vandaag fietsen naar roluos (ong.15 km van siem reap), rond 850-900 van onze tijdrekening eerste khmer hoofdstad (nog voor angkor): daarvan getuigt o.m.de bakong, een prachtige piramidetempel oplopend via vier terrassen....om roluos te bereiken even in de melee 's morgens aan de markt met chaotisch verkeer waarbij regels (voorrang wie? voorrang waar ? voorrang hoe ?) aan de laars gelapt worden... menige keer diende ik voet aan de grond te zetten uit eigen lijfsbehoud.... teruggefietst via om/terugweg richting bantaey srei naar angkor wat (alles samen schat ik zo'n 45 km ).... en dan de ontnuchtering, eerstens om goed te kunnen genieten is de massale belangstelling er net te veel aan, tweedens en vooral... renovatiewerken en steigers nemen de ultieme charme weg: het beklimmen van de 75-graden-trappen om het voorlaatste terras te bereiken, om nog maar te zwijgen van de korte laatste klim naar de centrale toren, kan dus allemaal niet meer, zodat alles samenkoekt op het derde laatste terras (welk geluk is me 4 geleden dan wel te beurt gevallen !) en dan de wetmatigheid....hoe meer mensen op iets afkomen, des te onvriendelijker men bejegend wordt..... daarom verwijl ik zelfs liefst (om water in te slaan, voor een ananas..) in de minder tot de verbeelding sprekende, maar toch ook nog grandioos ogende sites (bv pre rup) waar het jonge volkje - zelfs bij niet aankoop - ontwapenend blijft........ bij terugkomst mij weer mateloos geergerd aan de stroom tegenliggers, de razende (mini)bussen met hun georganiseerde mini-volksverhuizing naar de zgz legendarische zonsondergang bij angkor wat (meestal is het trouwens niet veel soeps, kortom een uit de hand lopende madness krijgt op tijd z'n verdiende loon !)
foto: lolei....daterend uit de oudste khmer hoofdstad (maakt deel uit van de roluos-groep-
vandaag iets meer bewolkt, hitte iets draaglijker dus, of raak ik er stilaan aan gewend ? contrast ervaren.... eindelijk de weinig of niet toeristische, overwoekerde jungletempel gevonden via een voor de helft berijdbare pad, geen enkele aanduiding -tenzij op plan- tot ik ter plaatse was: ta nei....enig bang gevoel dat ik had was dat ik er moederziel alleen was...en ik was vanmorgen al aapjes voorbijgefietst (men had me gezegd: ze hebben zoiets als sommige mensen "ik doe je niets, maar maak best maar een aardig boogje rond mij"), maar mogelijks aapjes aantreffen in hun natuurlijk biotoop beangstigde me wel wat.... uiteindelijk aapjes niet gezien, wel hinkend van ruinesteen op brokstuk vrij vlug m'n fotoronde afgehaspeld onder het snerpende geluid van de cicada's (soort reuze-krekels die, hun formaat getrouw, een amplified versterkt geluid voortbrengen) dant ta phrom, de publiekslokker, waar vijgebomen delen van de tempel fotogeniek in een wurggreep houden...maar wat een verschil met 4 jaar terug..busladingen toeristen worden stelselmatig aangevoerd...en een wansmakelijk spektakel is toegevoegd: op de meest fotogenieke plekken heeft men immers platformpjes geinstalleerd (dus marcheren alle familieleden, japans of westers of gesluierd, het schavotje op voor het obligate kiekje) ta phrom verliest in mijn ogen een ster anderzijds doet het mij wel plezier dat die 'madness'toeristen wegblijven van, naar mijn smaak althans, ook fenomenale sites zoals het kubistische ta keo, de archeologische badplaatsen neak pean en zo veel meer vandaag verhuis ik van kamer 10 (een upgrade kamer mij toegewezen bij gebrek aan plaats) naar kamer 8 (prijs normaal wel verschil, omdat ik negen dagen blijf werd me het extra'tje gegund)....maar ook kamer 8 valt best mee (badkamertje met wc-douche-wasbekken)(dubbel bed-airco-fridge-tv), wel slechts een raam en geen balkon.... en er is net als in de 10 een enorme ventilator of fan aan het plafond...en telkens ik op mijn rug lig en ik die lange en brede wieken boven me zie rondwieken denk ik terug aan de openingssequens van apocalypse now en martin sheen....waarbij de wieken van de fan overvloeien in de wieken van...een helicopter
foto: het onvermijdelijke ta phrom.....en de wurgende wortels
