Iedereen die ik ken en die PP kent, wil er terug. Het ritme van de stad ligt een aantal versnellingen lager dan bv het hectische Saigon. Ondanks de binnenstad ook een bijwijlen druk verkeer en opstoppingen kent, lijkt alles er veel rustiger te verlopen. Ligt het aan die honderden/duizenden charmante en vrij trage motortuktuks, ligt het aan de rustige vriendelijkheid van de bewoners? Met dank aan de Fransen voor de heldere stratenplanning, grote verkeersaders in de binnenstad, de preah Monivong en de parallelle preah Norodom, en haaks daarop de preah Sihanuk....als je die structuur in je opneemt, kom je altijd terecht. Binnenstad heeft meer weg van een provinciestad, alhoewel nu meer en meer hoogbouw zijn intrede doet. En dan zijn er bepaalde spots waar het altijd aangenaam toeven is, in en rond het drukke marktgebeuren van Psar Thmei, de omgeving van de Wat Phnom, een rustigere groene long, en de onverbeterlijke Sisowath Quay, langs de Mekong, met het restaurant- en hotelgedeelte (de Fransen hadden in gedachten een soort promenade des anglais ....in het oosten), maar de
walkway zelf strekt zich zelfs uit tot ter hoogte van democracy monument,
met de ferry ramps aan de pier.
Iets anders...de ene kamer is de andere niet....logeer in diamond palace II
(ligging perfect, vrijwel naast nationaal museum), mij toegewezen kamer was
een miskleun (geen raam, manke aircon), na klacht kreeg ik een heel wat
betere (met raam, en balkon, en zicht op nat.museum en enkele vergulde
torens van het koninklijk paleis) .....geboekt via agoda. Trouwens vorig jaar
huisde ik in de art hotel, eveneens via agoda. Deze keer rechtstreeks contact
met de art in de hoop gunstiger prijs te bedingen, integendeel, rechtstreekse
prijs bijna 10 usd duurder dan agoda prijs. Aangezien hun antwoord te laat
kwam, had ik reeds diamond palace geboekt....omdat slechts voor een dag
promotieprijs gold. Bij simuleren 's anderendaags lag prijs al hoger....
Voor insiders lijkt dat vrij normaal. Probleem is, als Vietnamees visum afloopt, dient het verlengd of vernieuwd. Verlenging gebeurt via een agency en iedereen (dwz agency, enkele mensen van immigration) wil er aan verdienen. Bijgevolg worden voor verlenging bedragen gehanteerd die op z'n minst gezegd abnormaal aandoen....300 usd voor verlenging visum drie maanden 'single'(dwz binnen die periode kun je het land niet meer weer in nadat je het verlaten hebt, in tegenstelling tot 'multiple'...dat uiteraard nog veel duurder uitvalt). Om te voorkomen dat je de zakken vult van enkelen, blijft de andere optie: een nieuw visum. Daarvoor moet je het land eerst uit. Voor de hand liggend is het aangrenzende Cambodja (waarvoor eveneens een visum is vereist...30 usd)....velen trekken naar grensposten Mocbai/Bavet en 'regelen' daar met commissies een nieuw visum en keren onmiddellijk weer terug Vietnam in. Ik heb ook overwogen om evtl naar Kuala Lumpur of Bangkok te vliegen (voor Maleisie noch Thailand is betalend visum vereist) en na enkele dagen terug Vietnam in. Airasia (zowat
het aziatische ryanair, lowcost aircompany) heeft op die bestemmingen
soms goedkope tarieven, maar hogere prijs voor return en toeslagen voor
extra's allerhande deden me die bestemmingen schrappen. Blijft
over....Cambodja. Ik hou wel van een drietal dagen Phnom Penh voor de
sfeer daar....ik reis erheen met bus (ong 240 km) en vlieg terug naar Saigon
om daar een visum on arrival te bekomen (25 usd). Daarvoor heb ik wel een
approval letter van immigration nodig (15 usd of iets meer) en uiteraard
vliegticket Phnom Penh-Saigon kost ook meer dan 100 euro. Vliegen is de
enige manier om aan dat visum on arrival te geraken (over land krijg je geen
visum on arrival). Wil je toch over land, dan kan via enkele agencies in Phnom Penh een visum 'geregeld' worden, maar ook daar gelden geen vaste prijzen en op basis van ervaringen gedeeld op reisforums bestaat zelfs de mogelijkheid dat men zich niet houdt aan afgesproken prijs !! Moraal van het
verhaal.....ook mijn manier van aan een nieuw visum te geraken kost centen
(vliegticket, cambo visum, bustrip naar PP....) maar beter zo dan corrupten
nog wat corrupter te maken. Verblijf in Phnom Penh reken ik er uiteraard niet
bij, want als ik daar niet verblijf, dien ik sowieso elders te verblijven met
maaltijden en alles erop en eraan !
