vanmorgen bracht mr lee (stockbroker van beroep, opgeleid in cardiff, is hem aan te zien, fijne gecultiveerde meneer) me naar station wakaff bahru om 'n ticket voor de jungle train (morgen) te kopen; daarna, ong. 9.30 u zette ie me af in het stadscentrum (en vanavond 21 u pikt ie me op) hele dag rondgewandeld in de binnenstad en belangrijkste bezienswaardigheden bezocht (er zijn er niet veel); twee musea: istana jahar gewijd aan koninklijke traditie en gebruiken...en war museum (twee dagen na pearl harbour '41 landde hier het japanse invasieleger) kota bahru is een islamstad en hier wonen vnl maleiers, en je kunt het merken aan moskeeen, sommige ge-tabaarde moslims en moslima's met keurig hoofddoekje, maar ze steken hun vrouwelijkheid niet weg, integendeel, ik zie zeer dikwijls hoge hakjes, spannende jeans, en lieve gemaquileerde gezichtjes, de wat oudere dames hullen zich al comfortabeler in 'n batikkleedje....en de mensen zijn vriendelijk, want wat je hier niet ziet zijn....toeristen (die toch al te dikwijls heel wat verknallen)...en zopas trouwens echte ijstee zitten drinken babbelend over o.m. het belgische voetbal ten tijde van ceulemans met een maleier van 50, een zowat 'lichtere versie van zwarte piet' ik word wel wat meer bekeken en wat me gisteren uitermate beviel was dat ik in de bus naar kota bahru de enige westerling was tussen de moslims/moslima's...ik krijg er 'n kick van als ik me alleen tussen autochtonen bevind (zoals indertijd naar oudom xai alleen op bus tussen lao, of naar ubon alleen tussen thai) verder is kb een drukke stad, druk verkeer, minder chique auto's dan in georgetown (geld te verdienen met i t, olie en vastgoedmarkt) en er wordt hier geshopt op kleine 'straat'schaal, maar ook in ketens die hun pijlen op de maleisisch klant hebben gericht maleisie is een federatie met staten die een zekere bestuurlijke autonomie hebben, ik bevind me nu in de staat kelantan (en ik kom van de staat penang) en morgen trek ik dus in feite naar de staat pahang) tot slot: was er vandaag kans op storm (moesson-seizoen; trouwens oversteek naar de perhentiaislans kan niet wegens te gevaarlijk) ....het was een hete dag ('n goeie dertig schat ik)
vanmorgen vroeg op, met taxi naar travel agency (waar ik trip boekte) tegen 8 u, dan naar terminal GT, dan over prachtige 13 km brug (komen kijken bam'ers!!) naar Butterworth, en vanuit terminal daar vertrek om... 10 u....kloterit, want wat normaal door prachtig landschap had moeten verlopen, is verknald door constant neergutsende regen, zodat wat zich achter het weelderige groen aan de zijkant bevindt versluierd was in een dicht grijs gordijn....en af en toe wordt de razende bus dan nog 's opgehouden door een tuffend voertuigje (en wie zit er dan achter het stuur...zwartkapje of paarskapje!) rond 17 u islamstad kota bahru (en dat de islam er de plak zwaait.... geen blikje bier te bekennen... in warenhuis parksons bv rayons drank drank....maar geen druppeltje alcohol!!) in lee's guesthouse (blijkbaar mr lee die zijn vorige woning nu als gh anbiedt....ik ben enige gast vandaag, ik heb het hele huisje voor mij) 70 ringgit per dag (17,5 euro)gelegen op meer dan kwart rijden van stad, maar lee heeft me naar de stad gebracht, en hij komt me straks om 21 u weer oppikken; morgen taxiet hij me weer, belooft ie me net gegeten boven in parkson's.splinternieuw, klanten kennen de weg nog niet en het vijftal bedienden kent de job nog niet; kreeg eigenlijk niet wat ik bestelde, maar ze waren dan uitermate gul met resterend seafood dat kennelijk op moest.....ik heb zowaar vriendelijk verbroederd met de vier mannelijke supervriendelijke bedienden en een nog supervriendelijker blauwkapje toch wel met 'n ietsiepietsie weemoed georgetown verlaten, echt 'n plek waar je na enige tijd aardig zou kunnen aarden !
