vandaag groot gedeelte van de wandeling (eig fietstocht van internet) achter de kiezen ! en 'n paar ontdekkingetjes oa de mooie xa loi pagode (foto) gisteravond op park aan pham ngu lao repetitie meegemaakt van de feestelijke 03/02 ...80-jarig bestaan van communistische partij in vietnam met internationale in 'n moderner bass-and-drum kleedje maar vooral met de balletdansers/essen van de vietnamese opera-house...buitenkansje ! hopelijk vanavond opnieuw ! gisteravond vietnamees gedineerd met m'n twee vriendinnen... en alhoewel het eten constant van tussen m'n stokjes glipte kreeg ik schouderklopje dat ik het er toch zo goed van afbracht... er komt geen einde aan de saga..gisteravond weer slachtoffer van skimming (tijdens m'n afwezigheid is m'n cijferslot ontcijferd) k hoor van andere toeristen net hetzelfde verhaal, telkens in hanoi of saigon, slechts 'n paar briefjes weg, om geen argwaan te wekken.... gelukkig weer geen enorme som, maar ik loop hier nu rond met al mijn dollars en al mijn dong op mijn borst....het zijn uiterst gewiekste tiepen... en ik kan me echt niet voorstellen dat die sympathieke receptioniste of die franssprekende vriendelijke hotelmanager er voor iets tussen zitten... leven is hier overleven in de jungle van motorbikes en uitlaatgassen aangezien ik geen zittend g.. heb, denk ik er stellig aan niet in saigon te blijven maar een paar dagen ertussenuit te knijpen naar ...vung tau... wat voor de franse kolonisten 'n soort st tropez in indochine moest worden.... wordt dus vervolgd
gisteravond net nog geen 'mens erger je niet'...op bien hoa hielden twee busjes viets (doen dat daar soms nog zegt men) uit saigon karaoke (en indien het niet vals was...ik zou nog) was doodop...duitser die er met z'n vietnamese vrouw drie maanden verblijft vertrok halsoverkop met z'n motorbike.... uitbater suste dat het maar tot 10 u mocht...en zowaar van danaf was alles gedisciplineerd rustig !!! vanmorgen 220 km zuidelijker met de bus naar saigon (aangekomen 13.45)...de meesten zeggen nog saigon, maar officieel (nochtans vliegkenteken is 'sgn') is het tp ho chi minh (tp wat staat voor thanh pho, stad)...en het is heet en broeierig...het is een miljoenenstad en dus een miljoenenbrommerstad (en het opvallende is dat zij altijd doorrijden...voetgangers moeten bij oversteken maar zien dat het geen russische roulette wordt) ik hou van dat ballet van duizenden door elkaar klawierende brommers die toch altijd ergens op weg zijn ... betrek kamer in de toeristenbuurt waar het democratischer is (hong kong hotel, betaal er 17 usd, kamer op 1ste verd. met airco/fan/fridge/tv/twee bedden/secretaire/prive badkamertje) had ook keuze tussen 12 en 14 usd-rooms maar dacht eraan mezelf nog 's te trakteren...ontbijt is er weliswaar niet bij...het hotel ligt in de bui vien in het pham ngu lao-district waar het een drukte is van jewelste ik moet niet uitgerekend daar plaatsen bezoeken of her-bezoeken...ik ken het wel min of meer....een ven internet geplukte wandeling (eig. fietstocht van ong 15 km...maar fietsen is hier kiezen voor vroegtijdige zelfmoord....) zie ik me anderzijds wel maken, omdat de chinese wijk cholon op die route ligt het is hier nu kwart voor vier, internetcafe zit hier vol met kleine jonge viets die spelletjes spelen, links van mij heeft het spelertje supporters bijgekregen en een leunt zelfs al tegen m'n schouder...en rechts van mij zit 'n jong vietnamese op internet kleedjes te bekijken...jammer dat die geen vrouwelijke supporters krijgt !