Nieuwjaar is pas achter de rug of men maakt zich al klaar voor....nieuwjaar, Tet, het jaar van de haan,het echte nieuwjaar hier (Tet Ta of lunar/chinees nieuwjaar in tegenstelling met Tet Tay of westers -ons - nieuwjaar dus). Ditmaal valt nieuwjaar op 28 januari en dan is er een negen- tot veertiendaagse vakantie. Buitenlandse bedrijven zijn niet gewonnen voor dit nieuwjaar en wensen niets liever dan dat internationaal nieuwjaar wordt gevierd rond 1 januari met bijhorende vakantiedagen. Want zoals het nu loopt met twee verschillende nieuwjaren mankt de internationale handel gedurende een hele tijd. Want zelfs nu al sputtert de economische motor omdat velen al voorbereidende vakantiedagen opnemen (soms omwille van lange en tijdrovende reis naar de 'que', de heimat of plaats waar men vandaan komt), want de nieuwjaarsperiode is familiebijeenkomst bij uitstek. Zelfs 'viet kieu', vietnamezen die intussen amerikaans of australisch of frans of...staatsburger zijn geworden strijken veelvuldig in vietnam neer om met de familie Tet te vieren......
Wat mezelf betreft, net voor Tet verloopt mijn visum. Ik dien dus het land te
verlaten, trek dus naar Phnom Penh (cambodja) voor een drietal dagen, vlieg
terug op Saigon en haal daar nieuw visum op.
Intussen films gezien: een weinig overtuigend Passengers, sf verhaal, en het
verrukkelijke La La Land, dat blijkbaar nu ook onder de prijzen bedolven
wordt. Beide films in originele versie en ....vietnamese onderschriften. Maar La La Land is zo steengoed dat een tweede visie zich opdringt....
openingssekwens wordt allicht een klassieker, muziek en songs werken aanstekelijk en emma stone en ryan gosling dansen en zingen en spelen spetterend....
Kerstavond was 'ketxe' verkeersinfarct...tienduizenden motorbikes vooral van jongere generatie die district 1 compleet lamlegden. Kerstavond...christelijke dienst in de Notre Dame (Duc Ba) op misschien het meest centrale punt van Saigon: de Cong Xa Paris. Heel wat Saigonese katholieken en je merkt het, ze zijn netter gekleed, behoren meestal tot de 'gewortelde' Saigonese bevolking. Vooral begin jaren zestig werden massa's katholieken uit noordelijke gebieden aangepord zich te vestigen in Saigon....velen ontplooiden zich, onder de katholieke Ngo Dinh Diem (ook politiek 'maatje' van de eveneens....katholieke pres. Kennedy) tot de elite. Veel, vnl katholieken -alhoewel zeker niet uitsluitend- zijn huizenbezitters in Saigon, en net wie huizen of kamers bezit behoort tot de welgestelde klasse. Een opmerkelijk fenomeen (wat een toerist niet kan merken) is dat die welgestelde klasse hun huizen, appartementen, kamers verhuurt aan de miljoenen meestal jongere Vietnamese inwijkelingen uit de provincies die een stevige hap van hun toch wel vrij laag loon betalen aan de .....huur. Zelf
heb ik kunnen vaststellen dat veel woningen, vooral in de'hem' (nauwe
binnenstegen, met wat overdrijving te vergelijken met onze vroegere
beluiken) er verwaarloosd bijliggen. Er worden nauwelijks kosten aan
gespendeerd, de huisbazen 'cashen' zich rijk als volwaardige
huisjesmelkers
en miljoenen jongere hardwerkende mensen zullen er nooit ofte nimmer in slagen een eigendom te verwerven. Want zelfs een lening bij een bank te pakken krijgen lukt al amper, omdat men de lening nooit zal kunnen terugbetalen. Trouwens, woonbonussen bestaan hier niet en leningsintrest ligt..... boven 10 procent. Die miljoenen weten begot goed dat ze niet van luchtkastelen mogen dromen, ze spenderen dus geld aan betere motorbikes, betere smartphones...en heel wat jongere spaarders zijn ook wel 'zot van goud'...maw gewoon onmogelijk om een bv westerse ( en dan nog vnl westeuropese) levenswijze te vergelijken met die hier. Cru komt het neer op het feit dat de wieg waarin je geboren wordt (plus tijd waarop dat gebeurt) voor 99,99999 procent bepaalt of je al dan niet welgesteld bent....
Onze kerst en nieuwjaar horen hier eigenlijk niet thuis, behalve voor wat kerst betreft voor de vrij omvangrijke groep christenen. Dit jaar vallen kerst en nieuw toevallig op zondag zodat dat voor de meeste mensen sowieso vrije dagen zijn, maar voor de rest zijn kerst en nieuw hier in Saigon, en bij uitbreiding Vietnam, gewoon business as usual. Het feitelijke nieuwjaar hier is Tet Ta, het chinese nieuwjaar, lunar nieuwjaar en begin 2017 valt nieuwjaar hier dus op 28 januari, wat gepaard gaat met negendaagse vakantie en dus voor de meeste mensen een terugkeer naar hun soms erg ver gelegen 'que', de plaats waar ze vandaan komen en waar ze t.g.v. nieuwjaar alweer verzamelen blazen met de familie.....maar dat kerst en nieuwjaar hier ongemerkt zouden voorbijgaan, is meer dan de waarheid geweld aandoen. Al meer dan een maand bijna struikel je over alle soorten kerstversiering, kerstbomen, rode santa gadgets en mutsen....en overal waar je gaat -coffeehouse, supermarkt etc - toeteren in je oren alle domme en minder domme kerst-en nieuwjaarsliedjes, wham's 'last Xmas I gave u my
love...', abba, good old bing, 'I wish u a merry Xmas and...'. Gelukkig was er
zaterdag laatst nog een smaakvol HolyNight programma van Saigon
Classical, gaande van populaire klassiek (Lehar) tot aria's uit Haendel's Messiah. Van iemand die het kan weten, had ik al gehoord dat ze in Saigon
over zeer goeie geoefende klassieke stemmen beschikken. Ditmaal gingen dus de bariton, sopraan, tenor en een reuzegoeie kleine -qua gestalte - contratenor, en het Saigon Choir met de grootste eer aan de haal. Cesar
Franck's 'Panis angelicus' uit een Vietnamese keel moet bij instuderen qua uitspraak bijvoorbeeld een zeer zware dobber zijn geweest.
