Na meer dan 3 jaar niet meer gelopen te hebben wegens een hernia, ben ik terug gestart. Eens je de microbe van het lopen te pakken hebt, raak je er volgens mij moeilijk terug vanaf...
Ik ben Janneman
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/12/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Hardlopen, Apple, lezen, mijn dochtertje en vrouwke....
De afgelopen dagen had mijn loopmaatje al een paar keer gevraagd om nog eens samen te lopen...maar aangezien hij in dagdienst werkt en voor mij een ochtendloopje het beste past was het er nog niet van gekomen. Vandaag dan toch mijn ochtendtraining uitgesteld tot 's avonds om toch nog eens samen te kunnen trainen. Ik had, na de 15km van gisteren, een rustige training gepland van zo'n 9km...maar dat is anders uitgedraaid. De eerste kilometers vrij rustig gelopen, maar na een 5-tal kilometer kregen we een andere loper voor ons in het vizier...dit trok ons tempo vanzelf wat omhoog...we hebben hem wel niet ingehaald omdat ons parcours anders liep haha... Toch stevig blijven doorlopen, zelfs enkele kilometers in een tempo van 5'10"/km. Uiteindelijk zijn de geplande 9 kilometer er 12,6 geworden en het tempo...tja dat lag toch ook aanzienlijk hoger. Maar het was zalig en het gaf me opnieuw wat zelfvertrouwen dat het terug de goede richting uitgaat.
Deze week wou ik zeker nog eens een langere duurloop doen in voorbereiding van de 10 mijl van Waasmunster op 26 juni. Dan maar meteen de koe bij de horens gevat. Een training van 15 km gedaan langs de dijk richting Temse. Het was prachtig weer, af en toe wel een stevige wind. We hebben de duurloop goed doorstaan. In een tempo van 10,8km/h stond ik na 1u24' terug thuis. Nu een banaan eten, dan een douchke en daarna mijn dochtertje gaan afhalen op school. Morgen terug een loopje...
Ik weet het, de meeste lopers horen het niet graag: "WANDELEN"...maar... Na 2 nachtshiftjes en gemiddeld 4 uurkes slaap na iedere shift leek het mij niet onverstandig om vandaag mijn lichaam een beetje op spaarstand te laten draaien. Eerst was ik nog van plan om een kort rustig toerke te lopen, maar ik heb er eens voor gekozen om gewoon te wandelen. Dus gewoon rustig, gezellig een wandelingetje gemaakt in de polder...ongeveer 90' in een stevige pas genoten van de zon en de natuur. Morgen trekken we het tempo terug op en gaat het wandelen terug over op lopen, haha...
Een weekje met ups and downs, de ene dag (training) ging het weer wat beter, de andere weer iets minder, maar we geven niet op. Rustig blijven verder trainen en terug proberen opbouwen. Intussen zijn we ook in de supplementen gevlogen...op mijn bloeduitslag heb ik gezien dat mijn ijzer toch wat aan de lage kant is. Dus een ijzersupplement aangeschaft en daarbovenop ook nog vitamine-C tabletten om de ijzeropname te bevorderen. Baat het niet dan schaadt het niet !!
10 juni:
9 km gelopen langs de Schelde richting Temse
11 juni:
Zelfde rondje als 10 juni, maar toch met een iets minder goed gevoel.
12 juni:
Normaal was het de bedoeling om vandaag toch te lopen, maar het fitheidsgevoel was er niet. Dus dan maar besloten om een rustdagje in te lassen.
13 juni:
Vandaag vaderdag en verkiezingsdag, maar eerst een toerke lopen natuurlijk. Rustig ontspannen, alle verkiezingsprogramma's nog eens overlopen haha... Nee, het was meer genieten van de natuur. Ik ben nog eens de Bazelse polder ingelopen, en ik moet zeggen, de natuur ligt er prachtig bij. Het was dan weer een training op een iets beter niveau. Straks naar de stembus en vanavond de nachshift, dus morgen wordt er niet gelopen. Volgende week zou ik graag nog eens een lagere duurloop willen proberen, zo om en bij de 15 km.
GENIETEN, wat een mooi woord en wat kan het ook deugd doen, maar je moet het dan wél vooral DOEN. En dat was ik de laatste weken misschien wel wat vergeten. Een mooie tip van Jan (alias aprilvis) heeft er mij weer aan doen denken. Misschien was ik de laatste tijd wel wat té veel gefocust op die tijd/hartslag/tempo-cijfertjes. Het is en blijft een feit dat het lopen van een marathon een goed herstel vereist, dus rustig aan terug op gang komen. Vandaag dus vooral proberen genieten, gedachten wat op zij gezet en niet om de kilometer naar die Forerunner zitten kijken. En dat is de strategie die we nog even gaan aanhouden, rustige loopjes over een korte afstand. Gedachten niet op prestatie maar op genieten en daarna evolueren of we vooruitgang boeken. Vandaag is dat in ieder geval al goed gelukt. Wordt vervolgd...
