loopverhalen : zes jaar marathon en ultralopen eindigen met de marathon van antwerpen 2014
Ik ben een man geboren in 1958,actief als zelfstandige in de verzekeringssector. In 2008 ben ik begonnen met marathonlopen, binnen de vier uur binnenkomen was mijn doel. (vierurenman) Vanaf 2011 deed ik ook af en toe mee aan een zesurenloop. Medio 2012 kreeg ik te horen dat ik reumatoide artritis (reuma) heb. Begin 2013 begon een oude kwaal (valgusknie) voor hinder te zorgen.
Deze week de laatste rustige week, de laatste week tussenspel. Maandag feestje op het werk : veel wijn en veel pizza (ja , ik kan er meer dan één op ! ) . En op weg naar huis zie ik op het terras van een bruine kroeg wat volk verzameld rond een schaakbord. Ondanks de drank veeg ik twee grootsprakerige studentjes elk op 5 minuten van tafel. Een Duitser die een schaaktornooi komt spelen in Antwerpen schuift aan en doet in een eerste partij met mij hetzelfde ; ik delf nu op 5 minuten het onderspit . Maar als die kerel hier een schaaktornooi komt spelen dan is dat wellicht ééntje waaraan naast Duitsers alleen nog inwoners van Mongolie deelnemen ... En om dat te bewijzen pak ik hem in de volgende partij . De derde partij ('decision match') geef ik uit verveling uit handen op een moment dat ik niet meer kan verliezen; ik zie het niet zitten om tegen de traagspelende mof (ja, ik hou niet van Duisters ... ) een langdradig eindspel te spelen . De studenten hebben het door maar de Duitser triomfeert alsof hij Kasparov versloeg. Misschien toch mijn schaken wat onderhouden , er schiet met al dat geloop nog weinig tijd over voor het internet schaken... Ondertussen is de nacht een eind gevorderd en de dag nadien op het werk heb ik wel wat last van de naweeen... Dinsdag dus ook niet gelopen.
Het gaat hier in deze blog over lopen , maar om daarover te zeveren moet er dus eerst gelopen worden . Woensdag dus lopen : 10 km'kes aan ongeveer 5.55 / km. Het ging nog steeds niet makkelijk, maandagavond zat nog steeds in het lijf. Vanaf vrijdag had ik 14 dagen vakantie. Donderdagavond dus niet gelopen om vrijdagmorgen - ik loop veel liever 's morgens dan 's avonds - te kunnen lopen. 15 km aan weer gemiddeld 5.55 , en dat ging redelijk makkelijk op de toch wel zware finse piste. Zaterdagmorgen dan weer 15 km maar ditmaal op straat : tegenwind vertrekken na 45 minuten omdraaien en een halve minuut voor het uur en een half terug thuis staan... Gelopen aan 6.15 en er in geslaagd om de hartslag laag te houden, nooit boven de 130 geweest. Zondag - deze morgen - 2 uur gelopen op de finse piste. De hartslagmeter sloeg weer tilt . Ja, ik stel me telkens weer de vraag of het de hartslagmeter is, maar ik voel niets speciaals dus is het de Garmin zeker... Dus geen hartslag om in het oog te houden maar wel gezorgd dat ik comfortabel liep. En het ging makkelijk . De eerste 12 km aan ongeveer 6.10 - 6.15 en dan , zonder het te weten de laatste 8 km lichtjes versneld tot onder de 6.00, gemiddeld kwam ik uit op 6.07 én makkelijk...
Ondertussen is de last aan de knie verdwenen zoals ze is gekomen : ineens weg. Ons madam had de diepvriezer uitgekuist en daardoor was mijn ijs kouder dan anders (ja , hoe legt ge dat uit) en heb ik mij dus ondanks het vodje toch 'verbrand' aan het ijs.... Er hangt nu een grote blaas te bengelen aan mijn bil, zal wel weggaan vanzelf zeker. En de laatste 2 weken heb ik allemaal gelopen met mijn laatst aangekochte Mizuno's - die Fortissen... -. Awel, die zijn nu ingelopen en ik heb er nu geen last meer van. Goed vind ik ze niet, maar ik erger me er niet meer aan.
De volgende 2 weken staan in het teken van 'de snelheid' : ik wil wat trainen om mijn tempo wat op te trekken. En dat allemaal om 'comfortabel' marathons te kunnen lopen binnen de vier uren.
Deze week 60 km / 2011 1.690 km / 82 kg na de 20 km deze morgen (na het feestje dinsdagmorgen 85 kg !!!)
Deze week nog redelijk kalm aan gedaan; ik stelde reeds dat ik het 2 tot 3 weken rustiger aan ging doen om de batterijen wat op te laden. Ik was en bén nog atlijd bang om overtraind te raken. Vandaar wat kalmere weken, tussenspel....
