morgen terug naar Ubud...vandaag relaxen in Senggigi....'n tiental jaar geleden zou Senggigi zowat het st-tropez van lombok worden (of het balinese kuta op lombok)....maar de aanslagen, de eerste aziatische financiele crisis en....rassenonlusten van ong. 10 jaar terug hebben dat 'n halt toegeroepen, gelukkig maar: het blijft kleinschalig en al klaagt men hier omwille van te weinig toeristen, voor ons is het hier best ok...en bovendien swingt het hier ! er zijn'n aantal tenten waar ik nog geen voet heb gezet, maar met de matahari (avondeten), de happy (vroege avond) en de marina club (late avond) heb ik ruimschoots genoeg.....en ik zal zeker met 'n klonter weemoed afscheid nemen van Senggigi... rassenonlusten?? er blijft'n latent ongenoegen over de hier residerende en ondernemende chinezen (die je niet ziet maar die heel wat zakelijke touwtjes in handen lijken hebben); de locals vinden dus onomwonden dat chinezen met heel wat geld gaan lopen, maar anderzijds -vind ik- dat locals toch van weinig ondernemingszin blijk geven....ze klagen, ze jammeren, ze emmeren dat ze arm zijn, en ze voegen eraan toe dat dat hun lot is. maar het beleid neemt verkeerde beslissingen (zo werd een 'n luxueuze betegelde wandelweg aangelegd tussen zand en de hotels/resorts...terwille van precies die resorts.....maar serieuze voetpaden aan de straatzijde zijn er niet of in zeer slechte staat, zodat als het goed regent - en hier regent het zeer goed- een helft van de straat onder water staat)...en geld om te onderhouden of te verbeteren is er niet...en dat geldt voor lombok en dat geldt voor heel indonesie....wegen in slechte staat met putten waar schokdempers van scheuren (en als er dan eens wegen in goeie staat zijn, zoals 'n strook in oost java, dan is die er gekomen op prive initiatief van een elektriciteitscentrale die daar gevestigd is) stel je voor, in heel java (hoofdeiland waar de helft van de indonesische bevolking woont dwz 120 miljoen) is niet een,een, een autosnelweg!!!!!
zaterdag zo'n dag (the morning brings the mystery, the evening makes it history uit 'the morning sun' robbie williams) van 's morgensnog niet weten wat ik's middags zal doen etc etc....dus tegen elven fiets gehuurd, en dan ingeving waarom niet naar Narmada (waar het bronwater vandaan komt), dus de baan op in de hete dag, zweten en water drinken....Narmada, prachtig park twee eeuwen geleden door koning van Lombok aangelegd als kopie van de berg Rinjani,met ernaast dus'n vijver gevoed door bronwater (als kopie van meer in de Rinjanivulkaan)....daarna fietsen naar Mataram, hoofdstad van Lombok (even shoppen in de mall) dan way back naar Senggigi voor het traditionele 'menu' avondeten en party-en....... kennisgemaakt met nederlander + vlaming die er al lang wonen, samenwoonden met indonesische partner en...end of the story.....volgens hen is het moeilijk om volwaardig te integreren in hun maatschappij; vriendelijk zijn ze wel (iedereen noemt je hier na 'n uur 'my friend') maar de kloof (uiteraard ook qua welstand) blijft onoverbrugbaar.....maandloon ligt om en bij 1 miljoen rp (dus 'n goeie 90 euro); veel gebeurt op krediet (bv de motorbike, het vervoermiddel van iedereen hier), er wordt veel (prive) geleend en ...er wordt zelden, maar meer nooit, terugbetaald. dit land is corrupt, iedereen beseft dat wel, maar er is lijdzaamheid in de hand gewerkt door de godsdienst (islam) die zoals alle godsdiensten de mensen dom houdt....er is 'n politieapparaat (behoorlijk betaald...dus trouw) dat niet nalaat z'n tanden te laten zien (voorbeeld gisteren: in de Marina club....neerstrijken van 'n politie-eskadron, ik schat zo'n 15,de eerste met machinegeweer....blijkbaar controle van de boekhouding/facturen van manager...openlijk ! ik stond er zo op te kijken hoe elk blaadje(factuurtje?) werd bekeken en omgedraaid....blijkbaar niets onwettigs gevonden...ze dropen af.......) en iedereen die geen vast werk heeft improviseert maar wat om aan geld te geraken (ende toeristen zijn zo'n bron bv ze verhuren hun motorbike etc), dus iedereen verkoopt of verpatst, maar niemand kijkt verder dan z'n neus (en die is redelijk plat, dus!!!)...