met de fiets ...naar phan thiet gereden, provinciale visserstad, op cho (markt) rondgelopen, de bedrijvigheid in de vissershaven met open mond gadegeslagen (dat is 'travakken' wat die daar doen!) ...vanmorgen was naar ginder fietsen 'n fluitje van 'n cent ....terugrit zonder beschutting met harde zeewind tegen (bij afdaling stond ik zowaar stil - bij helling diende ik uiteraard af te stappen) en smachtend naar 'n palmboom om kortstondig - al was het maar tien seconden - beschuttende verkoeling te vinden......onderweg de cham ba (chamtorens) bezocht; de hele wereld lijkt op stap (litouwer tegen het lijf gelopen, kennisgemaakt met twee vriendinnen uit zwits.: samantha en duscita - die laatste dan nog van bosnische afkomst...) en aan phan thiet-zijde in mui ne lijken de russen wel thuis (opschriften in 't russisch...en ik heb daar al meer russisch gehoord dan in m'n hele leven samen) morgen om 9 u neem ik bus naar saigon(vermoedel.aankomst 14u).....stad waar iets wat onmogelijk lijkt zelfs mogelijk kan worden; wat hitte betreft is het een van de bakovens van de hel... in 't weekend ga ik samen dineren met de twee vriendinnen nhan en thuy, twee vrouwen voor wie ik 'n enorme bewondering heb...allebei uit hue (dwz 1000 km ver)...mid-dertig, universitair geschoold (nhan account manager tecapro...telecom-staatsbedrijf - thuy quality control manager adidas) (thuy moet 'n paar keer per jaar naar herzogenaurach - hoofdzetel adidas duitsl.)....beide vrouwen zijn dus geen anneke en mieke.......ze worden onderonderbetaald....beide vrouwen staan stijf van de stress....beide vrouwen hokken in 'n appartementje waar ze nauwelijks hun kont kunnen draaien (gelukkig is hun kont niet breed, maar hun soortelijk gewicht is veel groter dan hun natuurlijk gewicht!)....om te overleven ver ver van je familie (want in saigon is 't economisch om doen, niet elders) moeten het sterke vrouwen zijn..... - en laat het water dat ik drink even vitriool zijn wat uit m'n porien parelt - het zijn vrouwen die niet zoals sommige soortgenoten in belgie de staat aflebberen ('n staat die begot geen geld heeft en nooit geld had en er zelfs in slaagt onze energie aan het buitenland te verpatsen) of kinderen geregeld afstorten bij de oma's en de weet ik wat niet allemaal......en volgens mij maakt ook dergelijk voorbeeld het gezegde duidelijk dat de vrouwen de oorlog tegen de amerikanen hebben gewonnen.... foto...strand mui ne vanuit m'n guesthouse
there are places I remember...some have changed (beatles 'in my life') alles verandert..ook mui ne...rechtover m'n stam-resto 'my hanh' stond 'n barak met petflessen 'nuoc mam' (de beroemde vietnamese vissaus die 'n wel eigenaardig geurtje afscheidt)... nu staat er 'n riant huisje; de strook weg tussen guesthouse en resto was vroeger pikdonker...nu staan er frisse nieuwe verlichtingspalen te fonkelen...en de man die me toen elke middag me 'n bowl gaf waarin ik m'n bij hem gekocht fruit ombouwde tot 'n heuse fruit salad... heeft het fruit opgegeven en heeft zich geworpen op waarschijnlijk veel lucratievere 'nuoc mam' mui ne is in feite 'n kilometerlange straat (nguyen dinh chieu...die op 'n bepaald moment zelfs naadloos overgaat in huynh thuc khang) (is het 15 of wel 20 km of meer?) die loopt van het vissersdorp mui ne naar de chamtorens net voor vissersstad phan thiet: aan de ene kant van de straat (landzijde) en de andere (zeezijde) krioelt het van hotels, (dure) resorts, (budget)guesthouses, resto's, travelagencies, shops, huisjes, 'n paar scholen en trouwens ook 'n splinternieuwe ..kerk (nha tho rang).....aan zeezijde beschikken hotels en ghs dus over 'prive'strand (in mijn geval 'hoa bien' klotst de zee zowaar tegen het muurtje van mn' gh-domein.......'mijn' gh ligt op 'n zucht van mui ne vissersdorp (foto) ! eindelijk wat minder mensen in m'n omgeving.... wat rustgevend is...de laatste tijd me te veel uitgeput met mensen in andere talen wat me geestelijk wat leeg heeft gezogen ! nu wat meer de plugs in en... muziek trouwens elke dag van de nu om en bij 45 dagen was ik in overdrive (met doorkruisen van landen die ofwel 8 ofwel 10 maal groter zijn dan belgie maak ik elke dag wat mee....ik geef dus telkens heel wat prijs....maar anderzijds heeft 'n mens ook recht op 10 procent geheimhouding en bovenop nog 's 10 procent geheimzinnigheid)
wilde ik het vanmorgen rustiger houden, ik was getiktakt om naar de red canyon te fietsen (een van merkwaardigste natuurverschijnselen die ik ooit zag)...de hitte hangt als 'n loden kleed rond m'n lijf...alle water dat ik drink lijkt er via de porien weer uit te parelen en zelfs bij inspanning uit te stromen....bij 'n vermeende toegang moet ik halt houden (cong ty... zegt 'n guard....het is dus 'n bedrijfsingang), iets verder bij 'n openstaand hek doet 'n man teken weg te gaan, op wat vragen van mij gaat ie niet in, iets verder twee jonge vriendelijke viets achter afrastering - dus op 'canyonterrein - 'camvao' verboden toegang.... het zal me dus weer niet lukken....het lijkt wel 'n mooie vrouw die je slechts een nacht hebt liefgehad en je met nostalgie achterlaat !!
