was een mooie belevenis ondanks de drukte, maar niet iets om elke week mee te doen, ook gezien de hoge inschrijfprijzen. Dit keer had ik het geluk van een nummer over te nemen, maar dat zal niet altijd zo zijn.
En zo blijven we toch weer wat verder "kabbelen", dag na dag, week na week, hopend op betere tijden. We zien wel wat de toekomst brengt, ondertussen probeer ik te blijven genieten van het lopen.
Afgelopen weekend nog eens sportief bezig geweest. Zaterdag de Willy Vannitsen Classic gereden en alweer gekozen voor de 95 km in plaats van de beoogde 135 km.Heb er via een ommetje dan toch nog 100 km van gemaakt.Da's voor mij meer dan genoeg, 4 uur en meer op een fiets zitten is niet echt iets voor mij.
Zondag stond er in Berloz, op amper 10 minuten van mijn deur en woonplaats van loopmaatje Kristof, een kleinschalige wedstrijd op het programma, georganiseerd door de "commune de Berloz". Dezelfde wedstrijd loopt ook in maart, maar maakt dan deel uit van de Challenge Hesbignon, en brengt dan net iets meer volk op de been dan vandaag, waar er 79 deelnemers de 11 km trotseerden en nog een 50 tal de korte afstand. Voor slechts 2 euro kreeg je een startnummer, maar die kreeg je terug na inlevering van dat nummer, dus een gratis jogging! Er waren trouwens prijzen voor de eerste 3 op beide afstanden, voor de eerste dame, de eerste junior, en de eerste 50+ en daar zou ik wel eens in aanmerking voor kunnen komen. Al kon ik meteen mijn dromen opbergen want loopmakker Valère was ook aanwezig. Op een goede dag kan ik hem wel eens aan, maar momenteel is dat een utopie, gezien de nog steeds overheersende last aan de hamstring-bil.
De wedstrijd dan.Ergens midden in het apk vertrokken, en het was zo een beetje de bedoeling dat Kristof en zijn maat, die streden om de titel van eerste Berlozien, mij zouden volgen gezien ik een tempo van 14 km/u probeerde te lopen Eerste km ging in 4.12 dus doel meer dan haalbaar. Van 4.08 naar 3.58/4.01/4.01, dit zijn de eerste 5 km. Ik loop in de buurt van de concurrent van Kristof, deze laatste heeft helaas na 3 km al moeten afhaken vanwege het hoge tempo. Voor me loopt Valère en bij hem spot ik nog een 50 plusser, daar ga ik toch van uit. Bij km 5 lopen we een onverhard pad in, net na de bevoorrading en ook net nadat ik mijn bril heb afgezet die vol hing met zweetdruppels waardoor ik amper iets zag. Maar dat werd er nu niet beter op en gezien de ondergrond werd ik genoodzaakt het tempo te laten zakken.4.23 voor km 6. Ja, en dan wist ik het uiteraard al. De benen geraken een beetje verzuurd, het tempo is er volledig uit. De twee 50 plussers nemen meer afstand, ik probeer maar het lukt me niet het gat te dichten.Dan blijf ik maar op mijn elan doorgaan, 4.14/4.19/4.19. Op km 9 moet er nog een brug beklommen worden en daar heb ik het toch even moeilijk Het wordt 4.22. Laatste 900 meter probeer ik nog wat, al zijn de vogels vliegen en is er achter mij niks meer te zien. Ik loop over de finish in 45.44 voor 10,9 km en dat is 4.12min/km gemiddeld ofte 14,3km/u. Daarmee word ik 10de algemeen en derde 50 plusser. Daar zal ik maar tevreden zijn zeker? Na de wedstrijd nog wat nagekaart met de aanwezige Vlamingen Jean-Marie, Valère en Kristof. Ook nog een prijsje gewonnen met de tombola. Wat de toekomst brengt qua wedstrijden heb ik nog geen idee. Het plan is er (nog maar eens) om te stoppen met wedstrijden, maar hier en daar toch nog een joggingske als deze mee te pikken voor de fun. De blessures en slijtageperikelen blijven mijn lichaam teisteren, en daar is niks leuk meer aan. Daarom dat ik me moet bedenken naar volgend jaar toe. Maar dat is nog even weg, voorlopig blijven we nog even verder harken en werk ik nog enkele wedstrijden af die me interesseren.
Volgend weekend bij mooi weer fiets ik de Wilderen Classic op zaterdag (90 km of 110 km), en op zondag de jogging de Remicourt.
Wedstrijd nr 17 in de Challenge Cours la Province. Startuur 18u Afstanden respectievelijk naar keuze, 1,2,3 of 4 ronden van 2500 meter.
Gisterenavond vertrok ik richting Warnant voor een kleinschalige wedstrijd die sinds dit jaar is opgenomen in de ClaP competitie. Niet zoveel volk aanwezig, een 180 tal lopers voor alle afstanden.Ook weinig Vlamingen deze keer.Ik was er als enige Speelhofrunner, verder nog enkele bekenden, zoals Valère, Michel, Jean-Marie, Greta, pa en zoon Mertens en Robin Leduc. Eèn rondje opwarmen om het geheugen wat op te frissen, vorig jaar liep ik hier 3 rondjes en viel toen net buiten de "prijzen" Ik had er eerlijk gezegd weer weinig zin in, weet niet wat het is de laatste tijd, maar denk toch dat het vooral komt door de aanslepende pijn in de hamstringzone.Ik weet uiteraard dat "rust" de enige remedie is op genezing, maar dat zie ik momenteel niet zitten. Soit. Er wordt afgeteld en ondanks ik vrij vooraan sta word ik weer opgeslokt door de menigte.Een niet al te snelle start dus en dat komt in tegenstelling tot anders mijn ademhaling ten goede. (4.13) Ik zet mijn weg voort en word aangemoedigd door Beatrice, een mooie en lieve dame, die meermaals in mijn buurt loopt, maar nu verkiest om even haar kinderen te begeleiden.Toch zal zij de overwinning binnenhalen op 3 rondjes. Tempo iets omhoog en tevens achtervolging inzetten op Michel en Valère, de enige bekenden die in mijn buurt lopen. Maar vandaag zijn beide heren een maatje te groot voor mij.Ik dring dan ook niet meer aan en probeer op een voor mijn comfortabel en aanvaardbaar tempo te blijven lopen. De smalle passages maken het na enkele rondjes al wat moeilijk om de gedubbelden voorbij te steken, maar ik maak er geen punt van.Tijd is vandaag niet belangrijk.Pijnloos lopen of zo goed als toch, wel.Na drie rondjes wil ik het even voor bekeken houden en een gokje wagen of ik al dan niet een ereplaats kan bemachtigen.Maar het mooie aan deze wedstrijd is, dat je niet weet wie er wanneer is gestopt, dus loop ik nog maar even door.Al neemt de snelheid wel ronde na ronde af, ik blijf gestaag doorgaan .In de laatste ronde heb ik nog twee lopers in't vizier en ik tracht er bij te komen.Maar ik ben moe, of eerder lui, en laat de kerels lopen. Na exact 10 km (op 20 meter na, die ik er nog even bijloop na de finishboog), kom ik binnen in 42.46, geen toptijd maar who cares? Ik word 13 de op de 77 lopers die voor de 10 km kozen, en tweede in mijn leeftijdscategorie. Maar er wordt alleen podium gehouden voor de eerste drie op de 10 km en de eerste twee op elke andere afstand. Geen probleem, de after party is daarom niet minder plezant.Met de tombola win ik nog een paar flesjes bier en bijhorend glas.De hoofdprijzen schieten helaas hun doel voorbij ;-). Tot rond middernacht houden we onze Waalse broeders gezelschap en er wordt héél wat afgekweeld op de karaoke. Het moet eens kunnen, zeker nu ik verlof heb.