vandaag schat ik zowat 40 km gefietst (zitvlak heeft het niet begrepen op khmer zadel) en ik deed de 'grand tour' dwz het langste tempelcircuit....en gelukkig ben ik er van bij de start niet ingevlogen.....de benen doen het, maar wat het moeilijk maakt is de afwisseling met telkens kleine wandeling (na stallen van fiets) annex het soms extra fors beklimmen van de archeologische sites.... maar nu vooral al fietsend kan ik niet anders dan stellen: dit is zowaar het summum; belangrijk minpunt..de hitte...soms is het verlangend uitkijken naar een bomenzone.... niet een keer vandaag de aandrang gevoeld om te plassen, alles passeert blijkbaar de poriën ! ook minpuntje, telkens bij aankomst aan 'n site word je aangevlogen door 'n troep erg jonge meisjes en jongetjes, sommigen ahw nauwelijks de 'pamper ontgroeid', die je alles en nog wat proberen aan te smeren, van het nuttige water over boeken, gidsen tot prullaria; die kinderen horen op school, maar schoolplicht is er nu eenmaal niet, school is een statussymbool, en wie het zich niet kan permitteren valt uit de boot (mijn ervaringen ginder hebben mij definitief de ons geweten sussende omhalingen ten onzent de rug doen toekeren)....ik neem me voor 'n faire prijs te betalen voor wat dan ook, zodat ze er werkelijk ook iets aan hebben; zo heb ik me doodgeërgerd aan franstalige pensionés die 1usd te veel vonden voor een ananas (bij mijn weten heb ik de goedkoopste in belgië ooit 1,99 euro betaald)....de vaststelling dat di dutsen het ahw zouden moeten wegschenken aan 'rijke' verzende luitjes maakt me meer dan opstandig alles gebeurt hier zoveel mogelijk in dollar (gemakkelijk om te rekenen in riel: 1usd =4000 riel) en soms betaal je iets wat 3usd kost met 8000riel + 1 dollar elke avond ga ik avondeten op straat, waar het hele pleintje rond de tijdens de dag lege stoepen 's avonds worden omgetoverd tot eettentjes; lekker khmer food en goedkoop !
foto: ta som ....de schitterende 'apsara's' of khmer-danseresjes omstrengeld door de wortels van vijgebomen
sterk vermoeden dat ik mijn dessert eerst aan het opsouperen ben (angkor sowieso top)..maar vandaag toch meer dan ..een kers: motorbiker bracht mij naar de ver afgelegen beng melea (tempelruine overwoekerd door vegetatie) vrijwel elke motorbiker weigert wegens te ver (meer dan 60 km heen); na veel zagen een veertiger bereid...... eenmaal daar door een gidsje -dertig kilo schat ik aan de haak - rondgeleid in dat labyrint...... vandaar niet terug, maar via soms stoffige rode met keien gelardeerde aarden wegen (?) naar kbal spean (4 jaar terug had ik daar slechts een deel gedaan ...wegens tientonnen uitgekapte regen)...nu droog: het is zowat een 2km lange (+2 terug) bergop-jungle-walk naar de rivier met de "duizend lingams" , prachtig beeldhouwwerk in de rivierbedding... vandaar naar bantaey srei, de vrouwelijke citadel genoemd omwille van de minutieus uitgevoerde prachtig gesculpteerde decoratie.. in totaal allicht 150 km met motorbike (zijn snelheidsmeter was defect net als km-teller die bleef staan op 146134) op wegen waar soms nauwelijks een voertuig (op strook van ong. 25 km schat ik... 4 motorbikes en 1 witte (?) toyota corola), laat staan een toerist komt.... de man had me om 8 u opgepikt....helm voor mij ? nee ...wat doe je dan ? verstand op nul en verder al de rest in overdrive !! en we gaan !! (is dat het noodlot tarten ?)....gereden door cambodjaanse plattelandse armoede (mensen zijn er zelfs nog bruiner, zelfs half zwart)...pikken ze in stadjes de toeristische borrelnootjes mee, op het platteland betekent leven, lijkt mij, leven doorgeven en overleven.... veel glimlach of lach heb ik niet gezien
foto: kbal spean...beeldhouwwerk in de rivierbedding
vandaag eerste fietstocht via enkele angkor-tempels door de archeologische site, maar ik heb het duidelijk onderschat....niet het aantal kilometer (want dat heb ik wel in de benen) maar het rondrijden weg van de gewone weg, zodat het meer weg heeft van een veldritparcours...vanmorgen ging alles prima maar met vermoeidheid van de reis nog in het lijf ....kwam ik mezelf vanmiddag toch serieus tegen...slaperig worden en kreunen onder een loodzware zon... komt daarbij dat ik off the beaten track op zoek gegaan ben naar een aantal mindere tempels, waar dan ook geen kat, laat staan een mens komt....wel hele kolonies kleinere apen ... en rond vijven wenste ik nog het afgelegen ta nei proberen te vinden, maar een tuktukker raadde me af (het wordt stilaan donker, er zijn geen bezoekers en persoonlijke veiligheid kan moeilijk gegarandeerd worden...) dus maakte ik rechtsomkeer ... slotsom, enkele nieuwe ontdekt, en niettegenstaande siem reap stikt van de toeristen, niet overdreven veel volk gezien, zelfs niet in de populaire bayon......maar bij mijn terugkeer naar de stad met de fiets, kwam ik horden (aangevoerd met bussen, tuktuks, fietsen etc) toeristen tegen die op weg waren naar de zonsondergang bij angkor wat ! morgen allicht weer de fiets op, ander circuit....en lekker khmer food gegeten (2usd)