gisteren wat te laat doorgezakt (alhoewel nhatrang zeker nietde plaats is om dat te doen) 'vibrant place'van 's morgens vroeg tot 's avonds...vroeg ! en de autoriteiten en politie hebben blijkbaar alles in ' t werk gesteld om van die badplaats geen 'bangkok' te maken....het is alsof er 'n reusachtige kuisheidsgordel hangt boven nha trang....
met bus (16 pass.) naar mui ne en met melding van mijn verblijfplaats afgezet aan m'n 'nha nhgi' (guesthouse) ' hoa bien' (zeebloem)....ik bof...heb'n kamer ong. 11 stappen van de fantastische enorme zee die zich koestert in ....de hete zon.....het is er eindelijk ...de hitte (in saigon -waar ik in het weekend vermoedelijk zal zijn....wil er mensen zien - wordt dat ongetwijfeld bakken.. ik ken dat: geen seconde droog staan, altijd zweten)....nu in dit kleine internetlokaaltje stroomt het zweet van mijn lijf
hoa bien..kamer (foto) met airco en fan, zelfs 'n kleine tv (hopelijk doet ie het) en 'n ietsie pietsie tienie wienie klein badkamertje met propere wc (dient gezegd), wasbekken en douche....10 usd ofte 190.000 vnd ....ik heb al voor drie dagen geboekt !!! net bij de patron fiets gehuurd (20.000 vnd), 'n verdomd lekkere pho ga (noedelsoep) tot de bodem geledigd ... met 'n cola was dat 21.000 vnd (dat is minder dan 1 euro aub) op het programma staat dus fietsen, straks een fruit bowl die ik zoals vorig jaar zelf samenstel (hopelijk is die man weer even gedienstig) en 's de hammock uitproberen (van in laos geleden dat iknog 's in de hangmat lag)........
wat maakt nha trang (foto) anders dan belgische kuststeden ? er is een kilometerlange weg langs de zee, de tran phu, maar tussen zee en tran phu liggen een relatief smalle strook strand met alles erop en eraan, daarnaast wandelpaden (en er wordt gewandeld, neem maar aan) en daarnaast parken dooraderd met wandelpaden, bespikkeld met beeldhouwwerk, zitbankjes, zitkioskjes, zelfs speelpleintje met aluminium tuig aub, en overal ertussen fijngeknipte beplanting, palmbomen met riante kokossen.... met fiets aan de hand heb ik zo het hele zootje verkend !
kogeltje door de kerk...naar mui ne (90.000vnd) via pham rang (ik hoop daar de chamtorens te bewonderen die ik in gedachten heb, wegens nog gezien op foto (heb geen gids bij..sleur zo al genoeg papier mee) vanmorgen diende ik xe om (motorbiker) af te wimpelen die me al dagenlang probeerde te overhalen met hem via via naar mui ne te trekken...ik betaalde hem uiteindelijk 'n koffie...vanmiddag houdt hij weer staande (en enerverend bezig)...klaagt dat hij geen geld heeft, brandstofvoorraad in tank slinkt, z'n vrouw maakt misbaar wegens z'n thuiskomen zonder geld, kortom z'n zelfbeeld is naar de vodden, maar wat kan ik er aan doen ? dit illustreert de situatie waarin velen zich bevinden ...broodjes te weken gelegd bij toeristen...maar nu minder toeristen en sommigen huren intussen zelf motorbike of fiets.....