saigon...verkeersellende....grab en uber....hoe sterk is de eenzame (fietser) voetganger
Er hoeft niet noodzakelijk iets ernstigs te gebeuren om het verkeer in saigon in de soep te doen draaien. En als er dan toch een 'kleinigheid' gebeurt, zoals dinsdagochtend een zeer lichte aanrijding tussen twee auto's in de Hai Ba Trung, dan krijg je in het beste geval 'stapvoets verkeer', in het andere geval een complete stilstand....groen of rood doet niets meer ter zake....alles komt van overal en houdt alles op! Mijn stadsbus deed over zowat anderhalve kilometer meer dan een half uur. Gelukkig kunnen motorbikes nog het best proberen een gaatje te vinden, en waarom niet op ...het voetpad, als er daar al plaats is want voetpaden worden gebruikt als motorbikeparkings....en er wordt ook nog op straat gegeten, dus er staan ook eetstalletjes. In Saigon is een voetganger een vogelvrij verklaarde. Men schat dat er jaarlijks tweehonderd voetgangers het leven laten, meestal evenwel bij het wat onbesuisd oversteken, want let wel, de weggebruiker -zij het een auto/taxi of een motorbiker- zullen er alles aan doen om een aanrijding met voetganger te vermijden. De talrijke bussen, dat is een ander verhaal, want voetgangers schatten te slecht in dat een bus niet al te snel tot een ontwijkmaneuver of tot stilstand kan overgaan. Ook toeristen behoren tot de slachtoffers, veelal omdat zij zich baseren op een bescherming die zij in hun thuisland mogen genieten. Zebrapaden hebben hier geen betekenis, weggebruikers zijn niet verzekerd voor schade aan derden. En probeer maar eens 'je gelijk' te halen. Hoe begint de argeloze toerist daar aan, vooreerst al omdat je de taal niet beheerst, de politie je taal niet begrijpt, na hoeveel tijd ga je een betrouwbare advokaat vinden die wat Engels verstaat....de cynicus in mij zegt: als er toch iets van komt, dan is het eventueel jonge slachtoffer al lang met pensioen of al begraven......
Dat de motorbiker in dat helse verkeer nog het handigst laveert, is mooi gezien door de nieuwe (vooral hier motor)taxibedrijven Grab (in het groen) en
Uber (in het blauw). Je installeert bv de Grab app op je smartphone, je belt de de Grabcentrale met melding plaats waar je opgepikt wil worden en waar je heen wil. Fluks verschijnt de te betalen (lager dan autotaxi) som en vrijwel even fluks verschijnt de Grab biker, die je eveneens voor de rit een groene helm op je hoofd plant. Wie toch huiverachtig blijft voor het verkeer vanop duozit, kan nog altijd terecht bij de duizenden (vrij goedkope) taxi's. Ik doe meestal een beroep op Vinasun en in mindere mate Mailinh. Het zijn de meest betrouwbare taxibedrijven. In tegenstelling tot vroeger, toen je nog moest aandringen op aanzetten van taximeter, wordt nu spontaan taximeter gestart....startbedrag 11.000 vnd (zowat 0,45 euro) met nadien telkens plus 3.000 vnd......
In het kader van festival Europese muziek in het conservatorium het erg goeie Franse jazz kwartet van tenorist Samy Thiebault, een voor mij tot dusver onbekend combo.....maar kan toch wel wat adelbrieven voorleggen; heeft een muzikaal project achter de rug met Avishai Cohen 'artist in residence' op het laatste Middelheim festival. Geolied geheel, pianist met een eigen stijl, degelijke ritmesectie en de tenorsax, duidelijk met veel uitlopende 'krulletjes' refererend aan good old Coltrane. En zoals zo dikwijls, het jonge Vietnamese publiek kijkt ernaar en applaudisseert beleefd en...uitermate kort. Afstand tussen een Oosterse denk- en gevoelswereld en jazz is erg groot, alhoewel ik ook niet mag vergeten dat jazz ook bij ons slechts een kleine minderheid bereikt. Dag nadien muzikaal nog feestelijker: Piano Recital, een programma gepresenteerd door Saigon Classical, een jonge organisatie die probeert klassieke muziek te promoten met optredens van, naar mijn smaak althans, uitstekende jonge - zelfs enkelen piepjonge - conservatoriumstudenten. Had niet langer plaats in 'museum van
zuidvietnamese vrouwen' maar in het concertlokaal van de grote
muziekzaak, annex music school, Viet Thuong, die het sponsorship op zich
nam. Opvallend: eerste stuk was 1ste pianoconcerto van Tchaichovsky....en
de orkestpartituur werd in de mate van het mogelijke gespeeld door....een
begeleidende piano. Ik had de eer van een kort gesprekje met een van de
pianistes, Ho Khanh Van, voor wiens technische bagage ik een
onuitputtelijke bewondering heb. En wat een bescheidenheid !! Ik ken
mensen die bij manier van spreken over 1 meter wippen en met een
misplaatste bluf rondlopen alsof ze een wereldrecord braken. VAN speelde
een sublieme 'funerailles' van Liszt. Dat moet je maar doen, als mid-
dertiger. Gelieve op youtube op zoek te gaan naar HO KHANH VAN of via
'saigon classical' naar dezelfde naam en oordeel zelf bij beluisteren/zien van bv Haydn's Arietta con 12 variazioni of Bach's Italienisches Konzert..... commentaar lijkt mij dan overbodig, want als music lover word je daar ongelooflijk stil en nederig van.....
