Na meer dan 3 jaar niet meer gelopen te hebben wegens een hernia, ben ik terug gestart. Eens je de microbe van het lopen te pakken hebt, raak je er volgens mij moeilijk terug vanaf...
Ik ben Janneman
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/12/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Hardlopen, Apple, lezen, mijn dochtertje en vrouwke....
Vandaag weer op stap met mijn loopmakker Filip. Ik weet niet hoe het kwam ? Was het het frissere weer ? Is het herstel voltooid, of is het gewoon de positieve invloed van mijn loopmakker ? Nee, de laatste 2 trainingen waren super. Vooral vandaag had ik een gevoel dat ik al lang niet meer gehad heb...echt fit gelopen, niet op reserve. Prima... Door de regen van de afgelopen dagen zijn we de polder niet kunnen inlopen (slijk). Dan maar richting Temse op de asfaltdijk langs de Schelde. Na een 3-tal kilometer een aantal versnellingen van telkens 1 minuut ingelast met eveneens 1 minuut tussenpauze...daarna na ongeveer 4,5km kwamen we aan een heuvel (oprit dijk) waar we 5 keer in volle snelheid zijn opgelopen (ongeveer 70m) en in rusttempo terug naar beneden. Telkens probeerde ik in te pikken achter Filip, maar man wat is hij toch snel... Na de 5 "klimspurten" verder in een normaal tempo en na 14,3 kilometer stonden we, compleet voldaan, terug thuis. Gemiddeld tempo van 5'32"/km bij een gem. HR van 155Bpm vind ik een prima resultaat. Topsnelheid was een piek van 17,3km/h. Morgen terug een loopje alleen...
De afgelopen dagen had mijn loopmaatje al een paar keer gevraagd om nog eens samen te lopen...maar aangezien hij in dagdienst werkt en voor mij een ochtendloopje het beste past was het er nog niet van gekomen. Vandaag dan toch mijn ochtendtraining uitgesteld tot 's avonds om toch nog eens samen te kunnen trainen. Ik had, na de 15km van gisteren, een rustige training gepland van zo'n 9km...maar dat is anders uitgedraaid. De eerste kilometers vrij rustig gelopen, maar na een 5-tal kilometer kregen we een andere loper voor ons in het vizier...dit trok ons tempo vanzelf wat omhoog...we hebben hem wel niet ingehaald omdat ons parcours anders liep haha... Toch stevig blijven doorlopen, zelfs enkele kilometers in een tempo van 5'10"/km. Uiteindelijk zijn de geplande 9 kilometer er 12,6 geworden en het tempo...tja dat lag toch ook aanzienlijk hoger. Maar het was zalig en het gaf me opnieuw wat zelfvertrouwen dat het terug de goede richting uitgaat.
Deze week wou ik zeker nog eens een langere duurloop doen in voorbereiding van de 10 mijl van Waasmunster op 26 juni. Dan maar meteen de koe bij de horens gevat. Een training van 15 km gedaan langs de dijk richting Temse. Het was prachtig weer, af en toe wel een stevige wind. We hebben de duurloop goed doorstaan. In een tempo van 10,8km/h stond ik na 1u24' terug thuis. Nu een banaan eten, dan een douchke en daarna mijn dochtertje gaan afhalen op school. Morgen terug een loopje...
Ik weet het, de meeste lopers horen het niet graag: "WANDELEN"...maar... Na 2 nachtshiftjes en gemiddeld 4 uurkes slaap na iedere shift leek het mij niet onverstandig om vandaag mijn lichaam een beetje op spaarstand te laten draaien. Eerst was ik nog van plan om een kort rustig toerke te lopen, maar ik heb er eens voor gekozen om gewoon te wandelen. Dus gewoon rustig, gezellig een wandelingetje gemaakt in de polder...ongeveer 90' in een stevige pas genoten van de zon en de natuur. Morgen trekken we het tempo terug op en gaat het wandelen terug over op lopen, haha...