Volgende "wedstrijd" zou de bosloop in Tessenderlo-Gerhagen kunnen worden, maar dat hou ik nog even in beraad. Even aankijken hoe de hamstringblessure evolueert. Het probleem is dat ik te graag loop, anders zou die rust geen probleem zijn. Ach, we zien wel ;-)
Gisteren stond de twaalfde wedstrijd op het programma van de Challenge Hesbignon, tevens de enige wedstrijd op Vlaamse bodem en dat trekt dan ook enkele Vlaamse subtoppers aan. Zaterdagmorgen na het werk nog even gerust en het was een prachtige dag, dus besloot ik toch nog gauw een tochtje te wagen met de fiets om de beentjes wat los te maken. Of dat een goed idee was, geen idee, wie zal het zeggen? 69 km op de teller aan 25km/u, rustig genoten van de omgeving met hier en daar een kort klimmetje (300 HM) Paar uurtjes liggen zonnen, nog een paar uurtjes naar bed en tegen 18 u opgestaan en me stilaan klaargemaakt. Daar deze wedstrijd op amper 3 km van mijn deur start en bijna aan mijn deur passeert (misschien had ik daar wel kunnen inpikken en een mooie plaats kunnen lopen, hihi ;-) ), besloot ik om op te warmen tot daar.Ik liep dan ook meteen het zwaarste stuk, de laatste 2,5 km.Zo wist ik ongeveer waar ik mijn voeten moest zetten als de "moment" er aan kwam. Inschrijving voldaan, her en der wat bijgepraat en dan was het tijd voor de start. Met 234 deelnemers (niet onaardig voor een Vlaamse wedstrijd in de CH ), stonden we er weer om alles te geven, ieder naar eigen vermogen. Ondanks de nog steeds sluimerende last in bil-hamstring besloot ik er toch vol voor te gaan.Ik wist dat het zwaarste gedeelte in de tweede helft van de wedstrijd kwam, dus was een snelle start misschien wel de beste aanval.En dus zo geschiedde.Km 1 nog even zoeken naar mijn plaats, starten is altijd chaos bij mij, maar toch 4.01.Aanval inzetten gaat steeds gepaard met mijn ondertussen gekende verroeste fiestpompgeluiden, een stoomtrein is er niks tegen.Km 2 in 3.50, km 3 in 4.00.Gaat goed, km 4 in 4.08, km 5 in 4.09. Km 6 krijgen we een eerste klim en ondanks mijn klimcapaciteiten doe ik er toch even over om boven te komen (4.25). Opnieuw geraak ik in mijn element en kan een paar concurrenten counteren.Andere loopmaatjes zijn me vandaag te sterk af.(km7 in 4.01) De vermoeidheid begint te wegen en het zwaarste moet nog komen.Km 8 is dan ook de overgangskilometer en die loop ik 4.18. Ietsje voor km 9 krijgen we het eerste stuk onverhard van 750 meter licht stijgend droog parcours, moeilijk beloopbaar, maar ik red het wel (4.39) Dan een stukje op een vlak grasveld, kris kras door plantages en nog een paar zware stukken loodsen ons richting finish.(km 10 in 4.22) De laatste 750 meter nog even gas bijgeven, want de concurrentie is wat genaderd al komt mijn positie nooit echt meer in gevaar.De laatste 100 meter is toch nog steil bergop en dat ligt enorm zwaar.Al stervend kruip ik als het ware over de finish. OEFFFFF !!
Ik word 40 ste algemeen en 7de 50 plussers, zonder de "inwijkelingen" was een vierde plaats het hoogst haalbare vandaag. De 10.78 km afgehaspeld in 45.25, da's goed voor een gemiddelde snelheid van 14,2 km/u, avg 4.13 min/km Gemiddelde hartslag 174, max 180. 63 hoogtemeters. En tevreden over het resultaat, meer had er waarschijnlijk toch niet ingezeten. Nog enkele foto's om af te sluiten. En nu 14 dagen verlof op't werk, nog even zien hoe ik die ga invullen.Rust zou natuurlijk de beste optie zijn, maar de wedstrijden blijven zich opvolgen.Ach, we zien wel, toch proberen te blijven lopen zoveel mogelijk binnen de pijngrens, en wat fietsen uiteraard.
Afgelopen zondag trokken we met een deel Speelhofrunners naar deze nieuwe wedstrijd van de CH. Geen idee wat we mochten verwachten.Ik sukkel nog steeds met de hamstrig-bil en had er eerlijk gezegd weinig goesting in, zeker ook omdat het nog vrij warm was.Al kan ik daar redelijk goed tegen, toch had ik geen zin om veel op te warmen.De vaste Vlaamse delegatie was ook aanwezig en dus ook enkele concurrenten extra in mijn categorie.Podium zou dus zeker niet haalbaar zijn.Dan maar proberen de schade te beperken zeker? Met ruim 200 man, en dat is weinig naar Hesbignon normen (daar zal de warmte wel voor iets tussen gezeten hebben denk ik ) voor de aangekondigde 11,5 km wedstrijd die samen met de korte afstand vertrok. Ik vatte post ergens in het midden van het pak met de bedoeling van niet te snel te starten.Maar het is moeilijk om afgestopt te lopen als de benen meer willen.Dan maar proberen slalommen tussen de lopers door.4.23 voor km1. Tweede km vlotte het al wat beter en kon ik nog eens 15km/u rennen.En dan kwam er een stuk onverhard,grrrrrr op km 3 en dat gedurende een volle km.Terugslag dus en met 4.13 bleef de schade nog vrij beperkt.Dan kon ik het tempo terug wat opdrijven, maar met op km 6 een zware klim voor de boeg zakte alweer het tempo (4.20). Ik deed er alles aan om nog enkel concurrenten bij te halen, maar die waren helaas wat te ver weg.Kreeg dan ook nog een insect in mijn mond dat zich waarschijnlijk onmiddellijk een baan wist te vinden naar beneden.Toch probeerde ik het beest nog uit te braken, want ik wist zeker dat het geen vlieg was en ik was bang dat ik inwendig zou gestoken worden.Ik kreeg het er helaas niet uit, maar gelukkig voelde ik niks meer en kon dan mijn wedstrijd voortzetten.Op km 9 kregen we opeens hetzelfde onverharde traject van km 3 voorgeschoteld,pfff.Toch overleefde ik ook dit, zij het aan een veel trager tempo 4.27.Twee laatste km kwamen er aan, want ik ging er van uit dat het 11 km was.Er liep een loper langszij, en ik pikte onmiddellijk aan en kon hem een tijdje bijbenen.Maar toen ik zag dat hij geen rechtstreekse concurrent was liet ik hem gaan.Het bordje van km 11 was in zicht, oef, bijna gedaan.Ik zag niet direct een finishboog, dacht dat het maar 200 meter of zo meer was.Maar dan kregen we nog een serieuze helling voorgeschoteld gedurende 500 meter.Ik zat er redelijk door en het tempo zakte nog meer.Ik keek nog eens achter me, en had genoeg voorsprong zodat ik me niet meer forceerde.Mijn laatste 750 meter legde ik af in 3.25.Wat was ik vandaag weer blij dat ik over de finish was.Het was weer enorm zwaar, niet zozeer door het parcours , maar wel door de hitte. Nog even gewacht op de overige loopmaatjes, even opgefrist en dan nog iets gedronken terwijl we wachtten op de prijsuitreiking annex tombola. Ik werd 30 ste op 204 deelnemers en 8 ste 50+ , toch nog zo geen slecht resultaat. Met de tombola won ik zes flesjes Leopold 7 bier en een waardebon voor een lunch in een champagnebar. Daarna huiswaarts , want in de vooravond stond de BBQ van ons clubje op het programma.En dat hebben sommigen onder ons duchtig gevierd. Maandagavond was er ook de kermisloop in Nieuwerkerken, maar di heb ik laten schieten wegens de bilproblematiek.Wel gaan fietsen in de voormiddag met loopmaat Kristof die eveneens de wedstrijd liep in Wallonië. 's Avonds dan toch afgezakt naar Nieuwerkerken....om te supporteren en daar hoort de nodige dorstlesser bij . Het was weer een leuk weekend, en volgend weekend kan dat ook weer zo worden, met op zaterdag de 12 wedstrijd van de Hesbignon, deze is in mijn achtertuin en meteen ook de enige Vlaamse loopwedstrijd in deze Waalse Challenge. Helaas moet ik zondag nog gaan werken en kan ik weer niet blijven plakken. Om af te sluiten nog enige plaatjes die geschoten werden door èèn van de vaste fotografen Eddy Defrère, bedankt daarvoor!! See you....
mijn blogje heeft weer even achterstand opgelopen. De zin om te schrijven was er niet meer.Maar op loopgebied niet stilgezeten.
