vandaag rustig genoten van de fiets in vientiane... en toch heel wat (terug)gezien: wat sisaket (met de duizend boeddhabeeldjes), wat si muang (waar lao komen aandraven met bloemen en fruit voor boeddha, omdat hij hen verhoord heeft..), en uiteraard het nationale monument van laos, wat that luang dat indruk blijft maken... verder van vientiane weggefietst, in de ene richting via de avenue souvanouphong (dat is de man van het communistische bevrijdingsleger pathet lao) naar wattay airport, in de andere richting voorbij de wat si muang, telkens dus weg van de westerlingen... en het versterkt m'n idee: vientiane is een uitgedeind dorp !
in hotel was breakfast 'free' aangeboden, maar dan bleek het 'n soort zelfbediening vanop 'n klein centraal tafeltje.....gevolg de westerlingen blonken weer uit in het elkaar vliegen afvangen (toch liever 'culture vulture' zoals ik in cambodia door iemand werd genoemd dan de vultures die ik bezig zag).... er zijn bij mijn weten nog altijd 'n aantal waarden en een ervan die ik nogal koester is 'dignity', noem het een soort waardigheid, gevolg....voor mij konden ze 'de pot op' en ik heb lekker ontbeten met croissant en baguette en veel egards in 'le banetton' (28000 kip), liever dat dan als een schooier mij op eten 'werpen'..... misschien is het toch waar dat met ouder worden men ofwel autistischer wordt, ofwel stilaan misantroop wordt ! trouwens, het hotel maakt de gasten erop attent zeer goed op hun eigen spullen te letten....voor andere gasten die op tight budget of nog minder op reis zijn .... ik heb niks tegen jongere mensen op reis, maar ze moeten met hun fikken van andermans gerief blijven ('n goede raad voor hen misschien: werk eerst nog wat meer, en spaar dan nog wat meer, en ga dan op reis....)
morgen neem ik bus naar vangvieng, prachtige natuur met de karstrotsen, maar ingewijden weten dat die paradijselijke plaats is ingenomen door pakken westerse jongeren die in hippie-traditie 'n godganse dag naar 'friends' liggen te kijken, zuipen en tuben.... voor mij wordt het 'n overnachting op weg naar luang prabang (wellicht wat fietsen, foto's en wegwezen)
foto: de patuxai, de lao 'arc de triomphe' met ernaast bord met aankondiging 'south east asian games'
vientiane en.....the heat goes on (vrij naar bonny and cher)
vanmorgen met sleeperbus (ong 750 km) vanuit zuidelijk pakse gearriveerd in de meest relaxte aller hoofdsteden, vientiane (uitgespr.vienchang), niet veel geslapen..van noordelijk busstation met songthaew (15000 kip) met 'n hele klad (jonge mooie) lao (dames) naar centrum, wilde niet lang zoeken en snelde (nou ja?) op goed geluk af op 'n gh af.... het was pas 7.30, dus kon pas kamer betrekken vanaf 10 in mixay gh (blijf er twee nachten, kamer met proper badkamertje 8 euro p.n.); vientiane ademt nog frans... heb dus lekker ontbijt gesavoureerd in de croissant d'or (29500kip) (by the way...er gaan 12000 kip in een euro), heb franse koloniale geveltjes gefotografeerd, info ingewonnen ivm trip naar phonsavan (zal het wschl doen vanuit luang prabang), history museum bezocht en t-shirts gekocht van de 25ste south-eastasiangames (1 buy 1 free)....ga het hier voor de rest echt relaxed doen....vanavond eten aan de mekong (en, willy !, het zou wel weer kieken kunnen zijn met....'n beerlao) vanmiddag ook foto's in het stadionnetje .... het ruikt er nog naar het zweet van de games die op 19/12 afgerond werden en voor de rest enjoy....'n beerlao van 't vat aan de nam phou fontein.....'n lekkere koffie ook daar in de buurt in de scandinavian bakery en dan maar kijken naar het volk...de westerlingen, jong en minder jong, de lao, mooi en minder mooi morgen huur ik wellicht fiets, maar fietsen in vientiane is.... erg rustig....want het is niet meer dan een uitgestrekt dorp jammer evenwel dat ik geen foto'tje kan opladen (die zullen dan na m'n terugkomst m'n blog sieren.....)
