.gisterennamiddag nog erg genoten van.......voetbal in het stadium (men is bezig 'n nieuw aan het bouwen) maar dit doet wel denken aan provinciale; entree te betalen is er niet, het veld is stoffig, maar er wordt door enkelen leuk op gevoetbald.....moeilijk te weten wie tegen wie...ik hoorde Phongsaly tegen Oudom Xai en aan het applaus te horen won P. met 1-0.....'n groot aantal ondermaatse spelers : ligt het aan het hotsebotse terrein? ik vrees van niet want de blauwen van (vermoedelijk) P. tekenden 'n voor enkele mooie combinaties en de nummer 10 beveel ik in Belgie aan (en die maakt het of gaat ten onder, want ook rond het terrein hier gonsden.... de beide hormonen in het rond) en vandaag dan rit naar Luang Prabang, ticket gekocht rond 9.30 voor bus van 11.30(ik was de zesde) en bij bekijken van gammele bus constateerde ik dat alle plaatsen al ingenomen waren met een of ander object op de zetel...ik maakte er 'bagagelader' attent op en die gaf me mee dat het laotiaanse gewoonte is plaatsen 'in te palmen', 'n 25-plaatsen bus ...uiteindelijk voor 32 passagiers ! ik zat (of hing naar rechts) op 'n gangklapstoeltje met onder me...'n 25kg-zak rijst....convoyeur stond naast me de hele rit aan het deurtrapje... recht!!! vertrek van 11.30 bus om 10.50 ! want iedereen is er (ik ben enige niet lao en word bekeken als curiosum); bus is 'n ramp....twee keer krijgt ie lekke band en dus nieuwe banden opleggen en niemand kniest, waarom zou ik dan kniezen, ik ben al blij dat ik mee ben (laat dit in B. en het komt in de krant met foto's van verongelijkte passagiers)...dit hoort er blijkbaar bij, en ik troost me dat ik me kan vergapen aan enkele oprecht mooie laotiaanse vrouwen in de bus en ....naargelang de busrit vordert lijkt hun aantal toe te nemen; kortom, 'n rit die normaal 'n vijftal uur in beslag neemt arriveert in LP iets over...19.30 want ook waar de weg niet langer meter na meter moet bedwongen worden...nl in Pakmong...is er 'n lange eetstop ook om de buspeople de mogelijkheid te laten hun twee kapotte banden te laten herstellen.....
gisteren 02/03 van Muang Khua naar Oudom Xai....met local bus (35.000kip) ('n handjevol toeristen en 'n groot pak lao) stipt vertrek 8.30 (110km) en 'n goeie drie uur later aankomst, onderweg oppikken van andere lao onder het motto "iedereen mee": veel meer mensen dan er zitplaatsen zijn, dus in middengang nemen mensen plaats op aangevoerde plastic krukjes en er is zelfs een die zacht gaat zitten op 'n zak rijst; zijdeur wordt dichtgehouden door 'n aan statief van achteruitkijkspiegel vastgemaakt touw en rubberen band aan frontpassagierszetel...maar heerlijke trage rit door 'n bijwijlen fabelachtig bergdecor..... Oudom Xai: ik verblijf in Litthavixay Gh, aan straatkant met zicht op trappen die naar de mooie Phu That stoepa leiden...60.000kip, maar als ik het waag airco te gebruiken kost het me 100.000, maar het is prima, de fan aan het plafond doet het voorbeeldig...ik heb dus een toffe kamer waarvoor men in Vientiane/Luang Prabang het driedubbele betaalt ! de Phu That, nu met ernaast 'n grote pardonnerende Boeddha, biedt een prachtig panoramisch zicht op de stad in 'n kom omgeven door 'n bergcirkel....de helderheid is evenwel wat zoek (tijd van het jaar ??), het is wat omfloerst, 'hazy'....er is ook 'n klooster met de in saffraankleurige gewaden gewikkelde monks...het is tevens 'n verzamelplaats van jongeren! Oudom Xai is 'n transporthub, hier huizen veel chinezen (china is maar 'n honderd km verwijderd), ook viets (heb trouwens gisteren in wat vietnamees ...'em lam toc nam' (knip je ook mannen) m'n haar laten knippen door 'n jonge vietnamese...die nadat ze voor de spiegel m'n zonnebril had 'geprobeerd' de tondeuse door m'n haar liet razen.... morgen terug naar Luang Prabang (195km) en dat dit 'n enorm groot land is (zo groot als groot-brittannie voor zo'n 7 miljoen zielen) kun je aflezen uit het feit dat ik terug wil/moet naar Vientiane dat.....583 km zuidelijker ligt !!!!
gisteren 'n goeie 4 uur durende boottrip noordelijk naar Muamg Khua (wordt door avontuurlijke reizigers veelal gebruikt als mogelijkheid om zo via de Lao-Viet grens Dien Bien Phu te bereiken) normaal vaart bootje uit als er 10 passagiers zijn: er waren er welgeteld 9, dus toch bingo maar met meerprijs (120.000 ipv 100.000 kip, 12 euro zeg maar) . Muang Khua is 'n transit, 'n echt oude nederzetting, voor mij is het 'n nieuwigheid omdat ik op die manier wat noordelijker laos doorkruis om dan naar links te kunnen afslaan richting Oudom Xai. Overnacht in 'n in 2011 gebouwd guesthouse Manhchay (80.000kip) zonder luxe evenwel, maar toch prive badkamertje. Een nadeel bij ontschepen....enkele meter waden door water, dus m'n schoenen uit ...en tussen de stekelige keien met m'n blote voeten zachter terechtgekomen in...teer....op weg naar guesthouse kousen aangetrokken die ik dan na gebruik fluks heb kunnen weggooien.... boottocht biedt natuurlijk 'n ongelooflijk mooie scenery....laos is inderdaad 'n pracht van 'n bergland
op maandag 's ochtends minivan van Lp naar Nong Khiaw, 'n goeie 120 km 'n drietal uur hogerop bergen in...daar 'n aantal uren wachten vooraleer 'n bootje ons ('n 15tal passagiers) brengt naar een van de meest authentieke plaatsen die ik ken, enkel te bereiken via water (1 uur varen...als er water genoeg stroomt in de Pak Ou)...het gaat om Muang Ngoi waar geen verkeer is, een aarden stoffige weg tussen twee bergen en enkele bungalowtjes...ik heb er eentje met view op rivier. bergen en met hammock is het daarin 's namiddags genieten....'s morgens en 's avonds koud...gedurende de dag warm tot heet....eerste dag wat rondkuieren. tweede dag wandeling van 5 km o.m. via braakliggende rijstvelden naar het bergdorp Ban Na. derde dag idem maar nog 'n schepje bovenop met het ook nog 'n half uur verder gelegen bergdorpje Houay Bo.... mensen leven er nog zoals 'n honderd jaar geleden. behalve dat er zich ook schotelantennes bevinden....en er is elektriciteit tussen 18.30 en 21.30....ook in Muang Ngoi trouwens....het leven gaat er zo traag en zo rustig (er is nauwelijks storend geluid) dat dit verademend werkt !! toeristen jammeren....er komt 'n weg die Nong Khiaw met Muang Ngoi zal verbinden (dus niet langer de bijna voorhistorische boottrip om het te bereiken, maar dan wel 'n ferrydienstje allicht om de rivier over te steken)...en ipv de 3 uur komt er 24/24 uur elektriciteit en dat tot grote vreugde van de gewone lao die al droomt van 'n fulltime gebruik van bv 'n koelkast...hier komt dus ook vooruitgang !
