deze keer van vung tau naar saigon met de hydrofoil boat (200.000vnd) duurder dan over de weg en ook minder land (anderhalf uur) dus weggelegd voor de betere vietnamees (bv de bloedmooie grote juffrouw met de gigantische oorbellen en de wenkbrauwen bijgewerkt tot triomfbogen...met de laptop en druk telefonerend) die zich niet laat afblaffen zoals de passagiers van de busjes van Hoa Mai dooe 'n chauffeur die als 'n god lijkt te bepalen waar hij iemand laat uitstappen.... Vung Tau werde door de fransen uitgebouwd als 'n soort azurenkustplage (hier zou gerust 'n rit van paris-nice kunnen plaatsgrijpen, alleen het publiek zou er anders uitzien) met dure hotels en restaurants; VT is 'n drukke keurige kuststad met enkele aangename hoekjes, 'n toegangsbaan van wel 15 km weelderig bebloemd en beplant en met lantaarnpalen a la metropolitaine met vier witte ronde bollen de hotels lijken elkaar (bv Imperial Hotel) te overbluffen in weelde ( en allicht ook in prijs) en de gasten zijn van aziatische signatuur, waar ze vandaan komen is mij soms 'n raadsel, maar geld hebben ze wel m'n hotel Huy Hung aan de 'vietnamese' zijde (350.000vnd) maar voor het ontbijtbuffet ga ik next door in het sterrenhotel Green Hotel waar de goedkoopste kamer 750.000vnd kost
terug in saigon dus, 'n plaats waar ik altijd graag naar terugkeer en als de drukte er me te veel wordt, vertrek ik er graag....weer genoten op m'n stekje op het trottoir(terras) aan de Benh Thanh markt (voor m'n cola light of bababa) waar het 'n drukte van jewelste is, maar waar het aangenaam kijken is naar de viets behendig op hun xe may (motorbike) en naar de toeristen die als zakken cement door bussen worden uitgestort en die en file indienne de gids volgen als waren het kuikentjes achter 'n hen.... in het park kennisgemaakt met 'n oude grijze vlekkeloos franssprekende (hij aarzelde niet me geregeld te corrigeren) vietnamveteraan (toonde me het enorme litteken van de wonde van 'n bajonetsteek toegebracht door....'n noord-vietnamees)...hij penseelde perfect de geschiedenis van beide vietnamdelen (want de zgz amerikaanse oorlog was in wezen en aanvankelijk 'n burgeroorlog...zelfs tot de hereniging in 1975)...als veteraan van het zuidvietnamese leger krijgt hij geen pensioen en hij geraakte amper aan werk want in z'n curriculum bleef als 'n 'smerige' vlek zijn verleden als zuidvietnamees soldaat... de denkfout die wij/de meesten maken...of de amerikanen nog als vijanden worden beschouwd...zit fout...in het zuiden zijn de amerikanen nooit vijanden geweest (ik zie hier trouwens heel wat usa petjes, alhoewel dat niks bewijst natuurlijk) wat 'n enorme tegenvaller het gesprek met de nederlander die hier al 14 jaar engels onderwijst (duistere kwalificaties, 'n engels dat mij ondermaats leek...gesprek had immers plaats in het engels met 'n derde, 'n ier) het wordt duidelijk dat als je oogkleppen draagt, dat je moeilijk kunt zien wat rechts en links gebeurt...de eenheidsworst die hij van vietnam maakte klopt niet met de realiteit (vraag 10 saigonezen en 9 spuwen op hanoi en het noorden...en vice versa) die man was op zoek naar z'n pedalen...zeker als je bedenkt dat hij - in tegenstelling tot mijn bewering (toch wel gestaafd door realiteit lijkt mij) - vietnam een duur land vindt en nederland en singapore goedkope landen (sic) (op die goedkopere adresjes in singapore waarop ik zo verlekkerd was zal ik nog 'n eeuwigheidje moeten wachten) ergens wordt het me duidelijk dat buitenlanders die aangetrokken worden om engels te onderwijzen derde of vierde of..? garnituur zijn...de salariering ligt niet hoog (hoeveel kwam ik niet te weten)...een van de geboden in human resources management wordt in het engels zeer duidelijk verwoord.... "if you feed them peanuts ...you get monkeys" intussen is het 29.000 vnd voor 1 euro...nogmaals record en morgen trek ik richting Mekong delta
