Eerste vaststelling als men vanuit het warme tot hete Saigon arriveert in het veel koelere Danang, althans in deze periode van het jaar....zoals de Vietnamezen zeggen "mac vest"....mensen dragen er een jas of vest, omdat het er eenvoudigweg veel koeler is en ook frequenter regent !
Danang oogt meer en meer als een "well-to-do"stad, er zijn meer welgestelden, en bedelaars zijn er verboden! Er zijn nog meer verschillen, het'banh mi' is kleiner en gevulder dan het meer franse, wat schuimiger broodje in Saigon. De Caphe Da is een soort espresso met dikke klomp ijs. Maar Danang was het epicentrum van de Vietnamese oorlog. Honderdduizenden Amerikanen en bondgenoten kwamen er aan land; Danang was hoofdbasis van airforce en marines; het nabije strand, het befaamde 'china beach' was het oord van R&R (rust en recuperatie). De Amerikanen bouwden de airportinfrastructuur uit tot wat ze nu nog altijd is (ten bewijze enkele nog erg bruikbare betonnen loodsen). Mijn chinees-vietnamese zegsman die piloot was aan de zijde van de Amerikanen beweert dat Danang nog altijd beschikt over een van de beste runways in Azie. In die
streek, de smalle buik van de zandlopervorm die Vietnam is, met Hue en Khe
San, lag over niet meer dan een paar honderd kilometer het zwaartepunt van
de oorlog....een oorlog die vrijwel nooit met 'open vizier' werd uitgevochten, ( behalve wellicht de stadsgevechten tijdens het Tet offensief '68), maar wel
vanuit Vietnamese strategie met 'guerrilla'tactiek, vanuit Amerikaanse
strategie met de 'search and destroy' raids met massaal gebruik maken van
de helicopter (vnl de UH-1).
Naast airport Danang zijn de werken bezig aan de nieuwe internationale
luchthaven; de bestaande zal dan verder dienst doen als 'noi dia' of
'domestic airport' voor binnenlands luchtverkeer. Trouwens, de huidige 'noi
dia' of 'domestic'airport in Saigon is door de Amerikanen begin jaren 60
uitgebouwd en zowel qua concept als interieur is dat onvervalst...'sixties'...
Ik diende me in te houden om Danang lyrisch te bezingen, the city of bridges,de derde grootste stad van Vietnam, havenstad en badplaats die de kinderschoenen aan het ontgroeien (let wel, in de buurt onderweg naar Hoian luxeresorts en...golf course). Danang lijkt me een leefbare, rustige stad (industrie en havenactiviteit ver van de stad zelf), op mensenmaat, alhoewel met meer dan 1 miljoen inwoners.
Een paar jaar terug werd de maatregel van kracht die de immigratie van ongeschoolde Vietnamezen uit de provincies drastisch beperkt (geschoolden met werk mogen zich er nog komen vestigen), op basis van de vaststelling dat voordien een instroom van 10% immigranten....meer dan 25% criminaliteit opleverde! De maatregel druist overigens in tegen de Vietnamese Residence Law die stipuleert dat elke Vietnamees zich overal definitief mag vestigen na een jaar verblijf. Het betreft dus een 'beschermende' maatregel waarmee men wenste te voorkomen wat er aan de hand is in andere grote steden (Hanoi, Saigon, Haiphong)....meer onveiligheid en criminaliteit. Bijkomende reden was dat men de bestaande wooninfrastructuur niet wenste over te belasten. En wat zie je dus in het straatbeeld....motorbike parkings (bv aan coffeehouses) onbewaakt, zonder bao ve (security). In Saigon daarentegen heeft zelfs elke onooglijke shop (naast hotels, restaurants, drankhuizen...) z'n eigen security. The saying goes: laat men er zijn motorbike onbewaakt achter....daar kun je gif op innemen, dan is ie binnen de kortste keren....foetsie!
En hou je vast: een zegsman meent op tv gehoord te hebben dat reeds 14 miljoen Vietnamezen huizen in het weliswaar zeer uitgestrekte Ho Chi Minh city (term Saigon wordt gemakkelijkheidshalve gereserveerd voor binnenstad, districten 1 en 3) ....en hou je nogmaals vast....er wordt gewag gemaakt van een jaarlijkse instroom in Ho Chi Minh City van 400.000 stuks, gewoonweg omdat er elders geen tewerkstellingsmogelijkheden zijn.