jef neve soloconcert ho chi minh city / saigon (vietnam)
Na de al te lange plichtplegingen was het de beurt aan Jef Neve. In een soloconcert dan nog. Ik had Neve vorige jaren nog zien optreden o.m. met zijn trio en ook 's met Jose James. Maar alleen ben je overgeleverd aan de goodwill van het publiek dat je alleen, zonder ruggensteun van bandleden, moet inpalmen. Aangekondigd als "jazz"concert, maar om zich te laten kooien in "jazz", daarvoor is Neve te eigenzinnig, te virtuoos, te klassiek. Hij opent met een uitgesponnen versie van 'Lush Life' van Billy Strayhorn (de muzikale maat van Duke), een statement, een compositie van een 'gay man', overigens ook een klassiek geschoold componist/arrangeur. Neve zoekt nooit naar goedkope bravoure en komt bijwijlen erg intimistisch uit de hoek, op zoek naar de toets net boven de stilte, zoals in de song opgedragen aan zijn muzikale soulmate vibrafonist Pascal Schumacher. Het enig heerlijke 'Solitude', een eigen compositie (kijk maar 's op youtube: solitude in het Bimhuis) (niet te verwarren dus met 'Solitude' van Duke) zweeft met golvende melodielijnen waarmee hij een gevoelige, complexe muzikale
constructie opbouwt. Hij weet te verrassen. En het pakkende, dreigende, zelfs apocalyptisch aandoende 'For Belgium' dat hij componeerde n.a.v. de 22/3 terreur. Gelaagd opgebouwd en in elkaar gevlochten naar een climax toe. En kers op de taart....nee, daarvoor was het concert te overtuigend subliem.....eerder een toetje dus, in de vorm van de Vietnamese tenorist Tuan die even kwam mee musiceren, met als uitsmijter een up-tempo nummer waarbij Tuan alle registers opentrok in beste bebop traditie, gevat geruggensteund door een eveneens ontketende Neve in een onvervalste jazzimprovisatie......
Naar receptie met doel eventueel een woordje te kunnen wisselen met Jef Neve; hij liet zich echter niet zien, allicht in volle concentratie op het concert, anderzijds misschien ook met het idee "wat moet ik daar met mensen die ik van haar noch pluimen ken". Uitgerekend dat idee had ik toen ik me liet taxi-en naar de Opera. Franstalige en Nederlandstalige Belgische zakenmensen of mensen met kaderfunctie verblijvend in de Vietnamese vestiging van hun bedrijf, mensen uit de diplomatie en toch veelal mensen van 'ons kent ons' en de erbijhorende businesscards. Soit, erop af, heb plichtsgetrouw jaarlijks stipt belastingen betaald, dus er misstaan kan niet! vluchtige begroeting met de Luctosa-vertegenwoordiger in Vietnam - de tricolore tipzakjes met hun frietjes maakten deel uit van de amuse-gueules - en nog even namen uitwisselen met een paar dat op zoek ging naar bekenden....en dan een losse babbel met de Vietnamese 'operations manager' van Molenbergnatie en Tuan, de Vietnamese tenorsaxofonist die ik eerder had weten optreden. Receptie zelf was first class, in aanwezigheid van Belgische ambassadrice. Een constante aanvoer van een rijkelijk assortiment exquise hapjes....en voor de eerste keer een 'heverlee' geproefd, een fris getapt biertje. Kortom, het 'boergondisch' Belgie werd met glans en smaak -schulden of niet- gul ge-etaleerd. Om 20 u stipt werd iedereen naar zijn voorbehouden plaats gesommeerd...nog niet voor het voorziene concert evenwel, maar voor de obligate volksliederen en de vrij lange toespraken, met tussenpozen vertaald, van onze ambassadrice en de Vietnamese vice-president. En dan eindelijk werd onze Jef Neve aangekondigd (wordt vervolgd)
Zowel in Hanoi als Saigon wordt een 'belgian week' georganiseerd van 12 tot19/11...het zwaartepunt lijkt me in Hanoi gesitueerd o.m. met chocoladeproeverij (daar bevindt zich trouwens Belgische ambassade). Ambassade (in Hanoi) en consulaat (in Saigon) zijn initiatiefnemers, maar alles wordt mogelijk gemaakt door een pleiade sponsors (van diamond tot silver). In het oog springende sponsors zijn MB Ageas life, CFE Ecotech (drainage), Rent a Port (ontwikkeling van industriezones en haveninfrastructuur), Nizet uit Ottignies (elektriciteitsinstallaties), baggeraar DEME, Solvay, BNP Paribas, Prov O-Vl en zowaar Vanassche fire uit Harelbeke (brandbeveiliging engineering)....in beide steden geeft Jef Neve een soloconcert. Toevallig was ik de hoogte via internet, maar tickets waren niet te koop en waren dus enkel beschikbaar op uitnodiging. Dus mijn vraag gericht aan de ambassade die mij doorverwezen naar Beluxcham en die hebben er voor gezorgd dat ik morgen vrijdag uitgenodigd word (in Saigon) op de receptie om 18.30 u in de Opera, waarna om 20 u onze Jef Neve er zijn soloconcert geeft. Iets om naar uit te kijken.