Vorige week zondag heb ik de zware wedstrijd in Hermalle-sous-Huy, mijn 14 de wedstrijd in de Clap competitie afgewerkt.
De 14,5 km lange wedstrijd werd een strijd door de bossen met vele hindernissen, dus een trage maar mooie tocht, beetje trailwaardig.Ik deed er trouwens één uur 20 over ;-)
Dit weekend stonden er twee wedstrijden op zondag op de planning en meteen stond ik voor een dilemma.
Op zondagvoormiddag een zware wedstrijd afwerken of met mijn collega's Speelhofrunners naar de "vrienden" in Wellen trekken, een organisatie die me nauw aan het hart ligt.Deze laatste wedstrijd maakt deel uit van de Haspengouw Challenge, die ik door omstandigheden dit jaar niet ga volgen.
De wedstrijd in Fallais biedt voor mij ook geen perspectief, maar omdat ik van plan ben om alle 20 wedstrijden proberen te lopen in de Challenge Hesbignon, voel ik me verplicht om toch af te zakken naar Wallonië.
Op zaterdag pik ik nog gauw een fietstochtje mee van 100 km met een gekwetste loopcollega.
Zondagmorgen na het werk nog even plat op de bank en dan klaarmaken en richting Fallais.Deze 13,4 km lange wedstrijd kan ook gecatelogeerd worden onder trailwedstrijd. Waar het de eerste 4 km nog lichtjesbergop gaat, maar vlotjes loopt, krijg je op km 5 meteen een eerste test.Onverharde toestanden, klimmen, afdalingen met kasseien en ander gesteente, dit bleef nog even doorgaan en tussen km 6 en 8 moesten w edan nog eesn door bos-en andere weilanden.Kortom ALWEER een zware dobber voor ondergetekende. Het resultaat is dan ook bijkomstig.Ik deed er een uur en drie minuten over en behaalde pas een 11 de plaats in mijn categorie.Enig pluspunt, Marcel, een concurrent in dezelfde categorie eindigde achter mij.
Namiddag dan, Wellen time, Bokkerijdersrun.
De bedoeling was hier samen met loopmaatje Pieter op de laatste rij te starten, zo rustig opbouwen zonder forceren en zien waar we uitkwamen. resultaat onbelangrijk, pret maken des te meer. En dat hebben we met verve gedaan.Twee rondjes door Wellen dorp en omstreken genietend van de zon, de natuur, de supporters en vooral de "speciale" bevoorrading. Een pintje drinken tijdens de koers moet kunnen ;-)
Ik deed ongeveer 47 min over die 10 km, en ondanks de vermoeidheid toch nog genotten van zoveel plezier.Moet een mens eens meer doen.Maar ja, we zijn altijd maar bezig met "presteren", dat genieten al eens vergeten wordt. Dat genieten hebben we na de wedstrijd met verve verdergezet met de overige Speelhofrunners en enkele goede bevriende lopers zoals Max Knapen en Jo Haenen, twee nieuwe namen in het loopwereldje , maar wel twee toffe kerels.
Volgend weekend zet ik voorlopig maar één wedstrijd op de planning en dat is zondag mijn 15 de wedstrijd in de ClaP, da ga ik richting Villers l'Eveque en daar wil ik graag nog eens uithalen, tenminste als mijn hamstring niet moeilijk doet.
We hebben nog een week de tijd om wedstrijdklaar te geraken, maar ik heb er wel een goed oog in.
Op maandag wil ik eventueel nog wat gaan uitlopen op de kermisloop in Terkoest-Alken, maar dat zien we dan wel weer.
Nog enkele foto's om af te sluiten.....groetjes...
Het begon allemaal op zaterdag met de wedstrijd in Faimes-Borléz, een wedstrijd in het kader van de Challenge Hesbignon, meteen ook mijn 8ste in die Challenge.
11 km dienen we af te leggen op een deels onverhard parcours, niet meteen mijn ding, maar achteraf gezien toch redelijk beloopbaar.
316 lopers aan de start en iets na 19 u wordt het startschot gelost.Niet al et vlug vertrokken, en na een 400 tal meter naar beneden worden we een eerste grindstrook ingestuurd.Hier en daar wat gaten ontwijken, ik haal na 1 km net de 15km/u grens. Km 2 kan ik zelfs nog wat sneller, maar dan begint het zwaardere werk.
km 4 en 5 gaat weer beter, maar op km 6 een nieuwe strook "onverhard" en die is vrij zwaar te noemen, ook de wind speelt daar in het nadeel.
Nog niks gezegd over de wekelijkse "concurrenten" trouwens. Maatje Tony, daar heb ik een paar keer haasje over mee gespeeld en hem kan ik achter me houden vanaf km 7,5 ongeveer, dat is waar ik mijn versnelling plaats en zo ook concurrent Marcel kan inhalen.Max, ook V2, is vandaag helaas een maatje te sterk voor mij, en blijft op 200 meter voor me hangen tot aan de finish. En Raf heb ik al van in begin van de wedstrijd achter me kunnen houden, blijkbaar een mindere dag.Tot km 9 blijf ik een matig tempo aanhouden, en vanaf km 10 haal ik nog eens alles uit de kast en loop de 2 laatste km nog eens onder de 4 min/grens
Ik wordt uiteindelijk alweer 6 de in mijn categorie en een 31 ste plaats algemeen. De 11 km afgelegd in 44.54.
Zondagmorgen na het werk, kon ik me nog een uurtje op de zetel vleien vooraleer ik samen met maatje Pieter afzakte naar Bassenge oftewel Bitsingen pour lés Flamandes ;-).
Een dorpje waar het redelijk heuvelachtig is en heel bekend bij wielertoeristen, dus "plat et rapide" zal het vandaag zeker niet worden.
Ik heb ook totaal geen ambitie om vandaag op wedstrijdniveau te presteren, maar mezelf kennende ga ik me toch niet laten doen ;-)
Jo Haenen en Max Knapen zijn ook aanwezig, zij zijn momenteel samen met Pieter zowat mijn maatjes waar ik tegen moet strijden. Jo was afgelopen wat ziekjes en hij besluit van niet voluit te gaan, en achteraf gezien komt me dat wel goed uit ;-)
Redelijk wat volk hier alweer, zoveel dat we geen zakje gekregen hebben bij de inschrijving. Soit, veel zit er toch niet in.
241 deelnemers voor de 10 km en nog zoveel voor de korte afstand ook me dunkt.Dat wordt een beetje drummen in het begin. Ik laat me niet opjagen en sinds lang heb ik echt een trage start, deels ook door hets tuk onverhard waar we meteen opgestuurd worden.4.49 voor km 1
Dan kan ik een beetje op tempo komen, Pieter en Jo lopen in de buurt, Max een heel eind voorop.
Ik kan mijn wagonnetje amper aanhangen bij Jo, maar op karakter probeer ik toch bij hem te blijven en dat lukt vrij aardig tot km 7 waar ik besluit dat het genoeg geweest is......en ik mijn aanval op Max inzet.