Vanmorgen was het al 23°C, warm dus en doef... Opnieuw vertrokken voor een langzaam loopje, in de hoop om terug in ons normaal ritme te geraken. Mijn hartslag blijft toch nog steeds hoog, ik heb gelopen in een gemiddeld tempo van 6'02"/km en zat gemiddeld op 156Bpm. Maar we blijven hopen op beterschap. Morgen terug een loopje in hetzelfde tempo...
Vandaag dus op pad voor mijn 2de training deze week...een rondje van 9 km. Maar man man man die hartslag ??!! Ik blijf maar kampen met een snel oplopende HR...Pffff Het wordt een beetje frustrerend...bij de minste tempoversnelling ga ik boven de 170Bpm. Deze training gelopen in een gemiddeld tempo van 5'32" en mijn HR was gemiddeld 165 !! Veel te hoog dus. Hoe moet ik het aanpakken ?? Iemand tips ?? Misschien eens proberen om meer trainingen per week te doen maar dan kortere afstanden (7 a 8km) of misschien toch verder doen zoals nu, een training per week minder en rond de 10km/training.
Vandaag zijn we terug gestart met lopen. Een weekje "rust" heeft me eigenlijk wel goed gedaan. Gestart met een loopje van 9km...de eerste 6km in een tempo van 5'45" en daarna toch een tandje bijgestoken, van 5'30" tot 5'10"/km. Het deed deugd om opnieuw te lopen, zo zie je maar hoe verslavend hardlopen kan zijn/worden. Deze week plan ik 3 trainingen met telkens een dagje ertussen. Eind volgende week zou ik dan nog eens een lange duurloop plannen, om zo toch een beetje in conditie te raken voor de 10 mijl van Waasmunster, want daar ga ik toch aan deelnemen, in form of niet...
Zoals in vorige berichtjes al eens aangehaald, ging het een beetje bergaf met de conditie. De ene vermoeidheid volgde op de andere, ik raakte steeds moeilijker vooruit en 10km lopen voelde alsof ik er 30 gelopen had. Deze week dan maar eens naar de dokter gestapt voor advies. Een inleidend gesprek deed de dokter al wat vermoeden dat ik nog steeds niet volledig hersteld ben van de marathon. De voorafgaande trainingsweken, de marathon zelf en dat in combinatie met nachtarbeid en regematig korte en onderbroken nachtjes door mijn dochtertje van 3 heeft er toch wat voor gezorgd dat mijn herstel lang duurd. Voor de zekerheid heb ik toch nog eens bloed laten trekken, maar die uitslag was perfect, geen enkele afwijking. Als advies heb ik dan toch de raad gekregen om het even kalmpjes aan te doen op gebied van sport...enkele dagen rust en daarna terug starten met 3 trainingen per week over 8 a 10km...en dat lijkt mij ook een goed idee. De voorbije week dus niet getraind maar van de vrije tijd gebruik gemaakt om enkele klusjes in huis te doen. Vanaf maandag starten we terug met lopen...hopelijk raken we terug op het goede spoor zodat we 26 juni aan de start van de 10 mijl in Waasmunster kunnen verschijnen...
Gisteren zaterdag een rustdag ingepland...we moeten eerst volledig van die keel en neuslasten verlost raken... Vandaag zondag zijn we naar Kasterlee gereden, vrienden gaan bezoeken die op Camping Hautum stonden met hun caravan. 's Middags lekkere BBQ, maar oh wat was het toch warm...een mooi zomers dagje. 's Avond bij thuiskomst als alternatief nog eens mijn koersfiets van onder het stof gehaald en een uurke gefietst. Maar dedju 2km van ons huisje toch wel plat gereden zeker...de banden zullen wat lang stil gestaan hebben denk ik haha...dan maar om de 500m gestopt om band op te pompen en zo naar huis "gesukkeld". Lopen is toch makkelijker zene.
