vandaag groot gedeelte van de wandeling (eig fietstocht van internet) achter de kiezen ! en 'n paar ontdekkingetjes oa de mooie xa loi pagode (foto) gisteravond op park aan pham ngu lao repetitie meegemaakt van de feestelijke 03/02 ...80-jarig bestaan van communistische partij in vietnam met internationale in 'n moderner bass-and-drum kleedje maar vooral met de balletdansers/essen van de vietnamese opera-house...buitenkansje ! hopelijk vanavond opnieuw ! gisteravond vietnamees gedineerd met m'n twee vriendinnen... en alhoewel het eten constant van tussen m'n stokjes glipte kreeg ik schouderklopje dat ik het er toch zo goed van afbracht... er komt geen einde aan de saga..gisteravond weer slachtoffer van skimming (tijdens m'n afwezigheid is m'n cijferslot ontcijferd) k hoor van andere toeristen net hetzelfde verhaal, telkens in hanoi of saigon, slechts 'n paar briefjes weg, om geen argwaan te wekken.... gelukkig weer geen enorme som, maar ik loop hier nu rond met al mijn dollars en al mijn dong op mijn borst....het zijn uiterst gewiekste tiepen... en ik kan me echt niet voorstellen dat die sympathieke receptioniste of die franssprekende vriendelijke hotelmanager er voor iets tussen zitten... leven is hier overleven in de jungle van motorbikes en uitlaatgassen aangezien ik geen zittend g.. heb, denk ik er stellig aan niet in saigon te blijven maar een paar dagen ertussenuit te knijpen naar ...vung tau... wat voor de franse kolonisten 'n soort st tropez in indochine moest worden.... wordt dus vervolgd
gisteravond net nog geen 'mens erger je niet'...op bien hoa hielden twee busjes viets (doen dat daar soms nog zegt men) uit saigon karaoke (en indien het niet vals was...ik zou nog) was doodop...duitser die er met z'n vietnamese vrouw drie maanden verblijft vertrok halsoverkop met z'n motorbike.... uitbater suste dat het maar tot 10 u mocht...en zowaar van danaf was alles gedisciplineerd rustig !!! vanmorgen 220 km zuidelijker met de bus naar saigon (aangekomen 13.45)...de meesten zeggen nog saigon, maar officieel (nochtans vliegkenteken is 'sgn') is het tp ho chi minh (tp wat staat voor thanh pho, stad)...en het is heet en broeierig...het is een miljoenenstad en dus een miljoenenbrommerstad (en het opvallende is dat zij altijd doorrijden...voetgangers moeten bij oversteken maar zien dat het geen russische roulette wordt) ik hou van dat ballet van duizenden door elkaar klawierende brommers die toch altijd ergens op weg zijn ... betrek kamer in de toeristenbuurt waar het democratischer is (hong kong hotel, betaal er 17 usd, kamer op 1ste verd. met airco/fan/fridge/tv/twee bedden/secretaire/prive badkamertje) had ook keuze tussen 12 en 14 usd-rooms maar dacht eraan mezelf nog 's te trakteren...ontbijt is er weliswaar niet bij...het hotel ligt in de bui vien in het pham ngu lao-district waar het een drukte is van jewelste ik moet niet uitgerekend daar plaatsen bezoeken of her-bezoeken...ik ken het wel min of meer....een ven internet geplukte wandeling (eig. fietstocht van ong 15 km...maar fietsen is hier kiezen voor vroegtijdige zelfmoord....) zie ik me anderzijds wel maken, omdat de chinese wijk cholon op die route ligt het is hier nu kwart voor vier, internetcafe zit hier vol met kleine jonge viets die spelletjes spelen, links van mij heeft het spelertje supporters bijgekregen en een leunt zelfs al tegen m'n schouder...en rechts van mij zit 'n jong vietnamese op internet kleedjes te bekijken...jammer dat die geen vrouwelijke supporters krijgt !
met de fiets ...naar phan thiet gereden, provinciale visserstad, op cho (markt) rondgelopen, de bedrijvigheid in de vissershaven met open mond gadegeslagen (dat is 'travakken' wat die daar doen!) ...vanmorgen was naar ginder fietsen 'n fluitje van 'n cent ....terugrit zonder beschutting met harde zeewind tegen (bij afdaling stond ik zowaar stil - bij helling diende ik uiteraard af te stappen) en smachtend naar 'n palmboom om kortstondig - al was het maar tien seconden - beschuttende verkoeling te vinden......onderweg de cham ba (chamtorens) bezocht; de hele wereld lijkt op stap (litouwer tegen het lijf gelopen, kennisgemaakt met twee vriendinnen uit zwits.: samantha en duscita - die laatste dan nog van bosnische afkomst...) en aan phan thiet-zijde in mui ne lijken de russen wel thuis (opschriften in 't russisch...en ik heb daar al meer russisch gehoord dan in m'n hele leven samen) morgen om 9 u neem ik bus naar saigon(vermoedel.aankomst 14u).....stad waar iets wat onmogelijk lijkt zelfs mogelijk kan worden; wat hitte betreft is het een van de bakovens van de hel... in 't weekend ga ik samen dineren met de twee vriendinnen nhan en thuy, twee vrouwen voor wie ik 'n enorme bewondering heb...allebei uit hue (dwz 1000 km ver)...mid-dertig, universitair geschoold (nhan account manager tecapro...telecom-staatsbedrijf - thuy quality control manager adidas) (thuy moet 'n paar keer per jaar naar herzogenaurach - hoofdzetel adidas duitsl.)....beide vrouwen zijn dus geen anneke en mieke.......ze worden onderonderbetaald....beide vrouwen staan stijf van de stress....beide vrouwen hokken in 'n appartementje waar ze nauwelijks hun kont kunnen draaien (gelukkig is hun kont niet breed, maar hun soortelijk gewicht is veel groter dan hun natuurlijk gewicht!)....om te overleven ver ver van je familie (want in saigon is 't economisch om doen, niet elders) moeten het sterke vrouwen zijn..... - en laat het water dat ik drink even vitriool zijn wat uit m'n porien parelt - het zijn vrouwen die niet zoals sommige soortgenoten in belgie de staat aflebberen ('n staat die begot geen geld heeft en nooit geld had en er zelfs in slaagt onze energie aan het buitenland te verpatsen) of kinderen geregeld afstorten bij de oma's en de weet ik wat niet allemaal......en volgens mij maakt ook dergelijk voorbeeld het gezegde duidelijk dat de vrouwen de oorlog tegen de amerikanen hebben gewonnen.... foto...strand mui ne vanuit m'n guesthouse
