Een bankbediende maakte een vriend van mij ooit wijs....of de euro nu 1 dollar waard is of anderhalve dollar, je brood kost hoe dan ook 1,80 euro. Dat is waar en ook niet waar; economisten zullen steigeren bij dergelijke uitlating. Ik sta weliswaar niet aan de klaagmuur, maar ik doe toch een cijfermatige vaststelling. Gemiddeld kreeg ik vorig jaar voor 1 euro meer dan 28500 vietnam dong, nu is de waardeverhouding 1: 24600. Of anders gesteld, op 13/01/2014 haalde ik 9 miljoen dong van atm of bancontact zo je wil. De bank rekende me daarvoor 314,75 euro aan. Op dezelfde dag maar een jaar later, 13/01/2015 dus, alweer 9 miljoen dong 'uit de muur' en ....mijn bank toont me dat dat deze keer neerkomt op...359,25 euro. Een verschil van bijna 45 euro. Ik betaal voor mijn kamer in vietnam dong exact hetzelfde bedrag....in euro wordt dat een heel stukje duurder. De evidentie zegt dat hetzelfde geldt voor alle andere uitgaven. Maar soit, alles blijft best betaalbaar. En trouwens, zegt men niet 'koken kost geld'?
De amerikaanse ambassade is, net als de belgische, gevestigd in hanoi. Maar op de plaats in saigon waar de amerikaanse ambassade stond (tot 1975) en waar overigens geschiedenis werd gemaakt (denken we maar aan de spectaculaire laatste vlucht met helicopters vanop het platform bij de val van saigon), staat nu het amerikaans consulaat. Elke dag passeer ik daar op mijn weg naar/van de univ. De oude ambassade werd met de grond gelijk gemaakt en na 1995 (heropstart van diplomatieke betrekkingen tussen vietnam en usa) verrees op dezelfde site het consulaat. Ik kan me hier nauwelijks een meer beveiligde site voorstellen (en dan nog gelegen pal in het centrum van de stad). Overal in de stad hebben trottoirs verlaagde drempels (wij zouden denken.... voorzieningen voor rolstoelgebruikers, niets daarvan!) om trottoirs toegankelijk te maken voor...motorbikes, maar niet aan die imposante beige muren met daarbovenop nog een metalen met pinnen voorziene wering en closed circuit cameras. De hele halve omtrek (ik schat zo'n 150 tot 200 meter) van het consulaat (achterbuur van de site, aan de nguyen thi minh khai, is overigens het niet als dusdanig 'beschermde'
franse consulaat) is afgeboord met een-meter-hoge (betonnen? metalen ?)
palen die zo dicht op mekaar staan dat een motorbike er zich niet kan
tussenwringen. Enkele gewapende vietnamese soldaten en enkele
vietnamese (of zijn het amerikanen van vietnamese komaf?) soldaten met
amerikaans insigne op uniform houden discreet de wacht. Elke morgen
staan misschien wel een honderdtal mensen hun beurt af te wachten (voor
visum ? of wat dan ook)....maar aan de overkant van de brede en overdrukke
le duan boulevard, en dus niet op de brede vrijwel lege stoep voor het
consulaat. Je kunt/mag wel op die stoep voorbijwandelen.....maar je moet
blijkbaar bewegen. Ikzelf, rond kerstmis, bij het stilstaan op die stoep om een
foto te nemen van de door bidv bank gesponsorde kerststraatverlichting....werd gesommeerd door een vietnamese wacht dat ik
moest doorlopen en niet mocht stilstaan!!!