Naar km 8 loop ik voor de eerste keer vandaag onder de 4 min, Max hoort me komen, daagt me uit en plaats meteen een versnelling, ik moet passen.Maar dan komt er een zware helling en dat zowaar een beetje mijn specialiteit geworden. En daar kan ik Max dan ook remonteren, het wordt erop en erover.4.26 voor km 9.
Dan volgt een langgerekte sprint naar het dal van Bassenge richting aankomst, km 10 in 3.48, maar er moet nog zo een 400 meter afgelegd worden eer de meet bereikt is.
Het lukt me om iedereen achter me te houden van mijn maten. Ik werd op een 500 tal meter nog ingehaald door iemand en dat blijkt achteraf ook weer een V2 te zijn, waardoor ik ook hier beslag leg op een 6de plaats, en 26 ste algemeen op 241 deelnemers.
Eindtijd 43.25 voor 10,48km, dat is 4.09min/km ofte 14,5km/u, niet zo slecht na zo een nachtje werken en weinig rust.
Als iedereen binnen is wordt er nog gezellig nagekaart met het nodige gerstenat. De Vlaamse delegatie was vandaag weer voltallig, enfin het was weer een plezante boel onder een stralende hemel met héél wat schoon volk, meer moet dat toch niet zijn zeker? Resultaten spelen op zulke momenten eigenlijk niet mee, maar uiteindelijk willen we toch altijd het beste van ons zelf geven.En dat doen we dan ook hé ;-)
Nog enkele foto's ;-)
Bassenge zondag, onderweg naar de meet ;-), maar het is nog ver ;-)
hier nog een laatste inspanning
zaterdag, Faimes-Borléz, inhaalrace op concurrent Marcel, ietsje ouder dan mij, nog steeds 50+, maar een sterke loper ;-)
blijkbaar toch een spoor van lichte ontgoocheling ;-)
Afgelopen zondag liep ik mijn 12 de wedstrijd in het ClaP circuit. Een wedstrijd over 10 km georganiseerd door MJ Sport en dan mag je er van uit gaan dat het in orde is.
Met de Speelhofrunners Mario, Sven, Pieter, Gibert en Richard trokken we naar ginder waar nog héél wat Vlamingen present waren.
Een 400 tal lopers aan de start van een exacte 10 km.
Eénmaal het startschot gelost waren we weg. Mijn horloge stond nog op 400 meter afstand, vanwege de intervals van de dag ervoor.Gauw veranderd onderweg, de eerste 400 meter liep ik echter in 4.22, voor wat het waard is natuurlijk. We werden na een draai naar links vlak na de start een smalle strook onverhard ingestuurd. Dit had ik echter niet gezien in het filmpje op FB, waardoor het tempo wat stokte. Maar na 500 meter waren we er vanaf en kon het tempo de hoogte in. en dat lukte vrij goed, ondanks ALWEER mijn gepuf vanwege de allergie. Kreeg meermaals verbaasde gezichten wanneer ik wat lopers inhaalde. in mijn beste Frans riep ik dat ik zwaar asmatisch was, en draafde maar door. Tot aan km 4 ging dat goed, maar net daarvoor kregen we meteen een lang stuk onverhard en ja ALWEER!! werd hier de snelheid getemperd. Ik blijf het verschrikkelijk vinden, die onverharde stukken. Hier kwamen Raf en Pieter langszij. Max en Jo liepen al van in het begin voor me uit, en hen terugpakken zou héél moeilijk worden. (tijden km 5 en 6 =4.21/4.37).
Na dit euvel probeerde ik de snelheid terug op te krikken en dat lukte vrij aardig. Ik kon terug onder de 4 min grens lopen, maar zowel Raf, Jo, Pieter en Max leken onbereikbaar.
Laatstgenoemde kon ik nog remonteren in km 9, jammer genoeg was de wedstrijd een paar km te kort om Pieter en misschien Jo ook nog terug te pakken.
Desondanks toch tevreden over het geleverde resultaat, zonder de onverharde strook had ik meer dan waarschijnlijk de 15km/u grens nog eens overschreden.
Met een tijd van 40.40 op 10 km mag ik dus niet klagen. Ik werd 33ste en 6de V2.
Aan de aankomst deden we ons tegoed aan de zéér uitgebreide bevoorradingstafel met fruitwafels, donuts etc.... Le Point Chaud was dan ook weer van de partij ;-), alsook de meisjes van het Red Bull promoteam ;-)
Nadien nog wat bijgekletst met de kliek met het nodige herstelvocht. Toen iedereen naar huis trok bleef ik nog wat napraten met de jongens en meisjes van Alken wachtend op de tombola, die voor mij maar een klein prijsje opleverde, een vrouwenhaarband .
Volgend weekend staan er weer twee wedstrijden op het programma, en jammer genoeg passen ze niet zo goed in mijn tijdsschema, maar ik wil ze toch beiden lopen. Dat wordt een zéér korte nacht van zaterdag op zondag.
Zaterdag om 19u de wedstrijd in Faimes van de CH, waarna ik moet gaan werken, en zondagmorgen dan de wedstrijd in Bassenge van de ClaP, die laatste zal ik zeker niet voluit gaan en als training oppakken.
Nog enkele foto's ...
de start, met de eerste strook onverhard....en snelle start van..Bert Ernest ;-)
La course aux Châteaux à Verlaine hesbignon nummer 7
Afgelopen zaterdag stond de 7 de manche van de Challenge Hesbignon op het programma.Een avondwedstrijd, wat niet meteen in mijn voordeel pleit, omdat ik dan door de dag dien te slapen, wat uiteindelijk bijna nooit lukt. Ook afgelopen zaterdag dus niet. Ook nog steeds last van allergieën, dus veel verwachtte ik niet van deze wedstrijd.
Bijna 11 km op goed beloopbare wegen, geen onverhard, alleen een passage door een kasteelpark (zo zijn er wel meer in de Hesbignon), kortom een snelle wedstrijd. Ik besluit dan ook om snel te starten. Met ruim 300 aan de start voor de bijna 11 km en nog x aantal voor de korte afstand. Een hele bende weer.
Van Speelhofrunnerszijde zijn Mario, Sven, Gilbert, Richard en ikzelf aanwezig.Nog enkele andere Vlamingen gespot, waaronder ouwe getrouwe Raphael met zijn nog oudere garde, Tony en nog wat mannen uit de club van Tongeren (Paluko), Thierry, Jean-Marie Haekens en Willy Cortleven (what's in a name) die ik telkens vergeet te vermelden ;-).Eens op gang geschoten schiet ik er al een pijl vandoor piepend als een stel oude verroeste fietspompen (quote Raphael Vandenbroeck ;-))
3.48 voor km 1 en 3.52 voor km 2 en dat zal me alter waarschijnlijk zuur opbreken. Een achtervolgend groepje haalt me al gauw in en daar zit ook concurrent Marcel in. Die loopt vandaag een hele sterke wedstrijd, ik zal uiteindelijk op een paar honderd meter achter hem stranden.
Km 3 wordt lichtjes klimmen met de nodige wind op kop, afzien dus en mijn tijden gaan trager.4.02/4.10/4.19/4.15 tot km 6, waar ineens Raphael me voorbijschiet, die al vanaf km 4 achter me aan't jagen was. Ik kan (alweer!!!) zijn remonte niet beantwoorden,probeer zolang mogelijk achter hem aan te gaan, en zo de schade te beperken.Km 7 en 8 in 4.08 en dan nog een stevige klim op km 9, waar ik Rafke weer te pakken heb.In de afdaling schiet ie me echter weeral voorbij, maar mijn voorlaatste km (km 10) haal ik nog eens alles uit de kast (3.53). Nog een "kleine" 700 meter te gaan, en die duren een eeuwigheid. Raf dringt niet meer aan, maar dat wist ik natuurlijk niet. Al kreunend en puffend bereik ik uiteindelijk de finish in 43.53, da's 4.04 min/km en 14,7km/u.