there are places I remember...some have changed (beatles 'in my life') alles verandert..ook mui ne...rechtover m'n stam-resto 'my hanh' stond 'n barak met petflessen 'nuoc mam' (de beroemde vietnamese vissaus die 'n wel eigenaardig geurtje afscheidt)... nu staat er 'n riant huisje; de strook weg tussen guesthouse en resto was vroeger pikdonker...nu staan er frisse nieuwe verlichtingspalen te fonkelen...en de man die me toen elke middag me 'n bowl gaf waarin ik m'n bij hem gekocht fruit ombouwde tot 'n heuse fruit salad... heeft het fruit opgegeven en heeft zich geworpen op waarschijnlijk veel lucratievere 'nuoc mam' mui ne is in feite 'n kilometerlange straat (nguyen dinh chieu...die op 'n bepaald moment zelfs naadloos overgaat in huynh thuc khang) (is het 15 of wel 20 km of meer?) die loopt van het vissersdorp mui ne naar de chamtorens net voor vissersstad phan thiet: aan de ene kant van de straat (landzijde) en de andere (zeezijde) krioelt het van hotels, (dure) resorts, (budget)guesthouses, resto's, travelagencies, shops, huisjes, 'n paar scholen en trouwens ook 'n splinternieuwe ..kerk (nha tho rang).....aan zeezijde beschikken hotels en ghs dus over 'prive'strand (in mijn geval 'hoa bien' klotst de zee zowaar tegen het muurtje van mn' gh-domein.......'mijn' gh ligt op 'n zucht van mui ne vissersdorp (foto) ! eindelijk wat minder mensen in m'n omgeving.... wat rustgevend is...de laatste tijd me te veel uitgeput met mensen in andere talen wat me geestelijk wat leeg heeft gezogen ! nu wat meer de plugs in en... muziek trouwens elke dag van de nu om en bij 45 dagen was ik in overdrive (met doorkruisen van landen die ofwel 8 ofwel 10 maal groter zijn dan belgie maak ik elke dag wat mee....ik geef dus telkens heel wat prijs....maar anderzijds heeft 'n mens ook recht op 10 procent geheimhouding en bovenop nog 's 10 procent geheimzinnigheid)
wilde ik het vanmorgen rustiger houden, ik was getiktakt om naar de red canyon te fietsen (een van merkwaardigste natuurverschijnselen die ik ooit zag)...de hitte hangt als 'n loden kleed rond m'n lijf...alle water dat ik drink lijkt er via de porien weer uit te parelen en zelfs bij inspanning uit te stromen....bij 'n vermeende toegang moet ik halt houden (cong ty... zegt 'n guard....het is dus 'n bedrijfsingang), iets verder bij 'n openstaand hek doet 'n man teken weg te gaan, op wat vragen van mij gaat ie niet in, iets verder twee jonge vriendelijke viets achter afrastering - dus op 'canyonterrein - 'camvao' verboden toegang.... het zal me dus weer niet lukken....het lijkt wel 'n mooie vrouw die je slechts een nacht hebt liefgehad en je met nostalgie achterlaat !!
gisteren wat te laat doorgezakt (alhoewel nhatrang zeker nietde plaats is om dat te doen) 'vibrant place'van 's morgens vroeg tot 's avonds...vroeg ! en de autoriteiten en politie hebben blijkbaar alles in ' t werk gesteld om van die badplaats geen 'bangkok' te maken....het is alsof er 'n reusachtige kuisheidsgordel hangt boven nha trang....
met bus (16 pass.) naar mui ne en met melding van mijn verblijfplaats afgezet aan m'n 'nha nhgi' (guesthouse) ' hoa bien' (zeebloem)....ik bof...heb'n kamer ong. 11 stappen van de fantastische enorme zee die zich koestert in ....de hete zon.....het is er eindelijk ...de hitte (in saigon -waar ik in het weekend vermoedelijk zal zijn....wil er mensen zien - wordt dat ongetwijfeld bakken.. ik ken dat: geen seconde droog staan, altijd zweten)....nu in dit kleine internetlokaaltje stroomt het zweet van mijn lijf
hoa bien..kamer (foto) met airco en fan, zelfs 'n kleine tv (hopelijk doet ie het) en 'n ietsie pietsie tienie wienie klein badkamertje met propere wc (dient gezegd), wasbekken en douche....10 usd ofte 190.000 vnd ....ik heb al voor drie dagen geboekt !!! net bij de patron fiets gehuurd (20.000 vnd), 'n verdomd lekkere pho ga (noedelsoep) tot de bodem geledigd ... met 'n cola was dat 21.000 vnd (dat is minder dan 1 euro aub) op het programma staat dus fietsen, straks een fruit bowl die ik zoals vorig jaar zelf samenstel (hopelijk is die man weer even gedienstig) en 's de hammock uitproberen (van in laos geleden dat iknog 's in de hangmat lag)........
wat maakt nha trang (foto) anders dan belgische kuststeden ? er is een kilometerlange weg langs de zee, de tran phu, maar tussen zee en tran phu liggen een relatief smalle strook strand met alles erop en eraan, daarnaast wandelpaden (en er wordt gewandeld, neem maar aan) en daarnaast parken dooraderd met wandelpaden, bespikkeld met beeldhouwwerk, zitbankjes, zitkioskjes, zelfs speelpleintje met aluminium tuig aub, en overal ertussen fijngeknipte beplanting, palmbomen met riante kokossen.... met fiets aan de hand heb ik zo het hele zootje verkend !
kogeltje door de kerk...naar mui ne (90.000vnd) via pham rang (ik hoop daar de chamtorens te bewonderen die ik in gedachten heb, wegens nog gezien op foto (heb geen gids bij..sleur zo al genoeg papier mee) vanmorgen diende ik xe om (motorbiker) af te wimpelen die me al dagenlang probeerde te overhalen met hem via via naar mui ne te trekken...ik betaalde hem uiteindelijk 'n koffie...vanmiddag houdt hij weer staande (en enerverend bezig)...klaagt dat hij geen geld heeft, brandstofvoorraad in tank slinkt, z'n vrouw maakt misbaar wegens z'n thuiskomen zonder geld, kortom z'n zelfbeeld is naar de vodden, maar wat kan ik er aan doen ? dit illustreert de situatie waarin velen zich bevinden ...broodjes te weken gelegd bij toeristen...maar nu minder toeristen en sommigen huren intussen zelf motorbike of fiets.....
