wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
01-06-2009
Vol-Ledig!!!
Deze ochtend zat ik in een stampvolle kerk met een kleine 1500 andere aanwezigen. Had ik een bui van waanzin? Had ik mij terug in het katholieke geloof gestort? Had ik gewoon nog een van mijn vijf vijzen verloren of was een aanval van verstandsverbijstering over mij neergedaald? Wees gerust met mijne moraal is het nog steeds goed gesteld, evenals met mijn vrijzinnigheid , dat wil zeggen dat ik nog steeds door het leven loop zonder nood aan een of ander Godsbeeld en dat ik bereid ben de antwoorden zelf te zoeken. Of ik er dan religieuzer op geworden ben is een ander kwestie. Ik denk dat dat nooit is weggeweest, maar ik hoef nog kerk nog God om dat te beleven . Maar verdieping en spiritualiteit zijn meer dan ooit aanwezig in mijn bestaan, ik mag hopen bij u ook. Maar daar ging het niet over: wat deed ik op Pinksteren in de kerk? Ik kan je een muzikale dochter aanraden, ze brengt u overal, ook in kerken. Nu werd de Kronungsmesse, KV 317 van W.A. Mozart uitgevoerd en zei speelde mee (fiere vaders luisteren dan eens zo aandachtig maar proberen kritisch te blijven. (Let op de twijfel of je dat dan nog wel kan, kritich zijn?). Het werd zowaar een religieuze tocht doorheen deze prachtige muziek, afgewisseld met nog een Largo van G.F. Handel Ombrai mai fu en het nooit ontbrekende Ave verum van Mozart om de gaten in de organisatie van een mis te dichten (ja hoeveel van die 1500 aanwezigen gaan er ter communie gaan nietwaar, met al dat ongelovig volk in uw kerk weet ge nooit!!!). Maar het was prachtig en aardshemels. De St Paulus kerk, in hartje Antwerpen, is immers een ideale plek voor dit soort schoonheid.Men kijkt tijdens de muziek, uit op aantal werken van P.P. Rubens, prachtig beeldhouwwerk en ik hoorde bij het binnenkomen het prachtigste orgel van Vlaanderen spelen. Ne mens zou van minder gelukkig worden! In dit soort situaties krijg je een gevoel van te -vreden- heid, er vrede mee nemen en niets meer willen dan de aanwezigheid daar! Dat mijn gedachten tussen de muziek door afdwaalde, is dan weer een kleiene zonde van het moment"nu" te noemen. Zo gaat een leven langs je gezichtsveld voorbij afgewissled met nog een Rubens of een beeld van voor mij onbekende meester die verzot moet zijn op de drapages van pijen en mantels. Allemaal vakmanschap van een zuivere soort! En dan zet de muziek weer in. Pure, genial muziek, met zuivere stemmen en in tegenspel de violen die met de snelheid van zwaluwen door de stemmen heen vliegen met daarna de inval van het koor dat alles tot onbekende hoogtes brengt om te eindigen in een ledige bevredigende stilte. En dan denk je even niets of niets meer,je bent "vol-ledig" voldaan. Jawel vol en ledig in één begrip zo voelt dat dan. Dit is goed om dagen zorgeloos verder te stappen en wetend dat "het" bestaat!
Reacties op bericht (2)
06-06-2009
schooltje
Die overweldiging kan je dus ook hebben in een 100 jaar oud schooltje met stalen trappen, pisceinen van Royal Bosch met afgerond tegelwerk, rottende plinten, afgebladerde verf, schoolborden van leisteen, stoelen van Tubax Vilvoorde, lelijke affiches tegen de muur. Als de muziek je pakt krijgt de rest ook kleur.
06-06-2009 om 11:03
geschreven door ward
04-06-2009
Vol-Ledig!!!
voor het eerst op deze blog ni mis ni mis! wanneer volgend gedacht?