gisteren achter op de motorbike vung tau stad en de hele kustlijn (van VT dus) afgereden....vrouwelijke motorbiker dus de nodige voorzichtigheid was er..vandaag met de fiets 'n groot gedeelte overgedaan! aangezien er geen ontbijt is m'n hotel (toch wel overpriced, maar ja seaview - geen cleaning - kon netter - ruit is erg vuil) vandaag in vrijwel aangrenzend hotel (Green Hotel) ticket gekocht voor ontbijtbuffet (mocht er zijn o.m. het heerlijke krabsoepje etc etc) prijs 65.000vnd (met huidige stand van dong is dat dus 'n kleine 2,5 euro!!!!) vandaag trouwens boffen (tot nu toe) met betaalde prijsjes....vanmiddag aan de Nha Tho (kerk niet ver van beeldenpark aan kustlijn) (geen honger want ontbijt zat nog 'n beetje in de weg) 40.000vnd betaald (dat is dus anderhalve euro!) voor 'n cola, twee saigon biertjes en 'n caphe den da (koffie met ijs) en tijdens m'n fietstocht 'n 'local' terrasje op voor 'n wat warme cola met veel ijs voor....7000vnd (=25 eurocent)...ik heb er wel over het terras lopende ratten (of was het een en dezelfde ?) moeten bijnemen.... gisteren segregatie aangehaald....zelfs al is er geen segregatie.....elk ras blijkt toch zijn rasgenoten op te zoeken, dus waar ik verblijf...zitten uitgerekend de vietnamezen, terwijl in het wat mondainere gedeelte van VT de westerlingen zitten....de mens zorgt dus voor zijn eigen segregatie!
vandaag fietsdag van vung tau naar ba ria (uit te spreken 'ba dia') alles samen met verkeerd rijden en rondrijden terug in vung tau 'n zeventigtal km op'n roeste fiets die toch nog goed bolt maar me ook niks kost ba ria is 'n provinciegat met weinig pit lijkt mij..... ik verblijf in het vietnamese vakantiedeel van vung tau...amper 'n westerling te zien, dat is nog eens segregatie, waaruit blijkt dat het water tussen viets en westerlingen diep blijft...zoals reeds gesteld nestelen ze zich is het isolement van hun taal en als er iemand hun taal probeert te spreken wordt dat niet altijd op enthousiasme onthaald, omdat die andere dat ook niet goed uitspreekt en de viets blijken daarin nogal fundamenteel...ze hebben dat aanpassingsvermogen niet (net zoals engelsen en fransen dat ook niet hebben) waarin nederlanders en vlamingen toch wel 'n voetje voor hebben er worden inspanningen geleverd om de viets tot het leren van engels aan te zetten, maar in eerste instantie ontbreekt 'n cursus waarin de tonaliteit en de stem eigen aan het engels wordt aangeleerd....als 'n meisjeme zegt dat ze van engelstalige muziek houdt ...en dat ze weg is van het liedje...(ik ga het proberen weer te geven)...'plie elie mie' en ze me vol onmacht op m'n schouder trommelt omdat ik niet begrijp wat ze ermee bedoelt, dan schort er toch iets.....het liedje was....'please release me let me go'
met Hoa Mai de busmaatschappij die met kleine busjes (gem. 12-tal zitplaatsen) met hoge frequentie de verbinding saigon-vung tau uitbaat...in tegenstelling tot vroeger werd nu halt gehouden in pas gebouwde 'quan hoa mai' (resto dus met alles erop en eraan)....in de gedachte wat anderen kunnen kunnen we ook hebben ze maar 'n splinternieuw eethuis opgezet en dus wordt het monopolie nog wat versterkt (en koop ik daar 'n flesje water...dan kost me dat daar 6000vnd, terwijl ik elders maar 5000 betaal...elke duizend dong helpt!!) en hoe werkt het voor de driver die heer en meester is in z'n voertuig en naar wiens pijpen de inzittenden dansen (die stappen uit ad libitum....maar ook onderweg worden passagiers lukraak opgepikt (en naar wie gaat dan het reisgeld, want tickets zijn er niet) chauffeur wil me naar m'n hotel (ik geef hem kaartje) taxien (voor 40.000vnd...als je bedenkt dat de ong. 100km van saigon naar vung tau slechts 80.000 kostte)....en aan het hotel Huy Hung wijst hij naar mij als aangebrachte klant en blijft buiten wachten tot ik m'n kamer heb goedgekeurd....dus met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid blijft het voor chauffeur kassa kassa...of anders gesteld alles is mogelijk in deze jungle waarin alles voor iedereen moet kunnen....en ben je van je sokken gereden en loop je dan met 'n stompje, dan heb je pech gehad, want geloof niet dat er enige tussenkomst is van de staat (of gaan we lachen?)