ik heb het er met enkele medereizigers over gehad...in belgie is alles zodanig georganiseerd dat belgen bij het minste de pedalen kwijtraken, omdat ze voor alles en nog wat aan de uier van de staat gaan slurpen...hier moetem mensen in de eerste plaats voor zichzelf zorgen en de meesten slagen er met hun bekende fighting spirit in om het hoofd boven water te houden...... en dus toch zonder dat er zoals bij ons uitgewerkte structuren bestaan, verloopt het leven hier ahw 'organisch' een belg met de mentaliteit van (bij het bekritiseren van een put in een wegdek) "ze zouden er iets moeten aan doen" is 'n overbepamperd, verwend wezen dat zich in 'deze' wereld moeilijk staande zou weten te houden
maar, net zoals bij ons, zijn er mensen die uitzonderlijk welgesteld zijn, sommigen behoorlijk, sommigen wat minder en sommigen slecht tot bijna slecht...kortom, veralgemeningen zijn onjuist, en absolute waarheden bestaan niet ! nog 'n uitsmijter: soms opvallend bijna de 'zorgzaamheid' voor elkaar in het verkeer...uit eigen lijfsbehoud is men tegelijk voorzichtig voor de andere....
dit wordt vermoedelijk laatste dag nha trang...straks spring ik fiets op en ga op informatie in enkele agencies..... hoe ik hier wegraak....het zal allicht mui ne worden, want in 't weekend wil ik in saigon zijn (!) .... en wat dan in laatste week gebeurt weet ik vooralsnog niet (terug mui ne of trek ik iets zuidelijker naar de mekong delta?) ik laat zoveel mogelijk over aan 'gecontroleerde improvisatie'
ik bewoog me reeds als 'n volwaardige 'cascadeur' tussen de honderden brommers, fietsers, auto's, taxi's, xy clo's....in de wetenschap dat ze toch altijd wel 't verkeer juist inlezen en inschatten... tot ik gisteravond 'n accident zag:brommer vs taxi... onmiddellijk volkstoeloopje.... en.....ze winden er geen doekjes om.... brommer-ist werd vierklauwens opgepakt, min of meer in de taxi gegooid en wellicht richting 'benh vien' (kliniek dus).....ik bewoog me zonder licht van dan af wat meer uiterst rechts etc etc
vanaf 10 's avonds is dat hier vrijwel morsdoods, op 'n schaarse brommer, 'n werkloze xy clo-ist half-slapend in z'n voertuig, 'n duo schoolmeisjes samen op een fiets (waar komen die nu nog vandaan?), 'n even werkloos ouder hoertje op haar retour, 'n middenstander die het vuil en tegelijk z'n zorgen wegbezemt na........ maar 's morgens, voor zessen reeds is die stad hier springlevend, op de promenade wordt gevolleyd, gebadmintond, ouderen staan te stretchen als hadden ze hun leeftijd onder handen.... jonge meisjes in hun gracieuze ao dai-tuniekjes en hun lange zwarte paardenvlecht als 'n trofee op hun rug......op straathoeken dampt het van de straatkeukens...viets jong en oud op lage plastic stoeltjes genieten van hun eerste pho ga of pho bo of pho heo ( zij het nu kip of rund of varken, het is pho ...hun wereldberoemde en ik moet toegeven uiterst lekkere noedelsoep)....en vrijwel iedereen loopt hier op slippers...het klappert en klept...het wordt 'n bijna even vertrouwd geluid als het brommeren !
kennisgemaakt met uyen, 'n easy rider, die me enthousiast maakte om met hem als motorrijder in de toekomst (?) de ho chi minh-trail af te rijden....maar first things first eerst.... en vanavond nog 's afspraak met salvatore, italiaanse belg uit luik, om samen te gaan eten (en hij zou geen italiaans bloed in de aderen hebben... hij grijpt constant naar z'n hart en ik zie de testosteron in z'n ogen ontploffen als sierlijke vietnamese 'phu nu' -vrouwen- z'n weg kruisen.....) foto nha trang strand en omgevende bergen
vanmorgen m'n receptioniste (die êr pás 'n nachtje werk had opzitten) getrakteerd op 'n ontbijt next door... pho ga (noedelsoep met kip) tẻrwijl ik het hield bij 'n westerse 'banh mi' ('n baguette dus) met 'ca phe den' (black coffee)....daarna probeerde het wicht me gelukkig te maken met 'n bezoekje aân de 'zêemarkt', maar ik had er vlug m'n bekomst van, aangezien ik ménsen zo voelde denken 'wat steekt die ouwen allemaal uit met dat jong ding'.... (terwijl ik nu blog, brengt diezelfde brave ziel me drie 'chuoi' banaantjes..om mijn internethonger te stillen)
zeg nooit nooit ....zegt men wel 's.... vorig jaar was ik niet zo begeesterd door nha trang (ik vẻrbleef te ver ...in la paloma...7km van strand....en ik voelde me niet alleen ziek, ik was ook ziek en hoestte m'n longen bijna uit m'n lijf) ... nu heb ik nha trang in m'n armen gésloten (ook al omdat ẻr weinig tỏeristen zịjn....en de viets die brommeren voort...)
gísteravond nog 'n tweetal uurtjes genoten vanop m'n terras zes hoog ....schuimkopjes van de golven gadeslaan die zich vanachter de palmbomen ontrollen ....zelfs het reuzerad trekt trage rondjes..... en het gebrommer vẻrmindert stilaan in intensiteit naargelang de tijd ópschuift naar tien, elf, twaalf
enkele vaststellingen: de viets zịjn zot van 'bong da' en wat ís dat ? 'voetbal' ...'s mỏrgens als ik me was, als ik 's in de kamer kom, zet ik het sámsung scherm dat tegen m'n muur kleeft aan en....het is 'reading-bủrnley' of 'depor-bilbao' of...
taal...soms probeer ik mensen uit de weg te gaan.... om niet almaar door hetzij iets in tieng viet (vietnamees dus) proberen duidelijk te maken wat sommigen dan begrijpen, anderen niet.... hetzij om me weer 's op te offeren ên met westerlingen 'n taal te hanteren die de mịne niet is.... vandaag sympathieke italiaanse belg uit luik ontmoet (en samen gedineerd)....maar die man spreekt alsof ie thuis is...en ik stuntel in 't frans en pịjnig m'n hêrsens en word geestelijk echt moe moe moe...... en als vietnamezen spreken begrijp ik er (tenzij de gebruikelijke gemeenplaatsen) vooralsnog niets van... vandaag chamtorens (9de tot 11de eeuw) ponagar (foto) her-bezocht... (verontschuldiging....schrift vertoont hiaten...vietnamees klavier...ook om moe van te worden !!!!)