als je zonder plannetje al rondloopt, zit het snor ! gisteren gegeten aan de esplanade (foodstalls netjes verdeeld, aan ene kant maleisisch, aan andere kant chinees eten); bij valavond zit ik op enkele meter van de zee, met recht voor me butterworth, havenstadje op het vasteland, van waaruit ik twee verlichte ferries zie naderen.....links een fel verlichte uitstulping op ik schat zo'n 20 km (dat is dan de mondaine badplaats batu feringhi) ..rechts de 13 km lange brug (langste van z-o-azie) die butterworth met georgetown verbindt...zwoele temperatuur....dat alles compenseert ruimschoots het wat tegenvallende eten (stukjes van kip die teveel gymnastiek blijkt gedaan...nauwelijks vlees aan), maar het kostte dan ook twee keer niks ! laatste dag wandelen en nog eens criss-cross wandelen en telkens nieuwe dingen vinden en bezoeken; slotsom er is nog weinig onbekends voor mij in g.t. maar ik was dan ook amper in mijn guesthouse...en het klopt wat men in gidsjes leest: georgetown is een opwindende stad met een smeltkroes van rassen die harmonisch met elkaar lijken te leven (de jalan kapitan keling wordt touwens de 'street of harmony' genoemd met dicht bij elkaar de anglicaanse st george church, de boeddhistische temple of mercy en de moskee) tijdsverschil van zeven (!) uur, zodat ik nog altijd niet aan dit aziatisch bioritme ben ingesteld (word erg slaperig rond 20 u, wat op een westers middagdutje wijst, en rond 3 uur 's nachts -dus westelijke klaarwakkere tijd 20 u - blijf ik altijd uren wakker) dubbel gevoel bij logies (een oude koloniale woning)....single room (beneden) is een kleine veredelde cel (naast bed is er slechts tafeltje en een kapstok); slechts een gemeenschappelijk toilet en douche (beneden), maar achteraf leek het geen probleem, er was nooit drukte ! en het was erg rustig 's nachts morgen (ik hoop bijtijds bed uit te zijn) met bus (ticket 39 ringgit, ong. 10 euro) naar de oostelijke kant van maleisie ong. 400 km en 7 tot 8 uur verder`, kota bahru, officieel de 'islamic city'
op 7/12 aankomst in wat oubollig int. airport; taxi-service vlekkeloos: je koopt ticket aan kaunter (45mr of 1,10 euro) en de taxis (teksi) rijden op en aan om iedereen 30 km verder naar georgetown te brengen....penang is na KL tweede welvarendste streek in mal. en je ziet het: veel splinternieuwe wagens, 2x drievaks expresway, it-companies aan beide zijden en kleurrijke hoge appartementsblokken ! onmiskenbare britse invloed (in de taal: later meer): men rijdt links, straatnamen (lebuh downing, lebuh dickens) en de kern van de stad is unesco werelderfgoed: prachtige koloniale gebouwen, fort cornwallis, kerken en courthouses en city/town halls lijken zo getransplanteerd uit engeland een smeltkroes van etnieen, chinezen, indiers (little india), echte maleiers etc.....heel wat hoofddoekjes, op vele plaatsen geen alcohol, zelfs geen bier, en geregeld weerklinkt de oproep van de muezzin vanop de minaretten (mal. is een islamland) logies valt eerder tegen (later meer) wat heb ik gedaan: op 8/12 heritage walk: grote wandeling langs het belangrijkste erfgoed, o.m. fijne prive-rondleiding door de imam in de kapitan keling moskee, en uiteindelijk terechtkomen in de komtar, een modern verkoopcentrum ingeplant rond de 65 verdiepingen tellende hoofdtoren die een baken is van waar je ook kijkt op 9/12 de lijnbussen genomen (een gesmeerd lopend modern openbaar vervoer!!) naar binnenland, de boeddh tempel kek lok si, en verder naar de snake temple annex slangenfarm; voor het treintje naar pinang hill viste ik achter het net (maandenlange onderhoudswerken), verder een dubbele rit met de gratis shuttle bus in de binnenstad....op twee dagen tijd ken ik hier al mijn weg !! en verder nu en dan een koffietje (kopi), frisdrank en (waar het kan 's avonds ...een pintje)
dacht tijdens vluchten...ik heb niets om over te schrijven...tot aankomst bangkok ! venijn zit in de staart! vlucht uit cairo diende normaliter om 12 u te landen (op tijd dus om geboekte vlucht naar penang 14.15 te halen - let wel, check-in counter gaat dicht drie kwart voor vertrek)...maar vlucht was uit cairo vertrokken met half uur vertraging; voeg er nog een half uur bocht om bangkok bij - om onduidelijke redenen - en vliegtuig landde ong. 13 u; bij uit-taxien stormde ik al naar exit (te vroeg), halt toegeroepen door chef crew ,die wel begrip had voor mijn uitleg..... dan de eindeloze gangen door, ik heb gesnelwandeld, gespurt, gevlogen, de rijen aan immigration voorbij met bede me voor te laten (ik moet vlucht halen), dan bagage pick-up (gelukkig kwam reistas gauw), via customs enkele minuten op thai grondgebied, met trolley (grote glazen liftkooi buiten gebruik) op de stugge roller stairway naar vier hoog, naar de check-in hall en ...net op tijd (13.30) arriveer ik natter dan een dweil aan de rijen-loze check-in balie waar gelukkig nog de bediende me mijn boarding card kan geven (de kaart zelf geef ik op dat eigenste ogenblik een dikke smakkerd)....gelukkig dat ik mijn weg daar ken !!!! maar laat dat tien keer opnieuw gebeuren...ik haal het niet (vraag iedereen die suvarnabuhmi kent hoeveel tijd het wel zou vergen, zelfs maar om de uitgang te bereiken, laat staan opnieuw inchecken) gevolg...na nacht niet slapen op vliegtuig... een halve slapeloze nacht in hotel..waarom? de adrenaline zat nog in elke vezel, ik moet nog volop afkicken van de opwinding....goed of slecht voor het hart ?...ik zou het begot niet weten !!!!! ik zit dit te tikken penang-tijd 16 u, goeie zonnige dertig graden !