foto: southgate...de ingang naar angkor thom, de uitgestrekte toenmalige khmer-stad
bijna twee dagen onderweg... in heathrow gelukkig nog wat tijd zoek gemaakt met meedoen aan een inquiry over de staff... om 21 u reeds op het vliegtuig dat opsteeg bijna een uur later.. in totaal dertien uur op dat qantas-toestel gezeten... dan eventjes bagage oppikken...immigration voorbij ..en weer via departures binnen.: een recordverblijf op thaise bodem van een uur (en natuurlijk ook geen oog dicht gedaan)....wel wat rondgeslenterd in de reus-achtige nieuwe luchthaven van bangkok, een grote parel
nu dus siem reap (het stikt er van de toeristen) en het is zwoel heet... morgen kijk ik uit naar een zevendagenpas voor de tempelroutes....en ik heb al vlug gemerkt dat de fietsen die ik vooralsnog heb gezien op niets gelijken.... en dat het heet is.....ik zit hier in een internetcafe en mijn kleren zijn klam van het zweet dat van mijn lijf drupt...en zopas lekkere noedelsoep binnengelepeld en binnengestokt (1 dollar)
foto'tje van m'n kamer in red piano (siem reap) m'n 'thuis'basis voor de komende negen dagen
blijer dan blij...ik kan rustig vanmiddag vertrekken: trein 14.33 naar zaventem (aankomst ong.16 u), goed op tijd voor de check-in, eerste vluchtje heathrow vertrekt 18.45, tweede steviger qantas-vlucht vertrekt dan 21.45 richting bangkok; normaliter kom ik daar aan 15 dec. (onze tijd 9.55, maar dan is het ginder al 15.55)..bagage ophalen en formaliteiten voor door-vlucht - en na hopelijk wat inhaalslaap op 'n bank in de reus-achtige suvarnabuhmi-airport - om 18.45 het zwerk in richting angkor-siem reap (camb.) en dan maar hopen dat, na ophalen van m'n visum, red piano 'n taxi heeft uitgestuurd om me op te pikken
wellicht neemt blog uit noodzaak morgen 'n reis-schrikkel-dagje foto: 'straatje' in siem reap
vandaag fietsen naar roluos (ong.15 km van siem reap), rond 850-900 van onze tijdrekening eerste khmer hoofdstad (nog voor angkor): daarvan getuigt o.m.de bakong, een prachtige piramidetempel oplopend via vier terrassen....om roluos te bereiken even in de melee 's morgens aan de markt met chaotisch verkeer waarbij regels (voorrang wie? voorrang waar ? voorrang hoe ?) aan de laars gelapt worden... menige keer diende ik voet aan de grond te zetten uit eigen lijfsbehoud....
vandaag iets meer bewolkt, hitte iets draaglijker dus, of raak ik er stilaan aan gewend ?
vandaag schat ik zowat 40 km gefietst (zitvlak heeft het niet begrepen op khmer zadel) en ik deed de 'grand tour' dwz het langste tempelcircuit....en gelukkig ben ik er van bij de start niet ingevlogen.....de benen doen het, maar wat het moeilijk maakt is de afwisseling met telkens kleine wandeling (na stallen van fiets) annex het soms extra fors beklimmen van de archeologische sites.... maar nu vooral al fietsend kan ik niet anders dan stellen: dit is zowaar het summum; belangrijk minpunt..de hitte...soms is het verlangend uitkijken naar een bomenzone....
sterk vermoeden dat ik mijn dessert eerst aan het opsouperen ben (angkor sowieso top)..maar vandaag toch meer dan ..een kers: motorbiker bracht mij naar de ver afgelegen beng melea (tempelruine overwoekerd door vegetatie) vrijwel elke motorbiker weigert wegens te ver (meer dan 60 km heen); na veel zagen een veertiger bereid......
vandaag eerste fietstocht via enkele angkor-tempels door de archeologische site, maar ik heb het duidelijk onderschat....niet het aantal kilometer (want dat heb ik wel in de benen) maar het rondrijden weg van de gewone weg, zodat het meer weg heeft van een veldritparcours...vanmorgen ging alles prima maar met vermoeidheid van de reis nog in het lijf ....kwam ik mezelf vanmiddag toch serieus tegen...slaperig worden en kreunen onder een loodzware zon... komt daarbij dat ik off the beaten track op zoek gegaan ben naar een aantal mindere tempels, waar dan ook geen kat, laat staan een mens komt....wel hele kolonies kleinere apen ...
bijna twee dagen onderweg... in heathrow gelukkig nog wat tijd zoek gemaakt met meedoen aan een inquiry over de staff... om 21 u reeds op het vliegtuig dat opsteeg bijna een uur later.. in totaal dertien uur op dat qantas-toestel gezeten... dan eventjes bagage oppikken...immigration voorbij ..en weer via departures binnen.: een recordverblijf op thaise bodem van een uur (en natuurlijk ook geen oog dicht gedaan)....wel wat rondgeslenterd in de reus-achtige nieuwe luchthaven van bangkok, een grote parel