vandaag volgde ik fietsparcours (vietnamjourney.nl) tot km 14 ... dan bleek houten brug (foto) niet langer bruikbaar (fietsparcours al gedateerd) ...om veiligheid niet in gevaar te brengen gedeeltelijk rechtsomkeer en ietwat blind fietsen tot ik 'n goed spoor vond....ik genoot echter zodanig dat ik zomaar kilometers gemaakt heb .niet altijd pretje evenwel... fietswiel nu en dan de helft in modder.... nie neuten echter ! tegen vieren op hotel en eindelijk 's genieten van het uitzicht vanop 'm'n' terras (zie foto gisteren)!! en vanavond seafood eten en nog enkele tigertjes achteroverslaan ! en de chamtorens van de po nagar liggen ook nog op 'n bezoekje te wachten !
uiteraard fiets (20.000vnd per dag, nog niet eens een euro) bijgevolg heb ik maar fiets gehuurd voor de komende twee dagen (morgen fiets ik dan de 22,5 km van de fietsroute....van internet vietnamjourney.nl) na de middag leek wel iedere vietnamees in slaap want zeer rustig, maar van zodra het vijf is en nu (8pm) is het volle bak....het is waarschijnlijk kopie van het saigonese gebruik 'di choi' (uit het frans 'jeu').... zomaar rondrijden, zien en gezien worden.... het is nu een en al gebrommer en getoeter wat me natuurlijk ook wel de keel begint uit te hangen dat zijn de vriendelijke viets die gesprek aanknopen en je dan uiteindelijk wel 'n dagje willen rondrijden.... 'n weigering zou normaal moeten volstaan, maar ze blijven aandringen: als vandaag niet gaat, morgen misschien ? ander opvallend iets .... sinds hue... in hue, danang, hoian, en nu nha trang uitzonderlijk vriendelijke en charmante en behulpzame receptionistes die elkaar wel lijken te overtroeven... voor vanavond heeft me er zelfs eentje uitgenodigd om samen iets te eten...het is de omgekeerde wereld met nha trang heb ik me intussen al verzoend, al was het maar omdat er veel minder toeristen zijn.....zijn er veel toeristen, dan ben je teveel.... zijn er weinig toeristen, dan schuif je meer dan 'n plaatsje vooruit ! alhoewel ik geen 'beachboy' ben, kan ik niet anders dan m'n bewondering uitdrukken voor dat ongelooflijk mooie strand met bergen op achtergrond, met eilandjes.... iets waarop zuid-frankrijk terecht jaloers mag zijn, en..... voor ons (gezien onze normen) eigenlijk spotgoedkoop !! gevolg ...ik blijf hier het weekend en zoek pas 'n ander oord op op dinsdag !
'where is the sun....that shone on my head' (the bee gees in 'spicks and specks') van 11/01 luang prabang geleden dat ik nog 'n volwassen zon had gezien...soms is het nog betrokken, maar de zon begint toch al stilletjes katoen te geven.... 's morgens fietsen naar cua dai, de beach strip van hoian...weinig toeristen lijkt mij, maar net als danang beach 'n aantal stroken beach met enorm potentieel ...'s namiddags fiets ik de andere kant uit, de buiten op tot ik in geen velden nog 'n westerling bespeur...het komt erop neer mijn tijd vol te maken want om 17.30 word ik opgepikt door sleeperbus die me 530km verder brengt naar nha trang.... dezelfde namiddag toevallige ontmoeting (uiteraard eerst in het engels) met 'n vlaming uit het leuvense...en dus nog wat doorzakken sleeperbus vertrekt iets na helf zeven, eerste stop bijna middernacht in quang ngai... streek die enkele maanden terug door typhoon werd getroffen waarbij honderden mensem het leven lieten...leven lijkt voort te denderen vanmorgen iets over zessen aankomst in nha trang...het nice of het cannes van vietnam...ik bof ..betrek 'n kamer met gemeenschappelijk balkonnetje.....met subliem uitzicht op de zee en vinpearl eiland.... nog vlug me verfrist en iets verder ontbeten in 'n echte vietnamese 'nha hang" (resto)....terwijl de regen weer met zware containers lijkt naar beneden te gutsen..... na 'n leerzame babbel met enkele viets terug naar het manchester hotel (om slaap in te halen, want met het bumpy gerij en 'n gelukkige snurkende ziel in de buurt viel er natuurlijk niet te slapen) en...de zon klimt weer majestueus en heet naar boven ... ik denk hier misschien toch nog iets langer te blijven...wait and see !
foto...blik op nha trang vanop terras zes hoog manchester hotel
vanmorgen 5.30 even bed uit ...regen gutst naar beneden ...er zijn al mensen op straat, later tussen 6 en 7 is het 'n drukte, geclaxoneer...en talloze brommers in hun veelkleurige plastic regenovertrekken na het ontbijt klaart het zowaar op zonder dat de zon van de partij is, maar het is al 'n stuk warmer....huur fiets en maak de fietstocht die ik van internet heb gehaald (vietnamjourney.nl) (17,5km)...zolang het verharde paadjes zijn, weinig of geen probleem, zelfs al zijn de plassen niet te tellen, maar van zodra ik tussen de weelderig groene rijstvelden en de rijke visvijvers word geloodst, is er (door de regen van de laatste dagen) van fietsen soms nauwelijks sprake.... schoenen zomp zomp tsjok in de modder.... ik durf er niet te dikwijls naar kijken, schade opmeten 's avonds (wat met 'n wasbeurtje in 't bad - schoenen bedoel ik - nog meevalt)....... maar uitgerekend daar te kunnen fietsen is 'n geschenk uit de hemel ...en het was droog ! fietstocht zit er vroeger op dan gedacht... en na 'n kleine hap.... fietsen door en rond het schilderachtige hart van de historische havenstad... ik denk eraan om enkele zeer opvallende oude huizen te bezoeken....maar men biedt 'n ticket aan (90.000vnd) met 5 pakketten (4 oude huizen - 3 assembly halls - 4 musea keramiek/history/cultuur/folk - handicraft workshops - folkgames) maar.... uit elk pakket mag blijkbaar maar een iets gekozen worden .... ik voel me wel gepakt (heb enkel interesse voor 1 en 2 en niet voor de 3 andere pakketten) en vraag m'n geld terug, waarop na wat gepalaver wordt ingegaan...als ik niet alle huizen en assembly halls kan bezoeken hoeft het voor mij niet !! morgen in feite nog 'n dagje hoian (blijft het droog, dan huur ik nog 's de fiets) en.... om 18 u richting Nha Trang (540km) met sleeperbus (waar ik geen goeie herinneringen aan heb wegens niet slapen)
foto..fietstocht hoian...in achtergrond rechts begraafplaats van japanner (17de eeuw) die op zoek naar z'n vietnamese geliefde hier het leven liet