ik heb het er met enkele medereizigers over gehad...in belgie is alles zodanig georganiseerd dat belgen bij het minste de pedalen kwijtraken, omdat ze voor alles en nog wat aan de uier van de staat gaan slurpen...hier moetem mensen in de eerste plaats voor zichzelf zorgen en de meesten slagen er met hun bekende fighting spirit in om het hoofd boven water te houden...... en dus toch zonder dat er zoals bij ons uitgewerkte structuren bestaan, verloopt het leven hier ahw 'organisch' een belg met de mentaliteit van (bij het bekritiseren van een put in een wegdek) "ze zouden er iets moeten aan doen" is 'n overbepamperd, verwend wezen dat zich in 'deze' wereld moeilijk staande zou weten te houden
maar, net zoals bij ons, zijn er mensen die uitzonderlijk welgesteld zijn, sommigen behoorlijk, sommigen wat minder en sommigen slecht tot bijna slecht...kortom, veralgemeningen zijn onjuist, en absolute waarheden bestaan niet ! nog 'n uitsmijter: soms opvallend bijna de 'zorgzaamheid' voor elkaar in het verkeer...uit eigen lijfsbehoud is men tegelijk voorzichtig voor de andere....
dit wordt vermoedelijk laatste dag nha trang...straks spring ik fiets op en ga op informatie in enkele agencies..... hoe ik hier wegraak....het zal allicht mui ne worden, want in 't weekend wil ik in saigon zijn (!) .... en wat dan in laatste week gebeurt weet ik vooralsnog niet (terug mui ne of trek ik iets zuidelijker naar de mekong delta?) ik laat zoveel mogelijk over aan 'gecontroleerde improvisatie'
ik bewoog me reeds als 'n volwaardige 'cascadeur' tussen de honderden brommers, fietsers, auto's, taxi's, xy clo's....in de wetenschap dat ze toch altijd wel 't verkeer juist inlezen en inschatten... tot ik gisteravond 'n accident zag:brommer vs taxi... onmiddellijk volkstoeloopje.... en.....ze winden er geen doekjes om.... brommer-ist werd vierklauwens opgepakt, min of meer in de taxi gegooid en wellicht richting 'benh vien' (kliniek dus).....ik bewoog me zonder licht van dan af wat meer uiterst rechts etc etc
vanaf 10 's avonds is dat hier vrijwel morsdoods, op 'n schaarse brommer, 'n werkloze xy clo-ist half-slapend in z'n voertuig, 'n duo schoolmeisjes samen op een fiets (waar komen die nu nog vandaan?), 'n even werkloos ouder hoertje op haar retour, 'n middenstander die het vuil en tegelijk z'n zorgen wegbezemt na........ maar 's morgens, voor zessen reeds is die stad hier springlevend, op de promenade wordt gevolleyd, gebadmintond, ouderen staan te stretchen als hadden ze hun leeftijd onder handen.... jonge meisjes in hun gracieuze ao dai-tuniekjes en hun lange zwarte paardenvlecht als 'n trofee op hun rug......op straathoeken dampt het van de straatkeukens...viets jong en oud op lage plastic stoeltjes genieten van hun eerste pho ga of pho bo of pho heo ( zij het nu kip of rund of varken, het is pho ...hun wereldberoemde en ik moet toegeven uiterst lekkere noedelsoep)....en vrijwel iedereen loopt hier op slippers...het klappert en klept...het wordt 'n bijna even vertrouwd geluid als het brommeren !
kennisgemaakt met uyen, 'n easy rider, die me enthousiast maakte om met hem als motorrijder in de toekomst (?) de ho chi minh-trail af te rijden....maar first things first eerst.... en vanavond nog 's afspraak met salvatore, italiaanse belg uit luik, om samen te gaan eten (en hij zou geen italiaans bloed in de aderen hebben... hij grijpt constant naar z'n hart en ik zie de testosteron in z'n ogen ontploffen als sierlijke vietnamese 'phu nu' -vrouwen- z'n weg kruisen.....) foto nha trang strand en omgevende bergen
vanmorgen m'n receptioniste (die êr pás 'n nachtje werk had opzitten) getrakteerd op 'n ontbijt next door... pho ga (noedelsoep met kip) tẻrwijl ik het hield bij 'n westerse 'banh mi' ('n baguette dus) met 'ca phe den' (black coffee)....daarna probeerde het wicht me gelukkig te maken met 'n bezoekje aân de 'zêemarkt', maar ik had er vlug m'n bekomst van, aangezien ik ménsen zo voelde denken 'wat steekt die ouwen allemaal uit met dat jong ding'.... (terwijl ik nu blog, brengt diezelfde brave ziel me drie 'chuoi' banaantjes..om mijn internethonger te stillen)
zeg nooit nooit ....zegt men wel 's.... vorig jaar was ik niet zo begeesterd door nha trang (ik vẻrbleef te ver ...in la paloma...7km van strand....en ik voelde me niet alleen ziek, ik was ook ziek en hoestte m'n longen bijna uit m'n lijf) ... nu heb ik nha trang in m'n armen gésloten (ook al omdat ẻr weinig tỏeristen zịjn....en de viets die brommeren voort...)