ticket (seat nummer J-2) en tweetalige uitnodiging ....in Engels en Vietnamees..."on the occasion of King's Day and the Belgian Week in Vietnam 2016....the Ambassador of the Kingdom of Belgium H.E. Mrs Jehanne Roccas has the pleasure to invite...to Cocktail Reception....the reception will be followed by a jazz concert....."
Ticket en uitnodiging bereikten me, wegens mijn laattijdig verzoek, via express delivery, waaruit ook blijkt dat ik op z'n minst met erg veel respect bejegend ben. En dat strekt hen tot eer.
Zelfs in het verre Saigon was de overwinning van Trump nieuws, zonder er evenwel conclusies aan vast te knopen....een wait and see! De jonge Californier uit mijn klas Vietnamees was 2 dagen afwezig , ontgoocheld door Trumps overwinning; hij had zijn stem niet uitgebracht, want hij had evenmin vertrouwen in de corrupte (!) Hillary. Enkel Sanders had hem kunnen bekoren, maar die lag al uit de race. Vertwijfeld vroeg ie me of een meerpartijenstelsel, zoals o.m. in Belgie, niet meer soelaas biedt. Soit, de verkiezingen zijn achter de rug....dus alle regels van de democratie in acht genomen...."give him a chance". Tenenkrullend heb ik kennis genomen van de Belgische (pers)commentaren die de nieuwe president verketteren...en die man moet nog aantreden, laat staan dat hij al een presidentiele daad gesteld heeft!! Termen als populisme en seksisme vliegen over en door vrijwel alle teksten, en 'opinierende'journalisten als Eeckhout, Vidal, Marc Vandevoorde -niet gehinderd door enige vorm van bescheidenheid overigens- reserveren voor zichzelf onbeschroomd het epitheton
'weldenkend'. Ook het orakel ven Berlare steekt als vanouds eenzelfde
waarschuwende vinger op. Volgens Tobback, godbetert, is ....Hitler niet ver
weg. En ook Eyskens -weet je nog, de man die 9/11 (2001) omschreef als het
begin van de derde wereldoorlog- doet zijn duit van dezelfde makelij in het
zakje. En zelfs heel wat vrouwen lieten zich verontwaardigd niet onbetuigd.
Akkoord, Trumps uitspraak "grab them by the pussy" was niet erg netjes,
maar volgens velen zou en moest het, corrupt of niet, een president zijn -
blijven we in het trumpiaanse jargon - 'met een pussy''! De geschiedenis
heeft het voordeel een beeld te patineren, maar had Bill (Clinton) -tijdens
ambtsperiode dan nog- ook geen losse handjes? Zelfs een wijs man als
H.Van Rompuy vond ik wat bocht missen met de waarschuwing dat het
uiterst gevaarlijk is 'de atoomknop in handen te geven van een
onberekenbaar man', alsof Trump in een soort Shining-scenario door de
gangen van het Witte Huis rondwaart op zoek naar de moorddadige knop.
Als we van iets zeker zijn, dan is het dat Amerikaanse presidenten zich laten
omringen door batterijen adviseurs, ministers en secretaries of state, knappe
koppen, veel knapper dan zij zelf. Van de geliefde Reagan is geweten dat hij
tijdens belangrijke stafvergaderingen....een uiltje mocht vangen. Het
voormalig drankorgel George W Bush, dat zich wonderwel tijdens zijn beide
terms nuchter kon houden, werd in zijn entourage overschaduwd door
uitgekookte superintelligente ministers als Condoleeza Rice, Dick Cheney,
Don Rumsfeld....
ik zou het allemaal over me heen laten waaien, ware ik niet toevallig gebotst op een erg korte facebook-quote n.a.v. de dode gevallen tijdens de anti-Trump demonstratie in Portland op 11/11.....NUMMER EEN !
Die 'nummer 1' quote komt van iemand die zich ontegensprekelijk bij de 'weldenkenden' rekent en bijgevolg de 'anderen' wel populisten vindt. Kan men nog korter iets populistisch verzinnen ? En dat omdat de verkiezingen
nu eenmaal niet verlopen zijn zoals verwacht en gehoopt.....