foto: avondlijk 'terras' aan de mekong....heeft het met z'n opgehoopte aarde weinig weg van een terras à la noordzeekust, het eten is er prima en eigenlijk spotgoedkoop
vanmorgen reeds om 8u opgepikt door minibus voor excursie naar bolovenplateau (9deelnemers) eerst thee- annex koffieplantage, dan tad fan watervallen (hoogste blijkbaar in zo-azie, maar in de verte leken het eerder twee smalle 'prostaat' waterstroompjes), dan de spectaculairdere tad yeuang waterfalls, gevolgd door bezoek aan de etnische minderheid, de animistische ka tu, die de loffelijke gewoonte hebben zelf tijdens het leven hun houten doodskist te timmeren en dan ze dan te bewaren onder hun schamel hutje, voor het geval dat...... busje werd wel hele tijd opgehouden.... want had een jonge dame op brommer langs achter aangereden; gelukkig bleef het bij stoffelijke schade, en de jonge welopgevoede dame kwam zich met pijnlijke heup 'verontschuldigen'....we voelden erg met haar mee !!! afsluiter de tad lo waterfalls en een heel traject terug naar pakse (kreeg er zopas van receptionist in opdracht van manager te horen dat het dagje stockeren van m'n bagage me15000kip -ong.1,25 euro - kost), niet getreurd evenwel......hop naar achten, en de sleeperbus naar het ong. 700 km verder gelegen vientiane..... ik ben echter wel steeds begaan met m'n bagage en wat er in zit (hersenkronkels te weinig om stelselmatig me te realiseren wat waar zit, en ik heb zo veel belangrijke documenten - reispas, flighttickets etc - en dingen - camera, mp3, zonnebrillen, bril, medicamenten, dollars, kip, dong... mee)
foto: doodskist onder hut bij de animistische ka tu
vanmorgen om 10.05 vliegertje siem reap (camb) naar pakse (z.laos), uurtje vliegen.... in airport: na visum on arrival-klus (35 ipv 30 usd!) taxi- (10 usd) en tuktuk-aanbod (8 usd).... ik ben niet bepaald vlug onder de indruk ... onder gelach besluit ik met grote ijver te voet naar pakse (5 km) te wandelen... geen twee minuten later zit ik op 'n tuktuk richting centrum pakse (3 usd en het is dan nog te veel)...let wel, het lukt niet altijd zo vlot (maar 'n aantal keer "kus m'n kl..." zeggen en glimlachend kan er 'n akkoord van af)...
om goed 11.30 betrek ik al kamer in laochaleun (13usd zonder ontbijt)..... de receptioniste met de ree-ogen van wie ik vorig jaar kiekje nam (foto heb ik nu bij)...werkt er niet langer, maar 'nieuwe' zal presentje doorgeven...
schikkingen getroffen... blijkbaar zijn er vier gegadigden in lao travel co. om excursie naar bolovenplateau te maken morgen (25/12)....meedoen dus (180.000kip of 15 euro).... het wordt lastige dag allicht want ik heb ook al sleeperbus geboekt morgenavond, vertrek 20.30 naar vientiane (150.000kip of ong. 12,5 euro)....aankomst ong. 6 u 's morgens 26/12....misschien (weer te) veel hooi op de vork !?
verder gewandeld naar de prachtige esplanade aan de sedon, met op de achtergrond in opkomende slierten nevel gehulde heuvels, en het sporadische geluid van een passerende longtailboat, dat is nauwelijks motorgeluid, dat is 'n versterkt klappertanden.... de esplanade vormt een halve maan gevuld met eetstandjes die klaargezet worden om de lao te vergasten.....ergens bestel ik 'n overheerlijke beerlao.... kleintje is er niet, dus ik moet het ineens stellen met 'n frisse fles van 640 ml die dan nog vlug geconsumeerd dient te worden wegens te warm.... bijgevolg wandel ik half slaperig/doezelig naar internetcafe en straks naar m'n vorig jaar zo gesmaakte 'chicken sweet and sour' revisited!!!
foto: 'winkel' in de buurt van waterval 'tad yeuang', een eindje weliswaar van pakse
vandaag niets-moet-dag...na ontbijt naar post (tem=postzegels 1usd per postkaart aub, geen stuntprijs dus!!) op terugweg spring ik het pas vorige week geopende angkor trade center binnen, nog glanzend en blinkend van het spiksplinternieuw (voor hen 'n kunstmatige sprong naar de 21ste eeuw ?)....in het cafetaria met 12 tafeltjes en mooie alu-design stoeltjes ben ik enige klant, bestel vers geperst orange juice waarvoor ze (met twee) net geen 10 minuten nodig hebben (intussen kreeg ik wel 'n gratis welkomstthee aangeboden), alles uitermate lekker....uiteraard kan men niet teruggeven op 5 usd, dus dient bijstand ingeroepen van naburige 'wellness&spa'........