gisteren walk rondom eiland tot sunset bar...en goeie sunset! bloedhete dag en neem daarbij het feit dat er 'n ongewone vochtigheid heerst die maakt dat alles (rugzak sokken hemden etc) er gedurende dagen wak en vochtig blijft (en nu pas terug in S. opdroging) minpunt gili...partynight (woensd) met alleen westerlingen (je waant je dan niet langer in gili maar in sidney) en terugtocht ...bootje geen probleem, maar eenmaal aangemeerd in bangsal word je overspoeld door allerhande pluimage dat je wil belazeren; enkel alert blijven en af en toe van je afbijten helpt...dus ondanks de chaos (met concurrerende agencies waarbij de toeristen geboekt hebben) vind je uiteindelijk toch minivan die je naar S.brengt dus S.is 'n bekend gegeven en dat doet deugd (men kent je nog...de orang belgia) want zowaar brachten ze me twee verloren voorwerpjes terug vandaag en morgen staan twee stomende avonden te wachten, hopelijk kan ik een tijdje meepartyen..raak ik wat vermoeid, de dagen Ubud moeten we dan weer op mijn positieven helpen ik ben dus weer in Lombok (het javaanse woord voor spaanse peper) , het gecko-eiland (symbool is dus de gecko) en als je 'n gecko in je kamer hebt zou dat 'n teken van geluk moeten zijn....in elke kamer hier heb ik 'n gecko gehad....mag ik tevreden zijn of niet ????
na het rondje wandelen rondom het koraal eiland, het klimmetje gisteren naar de hill of gunung, maar hoe er geraken is best exemplarisch voor heel zuid-oost-azie; eenmaal off the beaten track is het zoeken en nog 's zoeken en ons verwend zijn met onze wegwijzertjes en het onbreken ervan hier doet ons menigmaal tilt slaan ('all the roads we have to walk are winding, and all the lights to lead us they are blinding' oasis -wonderwall) dus dat was verkeerd stappen, terugkeren, paadje volgen dat dan doodloopt, plots weer paadje, wandelen op soms prive-bezit, of op terrein waar je helemaal niet mag...en oplopend tussen de koeien en hun verstijfde vlaaien en dan.....plots stoten op 'n uitgestrekt zonnepanelenpark in aanbouw (voor de energievoorziening van het eiland) en dan eenmaal op de top (vraag me niet op welke manier) de prachtige views op eilanden gili meno en daarachter gili air, en wat verder het vagere bergachtige bijna spookachtige lombok...en de adembenemende views op de beach met enorme kladden dicht opeengepakte donkere palmbomen als waren ze als 'n strijdmacht opgesteld ter vrijwaring van hun kust en ...intussen natuurlijk bestookt door de vele vele en nog 's vele muggen die me bewerkten als was ik 'n prikbord
contact met local leert me dat er zowat 1000 locals op het eiland wonen en een even groot aantal (!)westerlingen werkzaam in administratie, duikclubs etc etc, en men schat dat er dagelijks -en hier moet ik wat bijstellen- 2000 a 2500 toeristen zijn,meestal aangevoerd uit Bali, 'n klein Belgisch voetbalstadionnnetje dus en nog iets...alles wordt hier geregeld met quota: er zijn maar 30 cidomo's (paard-kar) voor het transporten taxi om wildgroei en ongezonde concurrentie te voorkomen, ook het aantal bootjes voor aanvoer toeristen/goederen (plus boatsmen) is geregeld, en zelfs het aantal (groot woord) 'dokwerkers' (mannen en vrouwen) die elke dag toch wel heel wat goederen van de bootjes aan wal dragen, trekken of slepen .... nog enkele boekingen verricht...morgen terug met bootje/minivan naar...Senggigi plus hotelbooking Kuala Lumpur via internet...Matahari Lodge (2 tot 4 febr)
gisteren wandeling rondom het koraaleiland gemaakt (overal koralen aangespoeld) met de nodige fotostops en de final stop aan de sunset-bar ong 3 uur...dikwijls weg gekruist met fietsers, maar de zandpaden lenen zich nauwelijks tot fietsen, het dikke zand noopt geregeld tot afstappen ... reeds aangestipt dat dit 'n eiland is zonder motorvoertuigen, rustig dus, enkel fietsen en de cidomo, het aardige duo paard-karretje (er is zelfs geen politie) gisteren ook gemerkt dat bevoorrading van eiland (niet enkel plaatselijke bevolking maar ook de toeristen die her en der verspreid toch samen 'n goed gevuld voetbalstadion moeten vullen) 'n hachelijke onderneming is...er kunnen slechts kleine bootjes aanmeren en grote vrachten moeten zoals gisteren manueel met 'n mankracht van zo'n 15 trekkers aan wal gehesen worden !! ik verblijf in 'n democratsich kamertje (125.000rp) maar tijdens wandeling heb ik gemerkt dat er logies is voor elk wat wils en voor ieders beurs (tot 162 usd ...per nacht) m'n programma'tje voor laatste week indonesie ligt nu wel vrijwel vast.... tot vrijdagochtend