wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
08-03-2013
"Nesten" een verhaal met verleden en toekomst!
In 2006 begon het avontuur, Het Middelheim museum en De Veerman stapten samen in een verhaal dat dan naam "Bijbuurten" kreeg. Het museum wou andere doelgroepen bereiken en zag een link in de buurt het Kiel in Antwerpen zuid. De buurt die gekend is door zijn woningen, beter gekend onder de naam "De Braam Blokken" van architect Renaat Braam hadden immers een link met het museum vanuit een architecturaal en artistiek verhaal. Er woonden ook mensen die het museum nu net niet bereikte. 3 jaar lang schreven en werkten we aan een verhaal met veel experimenten en activiteiten die resulteerde in een groots project "Nest op het Kiel" Een beeldend project waar de hele buurt bouwde aan een nest (een groot nest in wilgentakken midden de blokken van Braam), een metafoor voor een samenleving waar het goed was te toeven , waar men zich thuis voelde, waar ontmoeting centraal stond, dat voedsel gaf voor gesprek over de samenleving die we waren en wilden zijn. Vandaag staat het Nest er nog. Gisteren praatten we nog eens met alle partners die betrokken waren bij dit dit project over wat we gedaan hadden, wat er gebeurd was, .... en vooral hoe het project zijn invloed had op een museum, op een buurt , op ons werk. Dit verhaal is nog steeds levendig en sterk, tot op vandaag zijn de bewoners bewogen door hun "Nest" (ontstaan door samenwerking met kunstenaar Andreas Hetfield en zijn partner Suus Van Bathusen). De constatatie dat samenlevingsopbouw, een cultureel ontmoetingscentrum (NOVA) het Middelheim museum, De Veerman en de buurtbewoners nog steeds praten met elkaar over wat geweest is en vooral wat de toekomst moet zijn van het "Nest" is sterk! Zeer sterk! Sommigen zien dit als een sociaal artistiek project, anderen als een Kunstproject, anderen ontwaren educatieve verhalen weer ander grootse culturele gedachten en weer anderen een groot gebeuren. We zijn 2013 en het "Nest" leeft nog steeds, staat er nu gesnoeid bij en snakt naar een beslissing hoe we verder gaan. Het verhaal dat ontstond in een stad die bouwde vanuit een visie aan een nieuw grootstedelijk verhaal, ondersteund door beleidsmakers die geloofden in een toekomst voor een stad die van iedereen was. Vraag is nu , hoe gaan we verder, welk zal de volgende stap zijn. Breken we dit monument (want dat is het Nest wel degelijk) af of koesteren we het verder zoals vele andere tekenen van een tijd. Voor de bewoners is het duidelijk, het "Nest" is hun "Nest". De initiatiefnemers van indertijd, mijzelf incluis zijn emotioneel en rationeel verbonden met wat hier instond als een gedacht en uitgroeide tot een gebeuren wat "Kunst" mag genoemd worden. De verbondenheid tussen een beeld, een gedachte, gedrag, dynamiek is meer dan schoonheid. Gisteren was het weer duidelijk dit verhaal, dat als tijdelijk project en denkoefening begon, schreeuwt om verder gezet te worden. Het in beginne groene nest is nu een skelet dat verder moet ingevuld worden, de takken houden stand en groeien, vragen om onderhoud en snoei, vragen een richting , net als ons engagement, denken en handelen.
