wat anders in het hoofd of het hart blijft steken! Als het mij overvalt, of mij niet loslaat. Maar het kan ook voor het oefenen zijn. Oefenen in waar ik niet in opgeleid ben, oefenen met woorden.
22-12-2010
denken, creativiteit, kunst of verloren gaan!
Dat denken
en het creativiteit belangrijke vaardigheden in
een kenniseconomie zijn daar schreef Piet Hagenaars (http://piet-hagenaars.blogspot.com/2010/12/onderwijs-in-de-kunsten-als-sleutel.html) op zijn blog een mooi stuk over .
In het onderwijs zijn de kunstvakken (beeldend, dans, muziek en drama)
de plaats om o.a.creativiteit te trainen maar ook het denken en reflecteren te stimuleren. Net als wiskunde die dit eveneens beroep doet op creativiteit en denken lijkt me dan ook de plaats die de kunsten hier moeten innemen niet meer ter discussie. Nu bezig zijn met, en trainen in allerlei vormen van nieuwe geletterheid is dan ook een noodzaak! Het is niet anders! Maar ook buiten onderwijs moet dit gebeuren, een samenleving die niet meer met de kunsten verbonden is of kunst die niet meer met de samenleving verbonden is een verloren zaak. We evolueren maar als we mythes, cultuur en actuele uitingsvormen integreren in ons bestaan. Ons denken gaat echt niet vooruit met elke dag hetzelfde of de herhaling van wat gisteren was. Nu lijkt het er sterk op dat we ons gemakshalve wentelen in wat reeds is verworven, wat is geweest, wat we reeds dachten en deden. Tijdens een zonnewende zijn voornemens aan de orde, en ik vraag om deze wanorde! durven de onzekerheid van het iet weten inbouwen in onderwijs en ons gehele bestaan kan redding brengen in het gekende en ons van de uitzichtloosheid bevrijden. Jongeren en het onderwijssysteem zoals vandaag uitgevoerd hebben een niet prettige relatie, je zou voor minder. Als er geen avontuur meer is als het onbekende ,niet centraal staat maar net dat wat gisteren al bekend was, als "het denken" niet gevraagd wordt maar het "nadien denken" oftewel het "nadenken" dan komen we er niet. Er is genoeg onderzoek die verwijst naar de mogelijkheden in het bezig zijn met muziek, drama, dans, beeld kortom met de kunsten, en hun waarde voor ontplooiing, voor creativiteit en ontwikkeling. En wat blijkt vandaag, wat zetten regeringen massaal op de kapblok der besparingen! Juist, dat! Er is wel even geroep in het Vlaams Parlement dat op cultuur en wetenschap besparen jammerlijk is. Maar fundamenteel kijken naar een samenleving is daar minder aan de orde dan het stratego der machtsposities zo blijkt. Het debat wordt niet opgenomen. Zei die bezig zijn met onderzoek, met kunsten, met kunsten en educatie en ontwikkeling zien het met lede ogen toe. Net nu de vraag groot zou moeten zijn, de inzet meer dan verdubbeld zou moeten worden is er algemene afbouw en een discours van " het is allemaal niet zo nodig". Uitdagingen zijn nog nooit opgelost door ze niet aan te gaan. Mensen daarin trainen met denken en doen, met creativiteit en vormgeven, met confrontatie van het onbekende tov het gekende dat is eeen ware uitdaging. Zowaar een schoon voornemen toch. Waar zitten die durvers die dat durven aangaan en niet meegaan in het failliet van vasthouden wat we hadden! Hier en daar hoor ik een zachte stem maar het roepen en de daadkracht zal groter moeten, ik spreek mijzelf moed in en ga verder! De mythe is mij voorgegaan.