Niet ontevreden, gezien de omstandigheden alweer.
Nog even wachten op de maatjes. Gilbert en Richard zijn inmiddels al aan hun tweede wedstrijd bezig en ondanks het "Duvel" intermezzo brengen zij het er niet zo slecht van af.
Nagenietend aan de toog in gezelschap van enkele lekkere Leffe's krijgen we nog gezelschap uit onverwachte hoek. Peter Dufaux, die jammer genoeg gekwetst is komt ons vergezellen tijdens de afterrun. Bedankt voor de morele steun Peter, hopelijk ben je er snel weer bij !!!
Nog enkele actiefoto's om af te sluiten ;-)
afzien in de laatste km's. De jonge kerel in rode tenue heeft wel wat kopwerk op zich genomen waarvoor dank ;-) passage door het kasteelpark, toen ging het nog goed, maar het achtervolgend groepje met "concurrent" Marcel zal me gauw opslokken Finishfoto, beelden zeggen genoeg zeker. Raphael houdt zich wijselijk op "afstand" ;-)
Traditioneel is er op 1 mei de Tungri run in Tongeren, echter voor dit jaar stuur ik mijn kat vanwege allerhande redenen. Samen met Mario trek ik echter diezelfde morgen naar Loncin, ietsje verder dan Tongeren, maar héél wat goedkoper en een wedstrijd van de Clap, mijn 11de daar. Maatje Pieter is er ook, tevens ook nog wat andere Vlamingen waaronder Jo Haenen, Hugo Dirickx, Micha, Luc en Celke van de Run for fungroep uit Genk. Ook Robin Leduc tekent present. 139 deelnemers aan de start, ietwat magere opkomst, maar dat maakt mijn zaak niet vandaag. Zo kan ik nog es lekker uithalen. Bedoeling is van zolang mogelijk te vlammen en zien waar we uitkomen. Van bij de start trek ik al onmiddellijk aan de bel en loop mijn eerste km in 3.50. Tot km 5 blijf ik onder die 4 min. Maar op km5,8 komt er een stukje onverhard van ongeveer 800 meter en het is meteen een nijdig, zeg maar "mottig" stuk. 4.12 en 4.29.voor km6 en 7. Km 8 trek ik terug in de aanval, nog ééntje onder de 4 min. In de laatste 2 km krijg ik het wat moeilijk maar kan de naderende concurrentie afhouden, zodat ik me laat uitbollen in de laatste 700 meter. Finish in 42.49 en dat is net geen 15km/u.Zonder het onverharde had het er zeker ingezeten. Ik werd beloond met een 10de plaats en eerste in de 50+ categorie, maar in deze Challenge wordt hier geen apart klassement voor opgemaakt. Geen erg, we hebben er achteraf gene minder voor gedronken.
Zondag 3 mei is er Genk loopt, een stadsloop die toe is aan zijn tweede organisatie en dus veel volk verwacht. Ook hier stuur ik mijn kat naartoe en trek met 5 andere Speelhofrunners naar Luik voor de stadsloop aldaar. 10 euro voorinschrijving is misschien wat veel, maar we krijgen er heel wat voor terug. Gepersonaliseerde nummer, functioneel shirt, pendeldienst, opbergruimte voor sportassen, twee maal bevoorrading, en Aquarius, bananen, koekjes en water aan de aankomst. En leuke "gratis foto's natuurlijk met dank aan de wekelijks present zijnde Waalse fotografen. Het parcours dat we voorgeschoteld krijgen is me een raadsel, nog nooit was ik "echt" in Luik. We zien het wel.Veel volk aan de start, en ik mag in het snelle vak, 14km/u en meer, starten. Daar neem ik genoegen mee, en ondanks het plan niet voluit te gaan, wil ik toch die 14km/u eer aan doen. Meer dan 2350 lopers aan de start van de 15 km trouwens, tel daar nog de lopers van de 7 km en de andere afstanden bij, inclusief trails, zal de kaap van 5000 lopers ruim bereikt worden. Wanneer het startschot afgaat vertrek ik op een comfortabel tempo en het is even uitkijken vooraleer er wat ruimte is om door te lopen.Km 1 in 4.05, dan 4.03 en 4.00 tot km 3.Dan volgt er een nijdige klim met doortocht op deels kasseien. Hier loop ik al meteen tegen een dipje aan 4.36. Verder lopend langs de boorden van de Maas, door parken, langs het prachtige station Luik-Guillemins probeer ik wat te genieten. Toch verschiet ik er van hoe zwaar het parcours eigenlijk wel is.Ondanks het niet voluit gaan, voel ik dat het niet veel beter gaat.Variabele tijden, maar wel steeds onder de 4.20 blijvend.Bij het oplopen van één of andere brug heb ik ineens Jo Haenen te pakken, bizar. Heb hem steeds op 300 meter van me zien lopen, maar kreeg het gat nooit dicht. Zelfs op de stroken onverhard waar er meer dan 20 lopers me voorbijkwamen was hij even uit zicht. Maar nu zit ik hem op de hielen, ga erop en erover, maan hem aan om mee te gaan, maar die vraag wordt niet ingevuld. Achteraf blijkt dat hij wat stress had door de bijna gemiste start en ook et kampen heeft met steken in zijn zij. Ik blij op mijn elan doorgaan, nog steeds geen topsnelheid. Op amper 3 km van de finish kan ik zelfs de tweede vrouw inhalen. Het is een redelijk goede loopster uit Wallonië en ik ben er al meer achter dan voor geweest. Ook hier erop en erover ;-) De laatste 2 km blijven maar duren en ik snak echt naar het einde, en dat komt er gelukkig ook. De 15,2 km wordt beëindigd in 1u.03.45min, dit is 14,3 km/u ofte 4.11min/km. Als 117 de over de finish. Terwijl ik wacht op de overige Speelhofrunners doe ik me tegoed aan wat Aquarius, probeer een koekje te eten, en steek ook nog een banaantje binnen. Achtereenvolgens druipen Gilbert, Mario, Richard, Sven en uiteindelijk ook Stefan die het vandaag héél zwaar had ivm zijn allergie. Hij moest zelfs even van het parcours om zijn pufje te pakken. Gelukkig passeerde het traject aan de parking waar onze auto's stonden. Na een beetje opgefrist te zijn, trokken we dadelijk richting Kerkom waar we in een oud volkscaféetje nog wat gingen drinken. Het was een leuke zondag, zo mogen er nog véél volgen, thanx boys ;-) De foto's liegen er niet om denk ik ;-)
prachtig decor uit Luik opwarmingsrondje close up ;-) afzien in Loncin, vrijdag 1 mei aankomst Loncin 10,7 km, kapot ;-)
2 dagen na de Campusrun is het alweer wedstrijdtijd. Zaterdagavond is er de Challenge Hesbignon in Couthuin. Van 2009 geleden dat ik hier nog es deelnam, vanwege het zware parcours. Maar omdat ik momenteel het klassement aanvoer bij de 50 plussers voel ik me moreel verplicht die plaats nog even te verdedigen. Dus trekken we met een aantal Speelhofrunners naar ginder, waar we nog enkele andere Limburgers ontmoeten. 250 deelnemers aan de start van deze zware avondwedstrijd. Rustig vertrokken omdat ik ergens midden in't pak stond en me niet meteen van in het begin wou opbranden. In Warnant vorige keer bleek dat nochtans de juiste taktiek te zijn, maar vandaag even geen zin in "kapotlopen" ;-). Op dit tempo blijven doorgaan en op km 4 werden we al meteen getrakteerd op een zwaar stuk onverhard. Maar zoals gewoonlijk zit het venijn niet alleen in de staart, maar ook tussenin. Terwijl ik het gat op loopmakker Tony probeerde te dichten, kreeg ik op km 8 meteen een nog zwaarder stuk voorgeschoteld en dat was voor mij enorm afzien waardoor het tempo stokte en Tony toch nog meer afstand op mij kon nemen. Ook Marcel, concurrent bij de V2 moest ik laten gaan vandaag.Even kwamen zelfs Max en nog een paar andere lopers me voorbijgesneld in de gevaarlijke afdalingen. Er moest dan over een beekje gesprongen worden , en ik zocht "alweer" een uitweg. Speelhofrunner Gilbert waagde wel de sprong , maar had minder geluk en viel met héél zijn hebben en houden in het water.Daarna konden we dan beginnen aan de zware beklimming en hier kwam Max voor me lopen. Toen die even later voet aan de grond zette om te wandelen deed ik hetzelfde. In de voorlaatste km begon zowaar een spurt tussen ons twee te ontstaan, maar bij een laatste beklimming op verharde ondergrond zette ik nog alle zeilen bij en kon ik in de laatste 1600 meter Gilbert en Max nog net afhouden. Ik werd uiteindelijk 44 ste op 250 deelnemers en 7 de 50 plus. De prijsuitreiking was maar povertjes en stelde weinig voor. Een zakje chocolade en een petje voor de podia's , hier en daar werd nog iets extra's gegeven. En bij de tombola had blijkbaar iemand zijn bibliotheek leeggeroofd, de uitgelote boeken gingen moeizaam van de hand.