danang is 'n door-en-door-vietnamese stad, in vrijwel niets gefocused op toeristen, noch wat internetaanbod als wat horeca betreft; vanmorgen naast hotel ontbeten in 'bo be' en er was geen mogelijkheid tot bestellen...voor iedereen hetzelfde: 'n baguette en 'n klein gietijzeren pruttelschoteltje met ei, plakjes rundsvlees (bo) en 'n balletje waarin ik teveel vet ontwaarde en ik dus heb laten liggen; het kot zat stampvol met viets, ik als enige niet-viet en dus voorwerp van bekijks.... vannacht grote verrassing... om 4 u plots eerder valse fanfaremuziek, drie kwart later even vervelend weer herhaald, alhoewel ik even 'surrender' van presley meende te herkennen ('s morgens bij navraag bleek het te gaan om 'n huldebetoon ter ere van 'n overledene in de buurt!!) kwart voor elf opgepikt door xe om (motorbiker) met wie ik 'n afspraak had gemaakt me naar hoian te brommeren (30km), hij met m'n grote reistas tussen z'n benen geklemd, ik met rugzak achterop...tussenhalte aan de marble mountains.... rit langs kilometerlange barracks en loodsen van de amerikanen van tijdens hun vietnamese campagne...tussen de buien door aankomst in hoian (betrek kamer in my chau, propere ruime kamer 250.000 vnd, 10 euro dus, zonder ontbijt)...altijd had ik de boot willen afhouden nog terug te keren naar hoian, een schilderachtige kleine historische stad met water en bootjes (foto), maar met ongelooflijk veel toeristen ('n soort brugge)...op vier mensen zie je drie westerlingen en een viet die iets verkoopt of in de horeca doende is....alles is ofwel shop ofwel hotel ofwel guesthouse ofwel resto.... de regen is 'n vervelende spelbreker, 'n soort vlaamse regen, maar warmer, want onder regenbescherming klit hemd zweterig aan m'n vel ik hoop morgen (als 't weer betert) fietstocht te maken (parcours van internet geplukt) ik zit nu vrijwel in centraal vietnam (wat dus al iets warmer is....hoe zuidelijker hoe tropischer het gaat worden) op 775km van het noordelijke hanoi en net geen 1000km van het zuidelijke broeierige tp hcm (ofte thanh pho ho chi minh, dwz ho chi minh stad ofte saigon), meer bepaald 950km...en dat zal over 'n goeie twee weken eindbestemming zijn van m'n drielandentocht !
na 'n treinreis van 'n goeie twee en een kwart uur van hue naar danang 105 km zuidelijker ! danang, 'n naam als'n klok in de amerikaanse oorlog, aanvoerhaven van de amerikaanse marines ! had reeds de trip gedaan met bus, maar treinreis (niettegenstaandehet geheel duurder uitvalt, met taxi naar station hue, taxi van station danang naar hotel - 75000vnd aub - toch 'n trip om eens te doen) vooral de hele curve die door de trein als 'n trage slang gemaakt wordt rond de hai van (de wolkenpas).... het regent, landschap ontrolt zich van bij het begin wat troosteloos, nevel en mist hangen vastgekleefd aan de oneindig uitgestrekte rijstvelden..... en dan na een uur de beruchte wolkenpas ingepakt - om zijn naam alle eer aan te doen - in dikke massa's wolken, de ingesloten lage zeeham ligt er wolkenloos uitgekleed bij.........berucht want hier werd bedoeld wat de bloeddorstige captain in 'apocalypse now' (rob.duval) uit z'n keel riep 'nothing smells better than some napalm in the morning'.......en hier en daar geklemd tussen rotsen enkele stranden waarvan de amerikanen toen hun surf-mogelijkheden naar waarde wisten te schatten trein zit volgepakt met viets, soldaten terug van dienst (?), en enkele schaarse toeristen van wie de veel ruimte innemende bagage met scheef oog werd bekeken betrek kamer in duy hoang-hotel, 'n gewoontje, maar voor 'n gewone, eigenlijk niet toeristische stad (toeristen slaan danang meestal over en bussen van hue rechtstreeks naar hoian) volstaat het (200.000vnd zonder ontbijt), maar receptioniste is alleraardigst, gaat voor mij om 'n ban do (stadsplan), zegt me het waar en het hoe, en dat betekent heel wat.... morgen immers trek ik naar hoian (ong 35 km verder) en was het aanvankelijk m'n plan te gaan met bus, ik heb me laten overhalen door 'n xe om (motorbiker) om me met bagage en al naar hoian te brengen met tussenstop aan de marble mountains (100.000vnd) - ofwel is het waar (hij liet me z'n credentials zien) ofwel zal ik weer 'spel moeten maken' ...want 'spel maken' hoort er blijkbaar bij ( 'n motorbiker achtervolgde me, voor bezoek museum, erna, etc, uiteindelijk liet ik me ompraten om me voor 20.000vnd de stad te laten rondtoeren...... tot ik betaalde, dan was het ineens te weinig...) vandaag het prachtige cham-museum bezocht (30.000vnd), meer dan z'n geld de moeite waard foto...danang
vanochtend reeds druilerige regen die m'n plan om fiets te huren vertraagde.... tegen elven met gestopte regen fiets op en eerst richting station om 'n treinticket te kopen voor morgen naar danang ..... dan de geplande bezoekjes: de tu hieu pagode (met door de regen uiterst glibberige tegels) en de nam giao ('n megalomaan project van een van de nguyen keizers - als 'n soort leopold II zich overgevend aan urbanisatie met enige praal - een esplanade te gebruiken voor keizerlijke feesten plus uitgebreid arboretum)...dan wat zoekwerk om de in de stad gelegen (kleine) begraafplaats van keizer duc duc te vinden en met vooral brommerverkeer dat uit alle kanten komt aangevlogen was dat telkens opletten geblazen! buiten het centrum 2 lekkere ananasboterkoeken gekocht plus cola (dat alles samen voor slechts17000vnd, pakweg 75 cent dus)...hoe verder je van 'n centrum iets koopt, des te goedkoper bediend na de middag begon het dan te miezeren en ondanks die eerder triestige (vooral door de bomen in de nabijheid) halfduistere atmosfeer, werd het geheel toch nog wat kleurig ingevuld met vrijwel alle brommers en fietsers verpakt in hun veelkleurige plastic regenmantels naar de uiterst mooie thien mu pagode (foto) 'n vijftal km ver, het pronkstuk en symbool van hue, die door de motregen vandaag wat triestig oogt; zelfs al speelde de regen vandaag duidelijk spelbreker, ze was niet van aard om mijn speciale voorkeur voor hue in de weg te staan: er is altijd wat te zien of te bekijken en fietsen is er ronduit fantastisch, zelfs al ben ik herhaaldelijk verkeerd gereden en kwam ik telkens toch terecht; had ik altijd gedacht dat hue een kleine stad is, dan dien ik dat toch te corrigeren, het is geen grootstad zoals hanoi of hcm, maar het is toch 'n vrij uitgestrekte en dichtbevolkte stad morgen danang dus....... en ik weet begot nog niet wat ik ga doen (even in danang blijven, taxi naar hoian, trek ik halfweg de week naar nha trang of overweeg ik toch het helemaal uit de weg liggende - ong. 14 uur rijden - buon ma thuot)...morgen ontraadsel ik dat allicht
