Het gebruik van standaard uitdrukkingen is een vorm van communicatie die door buitenstaanders anders wordt begrepen. Iedere gemeenschap heeft zijn uitdrukkingen. Dat kunnen gemeenschappen zijn zoals een stad, maar ook een werksector, een kleine vriendenkring. Met sommige personen vorm ik een gemeenschap van 2 waarbij we met een enkelvoudig woord of korte zin voldoende zeggen om elkaar te begrijpen. Waar de ene gemeenschap "druk druk druk" gebruikt om zich als workaholic te manifesteren, is er een andere gemeenschap die met dat cliché "k'heb geen goesting" bedoelt, en dan eens ironisch knipoogt. Aan de slag gaan, er een lap op geven, de beuk erin, ...het wil hetzelfde zeggen maar afhankelijk van je omgeving en diegene met wie je communiceert. Over ieder woord nadenken zou stilte veroorzaken, met clichés gaat het sneller maar kan bij een toehoorder uit een andere gemeenschap wrevel of misverstand veroorzaken. Tegen onbekenden wikken we onze woorden, bij vrienden flappen we het eruit. De mannen van de media denken natuurlijk dat iedereen hun vriend is, vandaar de wrevel bij anderen bij het lezen van artikels? misschien? t'is al laat en tijd om te zwijgen en te dromen, die hoort niemand.
02-04-2009 om 23:19
geschreven door ward
|