Her en der staat hoogbouw in de steigers. Voor wie het kan weten werpt saigon zeker het laatste decennium de ouwe kleren af....en meer staat te gebeuren: ondanks opgelopen vertraging rijdt over vijf jaar de metro of althans deel 1 ervan, van suoi tien tot ben thanh....de gigantische werken zijn duidelijk zichtbaar! Alsof niets blijvend kan blijven is ook hier alles in versnelde verandering...napoli's pizza sloot na net een jaar zijn deuren; het centraal gelegen an nhien vegetarisch restaurant verkaste naar het verder afgelegen nguyen phi khanh (manager geeft toe de verhoogde huurprijs in de binnenstad niet langer aan te kunnen). Eveneens een va-et-vient van personeel her en der. Maar de nieuwste oogverblindende creatie is wel 'saigon centre' aan le loi: het enorme, ultramoderne, luxueuze shoppingcomplex, zeven verdiepingen, waarvan twee ondergronds, dat alles rond een centrale 'vide' met op groundfloor een schaatspiste....en alle shops en eateries, cafetaria's...te prijzig voor de gewone vietnamees. Men mikt ogenschijnlijk op de reeds 'gearriveerde' vietnamees en de talloze goed
betaalde koreanen, japanners, taiwanezen, singaporezen (en hun families) die hier hun emplooi hebben
Een langeafstandsvlucht is ook altijd op het scherm voor je een les in aardrijkskunde. Istanbul ligt, alle verhoudingen in acht genomen, aan de achterdeur. Nauwelijks op drie uur vliegen (met een overigens uitstekende Turkish Airways) naar waar europa overgaat in azie. De enorme Ataturk airport is de vierde drukste van Europa. Vanuit Istanbul worden 8200 km overbrugd naar Ho Chi Minh city of Saigon in iets meer dan 9 uur, op hoogte ong.10 km. In het eerste half - vliegen net boven de Turkse kustlijn over de Zwarte Zee - blijkt hoe uitgestrekt Turkije dan wel is....dan verder over Tbilissi en Bakoe, over de Kaspische Zee, Kaboel naar het Indische subcontinent. Halfweg, na ong 4100 km scheert het vliegtuig over Lahore en iets verder Chandigar. Tweede helft o.m. over Bago (Myanmar) en bij bereiken Thailand wordt eveneens dezelfde tijdszone bereikt als die van Saigon (Vietnam). Verschil met onze tijdszone 5 uur, met wintertijd wordt dat 6 uur.
Bijgevoegde foto is veelzeggend....nuoc Bi etc " Belgie in shock omwille van terroristen"... onderschriften laten aan duidelijkheid niets te wensen over...'bomaanslag in hoofdstad Brussel....tenminste 30 mensen komen om...200 gewond....Vietnamese diplomaten ontsnappen gelukkig aan aanslag' dit is de frontpagina van Thanh Nien 23/03..de andere gezagskrant Tuoi Tre pakt eveneens uit met het schokkende nieuws..."Chau Au choang vang"...'Europa in shock'....ongeloof, niet te vatten....heel wat mensen, Vietnamezen, maar ook mijn studiegenoten uit Japan en Korea vragen me wat er aan de hand is....en telkens moet ik vrijwel het antwoord schuldig blijven, behalve de verwijzing dat IS Europa de oorlog heeft verklaard....maar het onbegrip groeit zowaar nog als ik er aan toevoeg dat de criminele daders....Belgen zijn met maghrebijnse achtergrond, Belgen die ook kansen hebben gekregen, maar de 'verkeerde' kansen hebben gegrepen (die van de misdaad) en die een maatschappij aanvallen die hen ooit heeft verwelkomd en opgenomen !! Zelf ben ik ondersteboven, de metro die ik enkele maanden geleden nog heb genomen, de metro die mensen naar hun werk of naar school of naar de winkel moet brengen en niet naar de dood. De vertrekhall van de luchthaven waar ik tientallen keren heb gekeken naar dat elektronisch bord met de departures.....en waar dat gespuis zich een recht heeft menen toe te eigenen om honderden onschuldige mensen en hun families genadeloos te treffen...
Sowieso moet ik cijfers bijstellen....als ik merk dat thegioigidong, de geel-zwarte 'cellphone'keten in groot saigon al minstens...100 outlets telt....dan zijn er allicht duizenden (ipv honderden) shops waar de smartphones en soortgenoten aan een bevolking van 12 miljoen worden gesleten. Ook wat coffeehouses betreft, was mijn vorige 'schatting' 'duizenden' te zacht....er zijn er op z'n minst tienduizend of (veel) meer ...en daar is een verklaring voor, die ik als kenmerk van saigon reeds had aangestipt: ze leven, door het warme tot hete klimaat hoofdzakelijk buiten (de - beperkte - woonruimte biedt slaapgelegenheid en ruimte om zijn bezittingen te stouwen), en ipv mensen ontvangen, gebeuren de contacten in het coffeehouse...en neem erbij dat het er aangenaam toeven is....wat het massale aantal verklaart. Elke dag word ik, wat dat betreft, nog met verbazing geslagen, telkens als ik een mij wat vreemder aandoend district bezoek.....
een website die een eigenzinnig kijkje op coffeehouses biedt is www.vietnamcoracle.com/best-hidden-cafes-saigon.