kondigde de dag zich niet bepaald veelbelovend aan...regen...na ontbijt (omwille van de regen) nog 'n hazeslaapje en tegen elven (bij droog weer)de fiets op en fietsroute, maar na ong. 5km had ik me misreden, geen nood, van dan af recht op doel af....keizerlijke begraafplaats tu duc en na uitgebreid bezoek naar begraafplaats khai dinh....toen dilemma: terug (maar daarvoor had ik nog te veel tijd) of verder naar zeer ver afgelegen begraafplaats gia long (waar geen mens komt wegens te ver, en waar bijgevolg geen toegangsgeld wordt gevraagd) ...de vorige telkens 55.000vnd...doorgekregen info varieerde wel (zelfs al legde ik kilometers af, het aantal nog af te leggen km volgens sommigen leek toe te nemen!!)....uiteindelijk kon ik rivier oversteken (bootjes die als ferry fungeren en die fiets of motorbike meevaren) en nog een pak km richting gia long fietsen.....en alles werd bewaarheid: geen toerist te bekennen, maar....ondanks het feit dat het zondag is, werd er duchtig gewerkt en zowel mannen als vrouwen bewogen zich driftig door mortel en cement...ze zijn dus blijkbaar bezig gia long te renoveren (foto) (eigenl. uniek omdat het de enige begraafplaats is waar zowel keizer als z'n dame in begraven zijn) en de omgeving is 'n groene oase van rust... binnen afzienbare tijd prijkt gia long op 't programma van touroperators !! kortom: zo erg genoten van het fietsen in en rond hue (en dan nog bedenken.... en dat laat me al fietsend niet los.... dat hier in januari 1968 een van de heftigste gevechten plaatsvonden uit de amerikaanse oorlog, straatgevechten zelfs die ettelijke dagen duurden en de us marines slechts een pyrrhusoverwinningetje opleverden) ik voel me hier al fietsend zo goed en lekker (en mensen zijn - dat is algemeen geweten, maar toch zonder te veralgemenen - hier vriendelijk) dat ik nog een dag langer blijf en morgen dus nog verder op ontdekking ga...al fietsend
ondanks vermoeidheid van nachttreinreis, besef 's middags dat ik m'n tijd toch niet in alle 'ledigheid' mocht doorbrengen.....dus besloot ik fiets te huren en parcours van internet-fietsroute af te fietsen (18,1 km + indien mogelijk twee lussen van 2x +3km indien tijd), de bezoeken zou ik dan reserveren voor vandaag...en alles verliep heerlijk (stel je voor al fietsend tussen wijkjes en paadjes en rijstvelden waar geen westerling te zien is)...tot halfweg .... ik gepasseerd werd door een brommerende vietnamese vijftiger-pompier die zowaar enkele woorden nederlands spreekt (zon en hemel en dankuwel en veel meer) (in 95 was hij in contact gekomen met 'n paar uit roeselare en ze waren contact blijven houden...) gevolg... we rijden samen naar z'n woning in een bucolische thee-tuin....serveert thee en banaantjes.... brommert me naar de tombe van minh mang en wacht daar 'n half uur op mij ('n bezoek dat niet gepland was ging zo al wel door) en uitgerekend daar breekt er een onweer los...alle hemelsluizen open (foto)...gelukkig na een kwartier hemelsluizen weer toe..... maar aangezien ik vreesde de fiets niet bijtijds (sluitingsuur 18u) te kunnen inleveren, diende ik z'n woning bijna halsoverkop te verlaten......geen tijd meer om parcours te blijven volgen, gewoon naast de rivier ong 10 km verder richting hue, waar ik nu en dan opgehouden door wirwarverkeer en wat verkeerd rijden er toch kon in slagen op tijd te arriveren..... ik blijf erbij....beste manier om 'n plaats te ontdekken is ofwel wandelend ofwel fietsend, omdat je dan zelf ervaart hoe je van hot naar her trekt nog avondeten in hung vuong street (long cafe) en na 'n terraspint tegen negenen, is het al niet 't bed, toch de kamer in vandaag hopelijk zonder hindernissen (en zonder een nieuwe 'zotte' vietnamees) fietsparcours (met lussen, denk ik zowat 'n 24 km) en...bezoeken !
ik had het verwacht...'n klotedag in hanoi (da's gebruikelijk als je moet uitchecken 's middags en als de rest zich pas aandient 's avonds) bij rondwandelen ontdekte ik minh's jazz cafe (foto) (jammergenoeg 'n paar dagen te laat, want elke avond optreden), op het podium trok 'n enorme rat m'n aandacht (een van de enige dingen waar ik schrik van heb) en het aanwezige trio vond dat ogenschijnlijk 'n normaal gezelschap.....'s middags lekkere wat duurdere pho (noedelsoep), want in trendy 'la place' aan nha tho (de kathedraal)...en daar was het ogen uitkijken naar de trendy posh vietnamese jonge dames in de nieuwste merkkleding en louis vuitton....ja ook dat is hanoi, twee snelheden, well-to-do people en mensen die nauwelijks eindjes aan mekaar knopen.... tegen vijven ophalen bagage (intussen was ik het diefstalvoorval aan het verdringen) en ik gunde bij buitengaan dat rapalje geen blik meer...tot bij het dichtgaan van de glazen deur achter me ik plots hoor "you did not pay for room"...slaak ik me daar 'n enorme gvd (op 12/01 had ik na ophalen van 5 miljoen dong aan atm m'n kamer vooraf betaald... in de wetenschap wat ik nu betaal kan me niet meer ontnomen worden...bijna profetisch!)...ik probeer bewijsstuk van betaling te vinden wat in m'n haast na wat tijd toch lukt (ik had reeds gewezen naar de manager en gezegd: I paid that gentleman.... waarop hij zomaar 'no' had geantwoord) ...triomfantelijk wrijf ik het bijna met zichtbaar genoegen onder hun beider neuzen....en nogmaals, dergelijke poging om geld af te troggelen verdient maar een kwalificatie: dat is je reinste maffia...en dat ze geen schaamte kennen vertaalt zich in hun vraag om 'n taxi voor je te regelen (de commissie)..... ik regel het zelf wel !!! binnenkort zet ik op travelfish 'n waarschuwing voor reizigers: 'prince I hotel' te mijden ! nachttrein met livitrans ok, iets meer luxe, vier slaapplaatsen (twee voor 'n viets paar, het andere voor jonge australische).....matras voldoende dik, ruimte genoeg, enkel het gedonder op de sporen...maar wat wil je...ik zit nu in hue (8 u vanmorgen aangekomen zowat 800 km verder) in sports hotel, proper, ik heb reeds 'n extra ontbijt-buffetje genomen, nog wat rust en stad in om uit te kijken hoe ik morgen 'n fiets kan huren....