........ doet me denken aan de ingestorte brug in Can Tho..ik denk zowat drie jaar geleden en in de engelse uitgave van de Thahn Nhien las ik dat er 'n tegemoetkoming was ten belope van omgerekend 12,5 euro..voor elk slachtoffer .... vanmorgen bij ontbijt nog kort gesprekje met klagende schoenpoetser die....geen klanten heeft (en twee kinderen heeft), speciaal van Cu Chi komt naar saigon om er te schoenpoetsen, maar als er iets is waarop 'n toerist bespaart dan is het wel op ....schoenpoetsen
als je het al 'n snipperdagje kunt noemen...eigenlijk vandaag niks gedaan...gisteren wat laat bed in (wegens ontdekking van nieuw eethuisje) saigon blijft de laatste twee weken mijn uitvalsbasis dwz dat ik mijn grote bagage in het hotel laat en ik vandaar naar elders trek...zo bv morgen met bus van Hoa Mai (da's 'n busmaatschappij) naar Vung Tau ('n goeie 100 km en dat in twee en een half uur)...met enkel m'n klein rugzakje...ik kom terug naar saigon voor het weekend en na het weekend trek ik (dus weer met kleinere bagage) waarschijnlijk wat zuidelijker...plannetjes rijpen dan maar goedschiks.. en intussen laat ik ook wat laundry hier (in het weekend haal ik dus in het hotel m'n vers gewassen spulletjes op) laundry is 'n gratis dienst van het hotel (maar ik tip dus telkens 10.000vnd waarmee de dame die de laundry doet erg gelukkig lijkt) vandaag met amerikaanse nederlander gepraat die hier al veertien jaar zaken doet en de produktie van allerhande prullaria voor...kleine dieren (honden, katten) hier controleert...enkele opmerkelijke zaken die ik opving... banken lenen tegen 20 procent, en je geld brengt 14 procent op...maar de banken leven hier op lemen voeten...kans is dus reeel dat je je geld niet meer terugziet
de saigonezen vinden de naam ho chi minh city maar niks; natuurlijk blijft de waardering voor uncle ho, maar niet in de mate van de verering die uitgaat van de partij...gesprekken met jonge viets leert wel dat ze ervan overtuigd zijn dat de economie vierkant draait en de vraag die veelal opduikt is of ze veel armer zijn dan thailand (thailand lijkt zowat de maatstaf) er wordt geklaagd dat de benzineprijs voor de motorbikes sinds vorig jaar zo hoog is geklommen (nu 19.000vnd per liter, te weten 1 euro is vandaag 28.800 vnd) (maar er wordt niet minder gemotorbiked) en 'n goed salaris in saigon is zo'n 4 miljoen (zowat 160 euro)...ze zijn wel vindingrijk om er mee rond te komen, maar als ik in de grote elektronica-ketens kom dan zie ik vietnamezen ook wel duur spul kopen (pc's, cameras, iphones etc...en van aftrekken van belasting hebben ze hier allicht nooit gehoord) ik ben 'n tweetal dagen telkens 'n tweetal uren zoet geweest in het park met jonge mensen (die engels willen leren, maar ikzelf heb er natuurlijk ook mijn profijt uit gehaald...wat vietnamees leren en wat uitvragen) en men heeft mij er toch attent op gemaakt voorzichtiger de straat over te steken....de motorbikers zijn vrijwel alleen (en dan nog) verzekerd voor hun motorbike ('n 60.000vnd werd me gezegd) maar'n verzekering tegen derden heeft vrijwel niemand....dus hebben ze me laten verstaan...breekt iemand hier met de xe may (motorbike) je been, verzekering is er niet, en zelf opdraaien voor de kost kunnen de viets niet ('n kei kun je het vel niet afstropen, zegt men bij ons), dus je kunt zelf je ziekenhuiskost dragen of in de mate van het mogelijke doorschuiven naar je eigen ziekteverzekering... vandaag naar de nguyen trai voor verlenging visum, maar daar zeggen de geuniformeerden mij botweg dat ik dat moet laten regelen door 'n touristagency...eigenlijk is dat kwestie dat er bovenop de 25 usd de agency nog 10 usd commisie vangt... dus 'n dagje of tien geduld en ik heb mijn verlengd visum....overmorgen trek ik naar vung tau (zowat st tropez vietnamien) ik heb plaatsje in busje gereserveerd (betalen op het moment van rijden..70.000 vnd