Punten organisatie= 6/10 + mooi maar zwaar parcours - douche in tenten, weinig animo bij de prijsuitreiking.
Zondagvoormiddag na een nachtje werken besloot ik om ondanks de vermoeidheid toch af te zakken naar Lincé in de buurt van Sprimont voor mijn 10 de wedstrijd in de CLaP competitie. Maatje Pieter reed mee op, elk met zijn eigen auto omdat hij na de wedstrijd direct door moest. Onderweg ernaartoe reed Pieter even verkeerd en ik volgde hem in plaats van de lieve dame op mijn GPS. Even later kwam ik aan een wegversperring die met kegeltjes was afgezet waar ik nog net kon tussen rijden, maar meteen bij het zien van die andere vriendelijke dame (politieagente...grrrrr), twijfelde ik. Kreeg een uitbrander van jewelste en had geluk dat ik geen boete kreeg schreeuwde ze. Met het schaamrood op de wangen volgde ik de aangewezen weg. Zodoende moest ik terug op de zwoele stem in mijn Garmin vertrouwen die me uiteindelijk na veel draaien en keren op de plaats van bestemming bracht. Maatje Pieter was ondertussen al aangekomen. Enkel Luc, vrouwtje Celke en nog een loper uit Alken wiens naam me nu even ontglipt waren er als Vlamingen. Met 200 deelnemers aan de start voor de langste afstand zijnde 12,5 km. Het zag er hier bij het binnenrijden redelijk "heuvelachtig" uit, en het parcours gaf 60 % onverhard aan. Met de zware wedstrijd van zaterdag nog in de benen wist ik dat een goede tijd er niet zou inzitten vandaag. Dus ook hier héél rustig vertrokken, 4.30 voor de eerste km die al onmiddelijk omhoog ging en na 50 meter al de onverharde weg insloeg. Dit bleef zeker zo tot km 4 waar al meteen een eerste zéér zware klim aan ons werd gepresenteerd.Maar vooraleer ik aan de klim kon beginnen vond ik het even nodig om de grond te kussen (zou het pauselijke gebaar me helpen om boven te geraken? ;-) ) Er stond aan de voet van deze klim een bordje met 700 meter. Dus dat betekende dat de helling 700 meter lang zou zijn. Na het bordje van 400 meter besloot ik even te stappen, het bleef zwaar. Op amper 100 meter van het eindpunt nog even gelopen, maar met een tijd van meer dan 7 min/km weet je het wel. Mijn weg verdergezet en geprobeerd op de verharde stukken wat goed te maken, maar telkens de km bijna bereikt werd, kregen we weer wat zwaar werk, dus weg goede tijden. Wat volgde was afdalen tussen uitstekende steenpartijen, boomwortels die hun aanwezigheid ook lieten gelden etc....het bleef op-en-af gaan. Luc was me ondertussen samen met nog vele anderen ook al gepasseerd.In de laatste 2 km was het over met de "pret" en kon ik eindelijk mijn "gewone " weg verder zetten.Ik haalde amper nog een tempo van 13km/u, maar wist Luc samen met nog een deel lopers bij te halen. Uiteindelijk kwam ik over de finish in één uur en 4 minuten voor 12,5 km (5.11min/km), ongeveer rond de 40 ste plaats, niet echt denderend , maar wel een zware stevige training. Na de verkwikkende douche in de ruime sporthal werd er nog iets gedronken en konden we met ons tombolanummertje nog een prijsje in de wacht slepen. Het vrouwtje kan weer even verder met kuisen ( flesje detergent) . Ook de Ciney werd gesmaakt, maar heb het bij ééntje gehouden, moest nog een hele weg terug naar huis.
Volgende wedstrijd op 1 mei, traditioneel is dat de Tungri-run, maar 12 euro daginschrijving is me wat teveel van het goede. Dan biedt de Clap competitie met hun wedstrijd in Alleur een véél goedkoper alternatief. Tot ....
ps..nog een beeld na mijn valpartij, gelukkig kon ik er nog mee lachen. Klik op de foto voor de ware grote ;-)
Een wedstrijdje op een donderdagavond in een doodgewone week, het valt niet zo dikwijls mee. Maar reeds jaren wordt er op het grondgebied van Hasselt een run georganiseerd door en voor studenten, waar ook personeelsleden aan meedoen. Deze loop is door de jaren heen serieus gegroeid en dus heeft ook de modale loper de weg er naartoe gevonden. Zo ook ondergetekende, die samen met Mario besloot naar Diepenbeek te trekken. Daar waren ook onze clubmakkers Richard en Stefan aanwezig. We waren maar net op tijd, maar helaas voor mij geen startnummer meer. Dan besloot ik om zo maar mee te lopen, het was trouwens toch niet de bedoeling om er een wedstrijd van te maken. Nog enkele bekenden gespot waaronder Marc Nelissen die voor de overwinning "personeel" zou gaan op de korte afstand (3,4 km), de kortste weg trouwens tussen de twee campussen.Ook Max deed de korte en mocht op het ere schavotje als eerste "extern". Met 445 deelnemers stonden we klaar voor de lange afstand, zijnde de 10 km, neem daar nog ruim 150 mensen bij voor de korte kom je al gauw aan 600 deelnemers.Uiteraard veelal studenten, maar het evenement is dan ook redelijk goed georganiseerd en kan op véél publieke belangstelling rekenen. 5 euro inschrijving voor twee bevoorradingen onderweg, exacte afstand, gadget bij voorinschrijving, sportdrank en t-shirt bij aankomst en een prachtig afgelegen parcours doorheen het drukke Hasselt, weinigen die beter doen. Over de wedstrijd zelf ga ik vrij kort zijn. Langzaam vertrokken 4.13 voor km 1 en dat tempo proberen aan te houden met hier en daar een ultrakorte versnelling naar één of ander bekend persoon toe. Zo kwam ik op het einde bij Peter Van Cauwenberghe die ik dan rustig voorbijstak, maar op de meet werd ik blijkbaar terug geremonteerd door hem zonder dat ik er erg in had. Uiteindelijk kwam ik over de finish in 42.36 voor exact 10 km, en dat is 4.14 min/km, mooi voor een intensieve training. Dit moet ik af en toe eens doen op een wedstrijd, want op een echte training kan ik dit niet voor mekaar krijgen. Avg 161, waar ik normaal ruim 170 haal als ik héél diep ga. Tevreden van dit trainingsloopje dus, uiteindelijk nadat iedereen van ons binnen was nog een 3 tal km teruggelopen naar de plaats van vertrek. Nog een paar Leffes binnengespeeld en dan was het weer tijd om huiswaarts te keren. Vanavond wacht me echter de zware wedstrijd in Couthuin, en als ik deze zonder kleerscheuren doorkom, zal ik morgenvroeg ook nog deelnemen aan een andere zware loop in Sprimont. Hopelijk gooit het nachtje werken tussenin geen roet in het eten. Verslag volgt...tot later...