manager had dus politie niet verwittigd ! zat ongeduldig te wachten tot het me te machtig werd en ikzelf naar districtspolitie trok, 'n paar straten verder in 'hang buom'....uiteraard geuniformeerde nietsdoeners van wie de ene al wat drukker misbaar maakt dan de andere...ik nam plaats op 'n stoel voor hun bureau, waarop ik onmiddellijk gesommeerd werd die stoel te verlaten en op 'n stoel aan de zijkant te gaan zitten tot ik geroepen zou worden.... uiteindelijk horen ze me, een viertal engelsonkundigen plus een die wel engels verstond/sprak en het aldoor had over 'losing money' terwijl ik hem herhaaldelijk corrigeerde met 'stealing money' .... hij bleef het houden bij 'lost money'.... klacht kan pas als manager ook opdaagt, zegt ie..... terug in hotel blijf ik wachten in hotellobby tot manager arriveert, die mij op zijn beurt lang laat wachten tot hij met mij meegaat naar politie.... daar kan ik met drukletters in engels mijn klacht kwijt.....er wordt luid geroepen en de minachting van alle aanwezigen in mijn richting is op z'n minst niet te ontkennen ! en wat gebeurt met mijn uitgeschreven klacht......wat iedereen wel kan vermoeden...de lade als er dan toch opluchting mag zijn (na zopas weer discussies met hotelstaff) het gaat uiteindelijk om omgerekende iets tussen 35 en 40 euro, wat dus het einde van de wereld niet is, maar het gegeven dat constant op je geld/goed wordt geaasd wekt wrevel op !
vandaag dus 'n klotedag, vanmiddag moet ik uitchecken, hotel verleent me de gunst (ik zal ze uiteindelijk nog dankbaar moeten zijn zeker) m'n bagage er tot ong.17u achter te laten, maar veel hooi op de vork zal er wel niet bij zijn, behalve in 't wilde weg wat rondwandelen en.... om 18 u moet ik inchecken in hotel mango naast station voor de 'luxe'trein naar hue of wordt dat ook 'n kut-trein ???
foto....ga hanoi (station) met ook achteraan 'cam hut thuoc' verboden te roken..
excursie naar de (foto) parfumpagode (ong.70 km zuidelijk van hanoi) 'n echt bedevaartsoord voor de viets (in maart bij de boeddhistische feesten)....eerst 'n boottocht van ong. een uur en dan 'n forse een-uur-klim via trappen...er is een kabelspoor,waarvoor ik geopteerd had (bij booking 5 usd duurder)....dan bleek dat kabelspoor omwille van welke reden ook buiten gebruik was (geen nood, intussen heb ik het te veel betaalde teruggekregen)....boottochtje heen en terug meevaller, klimwerk -achteraf tenminste - evenzeer al was het maar voor de fysische inspanning bij terugkeer weer nare ontdekking....elke dag hertel ik m'n geld (dollar + rest dong) tweemaal...die portemonnee zit in m'n rugzakje achter een cijferslot en rugzakje zelf is aan schrijftafel vastgemaakt met fietsslot.... bij herhaalde hertelling blijken twee briefjes van 10 dollar en eentje van 500.000 dong (zowat 20 euro) te ontbreken.....heb aan hotelbalie m'n klacht overgemaakt en verantwoordelijke heeft, zegt ie, intussen de politie verwittigd, op wie ik nu zit te wachten (en men wist dat ik opdagexcursie was) gisteravond eigenaardige vaststelling bij m'n arrivee in hotel....sleutel niet op balie...nachtwaker zoekt 'n minuutje ...en plots komt 'n personeelslid uit het toilet dat zich tegenover balie bevindt ....met mijn sleutel
vorig jaar in hetzelfde hotel werden me acht briefjes van 10 dollar ontvreemd...kuisploeg was bezig in m'n kamer terwijl ik n' excursie aan het betalen was(was toen echter onvoorzichtig m'n rugzakje open te laten....en het ontbreken van het geld heb ik pas kunnen constateren in dalat omdat ik toen pas m'n voorraadje dollars hertelde... en bedrag klopte niet met wat ik nauwgezetter dan nauwgezet op papier had gezet)........ nu dacht ik voldoende voorzorgen te hebben genomen, maar ik vrees dat wie het in het bloed heeft iedereen te slim af is, en mij zeker !
vandaag groot gedeelte van de wandeling (eig fietstocht van internet) achter de kiezen ! en 'n paar ontdekkingetjes oa de mooie xa loi pagode (foto)
met de fiets ...naar phan thiet gereden, provinciale visserstad, op cho (markt) rondgelopen, de bedrijvigheid in de vissershaven met open mond gadegeslagen (dat is 'travakken' wat die daar doen!) ...vanmorgen was naar ginder fietsen 'n fluitje van 'n cent ....terugrit zonder beschutting met harde zeewind tegen (bij afdaling stond ik zowaar stil - bij helling diende ik uiteraard af te stappen) en smachtend naar 'n palmboom om kortstondig - al was het maar tien seconden - beschuttende verkoeling te vinden......onderweg de cham ba (chamtorens) bezocht;
wat maakt nha trang (foto) anders dan belgische kuststeden ? er is een kilometerlange weg langs de zee, de tran phu, maar tussen zee en tran phu liggen een relatief smalle strook strand met alles erop en eraan, daarnaast wandelpaden (en er wordt gewandeld, neem maar aan) en daarnaast parken dooraderd met wandelpaden, bespikkeld met beeldhouwwerk, zitbankjes, zitkioskjes, zelfs speelpleintje met aluminium tuig aub, en overal ertussen fijngeknipte beplanting, palmbomen met riante kokossen.... met fiets aan de hand heb ik zo het hele zootje verkend !