Deze morgen weer te veel last van keel, snot, hoesten...het blijft maar in mijn lijf hangen. Tegen de avond voelde ik me dan weer beter en dus een sms'ke naar mijn makker Filip gestuurd om een toerke te lopen. Dat was direct in orde..dus samen vertrokken voor een rondje van 12km. Maar wat ging dat slecht dedju...na 5km had ik te kampen met een bloedneus...dus enige tijd gelopen met een zakdoek in de hand om 1 neusgat dicht te knijpen pfff. Daarna ging het bergaf...de hartslag ging omhoog en mijn benen voelde zwaar aan...dan toch nog last van de verkoudheid ? Of zit die marathon er nog voor iets tussen ? In ieder geval, toen ik na 12km terug thuis was, voelde het alsof ik er 30 had gelopen. Morgen dus zeker een rustdag en we wachten op beterschap...
Vandaag pas thuis om 20u30...en werd er normaal dus niet gelopen. Maar ik was er zo op gebrand dat ik toch nog mijn loopschoenen heb aangetrokken en een kleine veertig minuten ben gaan lopen. Toch nog wat extra kilometers voor deze week. Morgen terug een 12u-shiftje en normaal niet lopen, maar je weet nooit haha. Normaal is de volgende training voor vrijdag gepland.
Vorig week-end is het er niet meer van gekomen om te lopen. Deels door tijdgebrek op zaterdag en anderzijds door wat veel te feesten op zaterdagavond, waardoor het kopje op zondag niet naar lopen stond. Aiaiai ik weet het, het zou niet mogen. Maar af en toe eens een feestje en je dan toch eens laten gaan moet toch kunnen he...de dag daarna heb ik er dan natuurlijk spijt van. Volgende keer toch wat meer intomen denk ik, zodat er zondag toch getraind kan worden. Gisteren en vandaag moest ik dan 2 dagen op cursus in Kalmthout, voor het werk. Maar vandaag bij thuiskomst toch afgesproken met mijn loopmaatje Filip voor een toerke in de polder. Juist een uur gelopen in een tempo van 5'43"/km met een gem. HR van 153Bpm. Morgen en overmorgen moeten we dan weer werken van 7 tot 19u, dus de volgende training zal voor vrijdag zijn. Het wordt hoog tijd dat ik terug wat uit mijn pijp ga komen. Er zou ook nog eens een lange duurloop gelopen moeten worden. Deze of zeker volgende week moet het aantal trainingen terug naar minimum 4 per week !!!!
Terug van een mid-week centerparcs. Een mens denkt dan, alle dagen vakantie, dat kan geen probleem zijn om dagelijks een toerke te lopen. Maar eens je daar bent gaat de tijd zo snel en is er zoveel te beleven, vooral voor mijn dochtertje van 3 natuurlijk, dat er van lopen weer weinig in huis komt. De bedoeling van vakantie is toch ook om zoveel mogelijk tijd samen door te brengen. Maar alé het is toch gelukt om één keer uit te rukken voor een toertje rond centerparcs. Vanmiddag terug thuisgekomen en meteen de loopschoenen aangetrokken... De komende dagen moeten er kilometers gelopen worden, vooral in een lage hartslag...de basis.
Deze week zal het even stil zijn op mijn blogje...deze middag vertrekken we voor enkele daagjes naar Centerparcs. Hopelijk kunnen we daar toch een loopje doen....voor de rest plonsen en spetteren in het water. Tot binnenkort
Deze morgen zag het er nog naar uit dat er vandaag niet gelopen zou worden. Toen ik opstond voelde ik mij niet in mijnen haak, zoals ze bij ons zeggen. Wat last van een opspelende maag, wat hoesten, precies wat last op de longen... Kort na de middag begon het gelukkig al te beteren en bestond er toch een kansje om een toerke te lopen. Toen mijn maatje Filip dan nog een sms'je stuurde om een rondje samen te lopen was de beslissing snel genomen. Samen een toerke door de polder gelopen richting Bazel en terug. Goed voor 9,7km... Opmerkelijk, gisteren liep in gem. 5'51" bij een gem. HR van 151, vandaag was dat 5'44" bij een gem HR van 147Bpm. Vandaag dus sneller gelopen bij een lagere hartslag. Dus hoe de ene dag de andere niet is hé.