de fenomenale, onuitwisbare angkor-ervaring rond ik af met twee ergernissen: eerstens, waar toeristen samentroepen, tieren resto-bar-disco-toestanden welig, dit is niet anders hier; pubstreet met z'n enorm aanbod was er 4 jaar terug ook al, maar intussen deinde het uit naar belendende steegjes met alle mogelijke vertier van soms smakeloze mediocriteit (een argeloos iemand zou zich wel eens bv in torremolinos of zoiets kunnen wanen)....authenticiteit noppes ! het bulkt van de (veelal jonge) westerlingen, japanners etc en ertussen zwermende cambodjanen die steevast wat in de aanbieding hebben 'tuktuk sir', 'lady boom boom', 'marihuana', 'blowjob sir'.... alles lijkt te kunnen voor good old 'money'...... en 's morgens als ik ga ontbijten in de red piano (hoek van pubstreet) lijkt alles daar wel op apegapen en de hele de vorige avond nog gonzende buurt lijkt plots te lijden aan een postnatale depressie..................... tweedens, als die hard culturo kan ik maar weinig begrip opbrengen voor de duizenden westerse, japanse of wat-dan-ook-toeristen die elke dag in rotvaart door (mini)bussen worden aangevoerd en uitgestort aan de toplocaties (angkor wat - ta phrom - bayon....)....iedereen moet dan cito presto op de foto, apart, iedereen met iedereen, iedereen dan nogmaals met iedereen....en hun epicentrum blijft stelselmatig de bus en niemand waagt zich dan ook buiten de straal van zowat 30 meter van bus of gids.... 'n toegangsexamen over de te bezoeken plaats een goed idee ?? of zou dit alweer een inbreuk betekenen op de ....rechten van de mens ??
foto: toch een 'eresaluut' aan de jonge verkoopstertjes, echt bijwijlen opdringerige kindjes...maar van wie dan toch wat gekocht heb om mijn geweten te sussen
het is nu uiteraard 6 uur later dan in belgie (nu 18.50) 7-dagenpas is opgebruikt, alles is gezien wat ik wenste te zien en zelfs meer en de ervaring is fenomenaal, vooral omdat ik het al fietsend heb kunnen doen en ik bijgevolg nu weet waar wat zich bevindt; vandaag trouwens enkel nog wat lukraak temple-hopping (nog 's de bayon, olifantenterras, terras van de leprakoning, say tevoda en pre rup waar ik de mensen die het minst verkopen wat extra wilde gunnen)
toch even nog iets anders...als je wil kan je hier royaal veel uitgeven, en geloof het of niet maar je kunt hier ook meer dan superdeluxe verblijven...maar het kan ook merkelijk zuinig(er); alhoewel ik meestal "mijn eigen rekening maak", laat ik toch even 'n doorkijkje op enkele kosten die men soms wel eens over het hoofd ziet: visumkosten (cambodia 20 usd - laos 30 usd - vietnam 25 usd), departure airport tax siemreap 25 usd, de 7-dagenpas waarover ik het al menigmaal had 60 usd.... en dan is er nog geen sprake van overnachten of eten etc.... tel daarbij (reeds betaalde) vluchten (zie eerder in deze blog) en de nog te verwachten bus-, trein- en boottrajecten; daarenboven dient rekening gehouden met het feit dat trein- en busstations altijd buiten de stad liggen zodat altijd bijkomend transport, hetzij met tuktuk, taxi, motorbike of songthaew van en naar vereist is
nog 'n opvallend puntje om af te ronden; voor elk hotel of resto of gh wordt een security geposteerd (qua uitzicht meestal iemand die men niet meteen als slimste van de klas zou aanwijzen); nodig ? ik zou het begot niet weten; ik merk wel dat die man door ander personeel eerder beschouwd wordt als het kneusje dat desgevallend het eerste kogeltje mag opvangen.....
foto: ta keo...opmerkelijke strakke bijna kubistische tempel....versiering tot het stricte minimum beperkt
zesde van de 7-day-pass en dus vijfde fietsdag....begonnen met angkor wat; even de ontnuchtering voorbij, blijft het een wonderbaarlijke site, maar het feit dat ze deels in de steigers staat ontneemt een stuk schoonheid en...wat de bas-reliefs betreft, het mooiste (dwz het karnen van de oceaan van melk) was weggenomen voor restauratie, maar soit, ik heb het vooropgezette programma vanmiddag dus kunnen afronden; ik heb dan maar opnieuw de grand tour aangevat met de bedoeling geregeld een praatje te kunnen slaan in de kraampjes tegenover de sites: zo vernam ik dat het exploiteren van een (eet)kraampje per maand 20 usd kost... een boekenverkoopster aan pre rup wist me te melden dat zij 10 usd betaalt, maar dat zij vooralsnog vandaag niets verkocht had; als je dan rekening houdt met een kleine winstmarge, dan zou normaal heel wat omgezet moeten worden, wat blijkbaar niet het geval is. voor de eerste keer fatsoenlijk kunnen slapen, kamer 8 is een meevaller, ditmaal zelfs zonder gecko; de gecko in kamer 10 had me geregeld vergast op zijn kort schurend geluid wanneer ie al eens over de muur scheurde. morgen laatste fietsdag....losjes vanaf ongeveer 9.30 het circuit weer afmalen met geregeld 'n impro-tussenstopje en overmorgen laatste dag siem reap....eindelijk eens het stadje zien