Enkele dagen voor Kerst twee opvallende zaken. Primo, ik vermoed dat het Engelse woord, naast 'motorbike' dan, dat het meest gebruikt wordt 'sale' is. 'Black Friday' is vrijwel overal verwijderd en intussen vervangen door 'sale', voor alles en nog wat. Tweedens, je kunt alleen maar verlangen dat Kerst zo snel mogelijk achter de rug ligt omwille van de constant opgediste debiele kerstmuziek. Mariah Carey, maar vooral de meest ergerlijke Jose Feliciano lijken dit jaar de kroon te spannen. En wat deed ik ? Net zoals elke morgen van de voorbije week naar Coffeetime (Ng Cu Trinh), in de buurt dus, voor een caphe phin da, een warme filterkoffie, eenmaal doorgelopen overgekwakt in een glas gevuld met ijs. Na middageten/siesta korte wandeling naar de 23/9 busterminal, met de 69 naar ly thai tho en vandaar korte wandeling naar Van Hanh mall. Een warme thee in de Phuc Long daar en met de taxi terug naar Nguyen Trai. Nog een smakelijk vegetarisch gerecht (com nha - nam kho dau hu = rijst van het huis en 'mushrooms braised with tofu') in de Joi Factory, waar ik zowat wekelijks kom. Voila, een gewoon dagje, niets spectaculairs.....
Foto met een kijk op Coffeetime, half in buitenlucht dus, maar nog wel een kwelling met rokers in de buurt....
Het is niet zo dat de term 'bamboo diplomacy' enkel gebruikt wordt door analisten, de buitenwacht. Integendeel, het Vietnamese politieke establishment drukt herhaaldelijk zijn gehechtheid uit aan de 'bamboe diplomatie' als wezenlijke essentie van zijn internationaal optreden. Trong, secretaris-generaal van de communistische partij, alom geprezen voor zijn jarenlange succesvolle strijd tegen corruptie, stelt dat de Vietnamese diplomatie is als....'bamboo with strong roots, solid stem and flexible branches'....'...vastberaden, creatief, consequent, moedig en veerkrachtig om alle uitdagingen het hoofd te kunnen bieden met als doel de nationale onafhankelijkheid en het geluk van de bevolking'. Het is dus zonneklaar dat sinds de Doi Moi de ideologische scherpslijperij werd ingewisseld voor een politiek waarin nationale belangen primeren, met de klemtoon op zelfredzaamheid en multilateralisme. Op die manier slaagde het land erin een divers netwerk van strategische partnerships op te bouwen met als doel, primo een hoge graad van socio-economische ontwikkeling en secundo regionaal en internationaal prestige. Vietnam wist zich daardoor handig en flexibel te maneuvreren als het zijn eigen veiligheid bedreigd zag. Zo verbeterde Vietnam zijn banden met het Westen, wanneer Beijing zich assertiever en zelfs driester ging gedragen in de Zuidchinese Zee (Spratly/paracel islands). Vietnams internationale houding kan niet beter worden begrepen dan in de "4NOS" zoals vastgelegd in het Defense White Paper van 2019: NO military alliances - NO making sides (geen partij kiezen) - NO permission for Vietnam to be used as a military base by foreign powers ! - NO use of force in international relations.
Naar aanleiding van het polariserende van de Rusland-Oekraine oorlog werd de gehechtheid aan de 'bamboe diplomatie' nogmaals aangescherpt. Niettegenstaande de publieke opinie verdeeld is, weigerde Vietnam de kant van het westen te kiezen bij de veroordeling van Rusland. Anderzijds koos het niet voor de Russische kant door te stellen dat alle betrokken partijen zich aan de internationale wetten en aan het UN Charter moeten houden.