gisteren liep ik mijn 5 de wedstrijd in de Challenge Hesbignon en ook meteen de zwaarste voorlopig. Toch heb ik een ganse dag getwijfeld om wel te gaan lopen omdat de pijn al twee dagen overheerst, het blijft maar duren en een oplossing is er niet meteen voor handen. Dacht om te gaan fietsen , maar omdat er wat wind stond en de tijd alsmaar verstreek maakte ik me rond 16 u toch klaar om af te zakken naar Warnant . Afgesproken in Kerkom bij Mario waar ook Sven en Stefan klaar stonden. In Warnant nog enkele Vlamingen Robin, Max, Michel Wolfs en zoon , Tony, Jules en de bende van Landen. 201 deelnemers aan de start, halverwege plaats genomen om me niet te forceren in het begin. Toch wou ik direct in de aanval gaan en zien hoe ver ik zou komen, niet wetende welk parcours we voorgeschoteld gingen krijgen. Dat het niet vlak en wel zwaar zou zijn, dat wist ik wel, maar waar en hoe, dat moest ik onderweg ondervinden. Na km 1 die ik liep in 3.50, dan meteen een stukje onverhard van 300 meter dat ik goed overleef.Km 2 in 3.50, km 3 in 3.48. Op naar km 4 en daar wordt al meteen de toon gelegd voor de rest van het parcours, een groot stuk onverhard en 4.14 wordt afgeklokt. Km 5 kan ik enkele concurrenten afschudden en deze loop ik in 4.04. Dan volgt er alweer een zwaar stuk van km 6 tot en met 7 (4.21/4.16). Een groot gat valt achter mij, maar ik blijf op mijn elan doorgaan ondanks mijn ademhalingsproblemen (km8 in 4.05). Nog steeds mooi op schema, maar dan komt het zwaarste stuk van de dag. Karresporen die gelukkig wel droog liggen, maar er toch voor zorgen dat ik twee keer mijn enkel omsla, ik vloek een paar keer , maar loop toch verder. Hier moet ik de eerste dame in de wedstrijd en een andere loper,tevens concurrent in mijn categorie (dat wist ik later pas), laten gaan.4.54 en meteen mijn slechtste km (9) Km 10 in 4.23.De laatste 2 km (1,8 km) probeer ik nog alles uit mijn lijf te persen. De voorlaatste km gaat naar beneden en loop ik in 3.50 de laatste 800 meter maal ik af op een gemiddelde snelheid van 15km/u. De wedstrijd eindigt voor mij in 49.12, en word ik 17 de algemeen , en achteraf blijkt dat ik ook een derde plaats haal in mijn categorie bij de + 50, daar ben ik uiteraard héél tevreden mee. Bij de prijsuitreiking mag ik dus eigenlijk nog eens plaats nemen op het podium na mijn derde plaats in Fernelmont. Een mooie fruitkorf wordt de mijne en met de tombola win ik nog een mooi bierpakketje van Chimay. We blijven nog even gezellig napraten met de overige Vlamingen en dan is het weer tijd om huiswaarts te keren ;-) Volgende week volgt de nog zwaardere wedstrijd in Couthuin en ook hier twijfel ik of ik deze ga meedoen. Maar omdat ik het voorlopig klassement aanvoer is het belangrijk dat ik in zoveel mogelijk wedstrijden een top drie resultaat probeer te halen.En als er net als vandaag weinig toppers aanwezig zijn, kan dat wel eens lukken. Afwachten dus, want een top-drie in het eindklassement halen zou een hele eer voor mij zijn, al ben ik nuchter genoeg om te weten dat dit normaal niet mogelijk is. Er zijn echter nog 14 wedstrijden en er kan nog van alles gebeuren, dus blijf ik nog even doorgaan totdat ik de verplichte 9 wedstrijden heb voltooid, en dan kan ik pas zien waar ik echt sta. Tot.....
Momenteel niet veel zin meer in het schrijven van verslagen. Het lopen blijft nog wel doorgaan, hierbij dan enkele uitslagen.
Heron Cours la Province 10,9 km in 47.10 Loonse jogging Haspengouw Challenge 10,3 km in 42.30 Waremme Challenge Hesbignon 12,9 km in 53.28 Hermale sous Huy Cours la Province Trail 17 km Estafettechallenge Tongeren met Bart Saenen = 14,7 km Oleye Challenge Hesbignon 12 km in 44.23
vandaag eens iets anders gedaan...maar het heeft nog altijd met lopen te maken ;-)
Met een 8tal Speelhofrunners trokken we naar de Ardennen streek. In de buurt van het wel bekende Coo ligt het dorpje Trois-Pont en daar ging vandaag de zevende wedstrijd van CLaP door, en daar moesten we bij zijn. Al moesten we daar 100 km enkel voor rijden. In het toch niet zo kleine dorpje konden we nog net een plekje bemachtigen vlak bij de start en inschrijvingszone. Ondanks de koude kwam van opwarmen niet veel in huis. Vanmorgen thuisgekomen van'twerk met enorme rugpijn, maar besloten om geen pijnstiller te nemen. We gingen er toch geen wedstrijd van maken. Er werd gelopen over drie afstanden, 7-11 of 18 km. Speelhofrunners lieten hun niet kennen en liepen de lange afstand. Er werd dan ook héél rustig vertrokken, en we probeerden de groep zo lang mogelijk bijeen te houden. Maar niet iedereen kon het trage tempo handhaven, en sommige onder ons wouden ook wat fotokes trekken van het panorama. Dus trokken een drietal leden er stillekes van onder. Ik liet begaan en zou me vandaag zeker niet opblazen, dus bleef ik bij de rest van de groep. Trail is al zo niet mijn ding, daarom wou ik me ook niet kapot lopen.
Het werd een allegaartje van modder, paden bezaaid met stenen, riviertjes die door het parcours liepen, en heuse dennenbossen waar we langs moesten. Regelmatig werd er dan ook gestopt, niet alleen voor foto's, maar ook om te recupereren.Ergens halfweg km 11 kon ik door de goede staat van het parcours het tempo even opdrijven en haalde ik een tijd onder de 5 min. De rest werd afgewerkt als een soort intervaltraining of beter gezegd een fartlek. Bergop zette ik mijn beste beentjes voor, naar beneden liet ik me rustig uitzakken. Na 18 km zat de zware toch erop.In totaal 2u10 over de tocht gedaan, waarvan 2u effectieve loopkm's. Na aankomst wat gaan verfrissen en gauw nog iets gedaan aan de droge lever. Het plaatselijk streekbiertje de Lienne werd dan ook naar hartelust gesmaakt. Deze veredelde wandeltocht is zeker nog eens voor herhaling vatbaar, al heb ik toch liever het iets snellere werk. Nu wordt het weer toewerken naar volgend weekend, want dan staan er 2 wedstrijden op het programma. Op zaterdag de wedstrijd voor CLaP in Hèron, op zondag de Loonse jogging, een thuiswedstrijd. Alles zal afhangen hoe mijn rug aanvoelt de komende dagen, of ik al dan niet voluit zal gaan Sfeerbeelden vind je terug op mijn facebookpagina, de foto's zijn blijkbaar te groot om hier op te zetten
Terwijl de overige Speelhofrunners kozen voor het feeërieke decor in Bolderberg, trok ik deze voormiddag naar het grijze, natte en kille Berloz, een gehuchtje in Wallonië, dat zo goed als in mijn achtertuin ligt. Met de gedachte in mijn hoofd dat ik mits een minder goed resultaat eventueel nog kans had om een podium te lopen, zoals vorige keer in Fernelmont, was ik gemotiveerd om er alles aan te doen om dit te evenaren. Bij aankomst in Berloz toch nog één collega Speelhofrunner gespot, Peter Vollebergh, die samen met loopmaatje Robin "the flying duckman" aan't opwarmen was. Inschrijving voldaan, 4 euro, daarna nog gauw een grote boodschap x2 in een krakkemikkige barak vooraleer ik ging opwarmen. Twee km later nog eens de barak opgezocht, maar de rij aanschuivende dames besloten mij rechtsomkeer te maken en de toiletten te zoeken in de plaatselijke voetbalkantine van Berloz. Zo, de stress was eruit....
