Naar receptie met doel eventueel een woordje te kunnen wisselen met Jef Neve; hij liet zich echter niet zien, allicht in volle concentratie op het concert, anderzijds misschien ook met het idee "wat moet ik daar met mensen die ik van haar noch pluimen ken". Uitgerekend dat idee had ik toen ik me liet taxi-en naar de Opera. Franstalige en Nederlandstalige Belgische zakenmensen of mensen met kaderfunctie verblijvend in de Vietnamese vestiging van hun bedrijf, mensen uit de diplomatie en toch veelal mensen van 'ons kent ons' en de erbijhorende businesscards. Soit, erop af, heb plichtsgetrouw jaarlijks stipt belastingen betaald, dus er misstaan kan niet! vluchtige begroeting met de Luctosa-vertegenwoordiger in Vietnam - de tricolore tipzakjes met hun frietjes maakten deel uit van de amuse-gueules - en nog even namen uitwisselen met een paar dat op zoek ging naar bekenden....en dan een losse babbel met de Vietnamese 'operations manager' van Molenbergnatie en Tuan, de Vietnamese tenorsaxofonist die ik eerder had weten optreden. Receptie zelf was first class, in aanwezigheid van Belgische ambassadrice. Een constante aanvoer van een rijkelijk assortiment exquise hapjes....en voor de eerste keer een 'heverlee' geproefd, een fris getapt biertje. Kortom, het 'boergondisch' Belgie werd met glans en smaak -schulden of niet- gul ge-etaleerd. Om 20 u stipt werd iedereen naar zijn voorbehouden plaats gesommeerd...nog niet voor het voorziene concert evenwel, maar voor de obligate volksliederen en de vrij lange toespraken, met tussenpozen vertaald, van onze ambassadrice en de Vietnamese vice-president. En dan eindelijk werd onze Jef Neve aangekondigd (wordt vervolgd)