Vandaag (zaterdag) was het mijn tweede wedstrijd van het seizoen en tevens ook de tweede van de Challenge Hesbignon.Aftrap om 17 uur, dus werd ik om 15u 40 afgehaald door mijn loopmakkers Mario en Daniel.Ik had een kalme dag achter de rug bij de bakker en dus uitzonderlijk vroeg gedaan met werken, zodat ik toch nog een paar uurtjes kon slapen alvorens te vertrekken. De ambitie om een goede tijd te lopen is al een tijdje gaan liggen , mede door de last in mijn rug en de weinige traingskilometers.Maar meedoen voor de fun en toch ook nog een beetje de wedstrijdsfeer opsnuiven, daar is het mij tegenwoordig om te doen, al steek ik niet onder stoelen of banken dat er toch nog wel een beetje prestatiedrang in mijn lijf aanwezig is. Aangekomen in Warnant zagen we al direct wat ons te wachten stond, het was er redelijk heuvelachtig, en wie in mijn archief gekeken heeft weet dat ik er in 2009 nog gelopen heb, toen leverde ik een prachtprestatie, die voorlopig niet voor herhaling vatbaar zal zijn. Na de gezamelijke opwarming stonden we gezellig te keuvelen aan de startplaats en ineens vertrok iedereen, het startschot was blijkbaar afgegaan, maar wij hadden niks gehoord, dat komt ervan als je meer oor hebt voor het vrouwelijk schoon.Na een paar honderd meters kreeg ik dan ook nog telefoon van mijn eega, en mijn start was dus compleet de mist in.Toch kwam ik door in 4.07, raar.Tot aan km 3 ging het redelijk vlot en dan begon het klimwerk.Het werd klimmen en dalen om U tegen te zeggen,en het was zoeken naar een stukje vlak.Zo bleef het maar doorgaan, de km-paaltjes bleken niet op de juiste plaats te staan zodat ik grote verschillen had in mijn km-tijden.Rond km 8 kreeg ik zowaar Dominique in het vizier,ik noem hem momenteel mijn concurrent in de CH, de enige atleet,Italo-Belg en streekgenoot die ik ken in dit milieu en ongeveer mijn tempo loopt dus. Ik naderde tot op een hondertal meter van hem, en zou de klus klaren in de laatste 3 km, net zoals in Fernelmont.Maar dat was zonder de organisatie gerekend.Tot nog toe was alles redelijk beloopbaar geweest, maar nu werden we ineens een stuk onverhard landschap ingestuurd, waar tractoren lustig bot hadden gevierd en hun sporen meer dan duidelijk hadden achtergelaten. Het was er dan ook nog eens erg hard, precies bevroren ondergrond, wat voor mij een hel is, en door mijn rare loopstijl kwam ik geen meter meer vooruit, zelfs het groepje met de eerste vrouw liep me terug voorbij, en Dominique zag ik steeds kleiner worden, dus die vogel was ook vliegen.Zonder kleerscheuren probeerde ik door de hel te geraken tot we weer op het verharde gedeelte kwamen.Ik kon en wou geen ultieme versnelling meer plaatsen en liet alles op zijn beloop.Na 11,8 km liep ik over de meet in 51.03, niet echt een toptijd, maar ik mag hier toch weer tevreden mee zijn.Even later zocht ik dan de collega's op, Daniel kwam na één uur 3 min binnen, en dus ging ik op zoek naar Mario, die ik binnenloodste in 1 uur 6 min.Samen liepen we dan nog een km-tje los en toen was ook dit verhaaltje weer uit, we bleven ook dit keer niet voor de prijsuitreiking.Ik moest twee uur later alweer gaan werken, vandaar. Met een goed gevoel, dankzij de endorfines waarschijnlijk, en ondanks de ruglast van de afgelopen weken, keer ik toch weer terug van deze wedstrijd en dus op naar de volgende, en dit op Paaszaterdag, traditioneel een drukke dag, maar ik ga toch proberen aanwezig te zijn in Waremme voor nr 3 van den Hesbignon groetjes, en tot blogs
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