Met 309 lopers voor de 11 km, en nog een 100-tal voor de 6 km stonden we vertrekkensklaar. Vrij vooraan postgevat hopend op een goede start, 4.00 voor km 1 en hier wist ik al meteen dat het mijn dagje niet zou worden.Tot km 5 kon ik nog tijden hanteren onder de 4.10, maar eens richting km 6 waar we gedurende een 500 tal meter een stuk onverhard moesten overbruggen vielen de benen stil. Dit kon ik achteraf niet meer goed maken en tot km 10 kwam ik zelfs niet meer onder de 4.15. Had het te maken met het nachtje verlof dat ik had genomen omwille van een feest waar ik naar toe moest en hierdoor dus een ochtendloper werd met alle stijfheid van dien, waar anders na een 6-tal uren werken de spieren al wat beweging hebben gehad, heb er geen idee van.Komt het door de lage rugpijn waar ik al een tijdje mee kamp, of door de oververmoeidheid,te veel trainen... het kan allemaal. Maar goed, ik moet er mij bij neerleggen. Km 11 kon ik nog even een iets hoger tempo bereiken en liep nog eens 4.04. En zo kwam ik over de finish in net geen 46 min voor 11 km, anderhalve minuut trager dan vorig jaar 45 ste op 309 deelnemers en slechts 5 de V2, meteen dus op mijn plaats gezet. Vandaag zat er zeker geen podium in, want de twee lopers voor me liepen beter als mijn tijd van vorig jaar. Na de wedstrijd nog even nagebleven met Robin, die ook net het podium heeft gemist met de meest ondankbare plaats.. Voor mezelf ga ik nu echt proberen (ja, nog maar eens) wat rust in te lassen en hopelijk sta ik dan de volgende wedstrijd in deze challenge terug wat "frisser" aan de start. Volgende week zondag lopen we de "jogging" in Trois Pont en vermits deze omschreven wordt als zwaar en onverhard gaan we er een uitstapje van maken en genieten van de natuur aldaar!
punten voor de organisatie, helaas maar 6 punten. Het enige pluspunt was de goede bevoorrading. Jammer, maar vandaag meer minpunten gezien, lamentabele douche- en toiletgelegenheid. Verwarming na een tijdje uit in de tent waar de prijsuitreiking doorging, die ook nog eens véél te laat begon door verwarring met de borstnummers van de 6 en 11 km!
Vandaag stond de eerste wedstrijd van de Hesbignon , die andere Waalse klassieker, op het programma. Met 4 Speelhofrunners ( Mario, Sven, Peter en ikzelf)zouden we afzakken naar Wallonië, al had ik heel de week mijn twijfels. Ginder alweer heel wat Vlamingen te bespeuren, Peter Vollebergh maakte ons clubje compleet.Robin Speedy Leduc was er ook als nieuwbakken V1. Met minder als een topprestatie zou hij geen vrede nemen. Door de problemen met mijn rug, de wijze raad van mijn loopmaatjes in acht genomen en heel wat gerust, het ging ook niet anders.Slechts één keer gaan lopen, en gisteren een moeizame 60 km weggefietst.
Goed, na de inschrijving en wat opwarmen is het tijd voor de wedstrijd.Nog bezig met uitleggen weerklinkt ineens het startschot.Ik sta ergens midden in het pak vandaag, dus snel starten zit er niet in, eerste km in 4.08, dat valt nog mee. Maar dan komt na amper 200 meter in de tweede km een stuk onverhard van anderhalve km, met keien, en waterplassen.Op zich is het nog redelijk goed beloopbaar, op enkele vettige stukken na.Maar de snelheid wordt getemperd.4.25 en 429. Het is na dat zwoegen, alweer tijd voor wat afwisseling en daar zorgt de wind voor.Met snelheden rond de 30 km/u geraak ik alweer amper vooruit.De ontstekingsremmers die ik vannacht op het werk nam, doen hun werk, maar natuurlijk gaat dit ook ten koste van de spierkracht. Het is dan maar zo, voor die ene keer dat ik pijnvrij kan lopen , interesseert de tijd me niet.Al had ik bij aanvang van deze Challenge toch wel even gekeken wie ik als concurrenten had. Een vijftiental deelnemers in mijn categorie, maar ik weet helaas niet wie er vandaag aan de start staa. Marcel Baekelandt is er wel, en die kan ik op een normale dag wel aan.Maar vandaag loopt ie een endje voor me uit, hij zit goed in de wedstrijd, ik niet.Probeer toch rustig te blijven, km 4 in 4.13, km 5 in 4.17. Dan volgt een strook gras in een open weide met hier en daar een steen die er uit steekt en waar de wind vrij spel heeft, alweer zwoegen ;-) 4.25/4.27/4.26 zijn vervolgens de tijden.Want eens de passage in de wei achter de rug volgt er opnieuw een obstakel.We moeten een brug over en die gaat gestaag omhoog, een echte kuitenbijter lijkt het.Ook daar heeft de wind nog eens vrij spel. Km 9 komt eraan in 4.22.En zo kom ik dan uiteindelijk bij Tony, die krijgt het even moeilijk.Ik kan hem voorbijgaan richting km 10, maar hij sluit niet aan.Heel de wedstrijd heeft hij kop zitten trekken voor een paar lopers, en dat moet hij nu bekopen.Km 10 gaat in dalende lijn en daar haal ik nog es 4.08. Maar ook ik zit erdoor en km 11 in 4.11.Dan is het nog ongeveer 400 meter tot de finish, kijk even achter me en zie een paar mensen naderen.Hier zet ik meteen een spurt in, en ei zo na kan ik nog over een jongere kerel, maar mijn spurtsnelheid van 17 km/u is helaas niet goed genoeg. Finish in 49.09 voor 11,4 km, het is ooit beter geweest .En dat is goed voor een plaats tussen 40 en 50 ergens op 313 deelnemers en dus ook derde V2 ;-) Dan is het wachten op de overige loopmaatjes.En wanneer iedereen binnen is wordt er onmiddellijk afgereden richting thuis, want Mario had nood aan eten ivm met een colloscopie. Achteraf gezien jammer, want ik kreeg zonet te horen dat ik alsnog een derde plaats heb bemachtigd in mijn categorie,pfff. Weeral het podium gemist, maar ja, ik had nooit gedacht dat ik hier derde zou worden.Waarschijnlijk door het overaanbod van wedstrijden dit weekend waren de "echte" toppers elders aan de slag.Uiteindelijk moet ik me geen illusies maken, dat besef ik wel, want met een gemiddelde snelheid van 14 km/u sta je uberhaupt nergens.Maar het is uiteraard een gemiste kans, en zeker wetende dat ik Marcel, met alle respect voor hem want hij is al een paar jaar ouders al mij, zeker had kunnen kloppen, vermits ik dit jaar al x aantal keer voor hem was.Maar dat zijn vijgen na Pasen helaas.
Stilaan hoop ik nu dat mijn rug niet meer gaat opspelen, proberen de komende week nog wat rust te houden, om dan de week daarna klaar te stomen voor de volgende wedstrijd van deze Challenge, deze gaat door net over de taalgrens, Berloz, en dat ligt zo goed als in mijn achtertuin ;-). Dus volgende week voor mij geen wedstrijd. Hopelijk moet ik niet op mijn woorden terugkomen
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
.