dit wordt vermoedelijk laatste dag nha trang...straks spring ik fiets op en ga op informatie in enkele agencies..... hoe ik hier wegraak....het zal allicht mui ne worden, want in 't weekend wil ik in saigon zijn (!) .... en wat dan in laatste week gebeurt weet ik vooralsnog niet (terug mui ne of trek ik iets zuidelijker naar de mekong delta?) ik laat zoveel mogelijk over aan 'gecontroleerde improvisatie'
vanmorgen m'n receptioniste (die êr pás 'n nachtje werk had opzitten) getrakteerd op 'n ontbijt next door... pho ga (noedelsoep met kip) tẻrwijl ik het hield bij 'n westerse 'banh mi' ('n baguette dus) met 'ca phe den' (black coffee)....daarna probeerde het wicht me gelukkig te maken met 'n bezoekje aân de 'zêemarkt', maar ik had er vlug m'n bekomst van, aangezien ik ménsen zo voelde denken 'wat steekt die ouwen allemaal uit met dat jong ding'.... (terwijl ik nu blog, brengt diezelfde brave ziel me drie 'chuoi' banaantjes..om mijn internethonger te stillen)
vandaag volgde ik fietsparcours (vietnamjourney.nl) tot km 14 ... dan bleek houten brug (foto) niet langer bruikbaar (fietsparcours al gedateerd) ...om veiligheid niet in gevaar te brengen gedeeltelijk rechtsomkeer en ietwat blind fietsen tot ik 'n goed spoor vond....ik genoot echter zodanig dat ik zomaar kilometers gemaakt heb .niet altijd pretje evenwel... fietswiel nu en dan de helft in modder.... nie neuten echter !
uiteraard fiets (20.000vnd per dag, nog niet eens een euro) bijgevolg heb ik maar fiets gehuurd voor de komende twee dagen (morgen fiets ik dan de 22,5 km van de fietsroute....van internet vietnamjourney.nl) na de middag leek wel iedere vietnamees in slaap want zeer rustig, maar van zodra het vijf is en nu (8pm) is het volle bak....het is waarschijnlijk kopie van het saigonese gebruik 'di choi' (uit het frans 'jeu').... zomaar rondrijden, zien en gezien worden.... het is nu een en al gebrommer en getoeter
'where is the sun....that shone on my head' (the bee gees in 'spicks and specks') van 11/01 luang prabang geleden dat ik nog 'n volwassen zon had gezien...soms is het nog betrokken, maar de zon begint toch al stilletjes katoen te geven....
na 'n treinreis van 'n goeie twee en een kwart uur van hue naar danang 105 km zuidelijker !
vanochtend reeds druilerige regen die m'n plan om fiets te huren vertraagde.... tegen elven met gestopte regen fiets op en eerst richting station om 'n treinticket te kopen voor morgen naar danang ..... dan de geplande bezoekjes: de tu hieu pagode (met door de regen uiterst glibberige tegels) en de nam giao ('n megalomaan project van een van de nguyen keizers - als 'n soort leopold II zich overgevend aan urbanisatie met enige praal - een esplanade te gebruiken voor keizerlijke feesten plus uitgebreid arboretum)...dan wat zoekwerk om de in de stad gelegen (kleine) begraafplaats van keizer duc duc te vinden en met vooral brommerverkeer dat uit alle kanten komt aangevlogen was dat telkens opletten geblazen!
ondanks vermoeidheid van nachttreinreis, besef 's middags dat ik m'n tijd toch niet in alle 'ledigheid' mocht doorbrengen.....dus besloot ik fiets te huren en parcours van internet-fietsroute af te fietsen (18,1 km + indien mogelijk twee lussen van 2x +3km indien tijd), de bezoeken zou ik dan reserveren voor vandaag...en alles verliep heerlijk (stel je voor al fietsend tussen wijkjes en paadjes en rijstvelden waar geen westerling te zien is)...tot halfweg .... ik gepasseerd werd door een brommerende vietnamese vijftiger-pompier die zowaar enkele woorden nederlands spreekt (zon en hemel en dankuwel en veel meer) (in 95 was hij in contact gekomen met 'n paar uit roeselare en ze waren contact blijven houden...)
ik had het verwacht...'n klotedag in hanoi (da's gebruikelijk als je moet uitchecken 's middags en als de rest zich pas aandient 's avonds)
manager had dus politie niet verwittigd ! zat ongeduldig te wachten tot het me te machtig werd en ikzelf naar districtspolitie trok, 'n paar straten verder in 'hang buom'....uiteraard geuniformeerde nietsdoeners van wie de ene al wat drukker misbaar maakt dan de andere...ik nam plaats op 'n stoel voor hun bureau, waarop ik onmiddellijk gesommeerd werd die stoel te verlaten en op 'n stoel aan de zijkant te gaan zitten tot ik geroepen zou worden.... uiteindelijk horen ze me, een viertal engelsonkundigen plus een die wel engels verstond/sprak en het aldoor had over 'losing money' terwijl ik hem herhaaldelijk corrigeerde met 'stealing money' .... hij bleef het houden bij 'lost money'.... klacht kan pas als manager ook opdaagt, zegt ie..... terug in hotel blijf ik wachten in hotellobby tot manager arriveert, die mij op zijn beurt lang laat wachten tot hij met mij meegaat naar politie.... daar kan ik met drukletters in engels mijn klacht kwijt.....er wordt luid geroepen en de minachting van alle aanwezigen in mijn richting is op z'n minst niet te ontkennen ! en wat gebeurt met mijn uitgeschreven klacht......wat iedereen wel kan vermoeden...de lade 
excursie naar de (foto) parfumpagode (ong.70 km zuidelijk van hanoi) 'n echt bedevaartsoord voor de viets (in maart bij de boeddhistische feesten)....eerst 'n boottocht van ong. een uur en dan 'n forse een-uur-klim via trappen...er is een kabelspoor,waarvoor ik geopteerd had (bij booking 5 usd duurder)....dan bleek dat kabelspoor omwille van welke reden ook buiten gebruik was (geen nood, intussen heb ik het te veel betaalde teruggekregen)....boottochtje heen en terug meevaller, klimwerk -achteraf tenminste - evenzeer al was het maar voor de fysische inspanning
