Sowieso moet ik cijfers bijstellen....als ik merk dat thegioigidong, de geel-zwarte 'cellphone'keten in groot saigon al minstens...100 outlets telt....dan zijn er allicht duizenden (ipv honderden) shops waar de smartphones en soortgenoten aan een bevolking van 12 miljoen worden gesleten. Ook wat coffeehouses betreft, was mijn vorige 'schatting' 'duizenden' te zacht....er zijn er op z'n minst tienduizend of (veel) meer ...en daar is een verklaring voor, die ik als kenmerk van saigon reeds had aangestipt: ze leven, door het warme tot hete klimaat hoofdzakelijk buiten (de - beperkte - woonruimte biedt slaapgelegenheid en ruimte om zijn bezittingen te stouwen), en ipv mensen ontvangen, gebeuren de contacten in het coffeehouse...en neem erbij dat het er aangenaam toeven is....wat het massale aantal verklaart. Elke dag word ik, wat dat betreft, nog met verbazing geslagen, telkens als ik een mij wat vreemder aandoend district bezoek.....
een website die een eigenzinnig kijkje op coffeehouses biedt is www.vietnamcoracle.com/best-hidden-cafes-saigon.
Een gereputeerde cafe is o.m. Phuc Long, een keten met talrijke cafes,
eigenlijk mikkend op een beter betalend publiek, en wat blijkt, alle Phuc
Longs bulken constant ....van een erg jong publiek....tussen zowat zestien en
dertig....en de prijzen, voor de koffie, of de juice, of de sinh to, of de tiramisu,
of de flannetjes liggen erg hoog....zijn het de kinderen van de nouveau-
riches? Would-be publiek? Of ?
