wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
21-03-2012
het is aan het gebeuren!
Eenvoudiger zou het niet worden, zeker niet door het formuleren uit te stellen, dus hier gaan we weer:
Als we nu eens het sociaal artistieke niet meer zouden benoemen, de kunsteducatie niet meer zouden benoemen, het woord kunst zouden afschaffen, dan waren we van een hoop ellende verlost. Door alles zo specifiek te maken is de duidelijkheid van onze poging om het onduidelijke te verbeelden, verwoorden ,verklanken,.... zoek. Wat is nu het verschil? Vertel het mij. Wat is het verschil tussen een theater, film, tentoonstelling,....... gemaakt door groep X of kunstinstelling Y? wat is het verschil tussen een pubkiek uit de middenklasse of als je wil hoger opgeleid dat naar museum Z gaat of de minder hoog opgeleide die naar museum Z gaat. Het mag zelfs "M" in Leuven zijn? Vertel mij dat verschil, in essentie is er geen, nada, niets! Het gaat toch om kunst als gebeuren, want dat is de essentie. Dat heeft de kunstensector zo langzamerhand begrepen en de kunstenaar wit al eeuwen niets beter. Kunst is geen tafereel aan de muur, een scene in een film of schouwburg, geen hoofdstuk in een boek. Kunst voltrekt zich tussen mensen, tussen creator en publiek als je wil. Daarom is kunst niet koopbaar nog verkoopbaar. Bij verkoop verliest het zijn ziel en dus zijn bestaan als gebeuren, het is als kunst waardeloos, het is louter product geworden. Het gebeuren daarentegen is een proces van formuleren en begrijpen of niet begrijpen van stotteren en soms van ronde formuleringen. Het brengt ons in dialoog of in verwarring of in vervoering of in kwaadheid, dat mag ook allemaal... het gaat immers om het zoeken naar betekenisgeving, aan het vinden van elkaar in een dialoog met elkaar en daar waar wij in leven. en langzamerhand wordt men er ook door opgeleid, symbolen worden ontstloten, we begrijpen een taal, we bevragen een context en zien iets nieuws..... Het lijkt lastig maar het is het niet! Het begint met waar-nemen, met plaatsen, met niet begrijpen en dan toch weer wel, met de kwaliteit van de vraag met de vraag te kunne beantwoorden en dan verder zoeken...... waarom zouden we daar niet veel op inzetten? Op zo een gebeuren, het is nooit af en blijft boien en we vinden elkaar ergens in het zoeken of formuleren! dus laat ons het elkaar in het oor fluisteren: "het is aan het gebeuren"