Een gereputeerde cafe is o.m. Phuc Long, een keten met talrijke cafes,
eigenlijk mikkend op een beter betalend publiek, en wat blijkt, alle Phuc
Longs bulken constant ....van een erg jong publiek....tussen zowat zestien en
dertig....en de prijzen, voor de koffie, of de juice, of de sinh to, of de tiramisu,
of de flannetjes liggen erg hoog....zijn het de kinderen van de nouveau-
riches? Would-be publiek? Of ?
Belgen baksteen in de maag....Saigonezen groeien op met motorbike/cellphone in de maag
Is NewYork de city...'that never sleeps', Saigon is de stad waar het motorbike geraas "never ends". De gemiddelde Saigonees bezit een motorbike en een cellphone. Meer dan 7 miljoen officieel geregistreerde motorbikes die elke dag onderweg zijn. Ga eventueel naar youtube op zoek naar Dan Chu, het roundabout waar zeven wegen samenknopen, een voorbeeld van hoe een vrijwel onontwarbaar kluwen van taxi's, bussen en motorbikes hun weg vinden uit de op het eerste gezicht niet op te lossen chaos...en dat gebeurt daar constant. Vraagt men mij Saigon weer te geven in vier trefwoorden, dan zullen motorbikes, coffeehouses, buiten leven en cellphones niet ver van de waarheid verwijderd zijn. Breek mij de bek niet open, maar er zijn dui-zen-den coffeehouses, in alle formaten, in alle mogelijke prijsklassen (later meer). Maar het statussymbool bij uitstek nu....is de cellphone....ettelijke honderden en wellicht meer cellphone-shops waar iphones, smartphones, galaxy, oppo, htc, huawei, lumia etc etc worden gesleten. Kopen is geen probleem want mogelijke klanten worden gelokt met....'tra gop', kopen of afbetaling, met 'lai
xuat' 0% intrest....in vergelijking met wat ik hier zie, wat dat betreft althans, is
Belgie een ontwikkelingsland. Iedereen lijkt te lopen, zitten, rijden....met ogen en/of oren op/aan de cellphone.
De toerist die op nieuwjaarsdag in saigon arriveert krijgt een vertekend
beeld ....een rustige stad, terwijl saigon helemaal geen rustige stad is! En ineens vindt hij de meeste winkels gesloten, alsof het een 'belgische zondagsrust' betrof. Veel minder verkeer...zodat velen het veel aangenamer lijken te vinden...rood licht te negeren! En politie, de gevreesde csgt, verkeerspolitie? Die ligt net als de meeste mannen hun roes uit te slapen. Of zoals het verhaaltje gaat: viets vieren erg luidruchtig, drinken tot ze dronken inslapen, eenmaal wakker zetten ze het opnieuw op een rondje dronken worden, en dat gaat maar door met het nodige gelal, gebral en al dan niet -uiteraard steevast vals gezongen- karaoke. Maar 's avonds slibben de straten en boulevards in district 1 weer potdicht met duizenden feestvierende ....brommers.
Soit, ik bezocht het nieuwjaars-paradepaardje, de vernieuwde nguyen hue boulevard, tijdens de Tet negendaagse omgedoopt tot 'duong hoa', bloemenweg, een ongemeen mooie bloemententoonstelling, kunstcreaties met bloemen.....en zoals het er tegenwoordig bijhoort, zelfs een minidrone (voor filmopname?) zweeft boven de hoofden van de duizenden bezoekers.
Een andere schitterende nieuwigheid in Saigon is de 'bookstreet', de ik schat zo 150 meter lange Nguyen Van Binh straat, volledig voor verkeer afgesloten, aan de ene zijde alle mogelijke boekhandels die hun vaste halfopen houten stand hebben, aan de andere zijde de obligate (duurdere) bookcafes. Aan beide zijden verkoelende bomen. Prachtige ligging, bezijden het al even prachtige art deco 'bu'u dien' postgebouw - enkel een wat opdringerige mc donalds heeft er zich tussengewrongen. Aan het ene uiteinde van de bookstreet loop je pal op....de notre dame, aan het andere uiteinde loop je even pal op....hard rock cafe, in de hai ba trung street.....of hoe twee uiteenlopende werelden de bookstreet in hun midden houden....een must see!
