Nu de adductoren bijna genezen zijn en ook de ontsteking op de zitknobbel bijna tot het verleden hoort, heb ik er terug zin in. Ben steeds blijven trainen, maar in mindere mate. Vooral veel gefietst, al vind ik daar mijn ding niet echt in.

Ik heb dit jaar een zestal wedstrijden gelopen, allemaal kleinschalige evenementen waar ik hier en daar eens op het podium kwam te staan.

Ondertussen heeft zich ook weer een andere blessure aangemeld,  ontsteking van de voetpees,  ofte facias plantaris.

Maar ik kan er mee lopen, al heb ik achteraf wel weer pijn.

Ik ben ondertussen ook lid geworden van een ander loopteam namelijk TSR onder leiding van Jo Haenen.

Maar genoeg geklaagd en gezaagd, over tot de orde van de dag.

Het wedstrijdverslag van de Don Bosco Jogging in Luik,  een onderdeel van de CJPL challenge. Hier heb ik mijn interesse op laten vallen naar volgend jaar toe, als is daar na vandaag ook weer enige twijfel rond onstaan.

Vanmorgen thuisgekomen van het werk en een uurtje op de zetel gaan liggen. (Ja het is nog steeds van datte, pensioen is helaas nog veraf 😕)

Richting Luik getrokken zonder enige wedstrijdinfo, alleen het startuur wist ik ☺

Toen ik daar aankwam wist ik meteen wat me te wachten stond, en dat was zeker geen parcours "plat et rapide" zoals ze in Wallonie plachten te zeggen.

Met 181 lopers aan de start voor de hoofdwedstrijd, zijnde 10,68 km. Vrij chaotisch zoals gewoonlijk probeerde ik al dalend mijn tempo te vinden. En dat lukte vrij aardig. De eerste km liep ik onder de 4min/km, en ook de tweede, ondanks het knikje op het einde. En net dat knikje was de voorbode van een zware derde km waar ik amper 12km/u haalde. Dit trok zich nog even door en op km 5 was het weer dalen en zo liep ik nog eens onder die magische 4 min. Dan kwam er een passage door een mooi park met wat hellingen en onverharde stukken, het bleef zwaar. Op km 7 ging zelfs even het licht uit, geen evidentie als je met een zonnebril loopt. Het duurde tot km 9 eer ik terug bij positieven was. In de laatste volle km mochten we nog eens afdalen en terug een tijd boven de 15km/u. Dan was het nog een kleine 700 meter tot de finish, maar in de laatste 200 meter ging het plots weer stijl omhoog. Ik stond zelfs even geparkeerd,  maar toen ik hoorde dat het maar 50 meter meer was en twee lopers achter mij dreigend korter kwamen had ik nog een kort sprintje uit de benen geperst. Bovenbenen waren ondertussen betonblokken en ik probeerde wat uit te lopen,  al was de goesting op. De prijsuitreiking liet op zich wachten, liefst 2 uur na mijn aankomst.

Uiteindelijk ben ik als 24 ste binnengekomen in een tijdvan 47.44 en werd ik vierde in mijn categorie,  net zoals in Lantin een paar weken geleden, ook een onderdeel van deze challenge. 

Wat ik ook weer ga doen is de organisatie beoordelen op min en pluspunten.

Plus= mooi parcours

           goede parkeergelegenheid 

           bevoorrading ok, peperkoek, fruit en water bij aankomst 

Min= te lang wachten na de prijsuitreiking 

Totaal 7/10