Zelfs in het verre Saigon was de overwinning van Trump nieuws, zonder er evenwel conclusies aan vast te knopen....een wait and see! De jonge Californier uit mijn klas Vietnamees was 2 dagen afwezig , ontgoocheld door Trumps overwinning; hij had zijn stem niet uitgebracht, want hij had evenmin vertrouwen in de corrupte (!) Hillary. Enkel Sanders had hem kunnen bekoren, maar die lag al uit de race. Vertwijfeld vroeg ie me of een meerpartijenstelsel, zoals o.m. in Belgie, niet meer soelaas biedt. Soit, de verkiezingen zijn achter de rug....dus alle regels van de democratie in acht genomen...."give him a chance". Tenenkrullend heb ik kennis genomen van de Belgische (pers)commentaren die de nieuwe president verketteren...en die man moet nog aantreden, laat staan dat hij al een presidentiele daad gesteld heeft!! Termen als populisme en seksisme vliegen over en door vrijwel alle teksten, en 'opinierende'journalisten als Eeckhout, Vidal, Marc Vandevoorde -niet gehinderd door enige vorm van bescheidenheid overigens- reserveren voor zichzelf onbeschroomd het epitheton
'weldenkend'. Ook het orakel ven Berlare steekt als vanouds eenzelfde
waarschuwende vinger op. Volgens Tobback, godbetert, is ....Hitler niet ver
weg. En ook Eyskens -weet je nog, de man die 9/11 (2001) omschreef als het
begin van de derde wereldoorlog- doet zijn duit van dezelfde makelij in het
zakje. En zelfs heel wat vrouwen lieten zich verontwaardigd niet onbetuigd.
Akkoord, Trumps uitspraak "grab them by the pussy" was niet erg netjes,
maar volgens velen zou en moest het, corrupt of niet, een president zijn -
blijven we in het trumpiaanse jargon - 'met een pussy''! De geschiedenis
heeft het voordeel een beeld te patineren, maar had Bill (Clinton) -tijdens
ambtsperiode dan nog- ook geen losse handjes? Zelfs een wijs man als
H.Van Rompuy vond ik wat bocht missen met de waarschuwing dat het
uiterst gevaarlijk is 'de atoomknop in handen te geven van een
onberekenbaar man', alsof Trump in een soort Shining-scenario door de
gangen van het Witte Huis rondwaart op zoek naar de moorddadige knop.
Als we van iets zeker zijn, dan is het dat Amerikaanse presidenten zich laten
omringen door batterijen adviseurs, ministers en secretaries of state, knappe
koppen, veel knapper dan zij zelf. Van de geliefde Reagan is geweten dat hij
tijdens belangrijke stafvergaderingen....een uiltje mocht vangen. Het
voormalig drankorgel George W Bush, dat zich wonderwel tijdens zijn beide
terms nuchter kon houden, werd in zijn entourage overschaduwd door
uitgekookte superintelligente ministers als Condoleeza Rice, Dick Cheney,
Don Rumsfeld....
ik zou het allemaal over me heen laten waaien, ware ik niet toevallig gebotst op een erg korte facebook-quote n.a.v. de dode gevallen tijdens de anti-Trump demonstratie in Portland op 11/11.....NUMMER EEN !
Die 'nummer 1' quote komt van iemand die zich ontegensprekelijk bij de 'weldenkenden' rekent en bijgevolg de 'anderen' wel populisten vindt. Kan men nog korter iets populistisch verzinnen ? En dat omdat de verkiezingen
nu eenmaal niet verlopen zijn zoals verwacht en gehoopt.....
