Ho chi minh city ...een eigenzinnige vaststelling ivm tewerkstelling
Ik zal wel 's geblogd hebben wat een kenner mij toevertrouwde en wat ik intussen op basis van eigen jarenlange ervaring kan bevestigen: veel vietnamezen zien niet veel verder dan hun neus lang is...en die is kort !
Ons lange-termijn-denken (vaste job, vast inkomen met een al vroege blik op pensioen) steekt schril af tegen het korte-termijn-denken van de vietnamees.
Jaarlijks stromen zowat 300.000 (binnenlandse) migranten vanuit de provincies Ho Chi Minh stad binnen...op zoek naar werk. Maar dat werk situeert zich dikwijls op een ander terrein dan wat wij denken, zeker als er geen beroepskwalificaties zijn.
Een 'gewoon' maandloon schommelt zo rond 6 - 7 mio vnd ( ong 250-280 euro)....maar een massa zit daaronder, denken we maar aan de honderdduizenden 'minijobs' (bv een 'bao ve' security annex motorbikestaller, zoals nagenoeg elke winkel, coffeshop, restaurant tewerkstellen). Uiteraard zijn er beter betaalde jobs (bank, IT, verzekeringen...)
In vrijwel elke straat stoot je op aanplakberichten "can tuyen nhan vien" (bediende gezocht) maar...veel ban die jobs raken niet ingevuld... de HR manager van het Rex hotel beklaagt er zich over dat zij amper kelners kan aanwerven! Uiteraard liggen lonen dus niet bijster hoog, maar zij wijst op het massale succes van de talloze Grab of Goviet motortaxi's of de erg populaire 'food koeriers' zoals de in rode hesjes gestoken 'Now'. Zij verdienen ook geen schatten, pikken wel wat 'tien bo' (fooitjes) mee, maar....en dat is wel een kernreden ! elke dag ervaren zij de...vrijheid (klanten rondrijden, naar believen pauzes inlassen, beginnem en stoppen als ze willen..). Hier raken we deels de ziel van de verstedelijkte vietnamees die in de hitte niet gemaakt lijkt voor een nine-to-five job, die zich toch zo moeilijk in een gareel laat passen ! Let wel, dit is geen eenduidige vaststelling, maar toch een niet onbelangrijk deelaspect van de tewerkstellingsproblematiek.