Tweemaal nieuwjaar op iets meer dan 'n maand is van het goede te veel, maar het zal de vietnamezen worst wezen....brommervrachten bier (saigon bia, 333, tiger, heineken...) werden versjouwd. Op oudejaar zag ik live de nieuwjaarsshow (+ nog 's de viering van de stichting communistische partij meer dan 60 jaar terug - nu heeft immers het XXIIde partijcongres plaats) ingeblikt voor tv...alle dans/balletuitvoeringen waren meer dan ok, kan moeilijk anders, allen hebben er maanden aan voorbereid, ze kosten trouwens niet bepaald veel, en de (beter betaalde) bekende zangers/zangeressen die er tijdens de uitvoering/opname bijliepen dienden er enkel voor te zorgen niet voor de voeten te lopen....ietwat kinderlijk hilarisch was het dans/zangoptreden van de meute meisjes (de toekomstige moeders) die de lof zongen van ho chi minh, wiens hoofd (film op achtergrond) zowaar uit een lotusbloem tevoorschijnkwam (de lotus is trouwens symbool van vietnam; de nationale carrier vietnam airlines is te herkennen aan...de lotus).....ho chi minh, die zelf nooit de hereniging in 1975 heeft meegemaakt, blijft onaantastbaar; die heldenverering blijft intact, op elk geldbiljet prijkt zijn hoofd, en steevast wordt hij familiair 'bac ho' (nonkel ho) genoemd.....maar ik vraag me af, mocht hij terugkomen, hoe hij zou reageren: zou hij trots zijn? ietwat beschaamd (alhoewel, schaamte hoort niet bij politici) ? zou hij, net zoals die andere beroemde man, 'de farizeeen uit de tempel verdrijven',
omdat zij er een zootje van hebben gemaakt ? Naar elven toe legden meer en meer feestvierende brommers beslag op alle straten ter verwelkoming van 'binh than', het jaar van de aap en weldra klonk er nog slechts een enkele kreet 'chuc mung nam moi' (gelukkig nieuwjaar)......
(Nieuwjaarsdag volgt....)
Tet ta of chinees (lunar) nieuwjaar....hun nieuwjaar in feite dat gepaard gaat met -officieel- negen dagen vakantie, velen trekken naar de 'que' (geboorteplaats) om er met de familie dagenlang te vieren, sommigen trekken er met de familie op uit (eigen land, thailand....). Al meer dan een week is het een bijna niet meer te harden drukte met het eindeloos shoppen, straten slibben dicht door de miljoenen brommers, waartussen taxi's en bussen zich werkelijk dienen te 'wringen'. Gezagsdragers hadden voordien al gewaarschuwd dat Vietnamezen zich toch niet al te veel hals over kop in het shoppen zouden storten, maar wat raad je ? Iedereen lijkt hier met een gat in de hand rond te hotsen, de vietnamese markt is een 'consumptie'-markt bij uitstek. Restaurants zitten voller dan anders, want velen hebben hun Tet-bonus ontvangen en het geld ....moet blijkbaar op. IT winkels goochelen met 'tra gop' - kopen op afbetaling...en zowaar de smartphones lijken wel zoete broodjes. Aub vergelijk niet met westerse standaard, laat staan belgische, lonen zijn d'office al erg laag en huizen/appartementen kopen is voor de happy few. Zelfs in Belgie valt men cito presto van de stoel als je....de 'lai xuat' (intrestvoeten) bekijkt waartegen geleend kan worden.....12 tot 15 %!!! En de banken floreren, kennen zowaar zelf een intrest toe voor 'spaar'geld van 7 of 7,25% (rekening in us dollar...0%), maar daaruit blijkt een zeker wantrouwen tegenover de eigen munt, vietnam dong, die amechtig de dollar nahinkelt en bijwijlen de rol moet lossen, zoals alweer een 'zachte' devaluatie teg de usd in het vooruitzicht wordt gesteld. Slotsom, er wordt op los geconsumeerd, alsof apres nous le deluge. Vanmorgen nog op de vroegmarkt, rondlopen kun je dat niet noemen, want er wordt nu eenmaal 'gemarkt' met de brommer tot bij de groenten/fruitverkoopster, dus als voetganger ben je constant gesandwicht tussen brommers. Scholen en meeste bedrijven sluiten de deuren, en vooral buitenlandse bedrijven houden het hart vast, want na de Tet vakantie duiken talloze feestvierders eenvoudigweg niet meer op.....
Hotelbooking is altijd 'n dubbeltje op zijn kant....ditmaal de 13-in een dozijn hotelkamers aan de kant en geopteerd (de raad van wijlen jan - lifetime achievement award 'beste vriend aller tijden' indachtig..."pak hedendaags en kunstig") voor een prima 'italian design' kamer, zo geplukt uit een 'biennale interieur'....slaap- en badkamer een geheel en zo ruimte scheppend, enkel helder glas tussen kraaknet ligbad en slaapgedeelte, witte wanden, veelvoud aan lichtpunten....alles was er, tot kluis en betetterde kamerjas toe.
'De Art' hotel gelegen naast nightmarket en vrijwel op hoek van riverside....de vrij dure riverside of sisowath quay (ananasjuice in de olala 2,5, icecoffee in la croisette 3,30 usd)...de enige cambodjanen die je daar ziet is personeel of tuktuk rijders wachtend op mogelijke klanten...de rest is westerling, van wie 'n uitgebreid deel er al dan niet vast resideert.
phnom Penh is een uitgestrekte, lage, stoffige stad zonder al te veel 'grootstad'allure, is ongemeen boeiend voor kort verblijf en de binnenstad is erg overzichtelijk: de belangrijkste lange assen (preah monivong, p.norodom, p.sihanouk) zijn ook leuke boelevards waar het aangenaam flaneren is. In de preah sihanouk (die naar stadion loopt) bevindt zich overigens mijn geliefkoosde brasserie Deli. Trouwens, net als in Saigon heb je het leven met de twee snelheden: dat van de armere autochtoon, waarvan biotoop (eten, drinken) de straat, en dat van de meer welgestelde op de terrassen of binnen en net daar vind je ook de westerling of de meer welgestelde oosterling, zij het cambodjaan, japanner, koreaan of singaporees.