gísteravond nog 'n tweetal uurtjes genoten vanop m'n terras zes hoog ....schuimkopjes van de golven gadeslaan die zich vanachter de palmbomen ontrollen ....zelfs het reuzerad trekt trage rondjes..... en het gebrommer vẻrmindert stilaan in intensiteit naargelang de tijd ópschuift naar tien, elf, twaalf
enkele vaststellingen: de viets zịjn zot van 'bong da' en wat ís dat ? 'voetbal' ...'s mỏrgens als ik me was, als ik 's in de kamer kom, zet ik het sámsung scherm dat tegen m'n muur kleeft aan en....het is 'reading-bủrnley' of 'depor-bilbao' of...
taal...soms probeer ik mensen uit de weg te gaan.... om niet almaar door hetzij iets in tieng viet (vietnamees dus) proberen duidelijk te maken wat sommigen dan begrijpen, anderen niet.... hetzij om me weer 's op te offeren ên met westerlingen 'n taal te hanteren die de mịne niet is.... vandaag sympathieke italiaanse belg uit luik ontmoet (en samen gedineerd)....maar die man spreekt alsof ie thuis is...en ik stuntel in 't frans en pịjnig m'n hêrsens en word geestelijk echt moe moe moe...... en als vietnamezen spreken begrijp ik er (tenzij de gebruikelijke gemeenplaatsen) vooralsnog niets van... vandaag chamtorens (9de tot 11de eeuw) ponagar (foto) her-bezocht... (verontschuldiging....schrift vertoont hiaten...vietnamees klavier...ook om moe van te worden !!!!)
vandaag groot gedeelte van de wandeling (eig fietstocht van internet) achter de kiezen ! en 'n paar ontdekkingetjes oa de mooie xa loi pagode (foto)
met de fiets ...naar phan thiet gereden, provinciale visserstad, op cho (markt) rondgelopen, de bedrijvigheid in de vissershaven met open mond gadegeslagen (dat is 'travakken' wat die daar doen!) ...vanmorgen was naar ginder fietsen 'n fluitje van 'n cent ....terugrit zonder beschutting met harde zeewind tegen (bij afdaling stond ik zowaar stil - bij helling diende ik uiteraard af te stappen) en smachtend naar 'n palmboom om kortstondig - al was het maar tien seconden - beschuttende verkoeling te vinden......onderweg de cham ba (chamtorens) bezocht;
wat maakt nha trang (foto) anders dan belgische kuststeden ? er is een kilometerlange weg langs de zee, de tran phu, maar tussen zee en tran phu liggen een relatief smalle strook strand met alles erop en eraan, daarnaast wandelpaden (en er wordt gewandeld, neem maar aan) en daarnaast parken dooraderd met wandelpaden, bespikkeld met beeldhouwwerk, zitbankjes, zitkioskjes, zelfs speelpleintje met aluminium tuig aub, en overal ertussen fijngeknipte beplanting, palmbomen met riante kokossen.... met fiets aan de hand heb ik zo het hele zootje verkend !
dit wordt vermoedelijk laatste dag nha trang...straks spring ik fiets op en ga op informatie in enkele agencies..... hoe ik hier wegraak....het zal allicht mui ne worden, want in 't weekend wil ik in saigon zijn (!) .... en wat dan in laatste week gebeurt weet ik vooralsnog niet (terug mui ne of trek ik iets zuidelijker naar de mekong delta?) ik laat zoveel mogelijk over aan 'gecontroleerde improvisatie'
vanmorgen m'n receptioniste (die êr pás 'n nachtje werk had opzitten) getrakteerd op 'n ontbijt next door... pho ga (noedelsoep met kip) tẻrwijl ik het hield bij 'n westerse 'banh mi' ('n baguette dus) met 'ca phe den' (black coffee)....daarna probeerde het wicht me gelukkig te maken met 'n bezoekje aân de 'zêemarkt', maar ik had er vlug m'n bekomst van, aangezien ik ménsen zo voelde denken 'wat steekt die ouwen allemaal uit met dat jong ding'.... (terwijl ik nu blog, brengt diezelfde brave ziel me drie 'chuoi' banaantjes..om mijn internethonger te stillen)