Maandag niet gelopen, dinsdag 10 km aan tempo 5.50, eigenlijk te snel maar eens vertrokken is het moeilijk om te vertragen. De hartslagmeter deed weer raar ; in het begin én op het einde ging ik volgens meneer Garmin boven mijn maximum... Ik hoop dan altijd dat het de meter is die raar doet. Woensdag zware avond met een klient - vriend : lang geaperitiefd, zwaar getafeld en redelijk wat wijn gedronken. Donderdag moest ik koken voor mezelf en zoonlief, madam was op stap. Snel nog 7 km gelopen voor het eten, 5.51 , al bij al redelijk makkelijk na de zware avond en de korte nacht.
Vrijdag niet gelopen en zaterdag dan 13 km (om op een afgerond weekvolume uit te komen.... ). Vertrokken met de bedoeling aan zeer lage hartslag te lopen maar de meter of mijn hart ging weer de mist in net als dinsdag : in het begin en op het einde ging ik weer tegen mijn maximum. Ik had na deze trage (6.15 ) training wel een goed gevoel; ik leek wel nog 1.000 km te kunnen lopen ... Maar er waren weer andere zorgen : in mijn linkerknie had ik vrijdag bij het uit de auto stappen een krakje gevoeld. Die knie speelde wat op in het begin maar vooral na het lopen . Ijs 's avonds leek wat te helpen maar ik was wel ongerust. Wel opvallend : als ik ergens last heb is het aan mijn linkerbeen : mijn linkerhamstrings (nog atlijd niet volledig weg,) mijn linkerkuit en nu mijn linkerknie...
Zondagmorgen, daarnet , gestart met de bedoeling een uurke te lopen aan marathontempo. Al na 500 meter liep ik sneller en dan maar besloten om eens een uurke volle bak te gaan. Ik zat de eerste 2 km aan 5.16 en kon nog een beetje versnellen. Onderweg had ik me voorgenomen om mijn 10 km tijd af te klokken en dan nog wat uit te lopen ; ik eindigde mijn 10 km in 51.18 , gemiddeld 5.08 of 11.7 km / uur . Daar ben ik content over ; dat is wellicht één van de snelste 10 km's die ik ooit gelopen heb. In mijn 'loopagenda' staat geen enkele 10 km bij mijn 'records' - allemaal belachelijk maar allez ja....- maar ik zie dat ik in mijn recordlopen van rond de 10 km als record heb staan een 11 km rond de 5.05/km, oktober 2010; alle andere records zitten rond de 5.08, dus gelijk aan vandaag. En mijn knie speelde enkel op de eerste 100 meter. Nu , een paar uur later , lijkt het beter dan gisteren na het lopen; raar allemaal.
Volgende week ga ik het nog rustig doen maar dan ga ik 2 weken volle bak snelheid trainen : snelle 10 km's en/of intervallen. En daarna 3 weken weer zachtjes aan lange duurlopen tot 35 km met nog één keer per week een snelle 10 km of interval . Dan moet ik klaar zijn om nog een paar marathons onder de vier uur te blijven...
Deze week heb ik mijn tweede paar Mizuno's in de vuilbak gesmeten : mijn Mizuno 's Wave Cyclone hadden na 1.495 km scheurtjes in de stof. Misschien omdat ze slechts maat 46 hadden en dus misschien net niet ruim genoeg waren, mijn andere schoenen zijn allemaal 47ers. Ik heb -omdat ze wat kleiner waren - met deze schoenen nooit langer dan 20 km gelopen, dan begonnen ze , vooral de eerste paar 100 km , wat te knellen. Voor het overige een goed paar schoenen, maar niet meer te vinden die Cyclones, ik had er mij anders direct een 47'er van gekocht. Want ik zit een beetje met een probleem : ik heb momenteel nog 'maar' 3 paar in gebruik : mijn favoriete schoen, mijn Fusions hebben bijna 1.000 km en ik zou er dolgraag nieuwe kopen maar ze maken er voorlopig geen meer... Een paar Mizuno Wave Ultima die ik heel goed vind hebben ook al bijna 1.000 km en zijn ook weer nergens meer te vinden. Mijn laatste aankoop was een paar Mizuno Wave Fortis maar die vind ik niet zo goed, ik heb er dan ook nog maar 80 km mee gelopen, het verbetert wel een beetje ... Ik had het kunnen weten, de naam alleen al, Fortis .... Ik heb nu dus enkel al wat te oude schoenen én een paar nieuwe dat niet comfortabel voelt . Dus tijdens de solden op zoek naar nieuwe schoenen !
Deze week 40 km / 2011 1.630 km / 81 kg na het lopen vandaag