Vandaag een rondje gelopen, samen met Filip. Een rustige training en een gezapig tempo, de ganse weg een babbelke gedaan en voldaan terug thuis gekomen. Wat moet ne mens nog meer hebben. 10km gelopen in een tempo van 5'50" gemiddeld. Normaal morgen terug een training...alhoewel ik de laatste 2 dagen een beetje last krijg van mijn longen...begin van verkoudheid ? longontsteking ? We zien morgen wel
Ik heb gelezen dat al veel bloggers terug gestart zijn met trainen na de Antwerp Marathon. Persoonlijk heb ik een weekje rust genomen, 1 week niet gelopen en dit week-end mij eens volledig laten gaan op Repmond Rock waar Daan subliem was...Het was dus een week-endje junkfood, bier, frieten en hamburgers. Maar vanaf vandaag trekken we de loopschoenen terug aan. Gestart met een rustig loopje, doel HR zeker onder de 150Bpm. Het werd uiteindelijk een tochtje van 9km met een gem.HR van 146Bpm. Meteen staat ook onze volgende wedstrijd al vast. De 10 mijl van Waasmunster, een tip die ik van Patrick had gekregen. Mijn kameraad Filip heeft ook terug de tijd gevonden om te trainen, dus de komende weken zullen er wel wat kilometerkes gelopen worden samen met Filip. Zodus we zijn terug vertrokken...
...Ja da was mijn eerste reactie na 30km... Gisteren 25 april 2010 was het dus zover, de Antwerp Marathon. 620 training-km's, 59 loop-uren en 50.000 verbrande calorieën zijn er aan vooraf gegaan. Om 7uur liep de wekker af, een stevig ontbijt genomen en vertrokken richting Zwijndrecht om van daar met de tram naar de start te gaan. Bij aankomst was de sfeer al direkt op te snuiven, heerlijk...ter plaatse ook enkele bloggers ontmoet waaronder Patrick, Filip en RonnyKing. Tof om jullie eens ontmoet te hebben. Om 9u30 ging het startschot en we waren vertrokken...ik had me bij de 3u45' lopers gezet (meteen mijn eerste fout). Ik voelde al onmiddellijk dat het tempo voor mij te hoog lag om te starten, al van bij km 1 mijn tempo wat bijgesteld maar toch in een te hoog tempo blijven lopen. De Waaslandtunnel in, geen enkel probleem hoewel het gedeelte bergop toch al vrij snel in de wedstrijd is. Op dit punt had ik al besloten om niet voor de 3u45' te gaan, maar toch nog te proberen onder de 4u. Op km 12 werd ik even vergezeld van Mark, een collega die een eindje heeft meegefietst. Hier voelde ik me nog vrij goed, maar achteraf bekeken liep ik nog steeds te snel..ik liep ong. 5'26"/km...hier had ik drastischer moeten ingrijpen en mijn tempo moeten laten zakken naar 5'40" of zelfs nog langzamer. kilometer 18-19 liep ik zelfs in 5'05" man man man wat een fouten heb ik daar gemaakt. Op de halve marathon wist ik dat het kalf verdronken was...vanaf nu was het aftellen en toch nog hopen op die tijd onder de 4u. Vanaf km 26-27 begon het echt dramatisch te worden, de benen begonnen te verzuren, het kopke begon negatief te denken en het was vechten om te blijven lopen...tempo nog amper 6'30"... Onderweg gelukkig regelmatig nog enkele bekenden tegengekomen wat me opnieuw wat moed gaf...mijn maatje Filip o.a. die die dag als "zwaantje bij de politie" moest werken om alles in goede banen te leiden. Iets voorbij de 30km was het vat volledig af...man man man dat was geen man met de hamer...da was een volledig leger met hamers pffff. Op iedere drankpost toch voldoende gedronken en iets gegeten maar ik kwam er niet meer door. Vanaf km 35 werd ik bijgestaan door Michael op zijn fiets die me aanmoedigde tot aan de finish (Bedankt hé makker). Daar was de ontlading groot, mijn vrouwke liep nog enkele meters mee, mijn zusje en haar man stonden mij aan te moedigen en Inge (Filip zijn vrouw) met haar schoonouders riepen me nog wat laatste bemoedigende woorden toe. Mijn eindtijd 4u15' pffff...de officiële tijd zal morgen op de website staan. Eens over de eindstreep kreeg ik het toch even moeilijk, werd toch wat emotioneel...dat noemen ze diep gaan zeker. Maar de medaille is binnen en we zijn toch blij dat we mee gedaan hebben. We hebben er in ieder geval weer veel van geleerd !! Nooit zal ik nog zo snel starten !! Dom dom dom en dan nog te weten dat ik het al aan verschillende andere mensen had gezegd "zeker niet te snel starten"...maar ja hoe komt het ?? Mezelf wat te hoog ingeschat ? Wat laten meeslepen door de groep ?? De klassieke fout hé. In ieder geval, aan iedereen die komen kijken is, NOG EENS ENORM BEDANKT VOOR DE STEUN...vooral jij zusje en the one and only....een van de dagen kom ik een trapiestje drinken in de Stressless Manhattan...