op gili, dan naar Senggigi terug (het is immers weekend en tijdens weekend draait S. op volle toeren!).....op maandag dan terug naar Ubud om er te...rusten en dan wordt het stilaan 02/02 voor de vlucht maar Kuala Lumpur reizen is ook organiseren...ik liet m'n hoofdbagage in Ubud (Bali) - ik kan het me trouwens niet voorstellen hier op Gili met al mijn zware spullen...en dus ook benen in het water...aan land te gaan - en ik liet er ook 'n deel laundry.....in Senggigi liet ik ook laundry (eerste werk bij aankomst zal dus zijn het ophalen van m'n versruikende hemdjes en onderbroekjes en sokjes)...en voorlopig behelp ik me ook wat met hier aangekocht t-shirts t-shirts (of ander dingen aankopen) is altijd bargaining...ze beginnen telkens met forse aanvangsprijzen....ikzelf opteer voor de win-win...die mensen moeten ook leven en ik stel voor mezelf 'n prijs waarboven ik niet ga voor 'n t-shirt (30.000rp)
gisteren op tijd in bed......niet kunnen slapen...dus eruit en naar Marina (senggigi) ..daar bleef ik zowat twee uur lang gespijkerd op mijn stoel met open mond te luisteren naar 'n heerlijk stomende band opgejut door een geblonde indonesische knaap en twee prachtig gebeeldhouwde zangeressen...niet the usual stuff maar het hardere werk b.j.thomas etc....gevolg net op de valreep om 8.30u vierklauwens het bed uit, spullen in m'n rugzakjes en hemd nog open uit de broek de minivan ingestormd richting bangsal waar de boot ons om 10u overbracht naar gili trawangan (een van de drie gili's..het grootste en meest toeristische naast het rustiger gili air en het nog rustiger meer muggenrijke gili meno waar tijdje geleden nog malaria leek vastgesteld)......natuurlijk was het inschepen weer 'n heel avontuur met foefelaars, ritselaars allerhande die je er proberen in te luizen...een voorbeeldje slechts: enkelen proberen je 'n retourticket te verkopen onder het mom dat er ginder geen te krijgen is.....op je hoede zijn kan niet altijd, want als je de eerste keer ergens komt, weet je hoegenaamd niet het reilt en zeilt jammer door mijn verslapen geen afscheid kunnen nemen van sandra die vandaag naar flores afreist.... toch nog 'n sociaal uitsmijtertje....ik had het wel voor de tuinman van Lina Hotel...Rusdi...kwam zich gisteren even neervlijen voor m'n zetel op m'n balkonnetje.....de man (en volgens hem ook de waiters en waitresses etc van het hotel....een hotelstaff van 26 stuks) verdient per maand 1 miljoen rupiah (ong 91 euro) en als er minder toeristen zijn trekt de manager het loon naar onder tot 800.000 rp...en de man werkt 7 dagen per week (en de tuin ligt erbij als gelikt) en elke morgen neemt ie de bemo naar het werk (5000rp) en 's avonds weer terug....en de man lijdt aan cataract (voor ons 'n kleinigheidje om dat op kosten van de ziekteverzekering te laten corrigeren).....en zal er blijven aan lijden
het wordt eentonig...ik blijf hier plakken...waarom? omdat ik me hier te pletter amuseer...ik doe wat gedurende de dag (zoals vandaag vrijwel niks) en dan wordt het tegen vieren 'n quasi 'apres ski'...met de alleraardige nederlanders sandra en olaf bintang-en (bintang is biermerk) vanmorgen geboekt naar gili trawangan (het paradise eiland zonder gemotoriseerd verkeer en met cidomo, dwz klein karretje getrokken door klein paardje) Senggigi het kleine onooglijke oord, 'n dorp van niemendal, met prachtige beach weliswaar, en 'n aantal zaken met live music 's avonds met ongelooflijk sterke cover-bands die er alles zowat doordrammen van stones over reggae en u2 tot james morrison nadeel ? uiteraard zijn er nadelen.... als je vriendelijk blijft (zoals ik) word je dagelijks overwoekerd door verkopers allerhande van halsbandverkopers tot masseuses (oa een die me gisteren goed gekneed heeft)....voorbeeld..vandaag vrijwel op strand ontbijt...pas mijn eerste toastje in de mond en vijf hitsige verkopers rond mij (van batik..over t-shirt-aanbod...tot parels en horloges) en natuurlijk maak je dan 'vijanden'...gisteren wat vriendelijk gekeuveld met potentiele 'gili' verkopers, vandaag geboekt, dus 'n aantal van die potentiele verkopers ontgoocheld.....en er zijn zo weinig toeristen waarnaar zo veel verkopers allerhande hengelen dat je er tureluurs van wordt..als ik vandaag mag afsluiten met 'n raadgeving: als er mensen mochten zijn die denken dat je hier goedkoop 'n hele tijd kunt doorbrengen, geloof het niet......de rupiahs vliegen hier (en niet bij mij alleen) in het rond...en buitensporige zaken zijn hier vooralsnog niet gebeurd....maar niet getreurd!!!!!
